Fietstocht naar Compostela: voor het goede doel * Vertrek vanuit Heverlee op 17 mei 2015.
Een spiritueel avontuur, de moeite waard !
01-07-2015
DAG 46 * 1 juli * nu begint mijn camino ...
Alles in orde gebracht ... de fiets is naar huis gestuurd, met onze bagage keurig geduwd in twee zakken. Einde van de tocht, onze "vriend-Norta" zit nu opgesloten in een kartonnen UPS-doos. Voor 110 laten hem in de steek en sturen we hem van ons weg. Een stukje einde van onze tocht. We trekken nog even naar het Nederlandstalig vriendenhuis, waar weer lange files staan van pas aangekomen pelgrims. We gaan dan naar het sjiekste koninklijk hotel Parador, ooit een hospitaal... immers er wordt overal geschreven dat zij ontbijt of middagmaal of avondmaal telkens gratis geven aan de 10 eerste pelgrims die zich aanmelden. Ik had al gehoord van enkele pelgrims dat dit gemakkelijk lukte daarom ... (eerst nagevraagd waar dit precies was) om 12 uur waren 2 Spanjaarden, 3 Aziaten en een tweeling uit België op het appél. We werden door het schone hotel binnengeleid, naar de kelder waar we aan de keuken onze plateau namen en dan door de kok rijkelijk bediend werden met een copieuze maaltijd, inclusief wijn. We gingen naar de kleine eetplaats voor pelgrims en zaten samen rond één tafel. Lekker, ik kreeg zelfs niet alles op. Weer een geschenk van de camino! Daarna gingen we een nieuw zeer modern museum bezoeken, buiten de stad, maar bóven op een berg en het was weer snikheet. Dus met autostop ernaar toe. Zeer schoon over de geschiedenis van de Sint Jacobsweg. Een echte aanrader. Omdat museum-lopen vermoeiend is, deden we weer autostop en werden we bijna voor deur afgezet. Eerst nog een flesje wijn en wat chocolade kopen, dan een ijsje en terug naar "het plein" waar alle leven samenkomt. Eerst zagen we nog de twee Canadese broers van onderweg... plezant. Er was een artisanale tentoonstelling in het bijna oudste klooster van Spanje, tegenover de kathedraal. Alleen het klooster en de moderne aanpassing waren de moeite waard. We ontmoeten nogmaals Luca en zijn ouders, hartelijk, ze vertrekken vandaag terug naar Italië. Dan weer even mijmeren in die grootse kathedraal, waar je nooit uitgekeken raakt. We kunnen 20 minuten met een groep meiden uit Bonn stemmige Taizé-liederen zingen, het galmt prachtig. Meer en meer besef ik dankbaar wat een geschenk die apostel Jacob ons toch heeft gegeven, het maakt je stil. We nemen nog wat tijd om na te denken wat de camino ons deed en ook wat hij nu met ons doet, of wat wij ermee zullen (proberen te) doen. We kuieren rond en zien zoveel, er is de existentiële vraag: aan wie geef ik nu een cent: aan de jonge doedelzak-speler, met voor zich al een matje vol centen, of aan de zwangere vrouw die al langere tijd op haar knieën zit, in stilte en met een leeg potje... Nadien sluit ik aan bij de groep van de Duitse pelgrims-spiritualiteit die een rondleiding heeft van de buitenzijde van de kathedraal. Een zeer begeesterende vrouw geeft een boeiende rondleiding, eigenlijk een meditatie! Tussendoor komt Katia uit Italië toe, we deelden indertijd ons avondeten met haar. Weer een hartelijke omhelzing en een heel korte babbel, want mijn Duitse gids doet verder. Het begint zachtjes te regenen. We krijgen nog een spiritueel boekje en hop. Nog even schuilen bij Jacob en dan onder de lichte regen naar huis, waar we gezellig aan rijkgevulde tafel avondmalen, ook in deze gemeenschap werden we al de ganse tijd, zeer gastvrij onthaald. Nadien deze blog en naar bed. Morgen na mis en ontbijt nog even stad in en dan om 15 uur op het vliegtuig, dat vol Belgen en Nederlanders zal zitten. Om 17.00 uur landen we in Zaventem, waar Daniëlle ons ophaalt en naar Heverlee brengt. Dan volgt de tijd van bezinken, maar het was allemaal weer onbeschrijfelijk mooi en diep en vol genade ! Dank zij onze Jacob.
Na ons afscheid in de gemeenschap die ons - net als alle andere - zo hartelijk heeft ontvangen gaan we nog eens naar Jabob... Op zijn plein zien weer zoveel vreugde en vriendschap !
We nemen ook daar afscheid, waarschijnlijk tot nooit meer... (of toch ???)
Ik sluit de blog af met deze mooie tekst:
"Vanaf hier
zal ik terugkeren
naar het gewone leven
van alledag,
niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb
en als rijkdom
opgeslagen in de weg
die ik zelf ben.
Een van de rijke symbolen aan het zuidportaal van de kathedraal is een rosas onder het beeld van Jezus. Dit beeldhouwwerk toont de Omega vóór de Alfa: Het einde (van jouw Camino) wordt een begin... Mooi hee ? Tot later en dank voor Uw delen met Haïti... Later deel ik de definitieve stand mee en vooral dank dat wij onze camino-ervaringen mochten delen met jou...
