Hebt U vrage over combituin Ekeren, de planten, de dieren, vragen over planten of dieren, natuur en milieu in het algemeen, kies mail mij en stuur ze mij toe. Misschien is het wel een intersante vraag die behalve een antwoord ook een artikkel verdient, dus, doen !!!!
combituin Ekeren akker 54 2180 Ekeren
Zoeken in blog
waar alles samen groeit en bloeit
18-05-2008
mooi, maar hinderlijk, het leliehaantje
Nu de lente eindelijk echt in zwier komt, verschijnen ook de plaaggeesten weer in de tuin. Een van deze engerds is het leliehaantje. Dat dit diertje op lelies leeft zal U niet verwonderen, dat het de naam haantje draagt mischien wel, maar het is nu eenmaal zo dat een haantje niet enkel een mannetje is van een hoender, maar ook een kevertje, zo kennen we ook het elzenhaantje. Het leliehaantje heeft een rood borststuk en dekschilden, waardoor het er een rood kevertje uit ziet, al is de rest van het lichaam zwart.de maximale lengte is ongeveer 1 cm. Deze kever is de ganse zomer te bewonderen, natuurlijk op de lelieen. Zoals dikwijls het geval is bij insecten, zijn de larven veel schadelijker dan de kevers, deze zijn meer bezig met de voortplanting dan met eten, ook een veel voorkomend verschijnsel bij insecten, er zijn zelfs soorten waarvan de volwassen dieren totaal niet eten.Vogels eten deze kever nu eens niet omdat hij rotslecht smaakt, niet dat ik hem al geproefd heb maar het schijnt zo. Het diertje overwintert als kever en kruipt in april uit zijn schuilplaats, zoals stronken en takken op de grond.Er worden gedurende de zomer eitjes afgezet die na een week uitkomen, de larve is na een week volgroeid en verpopt in de grond tot kever Het verschijnen van deze kevertjes heeft mijn overigens op een iddee gebracht voor de opendeurdag, maar wat dat dan wel mag wezen vertel ijk lekker niet
Vroeger was het traditie dat rond 10 mei er enkele koude dagen kwamen dikwijls met nachtvorst. je kan dit vragen aan iedere oudere landbouwer of hovenier, ze zullen dit allen bevestigen. Mem wachtte dan ook altijd tot na 12 mei om gevoelige planten buiten te laten. De laatste jaren, en dan bedoel ik zeker niet de 2 laatste jaren maar al wel 10 jaar, merken wedat de ijsheiligen er de brui aan hebben gegeven en we nu temperaturen krijgen van bijna 30. Ik ben dan vandaag weer flink aan het werk gewest en heb de bloembakken beplant met eenjarigen zoals op de foto te zien is
Niet bang wezen, ik ga hier echt geen Duitse les geven. Het is een kippenras dat in Belgie zeldzaam is en waarvan in zijn Nederlandse naam, Duits rijkshoen, niet veel informatie te vinden is, daarom even in het Duits voor wie er meer informatie over wil vinden. Ik ben in het bezit kunnen komen van eitjes van dit dier, die ik gisteren middag in de broedkast heb geplaatst. Nu nog hopen dat er geen hevige onweders losbarsten boven Ekeren want dat is altijd nadelig voor eitjes in het broedproces. En dan is het spannend afwachten rond 31 mei, want een kippeneitje moet normaal 21 dagen bebroed worden, kan iets schelen afhankelijk van de continuiteit van de bebroeding, Een moeder kip kan al eens de gewoonte hebben tamelijk lang het nest te verlaten, maar bij een broedkast is de bebroeding normaal zeer constant. afwachten dus
het is mijn bedoeling op geregelde tijdstippen ook even voor te stellen aan een bepaalde plant die in deze tuin groeit. Als eerste stel ik acnistus australis voor. om hem zeer kort te omschrijven kan je zeggen dat het een zeer kleine Datura is. Hij is een groen struikje met hangende trompetjes ( daturabloempjes) familie nachtschade kategorie struik, overblijvend, half winterhard grootte 100 tot 150cm blad ovaal 10 tot 15 cm lichtgroen bloeitijd, hoofdbloei mei, verder gedurende de zomer opkweek uit zaad zaaien in maart in grond met klei en bedekken met 2mm grond en beschermen tegen uitdrogen , warm zaaien, na kieming goed warm, licht en vochtig houdenals de plantjes 10 cm hoog zijn verpotten in grote pot of volle grond de verhuizing van binnen naar buiten liefst met zacht, rustig en bewolkt weer. de eerste week nog geen fel licht of zonlicht. Na aanwennen de planten in volle zon plaatsen. als de groei er in zit zeer veel water en voedsel geven.De plant bloeit soms al het eerste jaar maar meestal na het uitlopen in het tweede jaar overwinteren, de plant is blidverliezend indien niet in de warmte overwinteren niet snoeien, de plant bloeit op uitlopers vsn het tweede jaar
Met deze mooie eerste lentedag was ik daarstraks natuurlijk in mijn tuin bezig, toen ik een paardenbloem tegen kwam. Eerst wilde ik deze ook uittrekken maar toen dacht ik, als deze plant nu eens niet in onze belgische tuinen en velden moest voorkomen maar wel in een , liefst ver , ander land en men zou plantjes of zaden aanbieden in de tuincentra, dan zouden we graag wat geld uitgeven voor deze mooie voorjaarsbloeier, maar nu hij hier volledig gratis komt groeien vinden wij dat hij onkruid is en moet hij weg. In de toekomst wil ik zeker rekening houden met deze stelling en mag hij, natuurlijk niet overdreven, in mijn tuin groeien. Mag ik hopen dat ook U rekening wil houden met onze Belgische natuur? dat kan ook echt wel mooi zijn. Netels, Distels en vele grassen zullen ook bij mij nooit op een plaatsje kunnen rekenen omdat deze er echt wel te slordig uit zien.
Ik ontdek dat je goed moet opletten als je een zak potgrond aanschaft. Vroeger kocht ik mijn potgrond bij hubo, zo ook kocht ik enkele weken geleden er enkele zakken aan de prijs van 2 euro. Toen ik op een zondagnamiddag potgrond te kort kwam en hubo gesloten was, ben ik even naar Van Gastel geweest om enkele zakken bij te halen. Prijs 6 euro, inderdaad wat duurder, MAAR, bekijk de foto eens, beide plantjes zijn gelijktijdig en in het zelfde bakje gezaaid, op de zelfde dag in een potje geplant en wat valt op? inderdaad er is een enorm verschil in groei opgetreden, het plantje in de duurdere bladgrond is veel groter en veel mooier van kleur dan het plantje in de goedkope bladgrond. Dus een duurdere bladgrond is weldegelijk beter van kwaliteit, goed om weten.
Met vreugde en trots kan ik U allen melden dat er nu 3 plantjes kiemen van Dendrosicyos socatrana. Wie even de moeite doet dit op te zoeken bij google zal merken dat daar zeer weinig over te vinden is. Zoals altijd was ik op zoek naar iets bijzonders toen ik ontdekte dat daar zaadjes van worden aangeboden op internet (of werden aangeboden), dus, toehappen en zaaien dacht ik. Raar maar waar maar van de eerste zaaing was er geen enkel zaadje gekiemd. Nu ik het een jaar later nog eens probeer lukt het dus wel, misschien moeten de zaadjes enige tijd liggen vooraleer ze kiemkrachtig worden. Nu nog afwachten hoe ze zich verder ontwikkelen. Nu weet je waarschijnlijk nog niet wat plantje het worden zal. Voor zover ik zelf uit de karige informatie heb kunnen opmaken zal het een soculent zijn, maar dan wel een die de vorm van een boom aanneemt. De blaadjes lijken iets op een eikenblad, dat kan ik zien op een foto. Verder is het ook voor mij afwachten, het is dus spannend en ik houd je op de hoogte op de foto een kiemplantje
Naar vroegere gewoonte heb ik vandaag een eerste stap gezet naar een groendak. Behalve een stalletje hebben de dieren een windschuur met een vrij laag dak. Een laag dak is gewenst , anders heb je er niet veel aan. Vroeger werden er sempervivumplanten op de daken geplant omdat men geloofde dat dit de bliksem weg hield. De volksnaam was dan ook donderbot of donderkruid. Een plantje dat niet veel nodig heeft en zon en warmte verdraagt. In dit geval is het een plastieken dak, glad dus, Omdat er voor het planten een beetje substraat aanwezig moet zijn zijn er in de golfdalen stukken steen geplaatst (foto 1) tussen deze stukken steen kan er nog veel substraat wegvloeien, daarom is er een stuk katoen achter de stenen gelegd (foto2) waardoor het vocht kan weglopen. Op het katoen wordt dan het substraat geplaatst (foto3) en hierin komt dan het plantje ( foto4) Er zal nog zeker een gedeelte van het substraat verdwijnen, maar deze plantjes komenecht met zeer weinig toe, een beetje zand dat tussen de blaadjes waait en een paar bladeren die blijven liggen zijn zijn voldoende als voedingsbodem. Deze plantjes kunnen zeer weel warmte verdragen en komen verder met een heel kleine hoeveelheid vocht foto 5 geeft ons het huidige beeld
De lente is op komst en dus zijn er weer enkele nieuwe plantjes aangekomen. Er zijn 3 plantjes Datura aangekomen, nu noemt men dit Brugmancia afwel Engelentrompet. Het betreft een roze, een gele en een witte. Dit zijn makkelijk groeiende planten die wel veel mest vragen. Er zijn ook 3 plantjes pepino ofwel meloenplant aangekomen, de vruchten lijken wat op meloenen, de planten helemaal niet. Een meloen is een slingerplant die meestal over de grond ( liefst in serre) kruipt. De pepino lijkt van groei wat op een heestertje, is ook wel vorstgevoelig en zijn vruchten zijn ook eetbaar, al doen de geruchten de ronde dat de vruchten soms naar petrolium smaken. Ik zei het al, het zijn nieuwe planten en heb de vruchten nog niet geproefd, al kan ik wel melden dat het GEEN familie is van de meloen maar dat het een Solanum is.Ook een nieuwe is de granaatappel. Volgens de informatie is hij redelijk winterhard, maar we mogen niet vergeten dat veel van die informatie afkomstig is uit Engeland en dat daar de winters minder streng zijn, dus de eerste jaren toch maar in de serre overwinteren. een laatsete nieuwe (van deze levering) is het Sharonfruit die volgens de informatie wel winterhard is, maar toch ook nog maar binnen als het vriest, bovendien moeten we informatie van kwekers altijd met een killootje zout nemen, verkopen is verkopen
Met dit artikel is het niet mijn bedoeling een boek te schrijven over insecten, wel je wat meer inzicht te geven over deze kleine vrienden die in iedere tuin voorkomen. en vrienden kunnen het zeker zijn, dat zal je zodadelijk ontdekken. In tegenstelling tot spinnen hebben insecten slechts 6 benen, spinnen hebben er 8. de hooiwagen, dat beest dat zo goed op een spin lijkt met zijn extra lange benen is dus een insect want heeft maar 6 benen. Een ander veerschil met spinnen is dat insecten eerst een larvestadium door moeten, spinnen hebben onmiddelijk kleine miniatuurspinnetjes als nakomelingen. Of we insecten mooi vinden of niet is afhankelijk van onze persoonlijke voorkeur, al is er een algemene norm. Een vlinder, libel, hommel en bij wordt in de regel als mooi aanzien, een vlieg of mug wordt als niet mooi en zelfs vies aanzien, weinigen zullen er een andere mening op na houden. Het kleurgebruik door deze dieren is echter niet omdat we ze mooi zouden vinden maar dient tot cameauflage, afschrikking of lokken. Sommige insecten zijn nuttig, met nuttig bedoel ik dan in de tuin, als inzicht van de mens. In de natuur heeft alles zijn nut, al is het maar tot voedsel van anderen. Nuttig voor onze tuin zijn onder andere het lieveheersbeestje, dat tonnen bladluizen naar binnen werkt. Ook nog bekend zijn bijen en hommels voor de bestuiving van fruitbomen, en vele andere planten waarvan we zaden willen oogsten. Minder bekend is mischien de sluipwesp die een ei injecteert in een larve van een schadelijk insect. Het larfje van de sluipwesp begint dan zijn gastheer van binnenuit leeg te eten. Sommige insecten kunnen gevaarlijk zijn en dan bedoel ik agresief of verdedigend gedrag vertonen. Een vlieg die op een rottende eekhoorn rondsnuffelt en nadien over je lekkere pladijs wandelt kan bacterien over brengen maar dat bedoel ik hier even niet. Gelukkig kan een klein insectje maar een kleine hoeveelheid gif injecteren, maar iedereen kan alergisch zijn aan bepaalde stoffen zoals ik alergisch ben aan wespensteken en dan wordt het gevaarlijk. Als je alergisch bent kan je op verschillende manieren reageren. Het kan gaan om een abnormale zwelling en een misselijk gevoel maar het kan ook levensbedreigende vormen aannemen zoals hartritmestoornissen of ademhalingsproblemen. Bang hoef je echter niet te zijn als je deze regel in acht neemt, laat het insect waar het hoort, OP JE PLANT EN NIET IN JE HAND
De tijd is gekomen om U even voor te stellen aan Tonneke. Tonneke is een Duitse staander, dus een hond die in de jacht gebruikt wordt om het wild aan te wijzen, dat doet hij door met zijn neus in de richting van het dier te gaan staan, dikwijls een voorbeen opgetrokken, men noemt dit het voorstaan. Tonnek e komt uit het asiel en was toen ongeveer 6 maanden. Thuis gekomen was hij erg in zijn nopjes met de overige diertjes en zijn mooie tuin. Hij heeft echter de gewoonte om er vandoor te gaan als hij daar de kans toe krijgt en de eerste periode was hij er dan ook bijna wekelijks vandoor, gelukkig kon ik hem dan wel snel weer opsporen want hij heeft 1 probleem, binnen is hij erg aan mij gehecht en wijkt hij geen meter van mijn zijde, eens buiten lijkt hij echter zijn oren te kunnen uitschakelen want dan hoort hij niets meer.Wekelijks mag hij mee naar het park, waar hij dan eens kan rondsnuffelen. Tijdens de week gaat hij ook wandelen maar nier naar het park, daar komen nogal veel honden en gezien hij nogal gevoelige darmen heeft loopt hij daar wel eens een infectie op. In 2006 is hij eens mee geweest naar het strand van Oostende, waarvan ik ook enkele foto's heb togevoegd. De treinrit vond hij wel leuk, lekker in een warme zetel wat slapen, maar op het strand was hij er toch niet echt gerust in. Nog een leuke eigenschap is dat hij zich niet laat zien of horen als ik er niet ben, waarom dan lawaai maken? maar wie plots komt binnenstappen heeft wel kans om met een vinger minder huiswaarts te gaan, net of hij denkt, nu geen woorden maar daden
In september 1975 werden er in de zuid-oost tuin 2 valse Christusdoornbomen geplant. Toen was er op de naastgelegen grond nog niet gebouwd. Het eerste deel van deze grond was zelfs braakgrond. Bovendien had ik als snotaap van 14 jaar er geen benul van dat de afstand tot de perceelsgrens 200 cm moet bedragen [wat eigenlijk voor een boom nog te weinig is] De bomen [in wording] van 50cm hoog stoorden natuurlijk niemand. Nu is er op het toenmalige perceel wel gebouwd. De bomen zijn inmiddels ook groot, en het manneke is ,in tegenstelling tot de spreuk, [1] nog niet dood, tijd dus om in te grijpen. Deze morgen omstreeks 9.30u werd er begonnen met het rooien. Eerst werden de takken weg gezaagd die over de daken hingen.Even werd het spannend toen een tak over de dakvensters schuurde, maar gezien hij was vastgebonden, viel hij er niet met zijn volle gewicht op en sneuvelden de dakvensters niet, omstreeks 12.30u stond enkel de stam nog recht en werd het werk even onderbroken om te eten. Na de middag werd de stam geveld, deze stribbelde nog even tegen, maar was toen al zo ver ingezaagd dat 2 sterke mannen hem omver konden duwen. Een spannende dag dus, maar al bij al goed verlopen
[1] de spreuk is, boomje groot, manneke dood >>> manneke = mannetje
Ik zal U nu voorstellen aan Sofieke, het ezeltje en Sarra ,Bieke en Odin, 3 schattige geitjes Odin woont hier het langst . Zij is geboren op8 januari 1999 in is hier komen wonen op 15 januari 2000 nadat de vorige geitjes Dario, Mieke, Makkie, chris en Cindy gestorven waren Sofieke is geboren op15 juni 2005 in Heist op den Berg.Ze leefde daar een jaar samen met nog 11 broertjes en zusjes, tot ik op 6 april 2006 plots bij haar stond in haar donker schuurtje. Ze stond daar vastgebonden aan haar kribbe en door het trekken aan het touw is er een wondje ontstaan op haar snoet, op deze plek willen er nu nog geen haartjes groeien. Toen was het nog even wachten op de vrachtwagen die ons naar Ekeren moest brengen.. toen maakte ik ze los, en hoewel ze nog veulentje was kende ze al goed de ezelgewoonten want ze vertikte het van nog 1 stap te zetten. Ik heb haar samen met haar vroeger baasje naar de vrachtwagen moeten slepen. En dan, de kennismaking met Odin.Ze wandelden naar elkaar en keken elkaar aan met een snoet waarop te lezen stond, wat ben jij een raar dier, maar vermits ezeltjes niet zonder vriendjes kunnen sloten ze al snel vriendschap Ondertussen waren ook Sarra en Bieke geboren en deze kwamen op10 mei ons erf vervoegen. Ezeltjes hebben dan wel vriendjes nodig, zij zijn ook erg teritorium gebonden en als ze een domeintje hebben en je wil daar een ander diertje bij plaatsen dan moet en deze eerst afzonderlijk zetten, maar dan wel zo dat ze elkaar kunnen zien en ruiken, na een tweetal weken kennen zij elkaar dan en kunnen ze zonder problemen levenslang samen In de kooi lopen ook nog kippen, eenden en ganzen rond maar dat is voor een ander hoofdstukje
Toen ik besloten had jaarlijks een opendeurdag te organiseren moest mijn tuin ook een naam krijgen. Nu ja, niemand schiet mij dood als ik dat niet doe natuurlijk, maar het is wel leuk. Eerst dacht ik aan iets in de zin van het lustige geitje of het waakgansje maar ik vond dat ik daarmee te veel 1 enkel diertje in de kijker zet, de andere dieren hebben ook recht op aandacht. Dan kreeg ik de ingeving mijn tuin combituin te noemen, hier wordt dan ook alles gecombineerd wat gecombineerd kan worden. Er lopen dieren en er groeien natuurlijk planten. Bij de planten gaat het combineren gewoon verder, zo zijn er vaste planten, eenjarigen en tweejarigen. Er groeien bomen, heesters en kruidachtigen. Verder hebben we nog de eetbare planten maar ook dodelijk giftige planten. Het gedeelte Ekeren in de naam heb ik, en dat beken ik, niet volledig zelf bedacht. Het is eigenlijk gestolen van zoo Antwerpen, Het leek mij wel leuk dit als voorbeeld te nemen maar dan natuurlijk met de naam Ekeren. Hier onder een van de prachtige bloemen die je kan bewonderen op de opendeur
Met dit artikkel wil ik je een inzicht geven hoe deze mooie tuin ontstaan is. Mijn moeder was vroeger concierge in een parochiecentrum in Berchem. Toen zij hartproblemen kreeg en geen trappen meer mocht lopen zijn wij uitgeweken naar Ekeren. In Ekeren hadden wij een huisje met tuintje gehuurd in de Kloosterstraat , toen nr 111, recht tegenover de NSB straat, daar waar nu de groene poort zit. Toen wij voor de eerste maal door de tuin wandelden en mijn vader een grote pol onkruid zag staan zegde hij tegen mij, trek die maar uit, wat ik dan ook deed en pardoes op mijn achterwerk terecht kwam. ik was toen een jaar of 5 en het spreekt dan ook vanzelf dat vooral mijn vader voor de groenten zorgde en mijn moeder voor de bloemen, want bloemen dat vond mijn vader maar rommel. Ik hielp echter al graag in de tuin, dat is van jongsaf mijn droom geweest, en als men mij vroeg wat wil je later worden was mijn antwoord altijd kort maar duidelijk, boer.Maar een huurhuisje wordt soms al eens verkocht, en zo geschiedde en het was dus uitkijken naar een nieuw onderkomen. Zo zijn we dan in augustus 1985 in de Akker terecht gekomen. Nu had ik het beheer van de tuin al wel helemaal op mij genomen want mijn vader was niet zo een tuinzot en hij liet mij dus maar doen, wat ik deed moest hij niet doen. De hoofdteelt was toen nog groenten, ik kweekte en mijn moeder stereliseerde. Toen mijn vader overleden is en we de groenten niet meer allemaal konden verwerken ben ik meer overgeschakeld op bloemen. stilletjes slopen er meer en meer bloemen in de tuin, dat gaat nu eenmaal zo, je koopt wat, je krijgt wat, je vangt stiekem wat zaad en de verzameling groeit.Toen mijn moeder op 4 juli 2000 overleden is ben ik volledig overgeschakeld op bloemen en bijzondere eetbare planten zoals vijgen, olijven, mispels, bananen oost Indische kers en andere. De tuin had toen nog geen naam, die is pas gekomen met de invoering van de opendeurdag, maar daarover meer in aan ander artikkel
Het heeft lang geduurd, maar hier is dan de website van combituin Ekeren, Het is inderdaad niet zo moeilijk dit in elkaar te knutselen, maar een handleiding vinden in het Nederlands, dat is wat anders.Handleidingen zijn er genoeg in het Engels, Frans, Duits tot zelfs Pools, maar Nederlands, Foei wat een vieze taal is dat, niets voor die geleerde bollen die de programma's maken. Ik ken inderdaad wel wat Engels, maar dat technisch gedoe in het Engels gaat me te ver. Tot ik heel toevallig op een Nederlandstalige mogenlijkheid botste Wat kan U nu verwachten? U krijgt informatie over de tuin, de dieren, de opendeurdag maar ook over planten, dieren ,natuur en milieu in het algemeen, het een kan niet zonder het ander. Verder rest mij enkel U nog veel leesplezier toe te wensen
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Met vreugde en trots kan ik U allen melden dat er nu 3 plantjes kiemen van Dendrosicyos socatrana. Wie even de moeite doet dit op te zoeken bij google zal merken dat daar zeer weinig over te vinden is. Zoals altijd was ik op zoek naar iets bijzonders toen ik ontdekte dat daar zaadjes van worden aangeboden op internet (of werden aangeboden), dus, toehappen en zaaien dacht ik. Raar maar waar maar van de eerste zaaing was er geen enkel zaadje gekiemd. Nu ik het een jaar later nog eens probeer lukt het dus wel, misschien moeten de zaadjes enige tijd liggen vooraleer ze kiemkrachtig worden. Nu nog afwachten hoe ze zich verder ontwikkelen. Nu weet je waarschijnlijk nog niet wat plantje het worden zal. Voor zover ik zelf uit de karige informatie heb kunnen opmaken zal het een soculent zijn, maar dan wel een die de vorm van een boom aanneemt. De blaadjes lijken iets op een eikenblad, dat kan ik zien op een foto. Verder is het ook voor mij afwachten, het is dus spannend en ik houd je op de hoogte op de foto een kiemplantje
