’Gelaat Christus verschijnt in kussen’

Geplaatst door Theo Borgermans op maandag 16 maart 2009 om 13:50u

PARIJS (RKnieuws.net) - Het plaatsje Saint-André op het Franse eiland Réunion is sinds dit weekeinde in rep en roer door een goddelijke verschijning in een rooms-katholiek kerkje. Dat meldt De Telegraaf.

In de plooien van het rugkussen van de stoel van de priester is het gezicht van Jezus Christus te zien, volgens de gelovigen.

Heer Jezus Christus, ons hele menselijk bestaan
hebt Gij door leeft.
Geboorte en dood,
Vreugde en lijden,
Vriendschap en eenzaamheid,
En niets menselijk is U vreemd gebleven.
Wij hebben ook de belofte van Uw aanwezigheid
altijd en overal als wij in Uw naam verenigd zijn.
Daarom Heer, bidden wij U:
Blijf in ons leven aanwezig;
Help ons onze weg te gaan,
De gewone weg van ons aards bestaan,
Van dag tot dag;
Laat ons niet tweifelen maar voortgaan in
geloof en vertrouwen.
Laat zo Uw rijk komen in ons persoonlijk leven,
in onze gezinnen,
En overal waar mensen wonen en werken.
Dit alles vragen wij U
door de voorspraak van Uw Moeder Maria,
die eenmaal zalig geprezen werd om Haar geloof
En die nu deelt in Uw leven bij de Vader
in alle eeuwigheid.
Amen.

Op 27 september 1982 vroeg Anathalie aan de Heilige Maagd waarom Haar Goddelijke Zoon zo bedroefd was als Hij kwam.
O.L. Vrouw antwoordde haar" dat Haar Zoon het jammer vond dat de mensen zich niet wilden losmaken van de zonde en dat Hem dat zo'n verdriet deed"
Immers, op 2 juli 1982 zei Jezus zelf op klagende toon aan Segatashya dat
de mensen niet meer voldoende belang hechten aan de dingen van de Hemel.
De waarheden geopenbaard in en beschermd door de Bijbel vinden geen gehoor meer bij de mensen ofwel doen ze alsof ze er niets van af weten.
Het laat hen bijvoorbeeld koud dat het einde van de wereld nakend is en vinden het niet nodig naar volmaaktheid te treven.
Wat ik zeg slaan ze in de wind".
Met lede ogen stelde de Heer vast dat zowat overal het Sacrament van de Biecht in de vergetelhoek was geraakt.

Op 2 mei 1983 verscheen Jezus aan de kleine Agnes Kamagaju.
Een aanwezige gaf de boodschap aldus weer:
De mensen moeten hun wegen die uiteenlopen, verlaten om enkel de weg te volgen die leidt naar God.
Ze moeten hun slechte handelingen stopzetten en terugkeren naar Hem,
zich losmaken van de goederen der aarde om zich aan het Hemelse te hechtten.
Ze moeten zich niet vastklampen aan aardse rijkdom maar aan Hemelse schatten.
Ze moeten zich nooit beklagen over hun moeilijkheden,
maar integendeel om hulp te vragen om deze te dragen.

Ze moeten zich inspannen om te beminnen, te hopen, om hun fouten te betreuren,
zich te versterven en het lijden te dragen.
Immers ging Jezus verder, de mensen moeten weten dat wie hoopt op God hem niets zal ontberen.
Met steun van het gebed zal hij, die honger of dorst lijdt, verzadigd worden.
Hij die zich in het leed tot Jezus wendt, zal getroost worden.
Hem zal hulp verleend worden die in Jezus gelooft wanneer een onheil hem overkomt en hij die hier beneden de ogen op Jezus gericht houdt, zal door de Hemel niet vergeten worden".
Jezus eindigde Zijn boodschap zeggende;
Ik heb u altijd lief maar er word er weinig voor bedankt... Ik ruk u uit de droefheid, maar u vergroot de mijne".
Zowel Jezus en maria zijn bedroefd.
Ook de kleine Agnes, die een eerste publieke verschijning meemaakte, vroeg naar het waarom.
Ze kon niet begrijpen waarom Maria zo bedroefd was.
Met luide stem gaf zei ten antwoord van O.L. Vrouw weer:
"Ik ben gekomen om de mensen te verwittigen.
Ze blijven echter hardhorig en bekeren zich niet"
En op 2 juli 1982 zei Jezus aan Segastashya:
God moet het niet hebben van halve getrouwen of van gedeelde liefde.
Bekeert u dus.
Hij verwacht u en is bereid u te helpen... als u tot bekering bereid bent".

HET  CHRISTENDOM  IN  HET  KEIZERRIJK.

Caesar  Augustus  ( 63 v. C , - 14 n. C. )  regeerde  het  Romeinse  Rijk  veertig  jaar,  wat  vooral  in  de  oudheid  een  lange  tijd  was.  De  gemiddelde  levensverwachting  in  Rome  was  in  die  tijd  maar  veertig  jaar.  Toen  hij  stierf,  waren  er  nog  maar  weinig  mensen  die  Rome  als  republiek  hadden  gekend.  Zijn  opvolgers  waren  duidelijk  zwakkere  mannen.  Zijn  stiefzoon  en  erfgenaam,  Tiberius,  was  een  paranoïde  kluizenaar  die  enorm  veel  mensen  liet  vervolgen  die  volgens  hem  tegen  hem  samenzwoeren.  Zijn  opvolger  Gaius,  bekend  als  Caligula,  was  nog  erger  en  werd  gaandeweg  krankzinnig.  Maar  de  ergste  was  Nero  ( 37- 68 n. C. )  met  zijn  bewind  van  ontaarde  decadentie.  Volgens  de  legende  gaf  de  keizer  zo  weinig  om  zijn  volk,  dat  hij  gewoon  op  zijn  lier  speelde  en  zong  toen  Rome  in  64  n. C.  in  brand  stond.  Dit  was  de  tijd  waarin  de  Romeinse  autoriteiten  zich  gingen  richten  op  de  christenen.  Er  is  weinig  bekend  over  het  begin  van  de  vervolging  in  de  jaren  zestig  n. C.  We  weten  niet  precies  waarom  Nero  de  christenen  uitkoos,  hoewel  ze  waarschijnlijk  werden  gezien  als  leden  van  een  ondermijnde  organisatie.  Ook  weten  we  niet  of  er  een  wet  was  die  het  christendom  verbood,  of  dat  het  vermeende  ondermijnende  karakter  van  de  religie  de  acties  voldoende  rechtvaardigde.  Nero  gaf  de  christenen  de  schuld  van  de  brand  in  Rome  en  velen  werden  daarom  geëxecuteerd.  Waarschijnlijk  beschikte  hij  dus  niet  over  een  wet  die  het  christendom  als  zodanig  verbood  maar  hij  had  een  excuus  gevonden  voor  de  vervolging.  We  weten  niet  hoeveel  christenen  bij  deze  vervolging  omkwamen,  hoewel  het  er  niet  heel  veel  kunnen  zijn  geweest ;  de  religie  was  nog  steeds  een  heel  kleine  sekte.  Waarschijnlijk  stierf  ook  Petrus  in  die  tijd.  Het  staat  vast  dat  hij  vanwege  zijn  geloof  omkwam,  zoals  vermeld  in  zowel  de  eerste  brief  van  Clemens,  geschreven  rond  90  n. C. ,  als  het  evangelie  van  Johannes,  hoewel  geen  van  beide  op  de  omstandigheden  ingaat.  Volgens  de  overlevering  stierf  Petrus  in  Rome,  waar  hij  ook  de  christelijke  gemeenschap  leidde.  Er  bestaat  een  nogal  onwaarschijnlijk  verhaal  dat  hij  op  eigen  verzoek  ondersteboven  werd  gekruisigd,  omdat  hij  zich  niet  waardig  voelde  om  precies  zo  te  sterven  als  Jezus.  Men  vermoedt  dat  hij  op  de  Vaticaanse  heuvel  is  geëxecuteerd  en  ook  begraven,  op  een  begraafplaats  aan  de  rivier  de  Tiber.  Paulus  kwam  waarschijnlijk  om  bij  dezelfde  vervolgingsactie  en  volgens  de  overlevering  werd  hij  onthoofd  nabij  de  Via  Ostia,  ten  zuiden  van  de  stad.

Wordt  vervolgd.

Op 15 augustus 1982 toonde Maria zich somber en ontevreden.
Omstanders zagen de kinderen klappertanden, beven, huilen en soms ter aarde neervallen.
Die dag volgden vijf ziensters elkaar op en duurde de verschijning acht uur- onafgebroken.
De kinderen zagen vreselijke dingen: een zee van vuur, een stroom van bloed, mensen die elkaar uitmoordden, lijken die zomaar werden achtergelaten, brandende bomen, een totale chaos, een verschrikkelijk monster en afgesneden hoofden.
Ook de 25000 personen die het hele gebeuren meemaakten, werden door een diepe vrees overvallen.
Het hele gebeuren was als 't ware een weerspiegeling van wat er toentertijd in Libanon afspeelde.
Alphonsine was dermatige angstig en bibberend dat ze tot O.L. Vrouw zei:
U bent zo droevig vandaag dat U me enkel bloed en vuur laat zien.
Ik zal er nog aan sterven.
Marie -Claire ook, de boodschapper van de Rozenkrans van Zeven Smarten,
was diep onder de indruk.
Een der omstanders schreef:
Dit heeft geduurd van vier uur in de namiddag tot middernacht.
Ongelooflijk!
En dan deze emotie!
Een onvergetelijke dag.

Tijdens de maand juli 1982 duikt Segatashya op.

Hij is de eerste jongen die de verschijningen meemaakt en onomwonden verklaart dat Jezus hem is verschenen op 2 juli.

Analfabeet als hij is, hoedt hij koeien op de heuvels in de omgeving van zijn ouderlijk huis, niet ver van Kibeho.

Bovendien is hij heidens en amper 15 jaar.

Voor de eerste maal ontmoette hij Jezus op de terugweg naar huis.

Het verhaal dat zich toen afspeelde kan als volgt worden weergegeven.

Een helder licht dook op en een stem vroeg de herder of hij bereid was een boodschap door te geven aan zijn medemensen.

Vol verbazing antwoordde de knaap dat hij daarop wilde ingaan maar toch wilde weten met wie hij te doen had.

Jezus zei wie Hij was.

De knaap twijfelde maar de stem was formeel:

"Zeg maar dat je spreekt in Mijn Naam.

Zij die zullen geloven zullen de boodschap ook ontvangen".

Daarna trok de jongen op weg om het gebeurde te verhalen.

Natuurlijk was er niemand die hem geloofde en daarop kwam Jezus zelf tussen.

Plots stond de knaap, zonder er zichzelf rekenschap van te geven, naakt tussen een groep mensen.

Jezus verklaarde dit teken nader:

Wanneer Gods Zoon op de wereld was, stelde men Hem naakt, tot eenieders spot.

Daarna leerde Jezus hem bidden.

Spoedig daarna hield Jezus zichzelf bezig met de chatechese van de knaap.

Meer nog, Hij voorspelde dat hij onder de veelbetekende naam van Emmanuel zou gedoopt worden.

En dat gebeurde dan ook met Kerstmis 1982.

Segastashya ontving het sacrament van het doopsel uit handen van Mgr. Gahamanyi en werd gevormd in de loop van de daaropvolgende maand augustus.

Een tweede maal vertoonde Jezus zich aan zijn familie.

Door elke vrijdag boete te doen - en zo zei de Heer hen - zou hij de wereld van de ondergang redden.

Hij voegde er nog aan toe dat het einde nabij was maar de mensen er niet op voorbereid waren.

De Heer had het uitgebreid over dat onderwerp en betreurde dat de duivels erop uit was om de mensen te misleiden.

Zoals gezegd woonde Segatashya ver van zijn dorp en de dorpelingen moedigden hun dochters aan om hem te vragen aan de verschijningen te mogen deelnemen.

Zijn antwoord was:" Als Jezus ermee akkoord gaat!

En elke vrijdag - op het moment van Jezus "lijden - onderging Segatashya vreselijke pijnen.

Aan zijn Goddelijke Begeleider vroeg hij naar het waarom ervan.

En Jezus antwoordde dat alleen boete en zijn medewerking konden leiden naar het ontvangen van de boodschap.

Tevens voegde Jezus eraan toe dat dit lijden een spiegelbeeld moest zijn van het lijden dat God had bij het zien van de zondige mensen.

De jonge vroeg dan ook hoe het mogelijk was dat Jezus in de Hemel nog kon lijden aangezien Hij opgenomen was in de heerlijkheid van de Vader.

En de Heer antwoordde henm dat Hij uiteraard in de hemel niet meer kon lijden maar dat Hij doorging met lijden in Zijn Mystiek Lichaam dat de Kerk is en dat het precies de zonden zijn die in de Kerk worden bedreven die Hem doen lijden...

Vanaf dat ogenblik verdroeg Segatashya alles.

Vele ongelovigen bekeerden zich door zijn woord.

Op verzoek van de Hemel onderwierp hij zich aan boete, aan langdurig vasten, zoals:

Geschiedde tijdens de veertigdaagse vasten van 1983...

Tot verbazing van bijeengeroepen artsen nam hij gedurende elf dagen geen voedsel tot zich...,

Jezus  werd  gerechtelijk  geëxecuteerd  door  de  Romeinse  prefect,  maar  Jakobus  werd  duidelijk  gelyncht.  Beide  broers  werden  echter  door  de  hogepriester  veroordeeld  en  gedood,  dertig  jaar  na  elkaar.  Het  is  dus  niet  verwonderlijk  dat  de  christenen  steeds  verbitterder  werden  en  de  niet-christelijke  joden  als  hun  tegenstanders  gingen  zien.  Diverse  boeken  van  het  Nieuwe  Testament  die  werden  geschreven  in  verschillende  periodes,  beschrijven  dit.  In  de  brieven  van  Paulus  lezen  we  over  de  kwelling  omdat  de  joden  Christus  weigeren  te  erkennen,  maar  niet over  verbitterdheid  richting  de  joden.  Integendeel,  Paulus  vermeldt  in  Romeinen  9  zelfs  dat  hij  vervloekt  wil  worden  als  zij  daarmee  gered  kunnen  worden.  De  enkele  decennia  eerder  geschreven  evangelién  vertellen  een  iets  ander  verhaal.  Door  ruzies  tussen  de  christenen  en  niet-christelijke  joden  was  er  meer  interesse  in  hoe  Jezus  zelf,  tijdens  zijn  leven,  zulke  situaties  had  aangepakt  en  daarom  vinden  we  in  de  evangelién  veel  verhalen  van  Jezus  in  discussie  met  andere  joden.  Vaak  zijn  zijn  gesprekspartners  Farizeeën ,  wat  niet  verrassend  is,  aangezien  het  joodse  geloof  in  de  stijl  van  de  Farizeeën  op  dat  moment  in  opkomst  was.  De  diverse  evangelién  geven  verschillende  standpunten  weer.  De  meeste  geleerden  geloven  bijvoorbeeld  dat  Het  Evangelie  volgens  Marcus  als  eerste  werd  geschreven  en  daarin  worden  Farizeeën  zowel  positief  als  negatief  gekarakteriseerd.  Het  Evangelie  volgens  Matteus  is  veel  negatiever.  In  hoofdstuk  23  staat  een  scherpe  kritiek  op  de  Farizeeën,  waarin  ze  ‘huichelaars’ ,  ‘hellekind’  en  ‘addergebroed’  worden  genoemd.  Van  dit  evangelie  wordt  vaak  gedacht  dat  het  is  geschreven  rond  de  tijd  dat  de  christenen -  in  ieder  geval  degenen  die  Matteus  kende,  zichzelf  gingen  zien  als  een  losstaande  groep  van  het  jodendom.  De  verhoudingen  tussen  de  twee  groepen  waren  zeer  slecht,  vandaar  de  bitterheid  die  voortkomt  in  de  evangelién.  Het  Evangelie  volgens  Johannes  werd  waarschijnlijk  geschreven  kort  na  de  introductie  van  de  nieuwe  Amida  in  de  synagogen,  en  in  tegenstelling  tot  de  andere  evangelién  zijn  hierin  de  tegenstanders  van  Jezus  vaak  gewoon  ‘de  joden’  en  wordt  geen  onderscheid  gemaakt  tussen  Farizeeën,  priesters  en  de  rest.  Ook  de  discussie  over  de  Wet  en  de  inachtneming  van  de  sabbat  die  in  de  andere  evangelién  worden  benadrukt,  ontbreken  hier.  Het  lijkt  erop  dat  de  christenen  die  de  schrijver  van  het  evangelie  van  Johannes  kende,  zich  toen  eindelijk  geheel  hadden  afgescheiden  van  het  jodendom.  De  discussies  tussen  beide  groepen  vond  hij  niet  interessant  genoeg  om  in  zijn  boek  te  vermelden.  Voor  hem  waren  ‘de  joden’  blijkbaar  een  meer  homogene  groep  die  voornamelijk  vijandig  was  tegenover  Jezus  en  waarmee  je  je  niet  teveel  moest  bezighouden,  maar  die  je  alleen  moest  bekritiseren.

Wordt  vervolgd.

Feministen bestormen kerk in Wenen

Verleden zondag  (8 maart 2009)  heeft in Wenen een handvol feministen tijdens een Heilige Mis de kerk “Maria vom Siege” bestormd en met spreuken als: “Jullie zijn slecht”, “propaganda” gemaakt voor feministische wensen.

Wenen (kath.net):

Verleden zondag heeft een handvol feministen tijdens een Heilige Mis de kerk “Maria vom Siege” bestormd en gestoord, zo bericht “Der Standard”.

In de kerk zijn regelmatig Heilige Missen in verband met nachtwaken van H.L.I. (Human Life International). Volgens het mediabericht stormden rond 11u 13 “verklede” vrouwen de kerk die goed bezet was binnen, stelden zich op voor het altaar en richtten zich met hun: “Jullie zijn slecht” en met strooibiljetten tot de geloofsgemeenschap. In verwarde teksten was er sprake van: “Minachting van de vrouw, gedwongen norm van seksualiteit, homofobie, racisme, antisemitisme en het ontkennen van de holocaust”.

Tot nu toe is niet bekent of door de Weense overheid gerechtelijke stappen tegen de vrouwen zullen worden ondernomen, wegens de verstoring van een eredienst;

Rond  90  n. C.  werd  een  bijeenkomst  gehouden  in  Jamnia.  Eén  gespreksonderwerp  was  de  canon  van  de  heilige  geschriften ;  tot  dat  moment  hadden  de  joden  namelijk  geen  vaste  reeks  heilige  boeken,  maar  hadden  ze  doorgaans  alles  wat  voldoende  oud  leek  als  gezaghebbend  beschouwd.  Nu  stelden  de  rabbijnen  van  Jamnia  echter  een  lijst  op  van  wat  zij  Bijbelse  boeken  vonden.  Deze  moesten  in  het  Hebreeuws  worden  gelezen  en  niet  in  de  Griekse  vertaling  die  de  meeste  christenen  gebruikten.  Daarnaast  stemden  de  rabbijnen  in  met  een  wijziging  van  de  Amida,  ook  bekend  als  het  ‘achttiengebed’ ,  een  reeks  gebeden  die  in  alle  synagogen  werd  uir  alle  synagogen  werd  uirgesproken.  christenen  gebruikten.  Daarnaast  stemden  de  rabbijngesproken.  In  diverse  tradities  zijn  verschillende  versies  van  het  nieuwe  gebed  opgetekend,  maar  de  zogenaamde  ‘’Palestijnse’  luidt ; 

En  laat  er  voor  de  afvalligen  geen  hoop  zijn ;  en  moge  het  beledigende  koninkrijk  snel  uitgeroeid  worden,  in  onze  dagen.  En  moge  de  Nazareeérs  en  de  ketters  snel  vergaan ;  en  moge  zij  worden  uitgewist  uit  het  Levensboek ;  en  moge  zij  niet  worden  ingeschreven  met  de  rechtschapenen. 

Deze  bijeenkomst  was  het  doorslaggevende  moment  voor  de  groeiende  kloof  tussen  joden  en  ‘Nazareeérs’ ,  oftewel  de  volgelingen  van  Jezus  van  Nazaret,  maar  de  verhoudingen  waren  al  eerder  verslechterd.  We  zagen  al  hoe  Stefanus  door  een  joodse  menigte  werd  gedood  vanwege  zijn  christelijke  geloof  en  zijn  aanval  op  de  ‘ongelovige’  joden.  Ook  het  boek  Handelingen  beschrijft  hoe  de  joodse  autoriteiten  de  groeiende  christelijke  beweging  in  Jeruzalem  en  elders  vervolgden.  Paulus  was  voor  zijn   ervaring  met  de  verrezen  Christus  een  van  de  meest  meedogenloze  joodse  vervolgers  van  christenen.  Een  ingrijpend  incident  was  de  dood  van  Jakobus,  de  leider  van  de  kerk  in  Jeruzalem  aan  het  begin  van  de  jaren  zestig.  Het  geloof  van  Jakobus  lijkt  hetzelfde  te  zijn  geweest  als  dat  van  zijn  broer,  Jezus.  Samen  met  enkele  kameraden  werd  hij  voor  de  hogepriester  en  zijn  adviseurs  geleid  en  veroordeeld  als  wetschender.  Diverse  bronnen  geven  verschillende  verslagen  van  zijn  dood ;  zo  wordt  er  verteld  dat  hij  werd  gestenigd ,  van  een  toren  van  de  tempel  werd  gegooid,  werd  doodgeslagen  met  een  knuppel  of  van  een  trap  werd  geduwd.

Wordt  vervolgd.

Dat onze wereld verziekt is, willen wij niet zien maar Maria opent onze ogen.
Weest u nu eens eerlijk met uzelf: bent u niet bang voor een nuclearie verdelging?
Erger nog is het verlies van elk Godsbesef, het verlies van alle geloof.
En het rechtstreeks gevolg daarvan is de losbarsting van de zonde over onze wereld,
tot groot plezier van Satan natuurlijk.
Maar de Heer geeft zich niet gewonnen.
Dat heeft Hij ons beloofd.
Daarom stuurt Hij Zijn Moeder, Zijn "profeet" bij uitstek, naar ons toe.
En naar blijkt zou Hij ook persoonlijk zelf naar dit verloren hoekje van Afrika gekomen zijn om het volk, eens te meer ervan te overtuigen naar Hem terug te keren.
Daarmee zal de belofte van de eerste dagen in vervulling gaan, waarbij gezegd werd dat de Vrouw de slang zal verpletteren.
Deze slang richt heden ten dage een onbeschrijflijke schade aan.

Weet u wel dat kort voor de aanvang van de gebeurtenissen van Kibeho,
een geheime satanische sekte systematisch alle voorstellen van O.L Vrouw kwam verwoesten alsook de kleine kapelletjes die waakten aan de kruispunten van wegen en paden, door door de volksdevotie met liefde opgericht?
Op 22 december 1982 toonde O.L. Vrouw aan Anathalie wat er in de wereld gebeurt.
Het meisje was zo aangedaan dat ze meteen besloot offers en gebeden te verveelvoudigen om aldus Gods Almacht af te smeken.
Op 4 september van het zelfde jaar liet de Heilige Maagd aan dezelfde Anathalie drie groepen mensen zien.
De eerste groep bestond uit vreedzame lui.
De tweede groep bestond uit af en toe bakeleinde lieden.
Maar de derde groep bestond uit mensen die mekaar naar het leven stonden, die op voet van oorlog leefden dus.
En O.L. Vrouw liet zich ontvallen: zie wat ik vind als ik mijn kinderen kom roepen.

De verklaringen gegeven door de ziensters zelf nogal uiteenlopend.

De meisjes voelen zich doorgaans verveeld wanneer men hen vraagt hoe dit Hemels personage, met wie ze gepraat hebben, er werkelijk uitziet.

Enkelen beweren dat Ze eruit zag als een mooie, blanke vrouw, een Europese als 't ware.

Weer anderen zegden dat het heel moeilijk was om huidskleur te bepalen: niet zwart, niet blank, niet de kleur van een mulattin, maar toch een getint, zoals een vrouw van het Midden-Oosten.

Wat er ook van zij - en daarover zijn allen roerend eens - Zij was mooi en aantrekkelijk.

Over de kleding is er al evenmin unanimiteit.

Volgens de ene draagt Zij een jurk die Haar voeten onzichtbaar maakt en een sluier die haar helemaal bedekt.

Anderen hebben dan weer over en blauwe sluier, net een mantel, die Haar helemaal bedekt.

Over die verschillen kan men verbaasd zijn, doch dat hoeft helemaal niet.

Waarover de ziensters het meestal hebben, is het licht dat de Heilige Maagd uitstraalt en het is dat licht dat hen in de ban hield.

Een bijzonderheid is wel tekend: allen zijn zij erover eens dat Maria verscheen in een onbekend landschap, in een wei vol bloemen.

En in dit decor schijnt Zij als 't ware te zweven.

Het is om deze reden dat ze allen hemelwaarts dienden te kijken.

Anders is het wanneer de Heer Jezus verschijnt.

Dan draagt Hij een lang gewaad, zoals de klederdracht is in Rwanda.

Zijn gelaatstrekken zijn dezelfde als deze van Zijn Moeder.

Tenslotte nog dit: de ziensters spreken met de verschijning.

Alhoewel de ziensters, de ene soms na de andere, met de Heilige Maagd een gesprek hebben dat twee tot drie uren kan duren, hoort de toegensnelde menigte er niets van.

Alleen de stem van de zienster is hoorbaar.

Ter gelegenheid van de verschijningen aan Segatashya was men niet weinig verbaasd dat alleen hij praktisch aan het woord was en dat hij gedurende 90% van de tijd zou gesproken hebben tot iemand die hem blijkbaar niets belangrijks te zeggen had.

Menselijkerwijs gesproken roept dit alles vraagtekens op.

Keren wij terug naar de verschijningen van Medjugorje dan stellen we vast dat onze maatstaven van tijd, het begrip "seconde" die tijdens deze verschijningen plaatsvonden, ons tijdsbesef overtreffen.

Er gebeurt immers enorm veel gedurende hetgeen wij "seconden" noemen.

Voor ons lijkt het slechts allemaal enkele seconden te duren maar inmiddels spreken de kinderen met Maria, bidden met Haar, zingen, leggen Haar de door de pelgrims aangebrachte problemen voor en luisteren naar wat zij daarop te zeggen heeft.

Speelt zich ook hetzelfde niet af in Kibeho?

Immers Hemel en aarde hanteren, andere maatstaven wanneer het om het meten van de tijd gaat.

.....

Vele zielen zijn op een dwaalspoor gekomen en zo belanden die in het duister.
Zij merken niet de uitstekende straatstenen van het verkeerde dat bij hen in word gefluisterd.
Ze hebben de almacht uit het oog verloren.
Zij spotten, maken ons belachelijk, maar heeft er geen erg in dat men bij het Satansrijk gaat behoren.

Zij hebben degene die hen zou moeten leiden nog niet gevonden.
Men heeft de wil nog niet, om met de Almacht te worden verbonden.
Wij bidden voor die zielen dat zij zich willen wapenen met het gebed.
Spreek tot hen dat deze zielen door begeleiders terug in het goede spoor worden gezet.

Zodat dat elke ziel de gave van onderscheid zou gaan bezitten van wat goed en kwaad is.
Want vele zielen zijn echter niet meer opgevoed met liefde, zij zijn allen nog duisternis.
Laat hun haat en nijd veranderen in licht dat in hen dan wel de overgave van de almacht wil gaan bespoedigen.
Door zich te willen bekeren voor alleen het goede.

Om zijn liefdeswerk meer te gaan openbaren.
Nu wacht hij nog op het aankomende gebeuren.
Wat de Goddelijke wereld dan ook voorheeft.
Wat dan de mensheid ook beleeft.

Door te geven om God en elkander lief te hebben.
Om een harmonische geheel te scheppen.
Dat men niet meer tegen elkaar strijd door al die verschillende godsdiensten.
Maar om een geheel te gaan vormen, om door de liefde alleen maar een God te blijven dienen.

Dan zal Jeruzalem opnieuw bloeien gaan.
Want daar is het hart van het geloof geboren, ontstaan.
Na tweeduizend jaar is de eeuw van Christus aangebroken.
Men heeft uit de Goddelijke wereld vele mediums gestuurt, en die heeft de mensheid steeds maar stukgebroken.

En die mediums, die geestelijke instrumenten van de Goddelijke wereld.
Die zijn naar de aarde gekomen, om de mens te dienen en hun geloof te veranderen.
Om in de God te geloven, in de Schepper van Hemel en Aarde.
Maar velen van Zijn Schepsels zien Hem niet staan, zodoende heeft hen het leven ook geen waarde.

Hoe kunnen ze nu zeggen, God bestaat niet.
Waar komt al het leven dan vandaan, komt dat dan uit het niets?
Wat eet je, ja brood dat gemaakt is uit koren.
Maar waar komt het koren dan vandaan, het moet toch ergens toebehoren?

De mens is dom, als men de Goddelijke wereld aan de kant zet.
Men weet niet wat men zichzelf aandoet, als je hart je levensklok uit word gezet.
Dan zul je krijgen veel angsten, want dan kom je terecht in het onbekende duistere leven.
En kom je er achter het is wel waar wat men aangaf, alleen moet je nu de ellende gaan beleven.

Ziel geef je over aan de Goddelijke wereld.
Zorg dat je ook deelneemt aan het brood dat je innerlijke dan verandert.
Om te geloven, en te aanbidden Zijn Vlees en Bloed, dat Hij aan ons heeft gegeven.
Hij is de Rechterhand van God, en wil dat we ons leven in harmonie gaan beleven.

Door de stilte kun je God vinden.
Door de liefde van God te aanvaarden, en met hem te verbinden.
Dit verkrijg je dan door de stilte als je God zoekt door je geestelijke liefde.
Hij is de totale liefde, die je verdriet en pijn, verzachten zal die je steeds griefde.

Men moet de liefde van Zijn innerlijk bewustzijn eens kunnen voelen.
Want als men dit zou voelen, zou er veel liefde naar Hen gaan vloeien.
Dan zouden er velen gelukkig zijn.
Je word een heel ander mens, en je voelt je innerlijk toch zo fijn.

Dit is de weg om later de Goddelijke wereld te gaan begroeten.
Blijf ziel van deze aarde tegen het kwaad op je hoede.
Dat je Godsliefde met vreugde blijft ontvangen.
Zodat de Goddelijke wereld je later het mooiste gewaad zal omhangen.

Voor de liefde die je gaf aan je medemens.
Dan zal ook voor uitkomen je mooiste wens.
Aankomen in de Goddelijke wereld, voor eens en voor altijd.
Voorgoed van de aarde verlost te zijn, zonder verdriet of nog enige strijd.

Lieve Moeder Maria, Koningin van de Vrede,

Door de erfzonde zijn de harten der mensen van de ware vrede beroofd.

Uw Goddelijke Zoon, de Vredevorst, heeft op het Kruis met Zijn Bloed het Nieuw Verbond van de Hemelse Vrede met de mensheid ondertekend.

O Moeder, hoe vaak wordt in de harten het Verbond door de zonde ver-scheurd. Slechts in het hart der heiligen kan het Bloed van de Verlosser de ware Vrede oogsten.

Aanschouw mijn armzaligheid. Heilig was ik in Gods gedachten, doch hoe-zeer wordt mijn hart door onvrede bedreigd.

Betreed toch de tempel van mijn hart, o Moeder, want mijn ziel wil Uw koninkrijk zijn.

Hoezeer dorst mijn ziel naar de dauw van de Hemelse Vrede die de wegen tussen Gethsemani en Golgotha heeft gedrenkt.

O Koningin van de Vrede, open nu mijn hart met de stralen uit Uw liefdevolle ogen, opdat de tranen die mijn hart ontvloeien om de beproevingen van dit leven, ook mijn eigen kruisweg mogen zegenen met parels van liefde en vrede.

Dan zal ook mijn kruis verlossing brengen, en zal de graankorrel van mijn levensoffer in Gods aarde het Rijk van de Vrede doen bloeien.

AMEN.

“O Koningin die mij tot Uw eeuwige dienst hebt geroepen, zie toch hoe mijn tempel brandt in de vlammen van Uw Liefde. Als was zullen zijn stenen verteren onder de omhelzing van Uw Vuur van vervoering in de Hemelse Bruiloft die U aan mij vol-trekt in de schaduw van het Kruis. O heilige verzuchtingen, door U onbedwingbaar uitgestort in mijn hart dat kwijnt onder verlangens naar het Rijk dat geen oog aan-schouwt, wanneer wordt de kwelling tot onverdeelde gelukzaligheid onder Uw kus die in mij de eeuwigheid zal baren ?”

“O geliefde Moeder van Smarten, zegen mijn tranen met de Uwe, opdat zij Licht mogen brengen in vele harten”

DE  VERSPREIDING  VAN  HET  CHRISTENDOM.

De  zendingsreizen  van  Paulus  in  het  Romeinse  Rijk  hadden  veel  succes.  Hij  stichtte  kerken  aan  de  noordkust  van  de  Middelandse  Zee  en  stimuleerde  andere  gemeenten  die  zonder  zijn  hulp  waren  ontstaan,  met  name  die  in  Rome,  waar  aan  het  begin  van  de  jaren  vijftig  een  christelijke  gemeenschap  bestond.  Andere  zendelingen  hadden  ook  succes,  hoewel  er  over  hun  activiteit  minder  bekend  is.  Het  christendom  groeide  uit  tot  meer  dan  slechts  een  joodse  sekte  en  dat  gebeurde  juist  op  het  moment  dat  het  jodendom  te  maken  kreeg  met  weer  een  vreselijke  crisisperiode.  .

KERK  EN  SYNAGOGE.

Een  groep  joodse  schrijvers  en  geleerden  vluchtte  van  Jeruzalem  naar  Jamnia,  een  stad  aan  de  kust,  waar  ze  hun  geloof  gingen  overdenken.  Van  oudsher  wordt  aangenomen  dat  deze  geleerden  farizeeén  waren.  Dat  is  zeker  mogelijk,  aangezien  het  joodse  geloof  dat  zij  in  stand  hielden  draaide  rond  het  naleven  van  de  Wet  in  het  dagelijks  leven  (  in  plaats  van  het  brengen  van  offers )  en  het  bestuderen  van  die  Wet.  De  vorm  van  jodendom  die  hieruit  ontstond,  komen  we  nu  als  het  ‘rabbijnse’  jodendom,  wat  betekent  dat  het  hier  gaat  om  de  leer  van  de  rabbijnen,  de  geleerden  die  hun  leven  wijdden  aan  het  bestuderen  van  de  oude  teksten  en  het  becommentariéren  daarvan.  In  de  jaren  daarna  zouden  deze  rabbijnen  de  Misjna  opstellen,  een  enorme  hoeveelheid  commentaren  op  de  Wet  en  andere  aanverwante  geschriften.  Officieel  werd  het  stelsel  van  offers  nooit  echt  afgeschaft -  door  de  verwoesting  van  de  tempel  was  men  gedwongen  het  te  verwaarlozen -  maar  de  opkomst  van  het  rabbijnse  jodendom  was  in  wezen  het  begin  van  het  jodendom  zoals  we  dat  vandaag  de  dag  kennen.  Vanaf  dat  moment  zou  het  jodendom  veel  homogener  zijn  dan  het  in  de  tijd  van  Jezus  was  geweest.

Wordt  vervolgd.