Na 2 weken zonder wedstrijd en weinig trainen moesten we vandaag tegen een sterke tegenstander
Resultaat was niet belangrijk wel de manier waarop. Waren de werkpunten van de voorbije weken "parate kennis" en vooral was de zware nederlaag tegen Westrozebeke verteert ?
De richtlijnen waren simpel : zorg dat de bal ver van ons doel blijft ! Met andere woorden : druk hoog vooruit.
De eerste minuten waren veelbelovend, onmiddellijk kregen we enkele kansen. Na een kwartier zorgde Sibert voor de 1-0 na goede pressing van de ganse groep. Enkele minuten later toverden we zowaar een combinatie uit het boekje op de mat en Wannes scoorde beheerst de 2-0. kort daarop 3-0 (Sibert) en match gespeeld ?
De laatste 10 minuten van de eerste helft kwam Izegem sterker voor de dag : dit was dan ook de boodschap aan de rust "Jongens kom met de gedachte dat het 0-0 is terug het veld op"
De tweede helft ging Izegem iets potiger gaan voetballen. Veel duels en daarom ook minder voetbal was het gevolg.
We hielden stand maar Izegem milderde toch na een mooie actie 3-1. De komende minuten zouden belangrijk zijn. de laatste minuten werd het zelfs bitsiger maar de wedstrijd kabbelde voort 3-1 eindstand
persoonlijk ben ik tevreden omdat de eerste 20 minuten het spel heel goed was in moeilijke omstandigheden.
Daarnaast hebben we bewezen dat indien nodig we "oorlog" kunnen maken alleen moeten we in balbezit de knop op "rust" kunnen zetten zodat we ons spel kunnen blijven brengen
Tussen 2 bye wedstrijden in mochten we het veld op tegen Wevelgem. Een ploeg die goede resultaten afwisselde met mindere. Dus was het opletten geblazen. We zetten iedereen op scherp en dat deed de trainer van hen ook, het beloofde een leuke en spannende namiddag te worden. De start van ons kon niet beter want na 2 minuten opende man in vorm Yentl reeds de score en enkele tellen later verdubbelde Louis zelfs de score. Het tempo van onze kant was enorm hoog en het voetbal dat we op de mat brachten was puik. Daar kan je als trainer alleen maar trots op zijn. Enig minpuntje in de eerste helft is dat de score nog hoger mocht oplopen. Na 20 minuten moesten we het tempo wat laten zakken wat natuurlijk niet te verwonderen is na de helse start. Hierdoor kwam Wevelgem ook beter in de match. De voorbije wedstrijd was Ruben werkloos maar deze keer was het anders. Hij stond geconcentreerd te keepen en behield zijn ploeg van een tegengoal. Vooral de redding op het afstandsschot na een ingestudeerde corner was pure klasse. 2-0 aan de rust en wedstrijd nog niet gespeeld.
Ook de bezoekers geloofden er nog. Ik maande mijn spelers aan om kalm te blijven en door te doen zoals de eerst 20 minuten, namelijk hoog druk zetten en in groep storen. Zo geschiedde, want er was pas afgetrapt en Edward ontfutselde de bal na goed storingswerk van Junior, Stakys en Yentl. Edward twijfelde niet en knalde de bal van buiten de rechthoek tegen de touwen. De moed zonk in de schoenen van de bezoekers en het bleef aanvallen regenen. De flanken speelden als vanouds en Edward strooide met gemeten voorzetten. Stakys en nogmaals Edward bouwden de voorsprong verder uit. Een foutje in de verdediging werd afgestraft en zo was het eerste tegendoelpunt in 3 thuiswedstrijden een feit. We staken opnieuw een tandje bij en het goed infiltreren van mijn 2 verdedigende middenvelders, Louis en Ibe, zorgden voor een overmacht in de aanval. Na Louis scoorde ook Ibe zijn eerste van het seizoen. Eindelijk kreeg hij waar hij al enkele weken naar op zoek was. Zijn vreugde was enorm. In de slotfase pikte ook Junior nog zijn doelpuntje mee. Sterke prestatie van gans de ploeg.
