Wij zien uit naar vrede en gerechtigheid.
Maar we zijn zelf niet instaat de vrede ten volle te maken.
Daarom bidden wij:

Heer, laat uw woorden van vrede tot ons doordringen
en vervul uw aarde van uw lieve vrede.
Geef ons vertrouwen in uw belofte,
zo bidden wij U die leeft in eeuwigheid. AMEN.

Wees niet bang, kleine kudde,
want het heeft jullie Vader behaagd je het koninkrijk te schenken.
Verkoop je bezit en geef aalmoezen.
Zorg voor beurzen die niet verslijten, een onuitputtelijke schat in de hemel,
waar geen dief bij kan komen en die geen mot kan aantasten.
Want waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.
Houd je lendenen omgord en je lampen brandend.
Jullie moeten net zo doen als mensen die hun heer opwachten
wanneer hij thuiskomt van de bruiloft, om hem, als hij komt en aanklopt,
meteen te kunnen opendoen.
Gelukkig zijn de knechten die de heer wakend aantreft bij zijn komst.
Ik verzeker jullie dat hij zich omgordt, hen aan tafel nodigt
en rondgaat om hen te bedienen.
Gelukkig zijn zij als hij hen zo aantreft,
ook al komt hij om middernacht of nog later.
Bedenk wel: als de heer des huizes geweten had
hoe laat de dief komen zou, dan had hij de inbraak wel verhinderd.
Ook jullie moeten voorbereid zijn, want de Mensenzoon komt
op een uur waarop je het niet verwacht.'
Van iemand aan wie veel gegeven is, zal ook veel gevraagd worden;
als iemand veel is toevertrouwd, zal men des te meer van hem eisen.

De nacht van de uittocht uit Egypte
was aan onze vaderen tevoren bekendgemaakt,
zodat zij, zeker wetend op welke eden zij vertrouwden,
vol vreugde zouden zijn.
Wat door uw volk verwacht werd was:
redding voor de rechtvaardigen en
ondergang voor de vijanden.
Want door datgene waarmee U de tegenstanders strafte,
hebt U roem verleend aan ons,
de door U geroepenen.
In het verborgene
brachten de heilige zonen van de vrome mensen hun offer
en zij aanvaardden eensgezind de goddelijke Wet,
dat de heiligen gelijkelijk zouden delen
in dezelfde goede dingen en dezelfde gevaren;
vooraf zongen zij reeds
de lofzangen van hun vaderen.

 N.

N.

Gaandeweg word jij,
mensenzoon,
mij eigen als mij diep en onuitsprekelijk geheim:
gezalfde van God,
doordrongen van liefde ,
Neem mij dan mee,
dag na dag,
In jouw verrijzen
Dat ik ermee ophoudt
mij kruisweg als verlies te leven.
Dat ik met jou behouden blijf.

 N.

Goede gastvrije God,
Bij U mogen alle mensen thuiskomen.
Dat had Jezus begrepen
en Hij maakte van zijn eigen lichaam
een huis vol van uw liefde.
Schenk ons uw Geest
opdat ook wij zouden delen
van de overvloed aan liefde
die Gij van voor onze geboorte
in ons hart hebt gelegd.
Maak ons gastvrij zoals Abram,
help ons ieder mens te zegenen met goedheid
omwille van Jezus, die ons leerde
dat zo het nieuwe Rijk van verbondenheid zal komen
tot in eeuwigheid. Amen.

N.

Wij bidden U God voor hen die geen tafel hebben om aan te zitten,
geen tafel met eten, geen eten, geen vriendschap,
die alleen staan en zich verloren wanen.
Maak ons bereid om te werken aan een menswaardige en rechtvaardige wereld…

Wij bidden U God voor allen die aan uw tafel naderen:
dat ze zouden aanvoelen dat deze tafel ons allemaal oproept
tot het breken van wat we kregen, tot het delen en geven.
Verander allen aan deze tafel tot warmhartige mensen
die de solidariteit met kleinen willen beoefenen…

Wij bidden U God voor ieder van ons
die verantwoordelijk is voor het welzijn van anderen:
leidinggevenden, politici, ambtsdragers, beheerders,
vertegenwoordigers van drukkingsgroepen, ieder
die over velen gezag voert…
Dat zij er niet op uit zijn succes te halen door woordenkramerij,
door mensen naar de mond te praten,
door mensen de hemel op aarde te beloven enz…
Laat hun inzet gekruid zijn door een vergaand ethisch denken
gebaseerd op de waardigheid van elke mens zonder onderscheid…

Heer, schenk ons de moed om waar te maken
wat Gij van ons vraagt: te geven wat wij van U krijgen.
Inspireer ons door het Woord van de Heer
en maak ons vurig door de H. Geest. Amen.
 

Heer onze God,
Paulus bracht uw volgelingen deze woorden in herinnering:
"Telkens als gij dus dit brood eet en uit de beker drinkt,
verkondigt gij de dood van de Heer totdat Hij komt."
Vandaag brengen wij in herinnering dat Jezus zelf
van het brood en de beker het beeld van zijn levensgeschenk
voor het heil van alle mensen maakte.
Wij bidden U: maak van ons Zijn volgelingen
opdat wij ons brood delen met onze medemensen, de zwaksten voorop
en de wijn drinken samen met hen die vreugde of lijden kennen.
Laat dit de weg zijn waarmee wij uw heil over de aarde verkondigen
door Jezus de Heer. Amen.
 

NEGEN EN DERTIGSTE VERSCHIJNING

28 december 1975, om 17.15 uur, de vierde dag

Eerst verschijnt het Licht en dan Jezus, zijn handen naar Madeleine uitgestrekt. Hij lacht haar toe :

"De vierde dag"

Zoals telkens laat Hij met een langzaam gebaar van zijn linkerhand zijn Hart zien. Direkt stromen er rode en witte stralen uit. Hij brengt zijn rechterhand naar voren met de palm zichtbaar. Madeleine herhaalt wat Jezus haar voorzegt :

Zodra zij mijn Boodschap kennen, zal Ik de stralen van mijn genade over de heidenen uitstorten, en over allen die Mij nog niet kennen.

“Onze Vader...”

Madeleine vervolgt : "die in de hemel zijt... "

“Wees gegroet Maria...”

Madeleine vervolgt, maar slechts twee keer omdat zij de derde vergeet.

Hierna :

Door uw smarten Lijden, Heer, ontferm U over ons en over de hele wereld.

Jezus brengt zijn handen naar voren, heft zijn ogen ten hemel en zegt luider :

Eer aan God in den hoge. En Vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft.

En terwijl Hij naar Madeleine kijkt :

Maakt het Kruisteken."

Madeleine komt weer bij zinnen en haar lichamelijke ogen zien Jezus niet meer.

Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Ruth 2,1-3.8-11.4,13-17.
Psalmen 128(127),1-2.3.4.5.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 23,1-12.

Lezing uit het boek Ruth 2,1-3.8-11.4,13-17.

Nu had Noömi een bloedverwant van de kant van haar man, een vermogend man uit Eliméleks geslacht, Bóoz genaamd.
Eens zei Rut, de moabietische, tot Noömi: Ik zal naar het veld gaan, om aren te lezen achter hem, in wiens ogen ik genade vinden zal. Zij antwoordde: Ga, mijn dochter.
Ze ging dus, en begon in het veld achter de maaiers aren te lezen. Nu wilde het toeval, dat het een akker was van Bóoz uit het geslacht van Elimélek.
Nu richtte Bóoz zich tot Rut: Luister eens, mijn kind; ge moet niet op een andere akker gaan rapen en hier niet vandaan gaan, maar bij mijn knechten blijven.
Ge houdt u aan de akker, die ze maaien, en blijft hen volgen. Ik heb mijn jongens reeds bevolen, u niet lastig te vallen. En als ge dorst hebt, gaat ge naar de kruiken, en drinkt ge van wat de jongens scheppen.
Toen boog ze zich plat voor hem ter aarde, en zei: Waarom heb ik genade gevonden in uw ogen, dat ge u iets aan mij gelegen laat liggen, ofschoon ik maar een vreemde ben?
Bóoz hernam: Men heeft me verteld, wat ge na de dood van uw man voor uw schoonmoeder gedaan hebt; hoe ge uw vader en uw moeder verliet en het land, waar ge geboren zijt, om naar een volk te gaan, dat u vóór die tijd onbekend was.
Zo nam Bóoz Rut tot zijn vrouw. En toen hij zich met haar had verenigd, verleende Jahweh haar zwangerschap, en ze baarde een zoon.
Toen zeiden de vrouwen tot Noömi: Gezegend zij Jahweh, die u thans een losser schenkt. Zijn naam zal genoemd worden in Israël!
Hij zal u weer jong maken en uw ouderdom steunen; want uw schoondochter, die u liefheeft, en die u beter is dan zeven zonen, heeft hem gebaard.
Toen nam Noömi het kind, legde het aan haar boezem en verzorgde het.
En de buren gaven het een naam en zeiden: Noömi heeft een zoon gekregen. En ze noemden hem Obed. Hij werd de vader van Jesse, den vader van David.


Psalmen 128(127),1-2.3.4.5.

Een bedevaartslied. Gelukkig hij, die Jahweh vreest, En zijn wegen bewandelt.
Want van uw arbeid zult gij eten, Voorspoedig en gelukkig zijn!
Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wingerd Binnen uw huis; Uw zonen als ranken van de olijf Rondom uw dis.
Zie, zó wordt de man gezegend, Die Jahweh vreest;
Zó zal Jahweh uit Sion U zegen bereiden! Dan moogt gij Jerusalems heil aanschouwen Al de dagen uws levens;


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 23,1-12.

Nu sprak Jesus tot het volk en tot zijn leerlingen:
Op de zetel van Moses zitten de schriftgeleerden en farizeën.
Onderhoudt en doet dus alles, wat ze u zeggen; maar handelt niet naar hun werken. Want ze zeggen het wel, maar ze doen het niet.
Ze binden zware en ondragelijke lasten bijeen, en leggen die op de schouders der mensen; maar zelf willen ze die met hun vinger niet aanraken.
Al hun werken verrichten ze om door de mensen opgemerkt te worden; ze maken hun gebedsriemen breed, en hun mantelkwasten groot.
Ze zijn op de eerste plaatsen bij feestmalen belust, op de eerste zetels in de synagogen,
en op de begroetingen op de markt, en willen door de mensen rabbi worden genoemd.
Neen, laat u geen rabbi noemen; want één is uw Meester, en allen zijt ge broeders.
Noemt ook niemand op aarde uw vader; want één is uw Vader, die in de hemelen is.
Laat u ook niet leraars noemen; want één is uw Leraar, de Christus.
De grootste onder u moet uw dienaar zijn.
Maar wie zich verheft, zal worden vernederd; wie zich vernedert, zal worden verheven.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling