NEGEN EN DERTIGSTE VERSCHIJNING

28 december 1975, om 17.15 uur, de vierde dag

Eerst verschijnt het Licht en dan Jezus, zijn handen naar Madeleine uitgestrekt. Hij lacht haar toe :

"De vierde dag"

Zoals telkens laat Hij met een langzaam gebaar van zijn linkerhand zijn Hart zien. Direkt stromen er rode en witte stralen uit. Hij brengt zijn rechterhand naar voren met de palm zichtbaar. Madeleine herhaalt wat Jezus haar voorzegt :

Zodra zij mijn Boodschap kennen, zal Ik de stralen van mijn genade over de heidenen uitstorten, en over allen die Mij nog niet kennen.

“Onze Vader...”

Madeleine vervolgt : "die in de hemel zijt... "

“Wees gegroet Maria...”

Madeleine vervolgt, maar slechts twee keer omdat zij de derde vergeet.

Hierna :

Door uw smarten Lijden, Heer, ontferm U over ons en over de hele wereld.

Jezus brengt zijn handen naar voren, heft zijn ogen ten hemel en zegt luider :

Eer aan God in den hoge. En Vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft.

En terwijl Hij naar Madeleine kijkt :

Maakt het Kruisteken."

Madeleine komt weer bij zinnen en haar lichamelijke ogen zien Jezus niet meer.

Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Ruth 2,1-3.8-11.4,13-17.
Psalmen 128(127),1-2.3.4.5.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 23,1-12.

Lezing uit het boek Ruth 2,1-3.8-11.4,13-17.

Nu had Noömi een bloedverwant van de kant van haar man, een vermogend man uit Eliméleks geslacht, Bóoz genaamd.
Eens zei Rut, de moabietische, tot Noömi: Ik zal naar het veld gaan, om aren te lezen achter hem, in wiens ogen ik genade vinden zal. Zij antwoordde: Ga, mijn dochter.
Ze ging dus, en begon in het veld achter de maaiers aren te lezen. Nu wilde het toeval, dat het een akker was van Bóoz uit het geslacht van Elimélek.
Nu richtte Bóoz zich tot Rut: Luister eens, mijn kind; ge moet niet op een andere akker gaan rapen en hier niet vandaan gaan, maar bij mijn knechten blijven.
Ge houdt u aan de akker, die ze maaien, en blijft hen volgen. Ik heb mijn jongens reeds bevolen, u niet lastig te vallen. En als ge dorst hebt, gaat ge naar de kruiken, en drinkt ge van wat de jongens scheppen.
Toen boog ze zich plat voor hem ter aarde, en zei: Waarom heb ik genade gevonden in uw ogen, dat ge u iets aan mij gelegen laat liggen, ofschoon ik maar een vreemde ben?
Bóoz hernam: Men heeft me verteld, wat ge na de dood van uw man voor uw schoonmoeder gedaan hebt; hoe ge uw vader en uw moeder verliet en het land, waar ge geboren zijt, om naar een volk te gaan, dat u vóór die tijd onbekend was.
Zo nam Bóoz Rut tot zijn vrouw. En toen hij zich met haar had verenigd, verleende Jahweh haar zwangerschap, en ze baarde een zoon.
Toen zeiden de vrouwen tot Noömi: Gezegend zij Jahweh, die u thans een losser schenkt. Zijn naam zal genoemd worden in Israël!
Hij zal u weer jong maken en uw ouderdom steunen; want uw schoondochter, die u liefheeft, en die u beter is dan zeven zonen, heeft hem gebaard.
Toen nam Noömi het kind, legde het aan haar boezem en verzorgde het.
En de buren gaven het een naam en zeiden: Noömi heeft een zoon gekregen. En ze noemden hem Obed. Hij werd de vader van Jesse, den vader van David.


Psalmen 128(127),1-2.3.4.5.

Een bedevaartslied. Gelukkig hij, die Jahweh vreest, En zijn wegen bewandelt.
Want van uw arbeid zult gij eten, Voorspoedig en gelukkig zijn!
Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wingerd Binnen uw huis; Uw zonen als ranken van de olijf Rondom uw dis.
Zie, zó wordt de man gezegend, Die Jahweh vreest;
Zó zal Jahweh uit Sion U zegen bereiden! Dan moogt gij Jerusalems heil aanschouwen Al de dagen uws levens;


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 23,1-12.

Nu sprak Jesus tot het volk en tot zijn leerlingen:
Op de zetel van Moses zitten de schriftgeleerden en farizeën.
Onderhoudt en doet dus alles, wat ze u zeggen; maar handelt niet naar hun werken. Want ze zeggen het wel, maar ze doen het niet.
Ze binden zware en ondragelijke lasten bijeen, en leggen die op de schouders der mensen; maar zelf willen ze die met hun vinger niet aanraken.
Al hun werken verrichten ze om door de mensen opgemerkt te worden; ze maken hun gebedsriemen breed, en hun mantelkwasten groot.
Ze zijn op de eerste plaatsen bij feestmalen belust, op de eerste zetels in de synagogen,
en op de begroetingen op de markt, en willen door de mensen rabbi worden genoemd.
Neen, laat u geen rabbi noemen; want één is uw Meester, en allen zijt ge broeders.
Noemt ook niemand op aarde uw vader; want één is uw Vader, die in de hemelen is.
Laat u ook niet leraars noemen; want één is uw Leraar, de Christus.
De grootste onder u moet uw dienaar zijn.
Maar wie zich verheft, zal worden vernederd; wie zich vernedert, zal worden verheven.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Luister naar de tekenen van de tijd.
Let op wat er misloopt en wees niet bang.
Er zal ongeluk dreigen aan de zon, de maan en de sterren.
De zee zal onheilspellend stormen.
Heel de natuur zal in de war raken.
Er komen aardbevingen, hongersnood,
besmettelijke ziekten zoals pest, cholera en aids.
Men zal oorlog voelen en drama's veroorzaken.
Wie zegt dat men gelooft en voor zijn godsdienst uitkomt
die zal men belachelijk maken
en sommigen van hen zal men opsluiten en veroordelen.
In families zal men breken met elkaar
en vrienden zullen verraders zijn.
Wees niet bang, zoek geen woorden om je te verdedigen.
Laat jouw hart spreken.
Als dat allemaal gebeurt komt de tijd van de redder, de Messias.
Hij zal je doen opstaan,
Hij zal je kracht en voornaamheid doen uitstralen.
Dan is uw verlossing nabij.
Het zal zijn zoals een vijgenboom
waar na héél lange tijd weer nieuwe takken aan komen.
Wees dus blij: het blijft niet slecht.
Maar hou je hart wel klaar daarvoor.
Want als je je laat meeslepen door wat elke dag meebrengt,
als je een oplossing zoekt in een roes,
of in een of andere uit de hand gelopen hobby of verslaving,
dan zal je niet kunnen zien dat er een nieuwe tijd komt.
Dus: waakt en bidt
opdat je de goede dingen zou kunnen zien
en dat je zou weten
dat de redder van de mensen op komst is... 

 N.

Er was eens een marmeren troon aan de poort in het oosten van een grote stad.
Op deze troon zaten duizenden koningen.
Allen riepen zij tot God dat Hij zich zou vertonen, zodat zij Hem konden zien,
maar allen gingen het graf in zonder dat hun wens vervuld was.

Toen de koningen waren gestorven, kwam er een arme man,
barrevoets en hongerig, en ging op de troon zitten.
"God," fluisterde hij, "de mensenogen kunnen het niet verdragen
regelrecht naar de zon te kijken, want zij worden verblind.
Hoe zouden zij dan, Almachtige, regelrecht naar U kunnen kijken?
Heb medelijden, Heer. Temper Uw kracht, wend Uw heerlijkheid
naar mij toe, opdat ik, die arm en bedroefd ben, U moge zien!

Toen... toen werd God een stuk brood, een beker koud water, een warme jas, een hut,
en voor die hut een vrouw die haar kind liet drinken.

De man strekte zijn armen uit en glimlachte gelukkig.
"Dank U, Heer", fluisterde hij. "U hebt Uzelf vernederd om mijnentwil.
U werd brood, water, een warme jas en mijn vrouw en zoon,
opdat ik U zou kunnen zien en ik zag U. Ik buig mij neder
en aanbid Uw geliefde gedaante met de vele gezichten.

N.

Vader, in onszelf merken wij iets van U:
wij kunnen dingen maken, nieuwe dingen scheppen,
zorgzaam omgaan met de wereld en met elkaar.
Zo bent Gij, zachtaardige Schepper en oneindige schenker van de wereld.
Het vermogen lief te hebben hebt Gij in ons hart gelegd.
Dat weten wij door Jezus die het aan ons openbaarde als de sterkste kracht op aarde.
Uw Geest is in ons aanwezig, en wijst ons een weg van kwaad naar goed,
van dood naar Leven, naar een ware schoonheid in deze wereld
zoals Jezus hem heeft gedroomd.
Blijf dan met ons op weg, ga niet aan ons tentje op deze aarde voorbij
en vul ons leven, vandaag, morgen, heel de week en alle dagen met Uw liefdegaven. Amen

        N.

Heer mijn God,
Wij dragen U vandaag het werk van onze handen op,
alle bekommernissen en verlangens die wij met ons meedragen, brengen wij bij U.
Als de dagen niet verlopen zoals wij verwachten
en wij de grond onder onze voeten voelen verdwijnen
kom ons dan tegemoet met het voedsel van de Geest.
Beadem dit brood en deze wijn, gedeeld en geschonken leven in Jezus' naam
opdat de liefde zou weerklinken overal in Uw schepping. Amen.
 

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus
In zijn afscheidsrede zei Jezus tot zijn leerlingen:
"Nog veel heb Ik u te zeggen,
maar gij kunt het nu nog niet verdragen.
Wanneer Hij echter komt, de Geest der waarheid,
zal Hij u tot de volle waarheid brengen;
Hij zal niet uit zichzelf spreken,
maar spreken al wat Hij hoort
en u de komende dingen aankondigen.
Hij zal Mij verheerlijken,
omdat Hij aan u zal verkondigen
wat Hij van Mij ontvangen heeft.
Daarom zei Ik dat Hij aan u zal verkondigen
wat Hij van Mij ontvangen heeft.
Al wat de Vader heeft is het Mijne."

In het laatste van de dagen zal het zijn:
een hoge berg, onwankelbaar gegrondvest,
hoog uit boven de heuvels, en een huis
van goud in hemelsblauw daarbovenop.
De wereldzeeën zijn tot rust gekomen,
de golven zijn verstomd, de branding zwijgt.
In 't laatste van de dagen, wie dan leeft
zal ze zien komen, op scharlaken paarden
op zilvervloten, volkeren van verre:
wij gaan naar Sion waar de wijsheid woont
daar weten ze de route van de vrede
daar is een nieuwe aarde neergedaald.
In 't laatste van de dagen zal het zijn
dat zwaarden worden omgesmeed tot ploegen,
je leert de oorlog af, je snoeit je wijnstok
en strekt je in de schaduw van je bomen.
En niemand schrikt meer wakker in de nacht
en niemand vreest nog voor een nieuwe morgen.
Amen.

Heer, onze God,
het kan uw bedoeling niet zijn

dat we vallen en niet meer opstaan.
Voor u is niemand reddeloos, voorgoed verloren.
Gij wilt dat wij éénmaal méér opstaan dan vallen.
Vandaag bidden wij:
wek ons tot leven, kom ons bevrijden;
maak vandaag nog als het kan,
nieuwe mensen van ons;
mensen die tot verzoening komen en de gerechtigheid doen.
Open onze ogen,
zo bidden wij;
doe ons U herkennen in de mensen om ons heen.
Breng ons samen onder uw Woord
tot een gemeenschap die leeft naar U toe,
in de voetstappen van uw Zoon,
Jezus Christus, die met U en de heilige Geest
leeft in de eeuwen der eeuwen.
Amen.

Heer onze God,
Jij stond aan de kant
van uitgesloten, rechteloze mensen.
Je daalde af in hun wereld.
Je zag hun pijn en hun ellende en je noemde hen: mijn volk.
Je openbaarde hen je naam, je diepste wezen:
'Ik ben er voor u'.
Je trok met ze mee,
doorheen de dorheid van hun bestaan,
doorheen de uitzichtloosheid van de woestijn.
En telkens wisten ze van Jou:
Hij laat ons niet vallen. Hij niet!
Daarom willen wij in Jou geloven
door jouw weg te gaan, door jouw leven te leven.
Dat vragen wij U voor vandaag en morgen en alle dagen.
Amen.

        N.

In het vijtiende regeringsjaar van keizer Tiberius, toen Pontius Pilatus gouverneur was van Judea, Herodes tetrarch van Galilea, zijn roer Filippus° tetrarch van de landstreek Iturea en Trachonitis, Lysanias tetrarch van Abilene, en Annas en Kajafas hogepriester, toen kwam het woord van God tot Johannes, de zoon van Zacharias, in de woestijn. En hij ging overal in de Jordaanstreek een doop van bekering verkondigen tot vergeving van zonden, zoals geschreven staat in het boek van de woorden van de profeet Jesaja:
Een stem roept in de woestijn:
Bereid de weg van de Heer,
maak zijn paden recht;
elk dal zal worden opgevuld,
elke berg en heuvel geslecht;
bochtige wegen worden recht,
oneffen paden vlak;
en alle mensen zullen de redding zien die van God komt.

Lieve Jezus,
uw hart is zo groot.
Arme en rijke, gezonde en zieke,
kleine en grote mensen waren uw vrienden.
Help ons om ook van ons hart
een warme thuis te maken,
waarin veel mensen mogen wonen.
Dan zullen wij luisteren
naar hun blijdschap en verdriet.
Help ons om in de komende dagen en weken
op die manier mee te werken
aan een aangename leefwereld rondom ons,
in ons gezin, werk en overal waar wij komen.
Amen.

        N.

ACHT EN DERTIGSTE VERSCHIJNING

27 december 1975 om 17.15 uur, de derde dag

Eerst verschijnt het Licht en dan Jezus zoals gewoonlijk. Madeleine staat op, gaat naar voren, knielt en begroet Jezus.

"De derde dag"

Op dit moment ontspringen fonkelende rode en witte stralen uit zijn Hart.

Ik zal de vrome en trouwe zielen dichtbij mijn Hart bewaren; zij hebben Mij op de weg van Kalvarië getroost.

Jezus zegt :

“Onze Vader...”

Madeleine herhaalt en gaat alleen verder met het gebed.

Daarna :

“Wees gegroet Maria...”

Wat Madeleine in haar eentje vervolgt; drie maal.

En zoals de vorige dag :

Door uw smartvol Lijden, Heer, ontferm U over ons en over de hele wereld.

Eer aan God in den hoge. Vrede op aarde en Vreugde aan de mensen, die Hij liefheeft."

Maakt het Kruisteken."

"De stralen die uit zijn Hart stromen moeten zich over alle berouwvolle zondaars verspreiden en al diegenen die Hem aanroepen", verklaart Madeleine.

Wordt  vervolgd.