Ik ben Christof Jans
Ik ben een man en woon in Tongeren (België) en mijn beroep is Onderzoeker, lector.
Ik ben geboren op 28/02/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Hardlopen, hard fietsen, hard werken,hard netwerken :-).
tewerkgesteld aan de Provinciale Hogeschool Limburg, domeinen Marketing en Logistiek Management. Freelance docen
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
weetjes, verrassingen en ideeën in het nieuwe ondernemen
20-05-2012
Logistiek in Limburg
Dit weekend meldt Het Belang van Limburg dat er 15000 banen te verwachten zijn in Limburg op het vlak van logistiek. En ik geloof het best. Antwerpen is flink op weg om zijn functie als Poort van Vlaanderen uit te bouwen op het vlak van containers. De economie is op dit moment sterk naar het Oosten geëvolueerd, dat is al lang geen geheim weer. Deze geproduceerde goederen moeten ook afgezet worden. Door de verre afstand is de combinatie van scheepvaart en containers een natuurlijke oplossing. Deze containers moeten natuurlijk hun weg vinden door o.a. Europa. Rotterdam is hierin de grootste koploper. Antwerpen speelt nu haasje over met Hamburg zo rond de 14de - 15de plaats. Deze is nog steeds goed voor 105 miljoen ton (!), verdeeld over 8,7 miljoen containers. Waar komt nu dan Limburg aan te pas? Wel, die containers zullen toch ook uit Antwerpen moeten geraken. Met het E.N.A. (Economisch Netwerk Albertkanaal), de snelwegen en het potentieel aan industriegronden lijkt me Limburg de eerste provincie om een graantje mee te pikken van deze economie. Cruciaal zijn volgens mij nog de goede aansluitingen naar het westen en toch vooral de Noord-Zuid verbinding. Hier is helaas nog niet het laatst over gezegd. Innovatie op het vlak van containerverladingen via binnenwateren, net als snelle overslag-mogelijkheden bij moderne spoorwegen kunnen opportuniteiten opleveren voor Limburg. De haven van Genk is sterk aan het groeien naar complete dienstverlener. Limburg @ work, en waar ik mijn kleine steentje kan bijdragen zal ik het zeker niet laten .
.
