"De grootste stilist uit de geschiedenis van Club Brugge is niet meer , de lieveling van "De Klokke" is op 59 jarige leeftijd na een slepende ziekte in zijn geboortestad Ronse overleden "- DE STANDAARD (°24 september 1943 + 04 februari 2003).

Pierre debuteerde bij Club Ronse waar hij tot het seizoen 1964 , toen 3de klasse , heeft gespeeld om nadien naar SK Roeselare te vertrekken. Twee jaar later werd hij er weggehaald door Club Brugge hetgeen onmiddellijk resulteerde in bekerwinsten , 1968 en 1970 en vervolgens de landstitel in 1973 (sinds 1920 geleden). Samen met Raoul Lambert en Johnny Thio leidde dit trio Club Brugge terug naar de top van het Belgisch voetbal maar ook buiten de lijnen was er met de drie musketiers altijd avontuur te beleven ( hiervoor verwijs ik u o.a door naar het boek van de Gille van Binst) en op sportief gebied "als Pierre zijn dagje had , kon hij alles" ; dixit Raoul Lambert !
In deze periode was het wekelijks in Ronse verzamelen geblazen om er op zondag met verschillende bussen richting Klokke te rijden en er de Ronsenaar aan te moedigen. Tot op heden vertrekt op de Kleine Markt nog steeds een "vol busje" richting wedstrijd Club Brugge KV (café St.Hermes).In Brugge was Pier een absolute leider echter bij de nationale ploeg lukte het niet waar hij diende te presteren onder het trainerschap van Raymond Goethals.Wie de uitzendingen van Belga Sport heeft gevolgd en andere sportliteratuur heeft doornomen kan voor zichzelf concluderen waarom Carteus nauwelijks een kans kreeg onder het Goethals bewind.
Het Brugse verhaal eindigde in 1974 alwaar door de komst van Ernst Happel een verjonging werd doorgevoerd. Ook hier verwijzen wij met trots terug naar desbetreffende Belgasport reportage die aanvangt met de geïnterviewde Carteus.
De Ronsenaar speelde 214 matchen voor Club Brugge en kruidde die maar liefst met 65 goals. Hierna verhuisde Pierre naar AS Oostende waar hij nog 3 seizoenen in 1ste klasse heeft gespeeld om vanaf 1977 "going back to my roots" te gaan , zie inleiding.
Ten huize mijn ouders ligt een markante foto waar hij samen met ons vader en andere gasten de "Lambada" danst. Opvallend hoe hij in vergelijking met zijn companen the looks had die "toen" evengoed in het rijtje Marlon Brando , James Dean, Alain Delon .....had kunnen  thuishoren hoewel hij het liefst vooral bescheiden wilde blijven. Verder herinner ik mij nog een huisbezoek in het gezelschap van ons vader en waar bij ons doorgaan mijn broer en ikzelf elk een waardevol voetbalpinnetje mochten uitkiezen van zijn bolhoed , Pierre ten voeten uit ; "pakt moer mei" . Hoewel hijzelf dit nooit zou willen bestaat er geen twijfel over dat Pierre voor altijd hét "Sport Icoon" is van zijn geliefde Ronse. Met plezier stel ik bij elk bezoek aan café Local Unique vast dat diens "Klokke" foto er nog steeds als een relikwie thv den biljaar ophangt , Pier , here's to you !!!!

Zuid Afrika anno 1900 , de Britse strijdkrachten zijn voor een tweede keer in strijd verwikkeld tegen de Afrikaner kolonisten of Boeren (hoofdzakelijk afkomstig uit Nederland , Duitsland en Vlaanderen) welke er de Oranje Vrijstaat willen stichtten. Nadat de Afrikaner guerilla een Engelse eenheid hebben omsingeld dienen hun companen de strategische heuvel "Spionkop" in te nemen om hen te ontzetten. Echter het komt tot een ware afslachting waar duizenden Britse soldaten sneuvelen en de "Boeren" Spionkop terug heroveren. Voordien hadden de Britten nooit dergelijke zware verliezen geleden waarop de zwaar aangeslagen overlevenden het verhaal mee naar huis nemen. Wanneer op Anfield Road de "Scousers" (inwoners van Liverpool) zich op de steile helling achter het doel posteren dopen de oorlogsveteranen de plaats om tot "Spionkop".
In 1928 bouwt men op dezelfde plek een overdekte staantribune welke de naam "Spionkop" verder draagt. Midden jaren 1960 klonk voor aanvang wedstrijd the Merseybeat muziek van o.a The Beatles , The Undertakers , Gerry and the Pacemakers.... door de luidsprekers hetgeen de jongeren in de Spionkoptribune meezongen en tijdens de wedstrijd in koor herhaalden , later volgden aangepaste versies enz enz
Anyway , wie in de jaren '80 op vrijdagavond naar "match of the day" keek kon steevast meegenieten van de prachtige Engelse traag zingende voetbalkoren (hetgeen dan door onze "Sides" werd nagebootst en sommigen deden dit niet slecht ....zingt ne kier int Vloms !) doch een wedstrijd met Liverpool was ongetwijfeld "Top of the Pops" wat sfeer betrof !!!! 
"The Kop's last stand" vond plaats op 30 april 1994 , de tribune werd gesloopt , neergehaald en vervangen zodat Anfield Road ten slotte ook in het rijtje "all seater" werd gedwongen en een icoon in de voetbalgeschiedenis ophield te bestaan , Wembley , die andere voetbaltempel , zou genadeloos volgen.

Club Ronse ontstond als afscheuring van het in 1906 opgerichte Association Sportive Renaisienne (ASSA).
Toen na een overwinning tegen ARA Gantoise (AA Gent) de supportersaanhang zich in het stadscentrum provocerend opstelde en
vooral de Katholieke "Patria Boys" viseerden kwam het tot een zoveelste filosofisch intern conflict waarop enkele
kopstukken misnoegd de stoet verlieten en twee jaar later reaktionair Football Club Renaisien stichtten (1908).
Na aansluiting bij de Bond krijgt Club het stamnummer 46 toegewezen en koopt men een terrein naast de thuishaven van de stadsrivaal op de Steenweg op Leuze (tegenover café "de Wildeman" , "l'Homme Sauvage") onder het voorzitterschap van Clément Josson.
Op zondag 8 oktober 1911 vond de eerste stadsderby plaats welke onbeslist eindigde (1-1).
Op dat moment kan Ronse zeker tot de grondleggers van de voetbalsport in Oost-Vlaanderen worden gerekend.
Door de succesresultaten van beide ploegen zorgde voetbal in Ronse voor een grote volkstoeloop waardoor naar nieuwe stadions diende te worden uitgekeken , beide ploegen speelden inmiddels in 3de klasse en kregen reeds de koninklijke titel toegewezen. 
Club verhuisde in 1922 naar de Spinsterstraat waar onder de fabriek en tussen de typische arbeidershuisjes (this is England) het gezellige Lagache Parc werd ingehuldigd. Vooral tijdens de pittige stadsderby van 1937 dienden de toeschouwers tot in de bomen plaats te zoeken en in dat zelfde jaar greep men nipt naast 1ste klasse doordat ARA Gantoise één wedstrijd minder had verloren. Club speelde op dat moment tegen ploegen als White Star , Anderlecht , Tubantia Borgerhout , AS Oostende en Racing Brussel.
De wonderjaren vonden vooral plaats tijdens the roaring 50ies met als hoogtepunt de promotie naar 2de klasse in het seizoen 1958 op het veld van Mons , hetgeen er de facto voor zorgde dat spektakelmatchen regelmatig konden worden aanschouwd tegenover ploegen met een al even rijke geschiedenis. Op 10 mei 1959 promoveerde Club Brugge op het Parc Lagache terug naar 1ste klasse met een 0-2 winst , voor FCB een historisch moment want sindsdien degradeerden zij nooit meer (zie verder).
No golden sixties voor Club dat naar het einde toe reeds tot bevordering was gedegradeerd en samen met de oliecrissisen van de jaren '70 zakte Club zelfs naar de provinciale afdeling.
Er moest iets gebeuren , oude glorie en ex Club Brugge speler , Pierre Carteus diende als speler zijn oorspronkelijke Club van verder onheil te besparen waardoor "de gradins" terug behoorlijk vol liepen.
Vooral de wedstrijden tegen FC Brakel zorgden voor de sfeer van weleer met tot 3500 betalende toeschouwers (in 1ste provinciale !).
Desondanks de spionkop , de trouwe fanatieke aanhang en Carteus lukte het voor Club steeds "net niet" en werd uit frustratie maar al te vaak de schuld bij de scheidsrechter gelegd die zich beschermd door de kooi langs de Noorderkant richting kleedkamers diende te begeven. Ik heb zelfs ooit  een geuniformeerde politieagent op de arme man zien afstappen na een discutabele beslissing. Wanneer Club midden de donkere jaren '80 naar 2de prov. zakt werden de meningsverschillen tussen de progressieve voorzitter en enkele conservatieve andere bestuursleden onhoudbaar zodat in 1987 de droom van voorzitter Orphale Crucke werkelijkheid werd en de fusie met ASSA werd bezegeld.
Tom Deliveyne scoorde het laatste doelpunt voor Club Ronse uit op Kerksken (1-2).