|
Ik ben hier graag. Dat zit nu echt in mijn hoofd. Misschien zou ik hier wel kunnen wonen. De mensen zijn warmer, iedereen kent elkaar, er is een gezellige eetcultuur, er wordt niet zoveel belang aan het uiterlijk gehecht als in België, in de dorpjes of kleine steden moet de politie zelden of nooit optreden (geen vechtpartijen, vandalisme,
), een buitenlander (zoals ik) wordt opgenomen in de groep, de bevolking hier houdt echt van hun Baskische taal,
Ik spreek nu niet over de grote steden, maar de charme van de dorpen.
Echt waar, ongelooflijk. We kunnen er veel van leren. Ik voel mij hier beter dan ik me de laatste jaren in België heb gevoeld. Je moet in België precies meer voldoen aan het beeld van de maatschappij. Doe je niet zus of zo, dan hoor je er niet bij.
En kijk hier qua uiterlijk , kleding, karakter, mening,
Het maakt niet uit : wij zijn allemaal vrienden.
Dat moest toch even gezegd worden, want ik vind het erg belangrijk dat jullie weten welk gevoel deze plaats mij geeft.
Nu gaan we de activiteiten van de week eens bekijken.
Ik heb maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag altijd aan mijn groepswerk gewerkt.
Ik zit in 2 groepen (2e jaar en 3e jaar) en voor beide moet ik een unit of work maken.
Dit houdt in rond een onderwerp werken en daar activiteiten rond maken (lessen).
Het is best wel veel werk omdat ik het 2x moet doen en eigenlijk is het totaal hetzelfde principe, gewoon veel werk met het uitschrijven van lessen en voorbereiden van materialen.
Maar we werken hard en het geeft een zekere voldoening.
Een van de 2 groepswerken doen we in het appartement van mijn klasgenoten en dat maakt het voor mij echt aangenaam. We eten samen, praten wat en werken natuurlijk aan onze unit.
Maar dit geeft mij meer betrekking tot het leven van de Basken en intussen weten we allemaal al dat dit is wat ik het interessantste vind.
Dinsdagnamiddag zijn we met Baskische cultuur naar het politiemuseum in Vitoria geweest.
Het was totaal volgeboekt, maar voor ons Erasmusstudenten hadden ze een uitzondering gemaakt.
We kregen de uniformen van vroegere jaren te zien, de geschiedenisverhalen te horen en we hebben zelfs het trainingskamp mogen bekijken. Wat inhield : schietbanen, fitness, zwembad,
Altijd fijn om een kijkje te nemen achter gesloten deuren. Wegens grote beveiliging kon ik ook geen fotos nemen.
Donderdag heb ik er een specialere stage van gemaakt. Ik heb namelijk een klas van het 4e leerjaar een Belgisch liedje geleerd. Ik wou het niet te moeilijk maken, dus heb ik gekozen voor : ik heb de zon zien zakken in de zee.
Het is erg goed gelukt en het maakte me trots ze in het Nederlands te horen zingen.
Door deze activiteit heb ik ze nieuwsgierig gemaakt over België en er rezen toch al enkele vragen.
Het was een zeer aangenaam uurtje.
Dan het weekend, het wordt precies mooier en beter met de week.
Irune , mijn laguna, heeft mij meegenomen naar Ipparaldi. (Het Franse Baskenland).
Het was ongeveer een uur rijden, dus zeker niet te ver om eens een kijkje te gaan nemen.
We hebben 3 dorpen bezocht. De eerste was Baiona en we waren er nog niet lang of ik was al ongelooflijk gelukkig.
De straten waren heel gezellig en ik voelde Kerstmis al hangen. Dan zagen we een typisch marktje, waar ik lekkere koekjes gekocht heb. Een wandeling langs het water en dan
een kerstmarkt! Als jij mij erg blij wilt maken, is dit zeker een goede keuze.
Irune en haar vriendin vertelden mij dat ze niet van deze kerstmarkten houden, want zij hebben geen Kerstman. Bij hun is het een man (Olantzero) die in de bergen woont. Dit is een boer die de kinderen cadeautjes geeft en als ze stout zijn, krijgen ze kolen.
De volgende plaats was Biarritz, een erg rijke omgeving. Het was niet erg groot, maar zeker de moeite om te zien. In de zomer blijkt het erg toeristisch te zijn. En men zegt dat de koningin er vroeger altijd kwam.
Als derde zagen we Donibane lohizune, waar ik het overheersende Frans hoorde. Ze zijn ook Baskisch, maar er wordt veel minder Baskisch gesproken dan hier. Toch blijkt een 85% de taal te beheersen. Alleszins , ik genoot van de Franse taal, want de Spaanse beheers ik nog niet. Ik voelde mij thuis doordat ik nu in iedere winkel en op straat kon communiceren als ik het wou.
Het mooie hier waren de typische huizen, allemaal wit maar ieder huis had een andere kleur voor de ramen en deuren. (rood, blauw, groen,
). Zeer mooi en uniek om te zien.
Ook hier zagen we een zee en strand . Maar het indrukwekkendste waren de huizen aan de dijk. Ze hadden een loopbrug om aan het huis te komen, doordat de tweede verdieping ter hoogte van de dijk lag. Een heel mooi zicht.
Hierna reden we terug naar huis en ik vooral met een heel goed gevoel na weer een nieuwe ervaring.
Ik besef dat ik nog veel moet zien, dus dat betekent dat ik zeker ga terugkomen.
Die avond ben ik weer naar Eskoriatza, naar mn leuke Baskische vriendinnen. We hebben er een leuk feestje van gemaakt met lekkere drankjes 
Zondag een dode dag gehouden met een lang badje, wat schoolwerk en 's avonds een dinertje in mijn appartement met Sas en Adriana.
En.. het weekend zit er weer op!!
01-12-2008 om 15:27
geschreven door Chiara 
|
