This is the end , my only friend the end ......de teleurgang van Club Ronse en waar het begon ? Eind mei 1983 drong men er bij voorzitter Orphale Crucke (SP) op aan dat de redder van vorig seizoen , Pierre Carteus , terug zou worden ingelijfd. Daar men bij Club bleef "talmen"besloot Pierre met Sint-Denys Westrem een verbintenis aan te gaan, exit Carteus! Als alternatief werd de veldtrainer bij Harelbeke Jozef Lauwaert samen met drie spelers van dezelfde club aangeworven om Club te versterken. Tijdens de voorbereiding in de zomermaanden speelt Club "de pannen van het dak" en dient op plein B (Glorieuxlaan) een tijdelijke zittribune te worden geïnstalleerd door het talrijk toeschouwersaantal "tijdens de oefencampagne !". In diezelfde "long hot summer" opent het trendy café "Clubman"zijn deuren op de Kleine Markt waar op dat moment het uitgaansleven bruist (het café draagt tot op heden dezelfde naam en vormt nog steeds een trekpleister voor de Ronsesse jeugd). Elke "Clubman" is in de overtuiging dat niets mis kan gaan , integendeel , dit seizoen zou het eindelijk gaan gebeuren ! Wanneer Club bij aanvang seizoen slechts een 1op 6 haalt is de verwarring groot en komt de kritiek los.Verder ontstaat een steeds verder escalerende vete tussen hulptrainer Vandergucht en hoofdtrainer Lauwaert waarop beiden steun zoeken bij de bestuursleden en aldus tweespalt ontstaat in het kader.Wanneer de stadionmuren beklad worden met de woorden "BOEFER (Lauwaert) BUITEN"is het hek volledig van de dam temeer het weken duurt eer de slogans worden verwijderd maar het ergste moet nog komen....... Doordat zowel bij spelers als bestuur twee kampen zijn ontstaan ruikt de pers sensatie een springt men gretig op kar. Thans had de spelersgroep inmiddels enkele belangrijke overwinningen behaald. Wanneer tijdens een rechtstreekse radiouitzending op lokale radio Hermes zou blijken dat enkele bestuurleden "off the record" gesprekken hadden aangeknoopt met ASSA omtrent een mogelijke fusie verschijnt in januari 1984 de krantenkop "Vaandelvlucht !".Voor de trouwe supporters zonder twijfel een rubicon. De betrokken bestuurleden verklaren dat de financieële toestand hopeloos is onder meer door het feit dat zij het stadion dienen te huren van SVM Sporting (eigenaar van het Parc ). Hierdoor kon men niet beschikken over een eigen kantine en was de infrastructuur ondermaats , onder andere de houten zittribune was nauwelijks of niet meer toegangkelijk en stond op instorten en in de kleedkamers beschikte men niet meer over warm stromend water , in de pers spreekt men van "een bodemloos vat".....Thans had Ronsenaar en volksvertegenwoordiger Germain De Rouck (Volksunie) er in de gemeenteraad meermaals op aangedrongen om het stadion , aan zeer gunstig tarief , te kopen. De officiële geruchten deden zelfs al langer de rond dat een heus nieuw stadion op het Parc Lagache zou worden geïntegreerd en dit via contacten met voorgaande voorzitter Cuvelier (PVV) echter het bleef bij "loze beloften." Dit alles leidde tot een stemming over een fusie met stadsrivaal ASSA welk op dat moment een splinternieuwe kantine met zicht op het voetbalplein had gebouwd. Voorlopig werd de stemming beslecht in het voordeel van Club Ronse doch ..... de teerling was geworpen.
