Het juiste zielevoedsel.

“Zielen in de schaduw van het Kruis van Jezus Christus, Ik ben de Meesteres van de zielen. Vanaf Mijn Onbevlekte Ontvangenis wordt Mijn hele wezen eeuwigdurend bevloeid met nooit geëvenaarde stromen van Gods Liefde, Gods Wijsheid en Gods macht. De Allerheiligste Drievuldigheid heeft Mij bekleed met de zon, en de maan onder Mijn voeten gelegd. Dit betekent dat Zij Mij deel heeft gegeven aan Zichzelf – de Zon – in een mate die binnen de hele schepping voor eeuwig waarlijk uniek is en blijft, en die nooit door enig ander schepsel benaderd kan worden. Het betekent verder dat Zij Mij macht heeft gegeven over de uitvoering van Haar Werken – de maan als afspiegeling van de Werken van het Licht van de Godheid – evenals over de werken der duisternis. Ik herinner de zielen tevens aan wat Ik vroeger reeds in dit verband heb gezegd (*).

Begrijp toch wat Ik voor jullie kan betekenen zodra jullie zich vóór Mijn voeten neerwerpen in de meest totale overgave. Wees van Mij, om op de diepste wijze God toe te behoren. God heeft Mij een onbeperkte macht over de engelen geschonken, die wachten op jullie jawoord aan Mij, om samen met hen de duisternis en alle ellende van de wereld te verjagen. De wereld behoort van nature God alleen toe, doch is door de onmetelijke zondenlast van de mensheid aan de satan overgeleverd.

Zielen, Ik heb jullie vrije wil nodig om de overwinning van het Licht over de duisternis te voltooien. Wijd mij al jullie beproevingen toe, opdat Ik hen kan omzetten in stromend water van Goddelijk Leven dat de werken van de satan verzwelgt.

Voed jullie hart, geest en ziel niet langer met dode lectuur, beelden die de werken der duisternis verheerlijken, en bezigheden die de ziel niet tot ontplooiïng brengen. Ik breng jullie de Wetenschap van het Goddelijk Leven. Hoe kunnen jullie stand houden in de stormen van het leven wanneer jullie geen zielevoedsel opnemen? Zovele zielen vullen hun hart en geest met holle kennis. In werkelijkheid bestaat het landschap van hun zieleleven slechts uit vermolmde bomen. Wanneer de storm opsteekt, klampen zij zich vast aan takken die onmiddellijk breken en hen ongenadig meesleuren met de bruisende wateren van bekoringen, misleidende of verontrustende beelden en dwalingen, die hun oorsprong vinden in een leefwereld die door de satan tot een schijnwereld is gemaakt.

Wanneer jullie lezen, stel jullie dan de vragen:

- brengt dit mij dichter bij God?

- leer ik hierdoor Zijn Werken beter kennen?

- leer ik hierdoor mijzelf beter kennen?

- vind ik hierin richtlijnen om de heiligheid in mijzelf te helpen ontbloeien en om bij te dragen tot Gods Werken, en het licht van hoop en bemoediging om Gods hand ook in de nevelen der beproeving te leren herkennen?

De ziel die haar geest voedt met ballast die niet aan deze voorwaarden voldoet, neemt als het ware vermolmd hout in zich op. Wanneer zij dit verbrandt door de werken die zij verricht en de woorden die zij spreekt, blijkt de verbranding onzuiver, zodat de ziel als het ware rook ontwikkelt en dus nog meer duisternis in zichzelf en om zich heen verspreidt.

Zielen, word jullie ervan bewust dat de satan jullie blindheid voor de Hemelse achtergronden bij alle omstandigheden van het leven, en voor Gods tussenkomsten in jullie leven, uitbuit om jullie de werkelijkheid anders te laten zien dan zij waarlijk is. De ziel die zich niet voedt met kennis uit de Tuin van Gods Eeuwige Waarheid, ontwikkelt niet het vermogen om dwars doorheen de schijnwerkelijkheid van alle gebeurtenissen uit haar leven heen te kijken, en aldus de talloze pogingen te herkennen die de satan onderneemt om zielen te misleiden.

Zielen van Mijn Hart, als de Meesteres van de zielen bestaat Mijn roeping hierin, in deze Laatste Tijden de mensenzielen naar de volle Waarheid van het Goddelijk Leven te leiden. Daartoe moet Ik waarlijk kunnen heersen over jullie hele levensweg, over jullie beproevingen, over jullie hele gevoels- en denkwereld, over alles wat via de zintuigen in jullie opgenomen wordt, over al jullie werken en woorden, en over jullie vrije wil. Ik heb de macht om jullie te bevrijden uit alle misleiding, om alle nevelen om jullie hart en geest op te lossen in het vuur van Mijn volmaakte Hemelse Liefde, en om jullie te leiden naar de ware beleving van de Verlossing, die Jezus tegen zulke hoge prijs voor jullie heeft verworven.

Zielen in de schaduw van het Kruis van Verlossing en van Gods Eeuwige Waarheid, grote beloften heeft Jezus jullie gedaan. De heerlijkheden van de inhoud van Zijn Goddelijke Woorden kan geen mensenverstand zich voorstellen. De weg naar het leven in dit paradijs, reeds op aarde, loopt over de Brug van Mijn Hart. Het is een weg van totale overgave aan Mij, opdat Ik jullie volgens Mijn volkomen inzichten kan inzetten in de laatste strijd tegen de vorst der duisternis. Mijn macht over deze vorst is absoluut, want Ik ben voor eeuwig het Tabernakel van het Licht der Wereld, de Ark van het Nieuw Verbond. Ik kom jullie sterken voor deze strijd met Mijn onderrichtingen in de Wetenschap van het Goddelijk Leven.

Ik vraag jullie daarom met aandrang:

1. Bestudeer alle richtlijnen die Ik jullie sedert jaren als Meesteres van alle zielen doorheen Mijn profeet bekend maak;

2. Wijd jullie hele leven en jullie hele wezen aan Mij, de Meesteres van alle zielen, toe, opdat Ik jullie beproevingen optimaal kan benutten;

3. Klamp jullie niet langer vast aan de vermolmde bomen van lege lectuur en wereldse beelden, die jullie niet heilig kunnen maken, doch jullie slechts kunnen ontmoedigen en verzwakken voor de grote strijd voor Gods Rijk;

4. Gebruik jullie vrije wil uitsluitend voor de Werken van God. Gedenk dat Jezus jullie Zichzelf heeft geschonken als een Goddelijke Schat, dat Ikzelf de Schatkist ben met dewelke Hij vanaf Zijn Menswording één is geworden, en dat jullie vrije wil de sleutel is die deze Schatkist moet openen om zich de inhoud ervan eigen te maken: de Verlossing, de heiliging, de eeuwigdurende verheerlijking, en de grondvesting van Gods Rijk van volmaakte Liefde op aarde.

Al Mijn woorden zijn Waarheid, want Ik put hen uit de Bronnen der Eeuwige Wijsheid, en laat hen over jullie uitstorten door Mijn profeet, die Mijn bezit en eigendom is. Aanvaard Mij dus als de Dageraad van de Eeuwige Lente en de Zaaister van de vruchten die de boomgaard van elke ziel voltooien. Dat is wat Ik ben van Gods wege, en wat Ik wil zijn voor ieder van jullie”.

_____________________

(*) in een openbaring op 1 februari 2008 zei Maria in dit verband onder meer nog:

“(...) Ik heb de maan onder Mijn voeten : Ik heb je gezegd dat de maan de spiegel is van Gods Licht in de duisternis. Ik heb dus alle duisternis, elke antiGoddelijke kracht, onder Mijn voeten : zij is overgeleverd aan Mijn macht. Ik ben bekleed met de zon omdat de volheid van het Licht volkomen één is geworden met Mij, en geen spoor van duisternis Mij kan raken noch ooit in Mij is doorgedrongen. Ik ben totaal versmolten met de Heilige Geest, de zon van de Waarheid en de Wijsheid, en met het Licht der wereld. (...)”.

Tegen de achtergrond van het vele kwaad dat vandaag de dag steeds meer ter sprake is.
Waarschuwt Maria, Moeder van alle Volkeren voor, verwording, rampen en oorlog.
Niemand kan ontkennen de verwording op gebied van geloofsbeleving en moraal gedrag ontstellend groot is in deze tijd.
En die verwording brengt straffen met zich mee, in de vorm van rampen en oorlog.

Daarentegenover hamert de Vrouwe van ale Volkeren erop dat het kruis weer moet worden opgenomen weer midden in de wereld moeten komen te staan: Laat ze in de moderne wereld met zijn moderne techniek dat eenvoudige kruis niet vergeten (14-2- 1950).
Het is de moeite waard eens na te gaan, hoe vaak de Vrouwe aandacht vraagt voor het kruis.
Het begint al bij de eerste verschijning (25-3-1945); de tekst daarvan zegt aan het eind.
Dan wordt er een kruis voor mij neergelegd en ik moet dat opnemen.
Ik neem het heel langzaam op en het is zwaar.
Zo ook in de tweede verschijning (21-4-(1945), dan legt de Vrouwe bij die woorden een kruisbeeld in mijn hand en ik moet dat rond mij heen laten zien.
De derde verschijning (29-9-1945) wederom; en de Vrouwe plant op het offeraltaar een kruis en dan zie ik a.h.w. de hele wereld daarom heen staan.
En nog zovele malen.
En we komen voor een groot kruis te staan, neem het op, Hij is je voorgegaan, zegt de Vrouwe.
Ik weiger en voel me alsof alle mensen van heel de wereld dit doen en het kruis de rug toe draaien.
Hij gaat de wereld in met het kruis, maar niemand volgt Hem (7-10-1945).

De Vrouwe zegt weer: Het is een geestelijke strijd.
Dan zegt de Vrouwe tegen mij: Kom en wijst naar mijn hand.
Het is daar alsof daar een z.g.
kruis ingelegd wordt en nu wijst de Vrouwe wat ik moet doen.
Ik ga met die hand, met het kruis erin, boven de aarde rond en ik moet het kruis laten zien.
Dan zegt de Vrouwetegen mij: Ja kijk naar dat kruis.
Ik doe dit en terwijl ik kijk, gaat dat kruis uit mijn hand en maak ik een vuist.
Ook daarnaar moet ik kijken.
Dan zegt de Vrouwe weer: kijk nu weer naar het kruis en het kruis ligt weer in mijn hand.
Dan zei ik het kruis weer midden in de wereld staan, en de Vrouwe wijst daarnaar.
Ik moet het opnemen en draai het hoofd om.
Het is alsof ik de mensheid ben en het kruis van me afgooi.
Neen, zegt de Vrouwe dat moet, opgenomen en middenin gezet en zal een categorie mensen zijn die zullen, vechten, vechten daarvoor en Ik zal ze brengen daarnaar toe (3-1- 1946).
Maria wijst op Christus die het huis draagt.
De Vrouwe wijst weer naar de wereld en zegt: Zoek maar of je Hem kunt vinden.
Ik zoek en zoek en zeg tegen Haar: ik wordt zo moe en krijg een vreselijke pijn.
Ineens zie ik van har afkomen een groot lang kruis en het is alsof iemand het voortsleept.
De Persoon zie ik niet, alleen het kruis gaat de lange weg naar beneden, naar de arde, en ineens zie ik het midden in de wereld staan (25-2-1946).
De Vrouwe draait zich om en zegt: Hem ( en Ze wijst op het Kind) wil ik weer op die wereld brengen.
Maar terwijl Ze dat zo zegt, schudt de Vrouwe met Haar hoofd steeds van neen.
Ik kijk naar dat Kind en terwijl ik kijk, verandert dat Kind in een kruis.
Ineens valt dat kruis op de grond voor mij en is verbrokkeld.
Ik zie naar de wereld en zie die geheel in het donker liggen.
Dan hoor ik de Vrouwe ineens roepen: Breng Hem terug in die wereld! En Ze wijst naar dat kruis (29-3-1946) De Vrouwe geeft ook een waarschuwing voor verschillende landen.
Waarschuw toch voor Duitsland, en Italië, het is nog te redden, werken tegen de verwording van Duitsland.
We moeten daar het kruis weer brengen en het middenin plaatsen.
Zij moeten beginnen bij de jeugd het geloof weer op te werken en het geloof er weer in te brengen (19-11-1949).
Elders nog: voor Duitsland wil Ik zeggen: Laat men toch in dit land hard en hard werken om de mensen die ver en ver afgedwaald zijn, terug te brengen naar dit middelpunt : HET KRUIS.
Priesters zijn er te weinig, maar leken zijn er velen.
Voer toch een grote actie onder de leken, om ze te op te roepen tot dit doel ( 11-2-1951).
Over ons land begint op de helling te komen.
Dan zie ik de jeugd en de Vrouwe zegt: zij staan bij een helling (3-12-1949).
Een andere keer, weer na een beeld van het kruis, wordt gezegd: Christeneenheid, gij kent uw grote gevaar niet, er is en geest om u te ondermijnen (15-8-1951).
Al eerder had Maria in die geest gesproken.
De Vrouwe zegt weer: de godsdienst zal een zware strijd krijgen en men wil ze vertrappen.
Dit zal geraffineerd gaan, dat bijna niemand daar erg in zal hebben.
Maar Ik waarschuw en Ze kijkt zeer ernstig en wijst op de kelk ( 29-3-1946).

Het teken van het KRUIS zal aan de hemel staan.
Wanneer de Heer komt om te oordelen.
Dan zullen de dienaren van het kruis.
Die zich in hun geluk vormig hebben gemaakt.
Aan de GEKRUISIGDE met groot vertrouwen tot Christus naderen.

BOODSCHAP van in de hemel opgenomen Moeder Gods en de primaat van het milliennium,
Kardinaal Stefan Wyszynski, geopenbaard in het heiligdom van de Moeder Gods,
de Koningin van het Heelal en de Vrede Gods, aan de ziener Kamierz Domanski op 15-08-2001
De Moeder is omgeven door de engelen en naast Haar staat primaat Wyszynski.
De Moeder Gods komt naderbij.L
" Ik die in de hemel opgenomen Moeder Gods, ben neergedaald in het Heiligdom van de Moeder Gods, de Koningin
van het Heelal en de Koningin van de vrede, waar het godsvolk zich verzamelt.
Mijn zoon, Ik ben neergedaald om het godsvolk en de priesters die naar het heiligdom zijn gekomen te zegenen.
Mijn zoon, uw overste, de kardinaal is niet gekomen om het beeld van de primaat in te wijden.
Hij zou nochtans moeten komen want kardinaal Wyszynski was de Poolse primaat in het voorbije millennnium.
Uw overste heeft het beeld van de primaat veracht.
eeens zal hij neerknielen en God de Vader, de Zoon en de H.Geest om vergiffenis vragen wegens
deze weigering om het beeld te wijden.
Mijn zoon, dit is nog nooit eerder gebeurd in de kerk dat men weigert om een beeld te wijden van een van Mijn dienaars.
Kardinaal Wyszynski is een verdienstlijk primaat van het milennium.
Hij heeft eens gezegd dat zolang hij zou leven, de Kerk in Polen zal bestaan.
Hij is de weg gegaan want hij bad de rozenkrans en smeekte God de Vader, de Zoon en de H. Geest en de
Allerheiligste Moeder Gods om de redding van zijn vaderland.
Hij heeft gebeden en gesmeekt opdat Polen moge gered worden, opdat de Kerk in Polen moge gered worden.

Zie, mijn zoon, in Tsjechie, in Slowakije, in Oost-Duitsland en in andere communistische landen waren de heiligdommen
gesloten en de priesters geinterneerd.
Jezus Christus en Ik, de Moeder Gods hebben u hier beschermd.
Wee hen, die zich afwenden van Jezus Christus, Mijn Zoon!
Hier is Mijn Zoon aanwezig in het Allerheiligste Sacrament des altaars, in de bloedige hostie!
Dit is Zijn Lichaam en Bloed!
Niet allen geloven dat het bloed is van Mijn Zoon.
Ooit heeft men degenen die boodschappen bekomen, vervolgd.
Mijn zoon, ook ten dage zijn er vervolgers die onenigheid willen.
Bisschoppen en Kardinalen moeten hun ogen richten op het heiligdom van de Moeder Gods.
Ik heb reeds meerdere malen gezegd dat de vonk van de Vrede Gods vanuit dit oord zal uitgaan.
Ik vraag u, Mijn kinderen, bid de heilige rozenkrans en dan zullen allen naar hier komen.
U hebt de brieven gezonden aan de kardinaal en de priesters in de stad, maar ze zijn niet gekomen.
Ik dank de priesters uit slowakije en uit de verschilende streken van Polen.
Mijn Zoon, Mijn Hart is verheugd omdat het godsvolk de weg gaat die Mijn Zoon en Ik, de Moeder Gods tonen.

Mijn zoon, vooral vandaag, op het feest van de Ten - Hemel - Opneming van de Moeder Gods, met ziel en lichaam,
ben Ik met primaat Wyszynski neergedaald.
Mijn zoon, hij is verheugd omdat vandaag zijn beeld door de priesters werd gewijd, maar spijtig is niet een bisschop,
noch een kardinaal gekomen.
Wee hen die zich verheffen, die meer dan primaat Wyszynski willen zijn!
Mijn zoon, primaat Wyzynski is reeds heilig, maar de Kerk moet dat erkennen om hem te verheffen tot de eer der altaren Mijn zoon,
bid tot hem en hij zal u leiden.
Er is slechts een groot beeld van primaat Wyszynski in Neder - Silezie.
Mijn zoon, u gaat de weg Jezus Christus en Ik, de Moeder Gods, tonen.
Ik leid u, Mijn zoon,!
Het is goed dat hier ook beelden staan van de stadhouder Johannes Paulus II, Pater Pio, de H.Maximillaan Kolbe en primaat Wyzynski.
Het is een grote genade want deze heiligen zullen voor dit oord bidden.
Mijn zoon, de zegen voor de stadhouder Johannes Paulus II, voor alle bisschoppen en kardinalen.

Zeg aan allen dat ze moeten bidden voor uwe kardinaal opdat hij de weg zou gaan die Jezus Christus gaat.
Hij moet naar hier komen en God de Vader, de Zoon en de H. Geest om vergeiffenis vragen.
Dit is het heiligdom van Mijn Zoon en van Mij.
Ik zegen de priesters die bij het altaar staan.
Zij gaan d weg die ik en Mijn Zoon getoond hebben.
Zij hebben geen angst en zij volgen de Heer Jezus en de Moeder van Gods.
Buig uw hoofden!
Nu zal Ik alle gelovigen en de priestes zegenen, Mijn zoon, nu gaat primaat Wyszynski spreken:
"Mijn broeders, dienaars, die de weg gaan die Jezus Christus getoond heeft, gij erkent de Heer Jezus en de Moeder Gods.
Vandaag kom ik samen met de Moeder Gods, de Koningin van de Vrede, de Koningin van het Heelal, neerdalen.
Mijn zoon bid voor de hele H. Kerk.
Er moet veel gebeden worden voor de priesters, de bisschoppen en de kardinalen want zij gaan
niet de weg die Jezus Christus getoond heeft.

Moest ik op aarde zijn, veel priesters en bisschoppen zouden weggaan omdat ze niet de goede weg bewandelen.
Ze moeten zich bekeren!
Het allerheiligste Sacrament des Altaars, het tabernakel van de heer Jezus moet op het hoofdaltaar zijn.
Zo kan het het niet meer verder zoals de dienaars vandaag handelen.
Ze schuiven de heer Jezus en het tabernakel in de hoek.
Wee hen wanneer ze zullen verschijnen voor Gods oordeel zoals iedereen en dan zal Jezus Christus hen vragen:
waarom hebt ge Mij verschoven van het hoofdaltaar?
Er zal geen antwoord zijn.
Mijn zoon, het gaat er vreselijk aan toe in de Kerk.
Ik, primaat Wyszynski, zal bidden voor het poolse volk omdat zij hun leven gegeven hebben voor het geloof en de H. Kerk.
Het volk is die weg gegaan, die ik gegaan ben en heeft voor mij gebeden opdat ik zo vlug mogelijk de gevangenis mocht verlaten.
Zo was de wil van de Heer, Jezus en de Moeder Gods.
God de Vader, de Zoon en de H.Geest hebben mij behoed.
Ik ben nu, mijn zoon, samen met de Heer, Jezus en de Moeder Gods in de hemel.
Mijn hart is verheugd.
Ik, primaat Wyszynski, zal alle landgenoten en alle gelovigen zegenen die hier naar het heiligdom komen.
Buig uw hoofden.
Nu zegent primaat Wyszynski u.

Domanski: "Ik dank U, Moeder Gods, omdat U vandaag zijt neergedaald voor het godsvolk
en de naar hier gekomen priesters.
Moeder Gods, U hebt hen vandaag gesterkt en ook primaat Wyszynski.
Wij vragen u, primaat, bid voor ons in de hemel opdat ons vaderland trouw blijft aan de Heer, Jezus en de Moeder Gods.
Moeder Gods, behoed ons vaderland, behoed onze Johannes Paulus II en de gehele H. Kerk."
Onze Lieve Vrouw. "Mijn zoon, Ik behoed de stadhouder Johannes Paulus II en heel de Kerk.
Velen hebben zich afgekeerd van Johannes Paulus II, maar eens zullen ze zich moeten verantwoorden
omdat ze niet achter hem gestaan hebben.
Hij is de stadhouder van Jezus Christus op aarde.
De vrede zij met u! " En met Uw Geest."

HET  LEIDEN  VAN  DE  GEMEENSCHAP.

De  geestelijke  leiders  van  de  christelijke  gemeenschappen  moesten  uiteraard  gedoopt  zijn  en  door  de  uitgestelde  doop  werd  men  soms  op  één  dag  gedoopt  en  tot  priester  gewijd.  Maar we  weten  weinig  over  hoe  de  bevestiging  van  het  priesterambt  en  de  andere  geestelijke  functies  zich  ontwikkelde.  De  verwarring  die  over  de  terminologie  bestond  in  het  Nieuwe  Testament  duurde  voort  in  de  tweede  eeuw.  Ignatius  van  Antiochié  benadrukt  in  een  geschrift  uit  107  herhaaldelijk  de  macht  van  de  ‘bisschop’.  Volgens  hem  was  de  kerk  opgedeeld  in  een  aantal  gemeenschappen,  één  in  elke  stad,  en  was  elke  groep  trouw  verschuldigd  aan  zijn  bisschop.  In  een  schrijven  aan  de  inwoners  van  Smyrna  stelt  hij ;  ‘Waar  de  bisschop  is,  daar  zijn  de  mensen,  want  daar  is  de  katholieke  kerk.  ‘Dit  is  de  eerste  keer  dat  de  term  ‘katholieke  kerk’  wordt  genoemd,  als  verwijzing  naar  alle  christenen.  In  de  Didaché,  een  anoniem  document  dat  lijkt  te  zijn  geschreven  in  de  tweede  eeuw  en  waarin  het  leven  en  de  organisatie  van  de  kerk  wordt  beschreven,  stonden  bisschoppen  echter  gelijk  aan  ‘profeten’  en  ‘leraren’.  De  organisatie  van  de  kerk  ontwikkelde  zich  waarschijnlijk  overal  op  diverse  manieren,  maar  aan  het  einde  van  de  tweede  eeuw  was  er  zo  ongeveer  een  uniforme  organisatie  van  bisschoppen,  priesters  en  diadeken  ontstaan.  De  bisschop  was  het  hoofd  van  de  kerk  in  een  bepaalde  stad.  In  theorie  was  hij  degene  die  doopte  en  de  eucharistie  leidde.  Hij  kon  deze  taken  ook  delegeren  aan  de  priesters  die  hem  ondersteunden.  Zij  kregen  op  hun  beurt  assistentie  van  de  diadeken,  die  geen  doop  of  eucharistie  mochten  uitvoeren  en  dus  ‘leek’  of  ongewijd  waren.  Vooral  gezaghebbende  posities  lijken  altijd  door  mannen  te  zijn  bekleed.  In  dit  stadium  waren  er  echter  veel  vrouwen  in  de  gemeenten,  in  tegenstelling  tot  enkele  andere  culten  ( in  het  mithraisme  waren  vrouwen  geheel  uitgesloten  van  de  eredienst ).  Dit  vind  zijn  oorsprong  in  de  eerste  eeuw,  toen  Paulus  kennelijk  veel  vrouwen  bekeerde;  zijn  brieven  wemelen  van  de  vrouwennamen.

Wordt  vervolgd.

"Gods vergévende Líefde"

Míjn Kínderen...

Zié... hoe de H. Geest - zích...
Over de Aarde... Verspreíd!!
De Léégte... te vullen ín de ménsen!!

De Wégen... te Wíjzen...
Naar... God dé Vader!!
Die... zích over hén - óntfermt!

Hoe díep... zijn vélen gezónken!
In de - dónkerte - van de - Duísternis!!
Sátan... ís in de Wéreld - gekomen!

En hééft... bezít van vélen - genomen:
Pás op... wees - vóór - bereíd!!
Op zíjn... Huichelarij!!!

De Satan... ís bezíg!!
Vélen nog... ín zíjn Mácht te kríjgen!!
In de Poel... van Verdérf...

Door... Wellúst... en Losbándigheíd!
De kínderen - móórden...
Door dé... Abortus!!!

Het ís... en blíjft!
Een - ménsen - kínd!!
Hoe kleín... en níetig het ook ís!

Het zíeltje zit ál... ín het Zaadje!!
Het vrúchtje... dat Gód...
In het... Wézentje.. heeft gewíld...

Zíjn... Scheppíng!!
Wordt... Vermóórd... Verwónd!!
Als - was - hét - níets!!

De Móórd... op 'n Kind ván God!
Zal zwaar zíjn... ín het Oóg...
Van... dé Vader...

Níemand... heeft 't Récht!!
De Scheppíng...
Van Gód... te Mísbruiken!!

Door - dé - Embrioos...
Voor ándere... doel... eínden!!
té - gebruíken!!!

Zíjn... Stráffen...
Zullen - júllíe - tréffen!!
Ongestraft... laat dé Vader...

Dit... níet - langer - gebéuren!!
Níemand... óntkomt!!!
Aan - Zíjn - Geréchtigheid!

Die zéér... Zwáár zal zíjn!!
Maar ook... Récht - vaardig...
Stóp... met díe... Kínder - Moord!

De... Abórtus!
De Aarde... ís bedékt...
Met het Blóed... van de líjkjes!!
Van Uw... eígen... Kínderen!!

De Hémel... Schreídt!!
Door dít... gróte... Verdríet...
De Mássa... Sláchting!!

Onder Góds... Onschuldige Kínderen!!
Die íeder... zíjn Récht heeft...
Op déze - Aarde - té - zíjn!!

Wíe - Dúrft zích...
Bóven... Hém... te Verhéffen!!!
Het léven... van 'n Kind te óntnemen!

Nú... kunnen júllie nog!!
In déze - Eínd - Tíjd...
Vergéving... aan dé - Vader - vrágen!!

Voor de... Zónden!
In Uw... Léven begaan!!

Het... Heílig... Sacráment:
Van - dé - Bíecht!!
Zal nóg... Uw Reddíng zíjn!!

Nú... er nóg weínig...
Goéde... Príesters zíjn!!
De Príesters... díe de Bíecht:
Níet meer... belangríjk vínden!!

Daar moet... véél...
Voor gebéden... worden!!
Ze zíjn... aan hét afglíjden!

Naar de... Bodémloze... put!
Door de... Ongehoor - zaamheíd...
En Ontrouw... aan hún Gelóóf!!!

De Wáárheid... Verzwíjgend!
En zó... vélen... Zíelen...
In de - Afgrónd... dríjven!!

De Tíjd - Is - nóg kort!
Word... Wákker... het ís Ernstig!!
U zál... de Schrík!
Van - Uw - Léven - Kríjgen.

Als dé "Geréchtigheid"
Zích... zal láten zíen!!

Open - Uw - Ogen!
Open... Uw... Hart...
Kom térug... nu het nóg kan!!
Anders... Is... het té laat.

"Amen"
Hille Kok

Wij moeten openstaan voor wat Zij ons zegt en zodoende zullen we begrijpen wat god ons wil zeggen.
De Heer zal ons raken door Haar gratie, door Haar genade.
Eveneens, Het is het mooiste produkt van Zijn Liefde.

5 BOODSCHAPPEN STAAN HIER BESCHREVEN

DE BOODSCHAP VAN MARIA- DE ONBEVLEKTE REINHEID-GEGEVEN
AAN IVETKA KORCAKOVA OP 6 MAART1994 TE LITMANOVA

Mijn lieve kinderen,
Ik hou van jullie en Ik dank jullie dat jullie hier naar toegekomen zijn.
Ik vraag jullie om je liefde voor God en voor je naasten.
Velen van jullie bidden oppervlakkig en daarom beleven jullie in het gebed niets.
Voor een diepgaand gebed is het noodzakelijk om er alles van jezelf in te leggen met alles
wat we hebben en alles wat we zijn.
Jullie laten zich verblinden door de westerse verslavingen en daardoor beminnen jullie te oppervlakkig.
God is liefde en alleen de liefde kan jullie bevrijden.

DE BOODSCHAP VAN 3 APRIL TE LITMANOVA

Mijn lieve kinderen,
Ik wil jullie in naam van hem die door zijn liefde de dood overwonnen heeft,
begroeten, en Ik verheug Mij dat Ik met jullie kan zijn.
Jullie vragen Mij waarom Ik gekomen ben.
Op deze heilige dag wil Ik jullie eraan herinneren, dat jullie voor de liefde geschapen zijn.
Ik wil jullie leren voor de liefde te leven en nodig jullie uit te naderen tot Gods barmhartigheid.
Ook wil Ik jullie een stukje van de vreugde van de Hemel geven.

DE BOODSCHAP VAN 8 MEI TE LITMANOVA

Lieve kinderen,
Ik dank jullie dat jullie hierheen gekomen zijn en Ik wil jullie zeggen,
dat jullie de Heer jullie God slechts oppervlakkig kennen.
Jullie praten wel veel over God, maar jullie beleven Hem te weinig.
Jullie hebben jullie daden, jullie harten en jullie woorden nog niet door de liefde laten rijpen.
De wereld is ziek, want zij is vervuld van afschuw, afkeer, walgelijke dingen en onreinheid.
Denk niet zoals deze wereld en verlang niet naar de dingen die deze wereld naar verlangt!
Ik houd van jullie en er is Mij zeer veel aan de reinheid van jullie harten gelegen.

BOODSCHAP VAN MARIA KONINGINVAN DE VREDE
ZOALS GEGEVEN AAN MARIJA PAVLOVIC
OP 25 MAART 1994 TE MEDJUGORJE

Lieve kinderen, Vandaag verheug Ik me met u en nodig u uit voor Mij open te stellen en in
mijn handen instrumenten te worden tot heil van de wereld.

Kleine kinderen, Ik verlang dat u allen die doorheen deze boodschappen,
die Ik u geef de geur van de heiligheid hebt ervaren, deze zoudt uitdragen naar de wereld,
die hongert naar God en naar de liefde van God.

Ik dank u allen, die zo talrijk geantwoord hebt en Ik zegen u met Mijn Moederlijke zegen.
Dank dat u aan Mijn oproep gehoor hebt gegeven hebt.
De Gospa was blij)

DE BOODSCHAP VAN 25 APRIL 1994 TE MEDJUGORJE

Lieve kinderen,
Vandaag nodig Ik jullie allen uit, de beslissing te nemen te bidden voor Mijn intenties.
Mijn lieve kinderen, Ik nodig eenieder van jullie uit mee te helpen aan de verwezenlijking van Mijn plan, via deze parochie.

Op bijzondere wijze nodig Ik jullie nu uit, lieve kinderen, de beslissing te nemen de weg van de heiligheid te bewandelen.
Alleen op deze wijze zullen jullie dicht bij Mij kunnen zijn.

Ik hou van jullie en wens jullie allen met Mij naar het Paradijs te leiden.
Als jullie echter niet bidden niet nederig zijn en niet gehoorzamen aan de boodschappen die Ik jullie geef,
dan kan Ik jullie niet helpen.

Ik dank dat jullie aan mijn oproep gehoor hebben gegeven.

Nu schijnen de gebeurtenissen van Kibeho naar hun einde te lopen.
De ene na de andere ziensters heeft verklaard hun laatste verschijning gehad te hebben,
althans in het openbaar.
Hoogstwaarschijnlijk echter blijft het contact behouden.
Bijna allen zijn ze naar hun respectievelijke families teruggekeerd.
Marie-Claire is onderwijzeres aan de lagere school van de parochie Mushubi.
Eigenaardig genoeg bevestigen sommige meisjes van de Heilige Maagd de opdracht te hebben ontvangen
om hun families te verlaten en elders te gaan wonen om zelfs hun studie stop te zetten.
Aldus blijven Anathalie, Valentine en Agnes bij de zusters van de school te Kibeho.
Dit feit is markant want het is de gewoonte in Rwanda dat de ongehuwde dochters thuis blijven.

De Bisschop van de plaats, heeft zich gevoegd naar de gebruiken van de Kerk.
Voorzichtigheidhalve heeft hij zich niet tevreden gesteld met de verklaringen van de meisjes,
maar heeft twee studiecommissies opgericht.
De ene bestaat uit dokters en psychiaters, de andere theologen.
Samen bestuderen zij het "geval Kibeho".
Intussen dient men te wachten op en zich onderwerpen aan de uiteindelijke uitspraak van Kerk.

Wat gelukkig niet weg te cijferen valt, is de hernieuwde devotie, het terugkomen van het geloof,
de ommezwaai die zich niet alleen in Kibeho maar in heel Rwanda laat voelen.

Wij moeten ons opnieuw ontvankelijk opstellen voor de boodschap van de Hemel, boodschap
waarvan Mgr.Gahamanyi zegt dat zij oprecht christelijk is.
Wij dienen vooral te onthouden dat de Heilige Maagd een moeder is, waarvoor wij geen schrik hoeven te hebben.
Zij is de meest getrouwe spiegelbeeld van God.

Doorgaans gingen de verschijningen gepaard met zegeningen die de meisjes beweerde te doen in
de naam van de Heilige Maagd.
Op 30 oktober 1982 vroeg de Heilige Maagd om enkele personen te zegenen.
Het meisje merkte op dat dit de taak van de Heilige Maagd zelf was maar verklaarde zich bereid
te gehoorzamen op voorwaarde dat Maria haar zou begeleiden.
Meermaals waren er ook de wonderbare stortregens.
Op 31 mei 1983, aldus een getuige, vroeg Anathalie tijdens de verschijning water aan de Heilige Maagd.
Ik vraag water als een onuitputtelijke bron.
Niet voor mij voor de gehele wereld, zo zei ze.
De Heilige Maagd vroeg om vertrouwen en geduld.
Die dag zou ze water hebben, bron van zegen, maar niet voortspuitend uit een bron.

Toen vroeg Alphosine de Heilige Maagd om water omdat ze dorst had.
De Helige Maagd wees naar het water dat klaarstond op het podium om door Haar gezegend te worden.
Alphonsine dronk ervan en plots begon het over Kibeho te regenen.
Net een sproeier, zei een getuige.
Velen, waaronder zieken, verklaarden dat die regen een zegen voor hen was.
Hun pijnen werden draaglijker en een wonderbare kracht vervulde hen.
En Alphonisine zelf was niet nat.
Hetzelfde was al gebeurd op 5 augustus 1982, en wel 's avonds.
In augustus regent het bijna nooit in Kibeho.
De Heilige Maagd vroeg aan Anathalie:
Waarom vraag je niet om water?
Anathalie droomde steeds van een bron zoals te Lourdes en te La Salette.
U hebt steeds gezegd dat U zou geven en wanneer U het wilde geven, was het antwoord van het meisje.
En de Heilige Maagd herhaalde en als ik nu eens een gezegende regen zou geven?
Toen brak een hels onweer los, vergezeld van een gutsende regen.
En Maria verduidelijkte dat de putten die zich in de omgeving van de slaapzaal bevonden,
zouden gevuld worden met gewijd water en de andere met gewoon water.

Na  - uiteindelijk -  de  religie  grondig   te  hebben  bestudeerd,  hoopte  de  catechumeen  gedoopt  te  worden  en  een  volwaardig  lid  van  de  christelijke  gemeenschap  te  worden.  Over  het  algemeen  werden  dopen  ‘opgespaard’  en  een  massa  uitgevoerd  tijdens  Pinksteren  of  Pasen  ( de  jaarlijkse  viering  van  de  opstanding  van  Jezus ).  Dit  waren  toen  kennelijk  de  belangrijkste  feesten  van  het  christelijk  jaar ;  andere  joden  feesten  werden  niet  gevierd.  In  het  boek  Handelingen  worden  al  complete  huishoudens  gedoopt,  maar  de  kinderdoop  wordt  voor  het  eerst  genoemd  door  de  Latijnse  christelijke  auteur  Tertullianus  in  206  De  doop  was  de  initiatie  in  de  christelijke  gemeenschap ;  men  hoorde  erbij.  Vermoedelijk  was  de  redenering  dat  het  onredelijk  was  om  kinderen  uit  te  sluiten  van  iets  waartoe  de  ouders  zelf  wel  behoorden.  Toen  bestond  er  ook  een  tendens  in  de  tegenovergestelde  richting,  om  de  doop  uit  te  stellen.  De  kracht  van   de  ceremonie  werd  namelijk  steeds  serieuzer  genomen.  Paulus  had  in  Romeinen  6  vers  3  geschreven ;  ‘Weet  u  niet  dat  wij  wie  gedoopt  zijn  in  Christus  Jezus,  zijn  gedoopt  in  zijn  dood ?’  Men  geloofde  dat  de  doop  de  zonden  van  de  nieuwe  gelovige  wegwaste  en  dus  moest  men  daarbij  onberispelijk  leven.  De  kerk  had  weinig  op  met  mensen  die  zondigden  na  te  zijn  gedoopt.  Over  het  algemeen  was  één  grote  misstap  na  de  doop  toegestaan  en  kon  de  zondaar  na  een  passende  tijd  van  boetedoening  weer  worden  toegelaten  tot  de  communie ;  daarna  waren  de  kansen  ‘verbruikt’.  Veel  mensen,  die  bang  waren  dat  ze  nog  veel  zouden  zondigen,  kozen  er  daarom  voor  om  de  doop  uit  te  stellen,  om  zo  de  kans  op  terugval  daarna  zo  klein  mogelijk  te  maken.  Het  was  niet  ongewoon  om  te  wachten  tot  de  dood  nabij  was.  Uitgestelde  doop  was  vooral  gebruikelijk  onder  mensen  met  beroepen  die  wezenlijk  onchristelijk  waren,  zoals  soldaten,  die  wilden  wachten  totdat   ze  de  laatste  tegenstander  of  misdadiger  hadden  gedood  voordat  ze  werden  gedoopt  voor  een  religie  die  al  het  ombrengen  veroordeelde. 

Wordt  vervolgd.

Ontvangen 21 juni 2002 'nachts 12 uur.

Mijn kinderen…
O, Wie zijt gij!!!!
Dat ge zo… in Opspraak!!
Tegen Mij durft te komen!!!
Ik …. De God van al het Leven!
Die jullie …. Allen het Leven…
Heeft …. Gegeven!!
Zo bespot.. en vol haat!
Mijn … Naam!
In … Minachting uit te spreken!!!

Weet … wat ge Zegt!!!
Weet … wat ge doet…
De Vader in de Hemel,
Laat dit… niet meer toe!!!!
Zijn Straffen… zullen Streng zijn!!
De Tijden…. Zijn in Nood…
En… Rechtvaardig zijn!!!
En …. In .. Gevaar!!
Kijk… om U heen!!
Wat er zoal… gebeurd!
De - Tekenen - des - Tijds
Is angstig… aangebroken…

Het Eerbied.. voor de Vader!
Hij .. kan je - Het - Leven!
Nog… terug gaan geven…
De Verzoening..
Als … Gij .. Uw … harten!
Zou willen openen…
De Zee… is vol Gevaar!!!
De dreiging.. is Nabij!
Van alle kanten…
Komen de Profetie's op ons af!!!

Niemand … Luistert!
Naar de Woorden…
Van … de…. Vader!
Zijn oproep aan ons..
Kleine …. Mensen!!
Om - de - Liefde…
Nog … aan allen te willen geven!!
Totdat het… te laat!!
En de Hemelpoort… gesloten!

Niet… voor.. Degenen!!!
Die open staan… voor God!
Zijn Liefde… Is.. Onbegrensd…
Maar .. de Gerechtigheid is Streng!
Het is erger.. als in de Tijd..
Van Sodom en Gomorra!!!
De… Zonden.. zijn ….Schaamteloos!!
Van Wellust… en Genot…
Hoe droevig dat alles..
Aan het… Uit - Komen is!!!

Mijn - Lieve - Kinderen…
Word .. Wakker!!
De … Grote…. Strijd…
Staat …. Voor de deur!!
Wat 'n verdriet!
Niemand …. Luistert…
En .. ziet.. het niet!!
De ..opstanding..
In ..alle … Landen!

De .. Voor… tekenen!
Van …de …Tijd..
Wees …. Voorbereid!!
Wees….. Voorbereid!!
Op alles.. dat ons zal overkomen!
De wreedheid.. het Egoïsme…
Zal de boventoon voeren…
De kleinen.. worden
In hoeken vertrapt!!
Als … nietszeggends….

Hoor kinderen…bidt - toch!!!
Bidt… tot de Moeder… Gods…
De Tijd.. Is.. Nabij!!
Bidt.. voor elkaar!!
Anders … gaan er velen verloren!
Het Sacrament - der - Verzoening…
Die …God…. Ons … Gaf!
Is … door velen… af…. Geschaft!!!!

Ik … God de Vader!!
Zeg … U… Weet.. dat dit niet
De …. Waarheid .. Is!!
Nimmer … is die Afgeschaft!!!
De … Gemakzucht …
Van… de … Priesters!!!
Hebben dit… Heilig - Sacrament!!
Te… niet.. gedaan!!!
Het… Grote .. Geschenk!
Om - Uw - Zonden…
In de Liefde… tot Hem te belijden…
Amen

Hille Kok

Kinderen, vraag aan de Vader.
Om ons te beschermen tegen het dreigende water.
Want door het overvloedige regenwater zal het water in de rivieren gaan stijgen.
En de inwoners van de waterlanden zullen zich niet echt verblijden.

Het enigste wat ons kan helpen is,
Bidt in kleine groepen met ons allen de Rozenkrans.
Vraag aan de Moeder Gods om jullie te beschermen.
Reinig jullie hart en ziel, zodat men over jullie gaat ontfermen.

Want wees voorbereid op wat er staat te gebeuren.
Het water zal zeer hoog gaan stijgen daarom zullen er velen gaan treuren.
Want velen van Mijn kinderen worden nu door dit water bedreigd.
Dat grote onheil dat steeds verder naar ons uit wordt gebreid.

Alleen door het gebed geeft de Goddelijke wereld aan, wordt je gered.
Het kan je redden en bevrijden, als je doet wat er je voor wordt gezegd.
Wacht niet langer want het dreigende water is zo dicht om u allen heen.
Dan zoals u de Vader liefheeft zo zal Hij u beschermen als u door uw angsten weent.

Ook de zon speelde vaak een rol te Kibeho.
Op november 1982 sprak Agnes met Jezus die zei;
De tekenen die je zal zien, zijn bestemd voor hen die in wonderen geloven zonder wonderen te zien.
Het was toen 17.50 uur.
Men zeg de zon die aanvankelijk blauwachtig was.
Vervolgens werden de randen wit en schitterend.
Het midden rood.
In het midden kon men een kring zien.
Toen begon de zon te dansen, van links naar rechts, van boven naar beneden en dat gedurende een tiental minuten.
In een brief van een Rwandese priester staat te lezen dat verscheidene priesters van het Groot-Seminarie,
leden van de theologische Commissie, getuigden van de echtheid van die feiten.

Ander voorbeeld:
Op 18 november 1982, omstreeks 16.45 uur is Agnes in extase.
Zij ziet Jezus en dankt Hem voor Zijn aanwezigheid,
voor de verschijning en voor het aanwezige volk.
Weer speelt de zon mee!
Ze verdwijnt en een groenachtige maan komt in de plaats.
Duizenden hebben dit meegemaakt.
Tenslotte heeft men eens de sterren zien dansen of lichtende kruisen aan de hemele zien verschijnen.

Wat te denken van het volgende?
In maart 1982 deelde Alphonsine aan de overste en de leerlingen mede dat zij niet versteld moesten zijn
omtrent haar afwezigheid gedurende ongeveer 18 uur.
Ze zou met de Heilige Maagd vertrekken en ze dienden zich niet ongerust te maken.
Op 20 maart ging ze omwille van eengrote vermoeidheid om 13.45 uur te bed en sliep tot de zondagmorgen 6 uur.
Het was net alsof ze in comateuze toestand verkeerde.
Haar hartslag was heel flauw.
Verscheidenen personen waren daarvan getuige.
Onder hen een professor van het Groot-Seminarie en twee seminaristen waarvan er een medisch assistent was geweest.
Sterke mannen probeerden haar lichaam en haar benen op te heffen, of de gevouwen handen uit elkaar te halen.
Tevergeefs.
De Bisschop stuurde twee artsen maar toen die ter plekke kwamen, verklaarde Alphonsine zielsgelukkig;
Ik heb de Hemel de hel en het vagevuur gezien.
Ik heb alles aan moeder overste gezegd en alles is op band opgenomen .
Anathalie beleefde net hetzelfde als Alphonsine en wel van zaterdag 30 oktober 1982 om 21.00 uur tot de
daarop volgende zondagmorgen.

Tijdens de verschijningen leven de ziensters in een andere wereld.
Van wat hen omgeeft, merken ze niets, tenzij de verschijning er hen attent op maakt.
Zo zei eens Alphonsine tot de Heilige Maagd:
U hebt het te Kibeho laten regenen, maar ik voel altijd de warmte.
Ook Segatashya werd niet nat terwijl de regen neergutste op de menigte.
Het was een genade-regen.
We zullen het er nog verder over hebben maar het zei gezegd,
dat regen in Afrika aangezien word als een geschenk uit de Hemel.
Tijdens een extase kon Anathalie wonderwel zingen.
Wat meer is, zij herhaalde tekens de woorden van de Heilige Maagd alvorens te antwoordden.
Op die wijze kon men gesprekken op band vastleggen.

Er waren  dus  duidelijke  vereisten  om  te  kunnen  worden  gedoopt ;  bidden,  vasten,  beloven  een  deugdzaam  leven  te  leiden  en  de  christelijke  overtuigingen  begrijpen.  Het  wordt  uit  de  woorden  van  Justinus  niet  duidelijk  hoe  formeel  dit  proces  was  en  hoe  lang  het  moest  duren.  Na  verloop  van  tijd  werd  het  steeds  meer  gecodificeerd.  Rond  215  beschreef  Hippolytus  (  overleden  circa  236 ) ,  een  belangrijke  christelijke  schrijver  in  Rome,  een  behoorlijk  uitgebreid  catechumenaat.  Als  eerste  werd  de  geschiktheid  van  de  kandidaat  beoordeeld,  wat  blijkbaar  een  grondig  proces  was.  Als  een  slaaf  christen  wilde  worden,  overlegde  men  met  zijn  of  haar  meester.  Zodra  de  afkomst  was  onderzocht,  werd  het  werk  van  de  kandidaat  beoordeeld.  Een  aantal  beroepen  was  onverenigbaar  met  het  christendom.  Daartoe  behoorde  alles  wat  met  prostitutie  te  maken  had,  met  magie  of  waarzeggerij,  of  met  theater  of  spelen  ( vanwege  de  associatie  met  heidens  geloof ).  Militaire  leiders  en  magistraten  konden  zich  niet  aansluiten,  omdat  zij  opdrachten  tot  executies  konden  geven,  iets  waar  de  christenen  op  tegen  waren.  Een  soldaat  kon  wel  lid  worden,  op  voorwaarde  dat  hij  zwoer  nooit  iemand  om  te  brengen,  ook  niet  in  opdracht.  Schilders  en  beeldhouwers  konden  zich  ook  aansluiten,  als  zij  zwoeren  nooit  een  afgodsbeeld  te  maken.  Nadat  de  levensstijl  en  het  werk  waren  onderzocht,  kreeg  de  kandidaat  drie  jaar  lang  onderwijs  in  de  christelijke  overtuigingen  ( bij  goede  kandidaten  kon  dit  worden  ingekort ).  Dit  vond  plaats  tijdens  de  ochtenddiensten  waarbij  de  catechumenen  aanwezig  waren,  hoewel  ze  niet  volledig  konden  meedoen.  Bij  andere  kerken  was  de  christelijke  educatie  formeler,  vooral  in  Alexandrie,  waar  aan  het  einde  van  de  tweede  eeuw  een  ‘school’  voor  de  catechumenen  werd  gesticht.  Hier  verklaarde  een  christelijke  leraar  de  doctrines  van  de  christelijke  religie  aan  zijn  toehoorders,  net  zoals  een  platonisch  of  stoïcijns  filosoof  de  doctrines  van  zijn  filosofie  aan  zijn  toehoorders  zou  toelichten.  Rond  190  werd  de  Alexandrijnse  school  geleid  door  de  beroemde  leraar  Clemens,  die  geloofde  dat  een  catechumeen  minimaal  drie  jaar  bij  hem  moest  doorbrengen.  Bij  dit  onderwijs  waren  natuurlijk  aanvullende  schriftelijke  materialen  nodig.  In  de  vierde  eeuw  waren  er  enkele  christelijke  schrijvers  die  werken  produceerden  die  blijkbaar  hiervoor  bedoeld  waren ;  de  beroemdste  zijn  de  Catechetische  homolieen  van  Cyrillus  van  Jeruzalem.  Kort  daarna  lijkt  Augustinus’  Enchiridion  voor  ditzelfde  doel  geschreven.  Later  kregen  catechismussen  een  specifieke  vraag -  en -  antwoord -  vorm,  waarmee  het  mondelinge  gebruik  werd  weergegeven.

Wordt  vervolgd.

M.       Mijn  Jezus,  ik  wacht  in  de  stilte  van  mijn  hart  op  het  Woord  van  leven  voor  allen.

J.         Uw  hart  is  gekwetst,  maar  uw  ziel  aarzelt  om  zich 

       te  geven.

13.  Ik  dank  u,  God,  dat  Ge  me  laat  verstaan  wat  mijn 

plicht  is. 

Laat  mij  rusten  op  de  Almacht  van  de  barmhartige 

Liefde  die  niet  ophoudt  de  harten  te  peilen  en  het 

mijne  te  bedaren.

Ja,  ik  heb  begrepen  dat  mijn  onvolmaaktheden  uw 

Liefde  niet  kunnen  beletten  zich  aan  de  wereld  te  openbaren  in  haar  onuitsprekelijk  mysterie.

Soms  geef  ik  zonder  te  begrijpen,  de  liefde  door  met  de  onhandigheid  van  een  klein  kind  dat  niet  klaar  kan  verwoorden  wat  het  aanvoelt.

Misschien  is  dit  een  beetje  wat  de  zielen  raakt,  het  gestamel  van  een  kind  dat  glimlacht  naar  zijn  Vader  en  zijn  armpjes  naar  Hem  uitstrekt  om  zich  te  laten  liefkozen,  maar  dat  ook  kan  wenen  als  het  pijn  heeft  en  dan  zeer  luid  roept ;  Vader,  Papa ! 

Ik  heb  pijn !

J.         En  als  een  goede  Vader  neem  Ik  u  in  mijn  armen. 

            Ik  troost  u  en  druk  u  op  mijn  hart.

       Gij  zijt  mijn  Werk,  gij  zijt  het  uitgestrekte  veld  om   te  bezaaien,  gij  zijt  het  zaadje  van  de  Liefde.  

        Dit  is  het  enige  wat  nog  kan  groeien  in  een  ondankbare  grond.

        De  wereld  is  verworden  door  het  virus  van  het  kwaad  dat  alles  overwoekerd  heeft.

         Voorwaar  Ik  zeg  u,  de  chaos  zal  voortdurend  verergeren,  want  de  mens  is  ontrouw  geworden  aan  zijn  God.

         Bid,  bid  opdat  het  uitgestrooide  zaad  vlug  zou  ontkiemen ! 

         Mijn  vriendin,  overstijg  uw  “Ik”  om  “gij”  te  worden  in  ieder  van  uw  broers.

          Leg  uw  onmacht  op  mijn  Almacht  om  haar  gelijkenis  te  worden  in  haar  groot  Liefdesmysterie.

         Er  is  hoogdringendheid  voor  de  bekering  der  volkeren.

         Ik  heb  het  u  al  gezegd,  Ik  haal  mijn  glorie  uit  de  kleinsten  en  de  meest  geliefden  van  mijn  schepselen.

          Aan  de  wereld  die  opstaat  tegen  mijn  geboden,  moet  ge  grote  wijsheid  geven  die  verlangend  uitziet  naar  de  terugkeer  van  de  afgedwaalde  schapen.

          De  huidige  wereld  begrijpt  de  taal  niet  die  Ik  met  u  gebruik.

          Zij  lacht  ermee  en  daarom  is,  in  deze  droevige  ogenblikken,  voorlopig  enige  discretie  nodig.

          Ik  zal  hun  gouden  kalf  vernietigen,  doch  Ik  aarzel  nog  voor  de  ingreep  die  nochtans  noodzakelijk  is  voor  hun  verbetering,  omdat  Ik  hen  nog  steeds  bemin.

          Ze  hebben  Me  teveel  gekost.

          Ik  wil  hen  niet  zien  lijden,  maar  als  het  moet  zal  alles  geschieden.

Een getuige van de verschijningen vertelde ons dat de visioenen meestal plaatsvonden 's-avonds en wel
tijdens of na het gebed van de leerlingen.
Dit gebedsmoment was vurig en zeer geanimeerd.
Er werden Marialiederen gezongen, er werd gedanst, met de handen geklapt of op tamboerijnen geslagen.
Niet zelden verscheen Zij aan Marie-Claire.
Tijdens de verschijningen zagen de meisjes gewoonlijk niet wat er zich rond hen afspeelde.
Ze waren in een andere wereld.
Toen vroeg Mari-Claire aan de Heilige Maagd het voorrecht om tegelijkertijd en de dansende meisjes en de Heilige Maagd te zien.
Het werd voor een ogenblik toegestaan.
En dan beschreef Mari-Claire hoe zij de Heilige Maagd zag: staande met gestrekte armen tussen de kinderen,
als ware het een moeder die dankbaar de gezangen en de dansen van haar kinderen goedkeurde.
Zij zou zelfs driemaal gevraagd hebben om het lied" Volg Mij, Ik maak van u mensenvissers" te zingen.
Werkelijk, het beeld van een moeder te midden van haar kinderen.

Haar moederlijke tederheid is werkelijk ontroerend.
Daarom getuigt iemand van wat er gebeurde op 25 juli 1982.
Aangezien enkele personen er aanstoot hadden aan genomen dat Alphonsine tijdens een verschijning tot de Heilige Maagd
"Dise we" had gezegd, hetgeen zoveel betekenden als geliefde,
vroeg zij dan ook of dat onbehoorlijk was.
Het antwoord van de Heilige Maagd was duidelijk
Een kind dat ten opzichte van zijn moeder zich niets te verwijten heeft,
vertelt ook alles wat in het hart leeft.
Touwens kan men Mij moeilijk met de mensen vergelijken.
Alhoewel Moeder van God ben Ik eenvoudig en nederig.
Ik houd van kinderen die vreugde in Mij kennen.
Voor Mij is het kind het mooiste voorbeeld van vertrouwenen liefde.
Zij die zich daaromtrent onbehaaglijk voelen, begrijpen Gods Mysteries niet.
Weest dus met Mij zoals kinderen want Ik wil u liefkozen.
Was Ik nu werkelijk boos op u, zpou u het dan werkelijk aangedurfd hebben Me zo te noemen?
De streling van de Moeder geeft het kind vertrouwen.
Men hoeft toch zijn eigen moeder niet te vrezen!

MEN HOEFT ZIJN EIGEN MOEDER NIET TE VREZEN.
Dat is een verstrekkende uitspraak!
Tijdens de verschijning van 15 maart 1982 vroeg de Maagd aan Marie-Claire waarom de leerlingen een beeld omhelsd hadden in de klas.
Het jonge meisje antwoordde dat zij een gelijkenis met Maria in zag waarop de Heilige Maagd antwoordde:
Waarom kreeg Ik geen zoen?
En Marie-Claire zei.
Ik zou het niet gedurfd hebben.
Het is duidelijk dat,
net zoals in Medjugorje, de Heilige Maagd ook in Afrika op zeer familiaire voet met Haar vertrouwelingen omgaat.
Zij is als het portret van de moeder tussen haar kinderen.
Men hoeft zijn moeder niet te vrezen maar haar wel vertrouwen wanneer zij zich gewaardigd om een boodschap mee te geven.

Op zekere dag liet de Heilige Maagd aan een van de ziensters kapellen zien.
Ze droegen de symbolische namen die boodschap van O.L. Vrouw in deze verschijningen van Kibeho maar
al te duidelijk weergeven.
De ene heette: Wat krom is, dien recht gemaakt.
Achter deze weliswaar vreemd klinkende naam duiken echter de ideeen op, van totaal herstel,
van bekering en van herwaardering van de Kerk.
Het doet eveneens denken aan een herkenning van de Heilige Geest.
De tweede kapel droeg de naam; "Hereniging van de verdwaalden".
Dit wijst duidelijk op Maria's zending, die erin bestond de verdwaalde schapen naar de ene stal terug te brengen.
Voegt men de de beide samen, dan ziet men duidelijk welke bedoeling erachter steekt.
Het gaat om op de juiste weg te plaatsen diegenen die als zending hebben de verdwaalden te herenigen.
Daarom hebben smeekgebed en boete zin voor de hele mensheid.

De boodschappen zijn er voor alle mensen, tot welke Kerk zij ook mogen behoren.
Ter gelegenheid van de persconferentie van juli 1983 stelde men aan Sagatashya deze dubbele vraag:
over welke Kerk had Jezus het en is de Hemel ook voor niet-katholieken toegankelijk?
De jeugdige ziener antwoordde daarop:
Jezus zei dat we ons niet om de problemen der Kerken hoeven te bekommeren.
Blijft waar u bent.
God bovenal beminnen en aanbidden is het belangrijkste,
de Heilige Maagd vereren en geloven, in de Drievuldigheid.
God beminnen is het paspoort voor de Hemel,
niet het aanhangen van een of andere Kerkgenootschap.
God houdt van al Zijn kinderen en het is Zijn schuld niet dat zij gescheiden zijn.
Voor hen had Hij een enkel huis gebouwd mar zij zijn het die eruit gingen.
Op 3 december 1983 zei de Heilige Maagd aan Nathalie dat
Haar boodschap bestemd was voor de hele wereld en voor alle tijden en dat men dit goed moest beseffen.
Men word er ook aan herinnerd dat Alphonsine tijdens de verschijning meerder talen sprak op zichzelf
een bewijs van de universaliteit van de boodschap.

HET  CHRISTENDOM  IN  HET  KEIZERRIJK.

Dit  was  de  wereld  waarin  het  christendom  kon  floreren -  en  dat  deed  het  inderdaad  aan  het  einde  van  de  eerste  eeuw.  De  vervolgingen  door  Nero  en  Domitianus  waren  halfslachtig  geweest,  waarschijnlijk  vonden  ze  de  christenen  gemakkelijke  zondebokken  en  hadden  ze  niet  echt  een  of  ander  vurig  verlangen  om  de  religie  uit  te  roeien.  Het  lijkt  erop  dat  het  christendom  zich  over  heel  het  Romeinse  Rijk  verspreidde,  maar  ook  daarbuiten  tot  in  de  kleine  onafhankelijke  staten  in  het  oosten  en  zelfs  tot  Perzie.  We  weten  weinig  over  de  ontwikkelingen  van  het  christendom  in  deze  periode.  Toch  lijkt  het  in  de  eerste  plaats  een  stadsreligie  te  zijn  geweest.  Het  Romeinse  Rijk  was  gegrondvest  op  grote  steden  die  als  doorgeefluiken  en  verzamelplaatsen  van  de  Romeinse  cultuur  fungeerden  en  via  die  weg  verspreidde  het  christendom  zich  ook.  De  meeste  christelijke  gemeenschappen  waren  gevestigd  in  deze  steden  en  meestal  was  het  zo  hoe  groter  en  belangrijker  de  stad  was,  hoe  groter  en  belangrijker  die  christelijke  gemeenschap  was.  De  christenen  in  kleinere  steden  conformeerden  zich  -  in  ieder  geval  theoretisch -  aan  de  christenen  in  de  grotere  steden ;  een  houding  die  al  is  te  zien  in  de  brief  van  Paulus  aan  de  christenen  in  Rome. 

CHRISTEN  WORDEN.

Wie  zich  bekeerde  tot  het  christendom,  werd  nog  steeds  gedoopt.  Maar  eerst  werd  de  nieuwe  gelovige  behoorlijk  onderwezen  in  de  overtuigingen  en  praktijken  van  het  christendom.  Deze  ‘beginnende’  christenen  waren  de  ‘catechumenen’  ( wat  in  het  Grieks  ‘mondeling  instrueren’  betekent )  en  de  wijze  van  onderricht  ontwikkelde  zich  gaandeweg.  In  zijn  eerste  Apologeticum,  uitgebracht  halverwege  de  tweede  eeuw,  geeft  de  christelijke  schrijver  Justinus  Martyr  (  omstreeks  100 – 165 )  een  waardevol  inzicht  in  hoe  mensen  werden  toegelaten  tot  de  kerk  in  Rome :

Terwijl  velen  worden  overtuigd  en  geloven  dat  wat  wij  leren  en  zeggen  waar  is,  en  zich  verplichten  om  dienovereenkomstig  te  leven,  wordt  opgedragen  te  bidden  en  God  met  vasten  te  smeken  voor  de  vergeving  van  vroegere  zonden,  bidden  en  vasten  wij  met  hen.  Daarna  brengen  wij  hen  daar  waar  water  is  en  worden  zij  wedergeboren  op  dezelfde  wijze  waarop  wij  zelf  werden  wedergeboren.  Want  dan  ontvangen  zij,  in  de  naam  van  God,  de  Vader  en  Heer  van  het  heelal,  en  van  onze  Verlosser  Jezus  Christus,  en  van  de  heilige  Geest,  de  zuivering  met  het  water.

Wordt  vervolgd.