Hey allemaal, hier ben ik weer.

Vorige week is er veel gebeurd en ik vertelde toen ook dat hij waarschijnlijk dood was. Wel, ik heb jullie daar heel wat over te vertellen. Ik ging dus naar die plek en zag daar een lijk liggen. Ik dacht dat het mijn vader was maar wonder boven wonder was hij dat helemaal niet. Dat was een opluchting dacht ik. Maar… Toen ik zag wie het was, was ik in shock het was dan wel mijn vader niet maar het was een klasgenoot van me. Het was namelijk Dylan. Ik kende hem dan wel niet zo goed toch was ik erg gechoqueerd en bedroeft. Toen ik thuis was heb ik meteen een warm bad genomen, ik moest namelijk even bekomen en nadenken. De dag voordien was Dylan wel al afwezig dat vond ik wel al vreemd. Hij was volgens sommigen in de klas bijna nooit afwezig. De laatste keer dat ik hem zag herinner ik me nog goed, hij fietste voor me en net toen hij afsloeg in een steegje keek hij nog eens achterom naar me en glimlachte naar me. Die glimlach was niet zomaar een glimlach maar een teken begon ik meer en meer te beseffen. Wist hij dit al op voorhand? Waarom hij? Zoveel vragen waarop ik zo graag een antwoord zou willen. Maar zou ik ooit een antwoord krijgen op al men vragen? Of zullen deze voor altijd onbeantwoord blijven. Het is allemaal zo ingewikkeld pff. Waarom moet dit mij weer overkomen? De dag erna in school kon ik echt niet volgen. Ik dacht steeds weer aan wat er gebeurde. Maar ik kon er niets over zeggen tegen de andere klasgenoten. Dat is mijn taak toch helemaal niet en trouwens ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen. Iets later kwam ineens de directeur binnen en die vertelde alles wat er gebeurde aan ons, ik deed of ik van niets wist. Hij vertelde wel niet de waarheid. Hij vertelde dat Dylan aangereden was met de fiets terwijl dat niet zo was. Maar waarom loog hij daarover? De hele klas was in shock en we mochten allemaal meteen naar huis, we konden namelijk toch niet meer op letten na het hartverscheurende nieuws dat we te horen kregen. Toen ik naar huis fietste bedacht ik me net dat toen ik naar de moord plaats ging van Dylan ik de directeur zag fietsen vanuit de richting van waar het allemaal gebeurde. Helemaal in paniek was hij. Zou hij iets te maken hebben met de dood van Dylan? Stel je voor dat zou wel heel straf zijn hé. Maar ik ga er niet teveel proberen over na te denken. We zien wel.

Tot een volgende keer allemaal, dan weet ik misschien meer.