TWEE EN TWINTIGSTE VERSCHIJNING

Vrijdag 14 februari 1975 - eerste vrijdag van de Vasten

In de kapel, om 15.00 uur, verschijnt Jezus voorafgegaan door een stralenkrans van licht, maar Hij zegt niets.

Madeleine blijft nog ongeveer tien minuten in aanbidding. Zij is alleen en heeft een voorgevoel dat de Heer tijdens de Vasten iedere vrijdag zal terugkomen.

Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Numeri 13,1-2.25-33.14,1.26-29.
Psalmen 106(105),6-7.13-14.21-22.23.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 15,21-28.

Lezing uit het boek Numeri 13,1-2.25-33.14,1.26-29.

Daar sprak Jahweh tot Moses:
Zend mannen uit, om het land Kanaän te verkennen, dat Ik aan Israëls kinderen zal geven; uit iedere vaderstam moet ge één man zenden en allen moeten het aanvoerders zijn.
Na het land te hebben verkend, keerden zij veertig dagen later terug,
en gingen naar Moses en Aäron en heel de gemeenschap der Israëlieten in de woestijn Paran te Kadesj, waar zij hun en heel de gemeenschap verslag uitbrachten, en hun de vruchten van het land lieten zien.
Zij vertelden hem: Wij zijn dan in het land geweest, waar gij ons hebt heengezonden, en het druipt werkelijk van melk en honing; hier hebt ge zijn vruchten.
Maar het volk, dat het land bewoont, is sterk en de steden zijn ontoegankelijk en zeer groot; bovendien hebben wij daar de Anakskinderen gezien.
De Amalekieten wonen in de Négeb; de Chittieten, Jeboesieten en Amorieten in de bergen: en de Kanaänieten langs de zee en langs de oever van de Jordaan.
Kaleb trachtte nog het volk, dat om Moses stond, gerust te stellen, en sprak: Laat ons zo gauw mogelijk optrekken, en het veroveren; want we kunnen het gemakkelijk aan!
Maar de mannen, die met hem waren opgetrokken, beweerden: We kunnen niet oprukken tegen dat volk; want het is sterker dan wij.
En nu begonnen ze onder de Israëlieten allerlei praatjes te vertellen over het land, dat zij hadden verkend, en zeiden: Het land, dat we hebben doorkruist, om het te verkennen, verslindt zijn bewoners, en al het volk, dat we daar hebben gezien, is vreselijk groot.
We hebben daar zelfs reuzen gezien, bij wie wij wel sprinkhanen leken, zowel in onze eigen ogen als in die van hen.
Toen begon al het volk in die nacht te schreeuwen en te jammeren.
En Jahweh vervolgde tot Moses en Aäron:
Hoe lang zal deze boze gemeenschap nog tegen Mij morren? Het gemor, dat de Israëlieten tegen Mij hebben aangeheven, heb Ik vernomen.
Zeg hun: Zo waar Ik leef, is de godsspraak van Jahweh! Zoals zij te mijnen aanhoren hebben gesproken, zo zal Ik met u doen.
In deze woestijn zullen uw lijken vallen: allen, die van u gemonsterd zijn, allen zonder uitzondering, van twintig jaar af: omdat gij tegen Mij hebt gemord.


Psalmen 106(105),6-7.13-14.21-22.23.

Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 15,21-28.

Toen vertrok Jesus van daar, en begaf zich naar de streek van Tyrus en Sidon.
En zie, een kanaänietische vrouw, afkomstig uit die streek, riep Hem toe: Heb medelijden met mij, Heer, Zoon van David; mijn dochter wordt vreselijk door den duivel gekweld.
Hij gaf haar geen antwoord. En zijn leerlingen kwamen, en verzochten Hem: Stel haar tevreden; want ze roept ons achterna.
Hij antwoordde: Alleen tot de verloren schapen van het huis van Israël ben Ik gezonden.
Maar ze kwam naar Hem toe, wierp zich voor Hem neer, en zeide: Heer, help mij.
Hij gaf haar ten antwoord: Het is niet goed, het brood der kinderen te nemen, en het voor de hondjes te werpen.
Maar ze zeide: Ja wel, Heer; ook de hondjes eten toch van de kruimels, die van de tafel hunner meesters vallen.
Toen antwoordde Jesus: O vrouw, groot is uw geloof; u geschiede, zoals ge verlangt. Van dat ogenblik af was haar dochter genezen.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

O God, wij geloven dat U hier bij ons bent.

Wij aanbidden U en hebben U lief met hart en ziel

omdat U al onze liefde meer dan waard bent.

Wij verlangen ernaar U net zo lief te hebben

als de heiligen in de hemel.

Wij aanbidden alle tekenen van Uw goddelijke Voorzienigheid en schikken ons geheel

naar Uw wil.

Om Uwentwil hebben wij ook onze naaste lief als onszelf.

Wij vergeven oprecht iedereen die ons gekwetst heeft;

en vragen vergiffenis aan allen die wij gekwetst hebben.

Heer, help ons om Uw opdracht te verspreiden

waar wij ook gaan.

Beziel ons met Uw Geest en Uw Leven,

doordrenk en bezit ons hele wezen zo volkomen

dat ons leven een weerschijn van het Uwe mag zijn.

Doorschijn en vervul ons zodanig

dat ieder mens met wie wij in contact komen

Uw Aanwezigheid in onze ziel aanvoelt.

Laat hen dan naar boven kijken en niet langer ons zien

maar slechts U, o Heer!

Blijf bij ons, zodat wij net zo gaan stralen als U,

zozeer dat wij een licht voor anderen worden.

Dat licht, o Heer, zal alleen van U komen,

geen sprankje zal van ons zijn.

U zult het zijn, die voor ons op anderen schijnt.

Laat ons U prijzen op de wijze die U het liefst is,

door te schijnen op degenen om ons heen.

Laat ons van U spreken zonder te prediken, niet met woorden

maar door ons voorbeeld,

door de inspiratie en de liefdevolle invloed

van onze handelingen

en de zichtbare overvloed aan liefde

die ons hart U toedraagt.

Amen.

Heer, onze God,
telkens weer mogen wij hier nieuwe kracht opdoen
Blijf ons omringen met uw zorg,
zodat wij steeds mogen ervaren
dat Gij ons altijd nabij blijft.
Daarvoor vragen wij de zegen van de almachtige God.

          God, naar mensen die in de schaduw van de dood leefden,
de kleinen en zieken en onmachtigen, zond Gij uw Zoon. En ook ons zendt Gij. Laat ons lichtbrengers en mensenvissers zijn. Mensen die oog en oor en hart hebben voor medemensen in nood. Amen.

Heer, onze God,
telkens weer mogen wij hier nieuwe kracht opdoen
Blijf ons omringen met uw zorg,
zodat wij steeds mogen ervaren
dat Gij ons altijd nabij blijft.
Daarvoor vragen wij de zegen van de almachtige God.

EEN EN TWINTIGSTE VERSCHIJNING

Allerheiligen, vrijdag, 1 november 1974

Madeleine gaat naar de Heilige Mis van acht uur ‘s ochtends en om half vier naar de aanbidding van het Heilig Sacrament. Om acht uur woont zij het Lof bij samen met kleine G.

Op het ogenblik dat de priester de monstrans opheft voor de zegening met de Hostie, vormt zich de stralenkrans op de plaats van het Heilig Sacrament en de Hostie wordt een fonkeling van stralen.

Madeleine hoort :

"Zegt dit hardop

hetgeen zij doet :

" DICITE IN NATIONIBUS "*- Zegt aan de volken dat God gesproken heeft door de mond van zijn dienares. Hij heeft haar geopenbaard dat de grote verdrukking nabij was, want zij heeft het Teken van de Mensenzoon gezien dat van het Oosten uitgaat en terstond in het Westen is. Dit Teken van de Mensenzoon is het Kruis van de Heer. Voorwaar, Ik zeg u, de tijd is voor de wereld gekomen om berouw te hebben, want een universele omwenteling is nabij zoals nog niet geweest is sinds het begin der wereld tot nu toe, en ook nooit meer zal zijn. Wanneer de rampspoedige droogte, die voorspeld is, geheel de wereld teistert, zal alleen het bekken dat God heeft doen graven water bevatten, niet bestemd voor consumptie maar om u daarmee te wassen als teken van reiniging. En u allen zult vol berouw komen aan de voet van het Glorierijke Kruis, wat God de Kerk vraagt om op te richten.

Vertaling uit het Latijn : "Zegt aan de volken."

Alsdan zullen alle volkeren der aarde jammeren en het zal bij dit Kruis zijn dat zij de Vrede en Vreugde vinden.

Na die dagen van grote nood, dan zal de Mensenzoon zelf aan de hemel verschijnen met grote majesteit en macht, om de uitverkorenen te verzamelen vanuit de vier hoeken der aarde.

Zalig de rouwmoedigen, want zij zullen het eeuwig leven bezitten.

Voorwaar, Ik zeg u, hemel en aarde zullen voorbijgaan maar mijn Woorden zullen niet voorbijgaan”

Daarna alléén tegen Madeleine, op het moment dat de priester in stil gebed namens het bisdom om een teken vroeg :

Zegt ze, dat er geen andere tekenen zullen zijn buiten het Teken van God zelf. Het enige zichtbare teken is de houding van zijn dienares en haar woorden, die de Woorden van God zijn, en deze Woorden zijn onwrikbaar.

Als de mens het Kruis niet opricht, zal Ik het doen verschijnen, maar er zal geen tijd meer zijn."

Daarna verdwijnt het Licht.

Wordt  vervolgd. 

De eerste vrijdag van oktober 1974

Jezus is niet verschenen.

Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Numeri 12,1-13.
Psalmen 51(50),3-4.5-6.7.12-13.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 14,22-36.

Lezing uit het boek Numeri 12,1-13.

Eens maakten Mirjam en Aäron Moses een verwijt over zijn koesjietische vrouw, die hij zich had genomen; want hij had een vrouw uit Koesj gehuwd.
Zij zeiden: Heeft Jahweh soms alleen tot Moses gesproken; heeft Hij ook niet tot ons gesproken? Jahweh hoorde het.
En daar Moses een zeer deemoedig man was, meer dan iemand ter wereld,
sprak Jahweh ogenblikkelijk tot Moses, Aäron en Mirjam: Gaat met uw drieën naar de openbaringstent. En zij gingen er met hun drieën heen.
Toen daalde Jahweh in de wolkkolom neer, en ging bij de ingang van de Tent staan. Hij riep Aäron en Mirjam, en toen beiden naar voren waren getreden,
sprak Jahweh: Hoort mijn woord! Zo er een profeet onder u is, Openbaar Ik Mij aan hem in een visioen, En spreek tot hem in een droom;
Zo niet met Moses, mijn dienaar, Die getrouw is bevonden in heel mijn huis;
Tot hem spreek Ik van mond tot mond, Niet in visioenen en raadsels: Hij aanschouwt Jahweh in eigen persoon! Waarom vreest ge dan niet, Mijn dienaar Moses verwijten te doen?
Ziedend van gramschap ging Jahweh heen.
En toen de wolk boven de openbaringstent was opgetrokken, was Mirjam melaats, en wit als sneeuw en toen Aäron zich tot Mirjam wendde: daar stond een melaatse.
Nu sprak Aäron tot Moses: Ach, heer; wil toch op ons de zonde niet wreken, die wij in onze dwaasheid hebben begaan.
Laat haar niet op een doodgeborene lijken, wiens vlees voor de helft al verteerd is, als hij uit de moederschoot komt.
En Moses smeekte Jahweh: Ach neen; wil haar genezen!


Psalmen 51(50),3-4.5-6.7.12-13.

Erbarm U mijner naar uw genade, o God; Delg mijn misdaden uit naar uw grote ontferming;
Was mij vlekkeloos schoon van mijn schuld, En reinig mij van mijn zonde.
Want ik ben mij mijn misdaad bewust, En mijn zonde staat mij steeds voor de geest:
Tegen U, ach, tegen U heb ik gezondigd, En kwaad in uw ogen gedaan. Zo zult Gij rechtvaardig zijn in uw vonnis, En onberispelijk in uw gericht:
Want in ongerechtigheid ben ik geboren, En mijn moeder ontving mij in zonde.
Schep mij een zuiver hart, o mijn God, En leg in mijn boezem een nieuwe, standvastige geest;
Verstoot mij niet van uw aanschijn, En neem uw heilige geest niet van mij weg.


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 14,22-36.

Onmiddellijk daarna dwong Hij zijn leerlingen scheep te gaan, en vóór Hem uit naar de overkant over te steken; intussen zond Hij de menigte heen.
En nadat Hij het volk had heengezonden, besteeg Hij de berg, om in de eenzaamheid te bidden. Die avond bleef Hij daar alleen.
Toen de boot reeds meerdere stadiën van de kust was verwijderd, werd ze door de golven geteisterd; want de wind was tegen.
Maar in de vierde nachtwaak kwam Hij naar hen toe, wandelend op het meer.
De leerlingen, die Hem over het meer zagen wandelen, werden ontsteld, en zeiden: Het is een spook. En ze gilden van angst.
Aanstonds sprak Jesus hen toe, en zeide: Weest gerust, Ik ben het; vreest niet.
Petrus antwoordde: Heer, zo Gij het zijt, beveel mij dan, over het water tot U te komen.
Hij sprak: Kom! Petrus klom uit de boot, en wandelde over het water, om bij Jesus te komen.
Maar bij het zien van de geweldige storm werd hij bang, en riep, toen hij begon te zinken: Heer, red mij!
Aanstonds stak Jesus de hand uit, greep hem vast, en sprak: Kleingelovige, waarom hebt ge getwijfeld?
En toen zij in de boot waren geklommen, bedaarde de wind.
Nu wierpen zij, die in het vaartuig waren, zich voor Hem neer, en zeiden: Waarachtig, Gij zijt de Zoon van God.
Toen zij de overkant hadden bereikt, gingen zij naar het land van Gennézaret.
Zodra de lieden dier plaats Hem herkenden, zonden ze bericht in heel de omtrek, en brachten alle zieken naar Hem toe.
Ze vroegen Hem, enkel de zoom van zijn kleed te mogen aanraken. En allen, die Hem aanraakten, werden genezen.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Daniels vrienden stonden oog in oog met een van de grootste opgaven die een mens ooit kan tegenkomen. Als God niet zou komen met een wonder dan zou dat hun dood betekenen!

Op welke manier zal de Heer temidden van uw crisis gebracht kunnen worden denkt u? Hij zal komen op het moment dat u dezelfde toewijding maakt die deze drie mannen maakten: “Toen antwoordden Sadrak, Mesak en Abednego de koning Nebukadnessar: Wij achten het niet nodig u hierop enig antwoord te geven. Indien onze God, die wij vereren, in staat is ons te bevrijden, dan zal Hij ons uit de brandende vuuroven, en uit uw macht, o koning, bevrijden; maar zelfs indien niet – het zij u bekend, o koning, dat wij uw goden niet vereren, en het gouden beeld dat gij hebt opgericht, niet aanbidden” (Daniel 3:16-18).

Met andere woorden: “Het ziet er hopeloos uit, als God geen wonder voor ons verricht dan zullen we sterven. Onze God is in staat om ons te bevrijden uit deze situatie! Maar zelfs al doet Hij dat niet dan nog kiezen wij ervoor om Hem niet te verloochenen. In leven of in de dood, we zullen op Hem vertrouwen!”

Geliefden, dit is het soort geloof en vertrouwen dat maakt dat de engelen in de hemelen feest vieren, en die het hart van God verblijden. Het is een geloof dat stelt “Heer, ik ben ervan overtuigd, dat u in staat bent om mij te bevrijden. U hoeft slechts één enkel woord uit te spreken en het zal allemaal voorbij zijn. Maar mocht dit niet gebeuren, dan zal ik niet vluchten. Ik zal u er niet van beschuldigen dat u mij verlaten heeft of dat u ontrouw bent, ik zal trouw en gehoorzaam aan U blijven. U wegen zijn vele malen hoger dan de mijne Heer, en mijn leven ligt in uw handen”.

Dit is wat Christus temidden van uw situatie brengt – de volle overtuiging dat Hij in staat is om u te redden en te bevrijden uit elke willekeurige crisis! Het is een zekerheid dat, ongeacht wat er gebeurt of komen gaat, wij in Zijn handen geborgen zijn.

Wij verwachten veel van dit jaar, God,
Zo moet het ook zijn,
Want hoop doet leven,
maar hoe gaat het meestal,
We beginnen met veel enthousiasme,
goede voornemens bij de vleet,
totdat wie beloofde veel te doen,
dat al eens vergeet....
Vergeef ons Heer.
Wij verwachten veel van dit jaar God,
Zo moet het ook zijn,
Maar het kan ook heel anders worden,
Als wij het licht voor ons houden,
En de ander in het donker laten staan.
Vergeef ons Heer.
Er is nog zoveel te doen en we verwachten zoveel.
Groeien is een kwestie van tijd,
Maar alles op zijn tijd,
Want elk moment is belangrijk,
Het moment van spreken en het moment van zwijgen,
Evenals het moment van nadenken en bidden.
En daar denken we niet altijd aan.
Vergeef ons Heer.