Het  zal  in  1989  geweest  zijn  dat  Mgr  Frane  Franic  in  Medjugorje  in  de  oude  schuur,  opgetrokken  in  ruwe  betonblokken  zowel  vanbinnen  als  vanbuiten  en  ingericht  met  eenvoudige  ruwe  banken  zonder  rugleuning,  kwam  spreken.  In Medjugorje  was  toen  nog  geen  luxe.  Deze  bezielde  bisschop  maakte  veel  indruk  op  mij,  ik  zal  hem nooit  meer  vergeten.  Hij  geloofde  van  het  begin  in  de  verschijningen.  Hij  is  nog  niet  zo  lang  geleden  gestorven,  daarom  wil  ik  jullie  verblijden  met  dit  interview  uit  2004.   Dr.  Frane  Franic  was  van  1950  tot  1988  aartsbisschop  van  Split.  Tijdens  het  tweede Vaticaans  concilie  was  hij  lid  van  de  commissie  voor  de  geloofsleer.  Sedert  toen  was  hij  ook  bevriend  geraakt  met  Paus  Johannes  Paulus  II ,  deze  zat  in  de  commissie  voor  het  lekenapostolaat.  Vele  jaren  gaf  aartsbisschop  Franic  les  aan  de  katholieke  faculteit  van  de  universiteit  van  Split,  die  hij  ook  mede  opgericht  heeft.  Talrijke  wetenschappelijke  geschriften  zijn  van  hem,  hij  schreef  6  boeken  en  meer  dan  200  wetenschappelijke  artikels.  Hij  richtte  een  vaktijdschrift  op  dat  later  door  de  universiteit  van  Split  overgenomen  werd.  Direct  bij  het  begin  van  de  verschijningen  ging  hij  al  naar  Medjugorje.  Tot  in  2004  heeft  hij  het  pelgrimsoord  65  keer  bezocht.  Tijdens  een  gesprek  zei  hij  dat  hij  nog  vaker  zou  gegaan  zijn  als  het  hem  mogelijk  zou  zijn  geweest.  Aartsbisschop  Frane  Franic  werd  in  1913  in  een  boerenfamilie  geboren.  Zijn  vader  moest  zoals  zo  vele  van  zijn  landgenoten  in  het  buitenland  werk  zoeken  om  zijn  familie  te  onderhouden.  Hij  ging  naar  Amerika,  door  het  zware  werk  werd  hij  echter  al  gauw  ziek  en  stierf  in  1920.  Zijn  zoon  was  toen  pas  7  jaar  oud.  Kort  daarna  voelde  Frane  Franic  voor  het  eerst  roeping  tot  het  priesterschap. 

U  hebt  van  het  begin  af  aan  geweten  van  de  verschijningen  in  Medjugorje  en  u  was  de  eerste  bisschop  die  het  genadeoord  bezocht.  Kunt  u  ons  daar  iets  over  vertellen ?

Kort  voor  Kerstmis  1981  ben  ik  naar  Medjugorje  gereden  en  heb  me  van  de  geloofwaardigheid  van  de  verschijningen  overtuigd.  Ik  heb  heel  veel  met  de  franciscanen  van  de  plaats  en  met  de  pelgrims  gesproken,  die  er  bekering  hadden  gevonden.  Ik  ben  privaat  en  niet  als  bisschop  er  naartoe  gegaan.  Ook  de  Heilige  Mis  vierde  ik  privaat  mee.  Het  gaat  in  Medjugorje  om  private  openbaringen.  Ik  wilde  niemand  doen  geloven.  Sommigen  wilden  mij  dat  doen  veronderstellen  om  de  geloofwaardigheid  van  de  verschijningen  te  verminderen.  Ik  heb  gezien  dat  mensen  uit  de  hele  wereld  hier  op  bedevaart  komen  en  dat  het  een  gebedsplaats  van  heel  de  kerk  is.  Dit  geeft  mij  nog  meer  vertrouwen,  dat  hier  de  Moeder  van  God  verschijnt.  Later  ging  ik  bij  elke  gelegenheid  naar  Medjugorje,  wanneer  het  maar  mogelijk  was,  terwijl  ik  de  Moeder  van  God  dankte  dat  Medjugorje  voor  ons  geloof  en  voor  de  kerk  een  nieuwe  lente  is  geworden. 

Heeft  u  bij  uw  eerste  bezoek  iets  speciaal  getroffen ?

Toen  ik  voor  de  eerste  keer  naar  Medjugorje  ging  was  het  winter  en  alles  lag  nog  vol  sneeuw.  Het  was  avond  en  veel  mensen  wachtten  tijdens  de  Heilige  Mis  voor  de  biechtstoelen,  vooral  jonge  mensen,  vrouwen  en  mannen.  Dat  maakte  me  heel  erg  blij  en  het  heeft  mijn  hart  diep  geroerd.  Bij  die  gelegenheid  heb  ik  geschreven  dat  in  Medjugorje  op  een  gewone  weekdag  meer  mensen  de  Heilige  Biecht  ontvangen  dan  bij  ons  in  Split  op  een  grote  feestdag. 

Had  u  ook  contact  met  de  zieners ?

Ja,  daar  had  ik  ook  contact  mee !  Maar  ik  heb  ze  niet  onderzocht  of  ondervraagd.  Voor  mij  is  het  gewoon  een  plaats  van  gebed  van  de  gehele  kerk.  De  zieners  waren  gezonde  kinderen  uit  Herzegovina  en  nu  zijn  het  volwassen  gehuwde  mensen.  In  het  begin  was  ik  een  beetje  bedroefd  omdat  ze  allemaal  trouwden.  Daarna  heb  ik  ingezien  dat  het  tweede  Vaticaans  concilie  over  het  huwelijk  spreekt  als  een  weg  naar  heiligheid.  Bij  de  andere  private  openbaringen  zijn  bijna  alle  zieners  naar  het  klooster  gegaan,  terwijl  in  Medjugorje  alle  zes  de  zieners  in  het  huwelijk  zijn  getreden.  Ik  ben  van  mening  dat  wanneer  men  het  sacrament  van  het  huwelijk  op  de  juiste  manier  beleeft,  het  huwelijk  even  goed  een  weg  naar  de  heiligheid  kan  zijn.  In  deze  zin  heeft  de  Moeder  van  God  de  zieners  opgevoed  tot  civilisatie  van  leven  en  niet  voor  een  cultuur  van  de  dood.

Laat  ons  terug  gaan  naar  de  tijd  van  het  communisme,  u  werd  toen  vervolgd,  wat  was  daar  de  reden  van ?

Aan  die  tijd  denk  ik  niet  graag.  De  communisten  speelden  toen  hun  rol.  Ze  hebben  mij  uitgescholden  en  vervolgd,  waar  ze  maar  konden.  Het  meest  ergerde  het  de  communisten  dat  ik  een  door  hen  gesteunde  priesterbeweging  verbood.  Die  beweging  had  ongehoorzaamheid  aan  Rome  tot  doel.  Dat  heeft  me  toentertijd  zeer  woedend  gemaakt  en  ik  zei  dat  alle  priesters  die  lid  waren  van  deze  beweging  in  mijn  diocees  geen  Heilige  Mis  mochten  opdragen.  Toen  kreeg  ik  pas  heel  veel  problemen  en  grote  druk  van  alle  kanten.  In  de  media  werd  ik  afgeschilderd  als  een  tegenstander  van  het  regime,  als  vijand  van  de  staat,  als  verwoester  van  de  staat.  Ze  wilden  me  volledig  discrediteren  en  mijn  rol  verzwakken,  om  me  zo  gemakkelijker  uit  te  schakelen. 

Hoe  lang  heeft  deze  vervolging  geduurd ?

Die  heeft  heel  lang  geduurd  en  diepe  wonden  achtergelaten.  Maar  in  het  nieuwe  Kroatié  zijn  ze  dan  beginnen  te  bloeien.  Het  andere  moet  vergeten  worden. 

Is  er  iets  veranderd  aan  uw  instelling  ten  aanzien  van  Medjugorje  in  al  die  jaren ?

De  Moeder  van  God  is  naar  Medjugorje  gekomen  als  de  “Koningin  van  de  Vrede”.  Sommigen  die  toen  tegen  de  verschijningen  waren  zeiden ;  “We  hebben  geen  “Koningin  van  de  Vrede”  nodig,  er  is  toch  geen  oorlog.  Daarop  antwoordde  ik  slechts ;  “Als  het  van  God  komt  zal  het  niet  vernietigd  worden,  wanneer  het  niet  van  God  komt  zal  het  zich  vanzelf  oplossen.  We  moeten  slechts  afwachten.  “God  werkt  door  mensen. 

Welke  omschrijving  zou  u  willen  geven  aan  Medjugorje ?

Medjugorje  behoort  tot  de  private  openbaringen  waarvan  de  kerk  niet  garandeert  dat  ze  van  God  komen.  De  Kerk  kijkt  alleen  of  daar  ter  plaatse  gebeden  wordt  en  het  geloof  wordt  uitgeoefend.  Voor  mij  zijn  de  massa’s  pelgrims  die  uit  de  gehele  wereld  er  heen  pelgrimeren  een  teken  van  de  aanwezigheid  van  de  Maagd  Maria.  Het  gebed,  de  bekeringen,  de  wonderen  en  de  lichamelijke  genezingen  die  daar  geschieden,  spreken  van  haar  aanwezigheid. 

Wat  zou  u  de  gelovigen  en  de  pelgrims  die  naar  Medjugorje  komen  willen  aanbevelen ?

Het  voornaamste  is  dat  er  onder  ons  gelovigen  de  liefde  heerst.  Het  zou  niet  mogen  zijn  dat  er  onder  ons  katholieken  twee  stromingen  bestaan  vanwege  de  vraag ;  geloof  ik,  of  geloof  ik  niet  aan  de  verschijningen ?  We moeten  voor  elkaar  tolerant  zijn.  Medjugorje  moet  niet  de  haat  maar  de  liefde  dienen.  De  Moeder  van  God  is  de  Koningin  van  de  profeten  en  de  apostelen,  de  Koningin  van  de  martelaren.  Zij  is  de  grootste  profeet.  Zij  is  naar  Medjugorje  gekomen  als  Middelares  van  alle  genade,  als  Medeverlosseres.  Jezus  heeft  vanuit  de  gerechtigheid  van  God,  verlossing  gebracht,  omdat  Zijn  offer  groter  is  dan  al  onze  zonden.  Ja,  Jezus  heeft  ons  op  basis  van  gerechtigheid  verlost.  Doch…het  offer  van  Maria  en  haar  medeverlossing  is  niet  uit  gerechtigheid,  maar  uit  vanzelfsprekendheid  geschied.  Het  is  vanzelfsprekend,  dat  de  Moeder  van  de  Verlosser  meewerkt  aan  de  verlossing  van  de  wereld.  Dat  is  mijn  mening,  waarmee  velen  het  niet  eens  zullen  zijn,  maar  ook  dat  respecteer  ik.  Excellentie  bedankt  voor  het  gesprek !

V. M. S.

21 november 1978 7 uur

Maria waarom bent U in deze kleur gekomen?(wit gekleed met rode mantel)
Dit is de kleur van Mijn opdracht die ernst inhoud!
Mijn mantel is rood gekleurd met het bloed van "onschuldige kinderen" en het kleed wat Ik eronder draag is de kleur van hun onschuld
De "reinheid" van hun nog ongeboren bestaan
Deze kleur is het symbool wat Ik draag voor deze "verstotenen"
De kleine, maar "grote martelaren", die geen leven gekend hebben, die verslagen zijn voordat zij het levenslicht zagen
WANNEER MEN DOOR BLIJFT GAAN MET HET PAS ONTLUIKENDE LEVEN AF TE BREKEN
ZAL GODS VERTOORNDE HAND ZICH WREKEN EN ZAL ER-"EEN OORLOG" UITBREKEN DIE DE WERELD NIMMER HEEFT GEKEND

Men heeft een samenzwering gespannen om de Schepper van het Eeuwige Licht een speer naar Zijn Hart te werpen, de speer die Hem treft door het DODEN van uw KINDEREN

Om deze boodschap zal men spotten wanneer Mijn gebedskinderen die uit zullen dragen
Maar bidt dan tot de H. Geest om Zijn Licht te ontvangen
Mijn kudde zal men verstrooien
Begrijpt ge nu waarom de goeden vervolgd worden en waarom de goeden worden opgeroepen?
OM HIER VOOR GODS TROON HET RECHT AF TE SMEKEN VOOR HET ONGEBOREN KIND door jullie gebeden hen niet verloren te doen gaan, om de onschuld en hun hulpgeroep, om de plaats van de MOEDERSCHOOT niet te ontnemen!

ZOWEL IN UW LAND ALS OOK IN DE GEHELE WERELD DRINGT, DEZE "WAARSCHUWING" NIET DOOR

MEN IS OP WEG NAAR DE , EEUWIGE VERDOEMENIS

Terwijl God de Vader, de Grote Rechter, zo voor elkeen barmhartig is
Men heeft de meest bedreven artsen uitgekozen om het mooiste van alle schepselen te DODEN

TE VERMOORDEN

WIE HEEFT DEZE DUIVELSE KISTEN VOORTGEBRACHT?
Satan die een heel grote macht heeft, meer dan men vermoeden kan

Speel niet met het leven van een ander en zeker niet met dat van je eigen kind!
Wanneer gij eerst nadenkt hoe ge zelf bent ontstaan en hoe men jou niet verstoten heeft, hebt ge eerbied voor je ouders, hebt ge ontzag voor hun liefde voor jou
Wat een geluk zulke ouders gehad te hebben!
Daar spreekt men dan met recht over, Eert uw vader en uw moeder
Maar durft gij ook je oor te openen voor het volgende gebod?

GIJ ZULT NIET DODEN!

Mijn kinderen luister
Nu kunt ge nog uw straf ontlopen, wanneer gij berouw toont en boete doet met veel gebed
Heb elkander lief, ook ( en toch zeker op de eerste plaats) het ongeboren kind, dat door het grootste gebod van de liefde verwekt is
Ik weet, dat er onder u velen zijn, die deze boodschap en ernstige waarschuwing als "heilig" beschouwen
Bidt en blijft bidden, opdat er geen van Mijn kinderen verloren gaat
Hoe kort duurt het aardse bestaan
Het zijn luttele dagen die je leven nog resten
Waarom ziet ge niet in, dat er een eeuwigheid voor je ligt, die alleen uit liefde en offer is voorbereid voor de mens die luistert naar het Woord van God
BIDT VEEL GEZAMENLIJK MET ELKAAR, DAAR ZAL IK IN UW MIDDEN ZIJN

26 november 1978 3 uur in de nacht
Mijn lieve kinderen luister naar datgene wat Ik jullie te zeggen heb
Gij allen zult door je vele pelgrimstochten
gezegend en getroost worden
In het uur der beproeving
Door een goed voorbeeld te geven zult ge zelve staande kunnen blijven
Ik weet, dat gij allen trouw wilt blijven aan je groot geloof, want ge strijdt niet tegen de mens, maar tegen de geest van verderf en tweedracht
-Degene die jullie vervolgen omdat gij alleen de
-Heer zoekt, zij zullen vrezen en weeklagen wanneer
-het noodlot hen treffen zal
-Maar dan is er geen "redding" meer mogelijk
-Elke mens krijgt voldoende tijd om Zijn geboden te
-onderhouden
De wereld zal lachend en honend op u neerzien, maar weest niet bevreesd Mijn kinderen, want Ik heb ook de "spot" gekend, ook Mij heeft men niet gespaard, ook Mij heeft men hun liefde onthouden
Men zal u in een valstrik lokken, maar laat u niet misleiden
Geef de wereld geen kans om je mee te sleuren naar de afgrond
Wanneer de "eindtijd" bereikt is zullen velen niet willen geloven wat hun ogen waarnemen
De meeste harten zullen versteend zijn en de straf van God zal men niet serieus nemen

De Hemelse Vader gebiedt op te houden met MOORDEN voor het behoud van het beginnende leven
Men mag het leven van de ongeborene niet verpesten

Elk mensenkind is "heilig " in de Ogen van hun Schepper
Hij heeft dit leven geschonken en Hij is het ook, die zal beslissen wanneer dit leven een einde zal nemen

Mijn kinderen laat u niet bedriegen, dat de wereld te klein word om alle mensen te bergen
Er is ruimte voldoende voor elkeen!

Blijft in liefde verenigd met elkaar en bidt, dat de wetenschap zich niet boven gaat stellen boven de wetten van God

Straks heeft men allen verantwoording af te leggen
Wanneer ge het zaad niet stort op de plaats die een plicht inhoudt, of het beginnende leven uit elkaar rukt, zult ge de toorn van God op u af zien komen

De wereld vraagt om vrede maar tegelijk verschaft men zijn ziel aan de duivels
Toch zullen deze geesten worden uitgeroeid, maar de zwaksten onder u zullen meegesleurd worden en zal de redding te laat komen

Met zal hun "hulpgeschrei" niet meer horen!

Weet, dat Onze Harten doorstoken worden, maar hoe groter hun zondigheid, hoe groter de straf zal zijn!

WANNEER MEN DEZE DRINGENDE OPROEP NIET TER HARTE NEEMT, ZAL GODS TOORN OVER UW LAND HET RECHT DOEN GELDEN

Het leven van elke dag moet toegroeien naar de volmaaktheid, want de EINDTIJD zal u , plotseling overvallen!
Deze hoop geef Ik u Mijn kinderen
Mijn ONBEVLEKT HART zal het schild zijn om u van de ondergang te behoeden, indien ge de geboden niet vervalst

Probeer uzelf niet wijs te maken, dat een echte goede vader zoiets zijn kinderen niet aan kan doen
Weet, dat hij naast het Vaderschap ook een Strenge Rechter is
Maak u dus gered, want de tijd op aarde is maar kort!

-Spoedig zal er een einde komen aan het bestaande tijdperk
-BIDT DAAROM EN BEREIDT U ALLEN VOOR
-Bekommer u niet welke "datum" het zal zijn, maar
-weet, dat het uur "dichtbij" is!
-Velen hebben de tekenen des tijds
- niet herkend, doch ze waren veeleer ingenomen met de
-geneugten dezer wereld
Mijn kind, grote droefheid vervult Mijn Hart,- want de wereld is een
Grote verdeeldheid, de machten van het kwaad hebben vele zielen ten val en , mislukking gebracht
-DAAROM ZULLEN DE NATIES VAN UW WERELD
-"GROTE OMWENTELINGEN" TEISTEREN
-De laatste dagen komen steeds dichterbij,
-maar het meten van de aarde kan niet in
- de weegschaal worden gelegd met de Hemelse tijd

Welnu blijf daarom bidden, nog meer, tot God wenden, meer nog om te
Te bidden, want een grote kracht is nodig door het gebed

- Het is in staat uw broeders te redden voor de
-eeuwige ondergang
De wereld die op het punt staat in een, BODEMLOZE PUT te vallen

Erger  was  dat  de  mensen  dachten  dat  tijdens  de  eucharistie  daadwerkelijk  vlees  werd  gegeten  en  bloed  werd  gedronken ;  dat  de  christenen  kinderen  vermoordden  ( soms  werden  nieuwkomers  hier  een  list  toe  aangezet )  en  deze  daarna  opaten.  Voor  veel  mensen  stond  het  zichzelf  ‘christen’  noemen  gelijk  aan  het  toegeven  van  zulke  daden.  Bovendien  dacht  men  dat  de  christenen  geen  patriotten  waren.  Wat  het  begrip  ‘Romein – zijn’  precies  inhield  was  nogal  rekbaar,  maar  in  ieder  geval  moest  men  eer  betuigen  aan  de  goden  van  Rome.  Christenen  deden  dat  niet.  Halverwege  de  tweede  eeuw  bedacht  men  dat  de  problemen  van  het  rijk  werden  veroorzaakt  doordat  de  goden  boos  waren  op  de  christenen,  die  als  antireligieus  werden  bestempeld.  Lucianus  beschrijft  de  steek  Pontus  rond  170  als  ‘vol  met  atheististen   en   christenen’.  Ondanks  het  feit  dat  de  christenen  regelmatig  voor  de  keizer  baden,  geloofde  men  dat  ze  een  ongunstige  invloed  op  hem  hadden.  Steeds  meer  burgers  gingen  christelijke  activiteiten  aan  de  staat  melden  en  de  staat  beschouwde  christelijke  uitingen  als  voldoende  bewijs  om  iemand  te  veroordelen,  zonder  te  onderzoeken  of  men  ook  daadwerkelijk  kinderen  vermoordde.  Toch  was  er  geen  algemene  vervolging  van  christenen  door  de  staat.  Het  merendeel  van  de  ‘vijf  goede  keizers’  maakte  zich  niet  zo  druk  om  hen  ( hoewel  Marcus  Aurelius  ze  niet  mocht ).  Als  er  toch  vervolging  plaatsvond,  werd  die  uitgevoerd  door  provinciale  bestuurders.  Een  boeiend  voorbeeld  is  bewaard  gebleven  in  de  brieven  van  Plinius  de  Jongere,  legaat  van  Bithynié  aan  het  begin  van  de  tweede  eeuw.  Hij  beschreef  aan  keizer  Trajanus  de  volgende  procedure ;  als  iemand  bij  hem  werd  aangegeven  als  christen,  dan  arresteerde  hij  hem,  gaf  hem  een  aantal  kansen  om  zijn  geloof  op te  geven  en  liet  hem  bij  weigering  executeren.  De  keizer  antwoordde  dat  christenen  niet  actief  moesten  worden  opgespoord,  maar  zodra  er  één  opdook,  moest  deze  worden  aangepakt  zoals  Plinius  had  gedaan.  Geen  wonder  dat  de  christelijke  schrijvers  hun  religie  gingen  verdedigen.  Deze  schrijvers,  bekend  als  de  Apologeten  ( ‘ apologie ‘  kan  ‘verdediging’  betekenen ) ,  zijn  belangrijke  bronnen  voor  onze  kennis  van  de  christelijke  overtuigingen  en  praktijken  in  die  tijd.  Een  van  de  bekendste  was  Justinus  Martyr.  Hij  stelde  dat  de  autoriteiten  niemand  mochten  veroordelen  op  basis  van  de  benaming  ‘christen’ ,  maar  dat  ze  moesten  uitzoeken  of  er  echt  gruweldaden  waren  gepleegd.  Justinus  werd  voor  zijn  inspanningen  ter  dood  gebracht,  vandaar  de  bijnaam  ‘Martyr’  (  Engels  voor  ‘martelaar’ ).  Ook  de  uit  Carthago  in  Noord  - Afrika  afkomstige  Latijnse  schrijver  Tertullianus  liet  zich  goed  horen  aan  het  einde  van  de  tweede  eeuw.

Wordt  vervolgd.

De  Kroatische  voetballer  Mario  Bazina  is  geboren  in  de  buurt  van  Medjugorje  en  woont  sinds  2001  in  Oostenrijk.  In  2005   werd  hij  daar  uitgeroepen  tot  voetballer  van  het  jaar.  Verleden  zomer  werd  hij  met  zijn  club  ‘Real  Wien’  landskampioen.  Voor  het  seizoen  2008  - 2009  ondertekende  hij  een  contact  met  ‘Austria  Wien’.  In  dit  interview  kunnen  we  een  blik  op  het  geloofsleven  van  deze  profvoetballer  en  zijn  bijzondere  band  met  Medjugorje.

Meneer  Bazina,  hoe  slaag  je  er  in  als  Kroaat  uit  Herzegovina  een  van  de  meest  geliefde  voetbalspelers  van  Oostenrijk  te  worden ?

Deze  vraag  is  wat  moeilijk  te  beantwoorden  omdat  ik  niet  kan  beoordelen  of  ik  werkelijk  een  geliefd  voetballer  ben,  bovendien  is  het  moeilijk  over  mezelf  te  praten.  Ik  probeer  enkel  respect  te  hebben  voor  iedereen  en  dus  ook  voor  mijn  tegenstanders.  Het  is  heel  belangrijk  met  iedereen  deemoedig  om  te  gaan  in  plaats  van  arrogant.

Je  komt  uit  een  buurt  van  een  plaats  die  in  de  voorbije  jaren  de  bestemming  was  van  ontelbare  pelgrims  uit  de  hele  wereld.  Heb  je  een  persoonlijke  band  met  Medjugorje ?

Medjugorje  is  voor  mij  iets  heel  bijzonders.  Als  kind  had  ik  grote  problemen  met  mijn  ogen.  Geen  enkele  dokter  kon  me  vertellen  hoe  deze  ziekte  zou  evolueren.  Mijn  ouders  zijn  met  mij  op  bedevaart  gegaan  naar  Medjugorje,  daarna  ben  ik  genezen.  De  woorden  van  een  kloosterzuster  uit  Medjugoje  hebben  op  mij  een  diepe  indruk  gemaakt ;  ‘Veel  mensen  willen  van  Medjugorje  een  groot  evenement  maken  maar  Medjugorje  is  in  de  handen  van  God  slechts  een  werktuig  voor  onze  bekering.  Medjugorje  is  een  oproep.  Fanatisme  is  niet  onze  opdracht.  We  moeten  ons  niet  fixeren  op  een  plaats.  Ik  hou  natuurlijk  van  dit  oord,  van  de  zieners  maar  het  middelpunt  van  mijn  geloof  is  God  en  niet  een  plaats.  Jezus  en  Maria  gebruiken  Medjugorje  als  een  plaats  van  gebed,  voor  bedevaarders,  voor  innerlijke  ommekeer,  om  het  de  mensen  mogelijk  te  maken  meer  diepgang  in  hun  geloof  te  verwerven.  “Eén  ding  mag  u  van  mij  aannemen,  ik  heb  het  zelf  meegemaakt,  de  mensen  die  naar  Medjugorje  komen,  gaan  totaal  veranderd  weer  naar  huis.

In  de  boodschap  van  25  september  2008  herinnert  de  Gospa  er  ons  opnieuw  aan  dat  ons  leven  een  besluit  tot  vrede  moet  zijn  en  dat  we  blije  dragers  van  de  vrede  moeten  zijn.  Zie  jij  de  mogelijkheid  in  je  persoonlijk  leven  aan  deze  uitnodiging  te  voldoen ?

In  ieder  geval  moet  elke  stap,  een  stap  naar  vrede  zijn.  Niet  alleen  in  het  gezin,  maar  ook  onder  vrienden,  op  het  werk  en  bij  mij  op  het  voetbalveld.  Ik  probeer  deze  boodschap  niet  alleen  aan  mijn  kinderen  door  te  geven  maar  ook  aan  mijn  medemensen  die  ik  dagelijks  ontmoet.

Er  wordt  verteld  dat  je  onder  je  T-shirt  altijd  een  afbeelding  van  de  Gospa  draagt.  Voor  mij  is  dat  een  teken  dat  je  een  bijzondere  band  met  Onze  Lieve  Vrouw  hebt.  Is  dat  waar ?  kun  je  ons  daar  iets  over  vertellen,  wat  betekent  de  “Koningin  van  de  Vrede”  in  jouw  leven ?

ALLES !  De  Moeder  van  God,  Maria,  is  het  begin  van  het  heil  dat  ons  door  God  geschonken  is.  In  haar  lichten  de  genaden  van  de  gehele  verlossing  op.  Ik  kan  slechts  gissen  en  verwonderd  vereren  wat  het  voor  Maria  moet  betekenen  om  de  Moeder  van  de  Verlosser  te  zijn.  Maria  is  het  stralende  heiligdom  van  de  Heilige  Geest,  de  bruid  van  de  Allerhoogste.  Hoe  meer  wij  Maria  vereren  des  te  dichter  voert  ze  ons  naar  haar  Goddelijke  Zoon.  We  erkennen  dankbaar  het  wonder  dat  God  aan  Zijn  deemoedige  Maagd  gedaan  en  volbracht  heeft.  In  Maria  licht  het  beeld  van  de  verloste  mens  op,  het  beeld  zoals  God  de  mens  wil  hebben.  Zij  is  eeuwig  zonder  zonden.  Noch  de  oerzonde,  noch  een  persoonlijke  zonde  heeft  ze  ooit  begaan.  Geheel  zuiver  is  Zij,  vlekkeloos  en  heilig.  Zij,  Maria  onze  Moeder,  kent  onze  noden  en  zorgen.

Een  week  voordat  ‘Rapid’  kampioen  werd  zei  je  in  de  krant  de  ‘Wiener  U – Bahn’  dat  je  voor  je  ploeg  zou  bidden.  Het  artikel  eindigde  met  de  ironische  opmerking  van  de  journalist  dat  nog  heel  wat  gebed  nodig  zou  zijn  om  ‘Rapid’  kampioen  te  maken.  Het  is  dan  toch  werkelijkheid  geworden.  Heeft  het  gebed  voor  jou  een  bijzondere  waarde ?

Het  gebed  hoort  bij  mij  tot  het  dagelijks  leven,  het  is  een  krachtbron  voor  mij.  Ik  bid  dagelijks  voor  iedereen.  Vooral  de  rozenkrans  is  voor  mij  een  gebed  van  grote  betekenis.  Ik  zie  het  als  een  geloofsgetuigenis,  dat  mij  in  een  tijd  van  genotzucht,  van  materialisme  en  concurrentiestrijd  kracht  en  rust  geeft. 

Je  bent  als  voetballer  succesvol.  Je  bent  vader  van  een  gezin.  Toch  vind  je  blijkbaar  nog  tijd  voor  God,  hoe  speel  je  dat  klaar ?

Voor  mij  is  het  een  behoefte  en  daarom  vind  ik  er  tijd  voor.  Wanneer  ik  niet  kan  bidden  voel  ik  me  geloogd  en  leeg.  Bidden  is  voor  mij  vreugde  en  ik  wil  deze  vreugde  ook  aanstekelijk  maken  voor  anderen.  Bidden  brengt  een  wonderbaarlijk  blijde  atmosfeer  en  vreugde,  het  is  onder  meer  de  grondslag  voor  een  goed  functionerende  gemeenschap. 

Veel  mensen  hebben  een  bijzondere  band  met  je  thuisland  gekregen,  kun  je  een  woordje  tot  hen  zeggen ?

Ik  zou  allen  hartelijk  willen  uitnodigen  naar  Medjugorje  te  gaan.  Medjugorje  is  een  klein  dorp  door  de  hemel  uitverkoren  om  ongelooflijke  dingen  te  laten  gebeuren.  Moge  het  voor  de  mensen  die  geloven  een  hulp  zijn.  Onze  Lieve  Vrouw  heeft  Medjugorje  uitgekozen  om  daar  Haar  liefde  voor  ons  uit  te  drukken  en  om  vandaar  uit  Haar  moederlijke  oproep  te  laten  vertrekken ;  “A. U . B.  keer  u  tot  God” !  Daar  vraagt  ze  ons  naar  God  terug  te  keren,  zich  met  Hem  en  met  elkaar  te  verzoenen  om  in  je  hart  vrede  te  sluiten.  Ze  ziet  namelijk  dat  de  mensen  ongelukkig  en  ontevreden  zijn.  Dat  hun  harten  leeg  en  hard  zijn,  dat  ze  lijden  omdat  in  hun  binnenste  de  vrede  ontbreekt.  Maria  zegt ;  “Ik  weet  een  weg.  Luister  naar  mijn  moederlijke  oproep  en  keer  naar  God  terug” !  Alle  mensen  die  bereid  zijn  deze  oproep  te  volgen  worden  met  dit  zog  meegevoerd,  en  veranderen  hun  leven.

Uit  Oase  des  Friedens  november  2008 v  M. S.

Wees niet bang voor de vervolging

Rondschrijven van Alan Ames van 7 maart 2009

Veel katholieken maken zich zorgen over de houding van regeringen, politici en organisaties, over de door hen opgedrongen levensstijl die in tegenspraak is met wat christenen nastreven.

Van officiële zijde groeit de intolerantie, al geeft net zij zich uit als tolerant. Zij die om vrijheid van spreken roepen, eisen dit vaak voor hun eigen doeleinden. Wie de stem verheft tegen tegenwoordig openlijk opgeëist onrecht, wordt aangevallen en er wordt getracht hem het zwijgen op te leggen. Wanneer de persoon in kwestie doorgaat met het belijden van zijn geloofswaarheden,  wordt hij betiteld als schijnheilig, bekrompen, homofoob enz. en waar mogelijk gerechtelijk vervolgd.

Christenen, zich bewust van de heiligheid van het huwelijk, die zich uitspreken tegen huwelijken van hetzelfde geslacht, worden ervan beschuldigd de rechten van de homoseksuelen te beknotten. Daarbij wordt echter vergeten dat het huwelijk tussen homoseksuelen geen recht is, maar een zwaar onrecht. Het huwelijk is een huwelijk tussen man en vrouw en niets anders.

Wanneer christenen protesteren tegen adoptie door paren van hetzelfde geslacht worden ze harteloos genoemd en ervan beschuldigd kinderen te weigeren aan hen die geen kinderen kunnen krijgen. Aan het kind wordt natuurlijk niet gedacht, nog minder aan de slechte morele en spirituele uitwerkingen waaraan het kind in zo’n abnormale situatie wordt blootgesteld. Instellingen die weigeren kinderen ter adoptie te geven aan paren van hetzelfde geslacht worden door menige regering voor de keuze gesteld hetzij bij te draaien, hetzij het adoptiebureau te sluiten.

Een katholiek die tegen abortus is wordt betiteld als extremist, of men beweert dat hij er geen notie van heeft wanneer het leven echt begint. De rechten van de vrouw worden voorop gesteld, de rechten van de baby worden volledig genegeerd. Zo willen velen het blijkbaar en niemand heeft nog het recht van mening te verschillen. Christelijke ziekenhuizen kunnen gedwongen worden tot het uitvoeren van abortussen en tegen hun geloofsovertuiging in. Niet meewerken wordt bedreigd met gerechtelijke stappen. Mensen actief in de gezondheidzorg maar gekant tegen abortus wordt soms de gewetensvrijheid ontzegd. Men kan hen dwingen mee te werken aan het plegen van abortus, ook moeten ze de mensen eventueel wijzen op de mogelijkheid van abortus. De vrijheid van geloof van een christen wordt genegeerd of afgewezen.

Wanneer een christen zich uitspreekt tegen het gebruik van embryonale stamcellen, wordt hij vaak beschuldigd van te weinig medegevoel voor zwaar zieken, bij wie de stamcellen misschien zouden kunnen helpen. Natuurlijk wordt het feit verloochend dat door het gebruik van embryonale stamcellen baby’s gedood worden met als doel iemand te helpen een ziekte te overwinnen. Diegenen die van Christus houden verdedigen natuurlijk de onschuldige kinderen die zichzelf niet kunnen verdedigen.

Wanneer christenen spreken over onthouding wordt de spot met hen gedreven, men houdt ze voor wereldvreemd. Wie wil wachten tot na het huwelijk wordt vaak belachelijk gemaakt. Tegelijkertijd wordt de seksuele vrijheid vaak als natuurlijke en gepaste uitdrukking van de menselijke natuur geprezen, maar al de vreselijke gevolgen worden verzwegen.

In vele landen worden christelijke scholen gedwongen, programma’s in strijd met het christelijk geloof te volgen. Gebed en religieuze symbolen worden afgekeurd en in veel openbare scholen niet geduld. Het gebeurt dat werknemers verboden wordt hun kruisje te dragen.

Door dit alles en door nog veel meer, voelen veel christenen zich natuurlijk aangevallen. We moeten echter voor ogen houden dat de katholieke Kerk ten tijde van vervolging toeneemt in kracht en dat de gelovigen dichter bij God komen. Vanaf het begin van haar bestaan heeft de katholieke Kerk vervolgingen gekend en daarmee moet men rekening houden.

Alle katholieken zouden in deze tijden de Heilige Geest moeten aanroepen en vragen hun geloof te kunnen beleven en te kunnen verkondigen, zonder angst voor de gevolgen. In deze tijden kunnen jullie de diepte van je liefde voor God tonen. Dit kan wanneer jullie alles afwijzen wat tegen Gods wet spreekt en de wet en de Liefde van God boven de wet van de wereld stellen.

Er is ons door God een heerlijke mogelijkheid geschonken om te laten zien dat we kunnen zijn zoals de jonge Kerk, die ongeacht wat de wereld deed, vasthield aan de Liefde van Christus. Wanneer we dat doen kunnen we zeker zijn dat veel mensen in de toekomst door ons toedoen het volle leven in Christus zullen vinden.