Veel te jong... nog zoveel dat je moest zien... Het heeft niet mogen zijn.
Lieve Luc, nu je er niet meer bent, besef ik zo hard wat je betekende voor de hondjes, de kinderen, schoonzonen, broer en kleinkinderen.
We zullen dit alles missen want jou glimlach sprak boekdelen.
Je was geen grote prater maar je was er altijd voor hun.
Je hield van rust omdat je ziek was... ik begreep het niet altijd want de baasjes en de pupjes waren ook heel belangrijk voor mij.
De laatste weken waren heel intensief, je had het zo moeilijk en je was bang.. je was te jong om ons te verlaten... Weet dat we jou koesteren en ja Luc ik tel iedere avond de hondjes want dit was iets waar jij heel streng in was en geheel terecht. Bedankt aan Sylvia en Ria om mij zo bij te staan bij het heengaan van Luc. ook de andere baasjes bedankt.
Bedankt aan mijn kinderen, schoonzonen en Luc zijn broer Eddy om bij Luc te blijven zodat hij niet alleen zou zijn... We koesteren de mooie momenten die we nog samen mochten delen. Rust nu maar zacht Luc, je hebt zo'n harde strijd moeten strijden.
