|
Deze week heb ik toch zo'n mooi tafereeltje gezien tussen de meisjes en... een kikker (of was het een pad?). Het was een kort intermezzo, gelukkig kon ik vlug naar mijn fototoestel grijpen om dit op de gevoelige plaat vast te leggen...
De meisjes liepen 's morgens, zoals gewoonlijk, vol enthousiasme naar buiten... Noa had echter meteen in de gaten dat er wel een heel eigenaardig beestje op de steentjes liep! Heel voorzichtig naderde ze het, terwijl ik haar toeriep dat ze moest oppassen, je weet maar nooit wat zo'n vies beestje doet!! Maggy & Noa, allebei op hun hoede, gingen zo net niet met hun pootje erlangs om te kijken of die kikker ook bewoog... roerloos bleef het zitten... Het was precies een standbeeldje...
Ondertussen droomde Noa al weg van haar "prins op het witte paard" maar tot haar grote spijt veranderde het kikkertje niet in een mooi reutje nadat ze haar oogjes stevig dichtgeknepen had en ook niet nadat ze er met haar snoet wel heel dichtbij kwam... Voor mij het signaal dat het tijd werd om in huis te gaan zodat het beestje zijn weg verder kon zetten... en Noa dromen kon van haar prinsje... 
|
