Hebt U vrage over combituin Ekeren, de planten, de dieren, vragen over planten of dieren, natuur en milieu in het algemeen, kies mail mij en stuur ze mij toe. Misschien is het wel een intersante vraag die behalve een antwoord ook een artikkel verdient, dus, doen !!!!
combituin Ekeren akker 54 2180 Ekeren
Zoeken in blog
waar alles samen groeit en bloeit
12-03-2008
welkom
Beste Bezoeker,
Het heeft lang geduurd, maar hier is dan de website van combituin Ekeren, Het is inderdaad niet zo moeilijk dit in elkaar te knutselen, maar een handleiding vinden in het Nederlands, dat is wat anders.Handleidingen zijn er genoeg in het Engels, Frans, Duits tot zelfs Pools, maar Nederlands, Foei wat een vieze taal is dat, niets voor die geleerde bollen die de programma's maken. Ik ken inderdaad wel wat Engels, maar dat technisch gedoe in het Engels gaat me te ver. Tot ik heel toevallig op een Nederlandstalige mogenlijkheid botste Wat kan U nu verwachten? U krijgt informatie over de tuin, de dieren, de opendeurdag maar ook over planten, dieren ,natuur en milieu in het algemeen, het een kan niet zonder het ander. Verder rest mij enkel U nog veel leesplezier toe te wensen
Met dit artikkel wil ik je een inzicht geven hoe deze mooie tuin ontstaan is. Mijn moeder was vroeger concierge in een parochiecentrum in Berchem. Toen zij hartproblemen kreeg en geen trappen meer mocht lopen zijn wij uitgeweken naar Ekeren. In Ekeren hadden wij een huisje met tuintje gehuurd in de Kloosterstraat , toen nr 111, recht tegenover de NSB straat, daar waar nu de groene poort zit. Toen wij voor de eerste maal door de tuin wandelden en mijn vader een grote pol onkruid zag staan zegde hij tegen mij, trek die maar uit, wat ik dan ook deed en pardoes op mijn achterwerk terecht kwam. ik was toen een jaar of 5 en het spreekt dan ook vanzelf dat vooral mijn vader voor de groenten zorgde en mijn moeder voor de bloemen, want bloemen dat vond mijn vader maar rommel. Ik hielp echter al graag in de tuin, dat is van jongsaf mijn droom geweest, en als men mij vroeg wat wil je later worden was mijn antwoord altijd kort maar duidelijk, boer.Maar een huurhuisje wordt soms al eens verkocht, en zo geschiedde en het was dus uitkijken naar een nieuw onderkomen. Zo zijn we dan in augustus 1985 in de Akker terecht gekomen. Nu had ik het beheer van de tuin al wel helemaal op mij genomen want mijn vader was niet zo een tuinzot en hij liet mij dus maar doen, wat ik deed moest hij niet doen. De hoofdteelt was toen nog groenten, ik kweekte en mijn moeder stereliseerde. Toen mijn vader overleden is en we de groenten niet meer allemaal konden verwerken ben ik meer overgeschakeld op bloemen. stilletjes slopen er meer en meer bloemen in de tuin, dat gaat nu eenmaal zo, je koopt wat, je krijgt wat, je vangt stiekem wat zaad en de verzameling groeit.Toen mijn moeder op 4 juli 2000 overleden is ben ik volledig overgeschakeld op bloemen en bijzondere eetbare planten zoals vijgen, olijven, mispels, bananen oost Indische kers en andere. De tuin had toen nog geen naam, die is pas gekomen met de invoering van de opendeurdag, maar daarover meer in aan ander artikkel
Toen ik besloten had jaarlijks een opendeurdag te organiseren moest mijn tuin ook een naam krijgen. Nu ja, niemand schiet mij dood als ik dat niet doe natuurlijk, maar het is wel leuk. Eerst dacht ik aan iets in de zin van het lustige geitje of het waakgansje maar ik vond dat ik daarmee te veel 1 enkel diertje in de kijker zet, de andere dieren hebben ook recht op aandacht. Dan kreeg ik de ingeving mijn tuin combituin te noemen, hier wordt dan ook alles gecombineerd wat gecombineerd kan worden. Er lopen dieren en er groeien natuurlijk planten. Bij de planten gaat het combineren gewoon verder, zo zijn er vaste planten, eenjarigen en tweejarigen. Er groeien bomen, heesters en kruidachtigen. Verder hebben we nog de eetbare planten maar ook dodelijk giftige planten. Het gedeelte Ekeren in de naam heb ik, en dat beken ik, niet volledig zelf bedacht. Het is eigenlijk gestolen van zoo Antwerpen, Het leek mij wel leuk dit als voorbeeld te nemen maar dan natuurlijk met de naam Ekeren. Hier onder een van de prachtige bloemen die je kan bewonderen op de opendeur
Ik zal U nu voorstellen aan Sofieke, het ezeltje en Sarra ,Bieke en Odin, 3 schattige geitjes Odin woont hier het langst . Zij is geboren op8 januari 1999 in is hier komen wonen op 15 januari 2000 nadat de vorige geitjes Dario, Mieke, Makkie, chris en Cindy gestorven waren Sofieke is geboren op15 juni 2005 in Heist op den Berg.Ze leefde daar een jaar samen met nog 11 broertjes en zusjes, tot ik op 6 april 2006 plots bij haar stond in haar donker schuurtje. Ze stond daar vastgebonden aan haar kribbe en door het trekken aan het touw is er een wondje ontstaan op haar snoet, op deze plek willen er nu nog geen haartjes groeien. Toen was het nog even wachten op de vrachtwagen die ons naar Ekeren moest brengen.. toen maakte ik ze los, en hoewel ze nog veulentje was kende ze al goed de ezelgewoonten want ze vertikte het van nog 1 stap te zetten. Ik heb haar samen met haar vroeger baasje naar de vrachtwagen moeten slepen. En dan, de kennismaking met Odin.Ze wandelden naar elkaar en keken elkaar aan met een snoet waarop te lezen stond, wat ben jij een raar dier, maar vermits ezeltjes niet zonder vriendjes kunnen sloten ze al snel vriendschap Ondertussen waren ook Sarra en Bieke geboren en deze kwamen op10 mei ons erf vervoegen. Ezeltjes hebben dan wel vriendjes nodig, zij zijn ook erg teritorium gebonden en als ze een domeintje hebben en je wil daar een ander diertje bij plaatsen dan moet en deze eerst afzonderlijk zetten, maar dan wel zo dat ze elkaar kunnen zien en ruiken, na een tweetal weken kennen zij elkaar dan en kunnen ze zonder problemen levenslang samen In de kooi lopen ook nog kippen, eenden en ganzen rond maar dat is voor een ander hoofdstukje
In september 1975 werden er in de zuid-oost tuin 2 valse Christusdoornbomen geplant. Toen was er op de naastgelegen grond nog niet gebouwd. Het eerste deel van deze grond was zelfs braakgrond. Bovendien had ik als snotaap van 14 jaar er geen benul van dat de afstand tot de perceelsgrens 200 cm moet bedragen [wat eigenlijk voor een boom nog te weinig is] De bomen [in wording] van 50cm hoog stoorden natuurlijk niemand. Nu is er op het toenmalige perceel wel gebouwd. De bomen zijn inmiddels ook groot, en het manneke is ,in tegenstelling tot de spreuk, [1] nog niet dood, tijd dus om in te grijpen. Deze morgen omstreeks 9.30u werd er begonnen met het rooien. Eerst werden de takken weg gezaagd die over de daken hingen.Even werd het spannend toen een tak over de dakvensters schuurde, maar gezien hij was vastgebonden, viel hij er niet met zijn volle gewicht op en sneuvelden de dakvensters niet, omstreeks 12.30u stond enkel de stam nog recht en werd het werk even onderbroken om te eten. Na de middag werd de stam geveld, deze stribbelde nog even tegen, maar was toen al zo ver ingezaagd dat 2 sterke mannen hem omver konden duwen. Een spannende dag dus, maar al bij al goed verlopen
[1] de spreuk is, boomje groot, manneke dood >>> manneke = mannetje
