Deze morgen had Quickje in niets zin. Dan maar haar pilletje zo in haar keeltje gestoken, en joepie deze middag heeft ze veel gegeten.
Sansa doet het ook goed. En Ona lag ook op haar rugje.
Ik ben gerustgesteld! Nu zorgen dat Quickje geneest.
Ik maakte mij zorgen omdat Quickje haar buikje nog zo vol aanvoelde.
Het was alsof ik nog een pupje voelde.
Het was de baarmoeder die helemaal samentrekt, en deze is ook ontstoken.
Gelukkig zit er niets meer in haar baarmoeder en kan ze met medicatie hopelijk geholpen worden.
Bedankt aan iedereen die zo meeleeft en steunende woorden geeft.