Ik ben Carine
Ik ben een vrouw en woon in Ruisbroek () en mijn beroep is Invalide.
Ik ben geboren op 05/07/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: p.c , Vrijwillegerswerk in de school.
Ga zeker ook een kijkje nemen op de website van onze zaak!
www.bloggen.be/develder
Met trots melden wij u de komst van onze nieuwe huisgenoot " BEAUKE ". Beauke is onze nieuwe malthezer die we deze middag gaan kopen zijn in Bazel. Morgen moet ik terug naar daar voor de nodige papieren te gaan halen en zal ik ook juist weten wanneer ons Beauke juist geboren is. De mevrouw handeld al de zaken daar af maar die was er niet dus ga ik morgen even terug, ik wou Beauke wel vlug mee naar huis nemen! Hopelijk mogen we onze nieuwe vriend langer houden dan ons Prutske en hebben we er even veel plezier mee.
25-09-2008
Naar de pijnkliniek
Vandaag moest ik terug naar de pijnkliniek. Als een half wrak ben ik daar toe gekomen. Kreeg natuurlijk weer tegen mijn voeten dat ik zelf met de auto was, ze vinden dat niet verantwoord maar ja, wat moet je doen? Mijn pa zorgt voor Kim en mijn man is gaan werken, veel keuze is er niet. Ik heb vandaag terug een epuduraale inspuiting gehad in de hoop dat het de pijn terug een beetje draagelijker maakt. Ook heb ik een tens apparaat meegekregen, dat is gelijk een neurstimulater maar dan buitenhuids met de bedoeling zo dan de pijn een beetje te verzachten. Ik heb vroeger nog een tens gehad en was er eigenlijk niet zo goed mee, afwachten dus wat het deze keer zal zijn. De dokter heeft me ook terug morfinepleisters voorgeschreven, dat vind ik minder, ik ben nog niet vergeten hoe ik geslapen heb en hoe ziek ik was!! Ik ga het nog even afwachten en hopen dat de inspuiting werkt. Ik weet dat de pijn nooit weggaat maar minderen moet het zeker, ik wil terug dat mijn leven weer een beetje leefbaar word!
23-09-2008
Tijdje geleden
Ja, ondertussen is het weer een tijdje geleden maar onze Kim is nog altijd actief op het voetbalveld hoor. Hij heeft ook al twee wedstrijden mogen meespelen en dat vind hij natuurlijk de max he. Kim is wel ( nog niet ) zo soepel dan andere jongens maar daar gaan we aan werken. Donderdag mogen we bij een gespecialiseerd iemand gaan die zich bezig houd met grove motoriek omdat we denken dat daar het probleem zit. Mischien met kine of dergelijke dat we het probleem kunnen aanpakken.
Ondertussen is hij ook terug goed gestart in het 2 de leerjaar. Tot hier toe zonder problemen maar het jaar is maar juist bezig dus niet te vlug viktorie kraaien zal best zijn.
Morgen ga ik naar de n-k-o arts voor de heesheid in mijn stem te laten nakijken. Dat is nog een gevolg van de narcose van 20 juni. Het word dus hoog tijd dat ook dit probleem word aangepakt want het is best wel vermoeiend. Donderdag moet ik dan terug naar de pijnkliniek voor een inspuiting en zo hoop ik dan weer een beetje " opgelapt " te geraken!
13-09-2008
De grote dag!!
Vandaag was het dan zover, onze Kim zijn eerste voetbalwedstrijd tegen Tisselt. Je zag wel dat die mannekes aan hun eerste wedstrijd begonnen zenne, de eerste helft, heel onwennig op dat veld en natuurlijk veel goals binnengekregen! De tweede helft ging het hen wat beter af en kregen ze meer vertrouwen. Toch zijn ze de wedstrijd verloren. Acht, winnen is uiteindelijk niet belangrijk, die kinderen genieten van wat ze doen en dat is het belangrijkste!
Onze Kim heeft wel een klein probleemje. Zijn grove motoriek ( lopen ) is niet zo goed, het gaat allemaal nogal stroef. Nu was er een papa op de voetbal die mij er attent op maakte dat er ergens een kine was de gespecialiseerd is in van die zaken. Ik ben wel van plan om er met Kim naar toe te gaan. Als mama ben je daar toch allemaal mee bezig hoor, ik ben altijd bang dat ze hem gaan uitlachen ofzo en dat wil ik hem besparen!
09-09-2008
Voetbal
Onze Kim is sinds gisteren terug aan het voetballen. Ik heb het altijd proberen tegen te houden en hem vanalles anders voorgesteld om te doen maar als onze Kim het in zijn kopke heeft zit het niet in zijn tenen zenne. Zwemmen, turnen, tekenen.......niets voor hem, allemaal voor ' mietjes " volgens onze Kim hoewel hij niet weet wat een mietje is!
Dus ikke gisteren naar Puurs voor de eerste training en woensdag terug. Zaterdag zou hij dan zijn eerste wedstrijd moeten spelen tegen Tisselt. Ik ben eens benieuwd wat dat allemaal gaat geven. Ik zal zeker en vast de zaterdag mijn fototoestel meenemen om zo de start van onze zoon zijn carriére vast te legggen!
02-09-2008
Nieuwe schooljaar
Sinds gisterern is het nieuwe schooljaar van start gegaan, niet enkel voor onze Kim maar ook voor mij. Vanaf nu kan ik in de goede dagen die ik heb, naar school gaan en mij nuttig maken als leesmama, beetje cijfers leren met de kindjes van de 3 de kleuterklas.......in de school is altijd wel iets te doen van vrijwillegerswerk, ik doe het dan ook reuze graag!
Vandaag mocht ik als afgevaardige van de ouderraad mee met onze directeur voor het ondertekenen van het nieuwe convenant, dat is alles in verband met veiligheid in en om de school. Aangezien ik mij de veiligheid van onze straat hier zeer sterk aantrek vond ik het zeer intressant om dit te mogen meemaken.
Deze morgen, toen ik Kim naar school deed viel het me op hoe weinig kinderen er eigenlijk met een helm en een fluo vestje naar school komen. Alle kinderen hebben nochthans één gekregen verleden schooljaar. Zijn het dan de ouders die het niet belangrijk vinden? Is de veiligheid van hun kinderen niets waard? Ik weet het niet maar vind het toch maar raar hoor. Onze Kim vertrekt alle dagen, als hij met de fiets gaat, met helm en fluo vestje!
27-08-2008
Mini Europe en Atonium
Vandaag zijn onze Kim en Ik met een vriendin en haar zoontje Benno naar Mini Europe en de Atonium geweest. De kinderen hebben genoten van die mini landen die ze daar allemaal zagen. Wij als volwassenen vonden het trouwens ook de moeite om dat zo eens te zien. S' middags een hamburger bij de quick en dan kan die dag voor de kinderen niet meer stuk he.
Het Atonium op zich vonden ze niet zo veel aangezien daar heel veel van Expo 58 te zien was. In die " bollen " zelf gaan vonden ze dan wel weer plezant. De hoogste waar je een mooi uitzicht had vonden ze dan ook de tofste.
24-08-2008
Woutje is geboren
Vrijdagmorgen is mijn lieve vriendin katie en haar man de trotse ouders geworden van een zoon, WOUT. Woutje kwam ter wereld om 7u40, had een gewicht van 3150 kg en was 50 cm groot. Een flinke jongen met alles erop en eraan! Donderdag zijn katie en ik nog even op stap geweest. Ze was 40 weken en had het precies een beetje lastig. Ze vertelde me woensdag dat ze de dag erna nog even op stap ging maar dat vond ik eerlijk gezegd niet zo een goed idee alleen. Ik stelde haar voor om haar te komen halen en samen te gaan, zo was ze toch niet alleen moest er iets gebeuren. We hebben van ons samenzijn nog genoten en nog even een stevge babbel gedaan bij een lekker koffie verkeerd. Katie heeft dan ook haar baby in spe nog verwent met een mooi pakje, nog een lampje voor de nachtvoeding en toen had ze het gevoel dat alles in orde was. Blijkbaar heeft haar baby ook gedacht want die avond is het begonnen.
Deze namiddag zijn Kim en ik dan klein Wout gaan bewonderen. Wat een schatje! Mijn lieve vriendin lag te stralen in haar bed, naast haar een al even fiere papa, de trotse grootouders langs papa's kant en dan die klein ukkepuk die vanaf de dag dat zijn mama zwanger was van zijn toekomstige ouders de troetelnaam " prutske " kreeg en dan nu is veranderd in een stoere WOUT. Woutje heeft een zeer mooi huid, heeft een mooi donker kapsel en een zeer mooi gezichtje. Het deed me wel iets om mijn maatje daar te zien liggen als kersverse mama. Wij hebben samen al veel gedeeld maar dit is toch wel het mooieste! Ik denk dat wij samen met onze Kim nog veel plezier gaan beleven aan Woutje. Zodra ik een foto'tje heb zal ik het zeker niet laten dit met jullie te delen.
18-08-2008
Weekendje Traben Trarbach
Mijn man en ik zijn er even tussenuit geweest ZONDER Kim! Voor mij was het wel even wennen hoor,het was dan ook de eerste keer in die 7 jaar dat Kim is. Eerlijk? Wij hebben genoten van begin tot einde! Het was wel grappig vond ik om ons soms bezig te horen, nu waren we onder ons twee en toch moesten we vaak over onze Kim praten. We hadden een heerlijk hotel met alles erop en aan. De eerste avond kregen we een 3 gangen menu om U tegen te zeggen. De sfeer in het restaurant was dan ook zeer gezellig. De zaterdagmorgen zijn we om 7u opgestaan, onze badkledij aan en naar de sauna, stoombad en zwembad, terug naar onze suite voor een zalige douche en dan een onbijt op het terras met een zalige zon. Rond 10u hebben we voor het hotel de boot genomen voor een 2 uur durende tocht naar Bernkastel waar we zalig rond gewandeld hebben, wijn proeven, een hapje eten.......zalig genieten. S' avonds werden we verwend met een 5 gangen menu, om vingers af te lekken, zo zalig. met een goed flesje wijn erbij was het weer een geslaagde avond. Zondagmorgen weer naar de sauna, stoombad en zwembad zalig genieten en na een zalig ontbijt was het stilaan tijd om in te pakken waarna we rustig zijn afgekomen. Na een lekkere chinees met mijn schoonmoeder ( mijn man trakteerde voor onze moederdag! ) en onze Kim was het tijd om onze weekend af te sluiten en naar huis te gaan. Het was gewoon zalig, een echte aanrader voor wie er eens tussenuit wil.
15-08-2008
Babyboem
De laatste tijd lijkt het wel of er een echte babyboem is. Hoeveel mensen die ik ken, die ofwel zwanger zijn, ofwel hun baby'tje al hebben. Leuk is het wel want zwanger is altijd nieuw leven en wat is er nu mooier dan dat? Gisteren zijn Kim en ik nog op bezoek geweest bij vroegere buren van ons. Zij zijn de trotse ouders van NICOLAS, een prachtige baby, geboren op 7 Juni met een gewicht van 4 kilo 500 gr en een grote van 57 cm! Jaja, jullie lezen het goed, een baby kun je hem niet echt noemen, ik heb kleedjes voor 6 maand gekocht! Een schatje? Ja dat is hij wel. Het lijkt me ook een braaf ventje want we zijn er de ganse namiddag geweest en hij heeft altijd geslapen. We hebben een leuke namiddag gehad met de trotse mama en papa.
Ondertussen is ook het aftellen begonnen naar " Prutske ". Prutske is het toekomstig kindje van mijn lieve vriendin Katie en haar man. Van bij de zwangerschap kreeg dat klein dutske die troetelnaam van zijn/haar mama en papa in spe en ondertussen is het al een echt mensje geworden voor bepaalde mensen onder ons. Op mijn forum, http://anne.messageboard.nl/29904/index.php, leven we dan ook volop mee en tellen af naar de geboorte van Prutske. Wat zijn we allen benieuwd naar hem/haar. Van bij het begin heeft de mama eht altijd over hem of haar, jaja, ze houd er goed de spanning in! Eigenlijk is het allemaal niet echt belangrijk meer wat het geslacht is, als " Prutske " maar gezond en wel ter wereld komt, jongen of meisje maakt niet veel uit.
10-08-2008
De day afther
Zoals beloofd, een dagje te laat, een verslag van de dodentocht in Bornem met cotrole post in onze school. De controle post was in onze school waarna de wandelaars voorbij de zaal kwamen waar wij ons hadden opgesteld. Rond 20u heb ik mij naar de zaal begeven waar onze leerkrachten, directeur, ouderraad en andere mensen die ik vergeten ben, alles al in gereedheid aan het brengen waren voor de toeschouwers. Met de nodige muziek zat de sfeer er al dadelijk goed in bij onze mensen, we hebben ook wel een zéér toffe ploeg. Voor mij was het enkel uitzoeken van een stevige stoel, kussen erop, kassa zetten en ik was klaar om zo de drank en eetbonnetjes te verkopen. Hoe meer hoe liever, onze school is er goed mee en onze kindjes nog beter!
Ongeveer 22u30 waren we klaar om de eerste echte toeschouwers te verwelkomen. De mensen van Ruisbroek komen dan ook buiten om zo de sfeer mee te maken die er toch wel rond hangt. Na goed een half uur konden we de eerste lopers en rolstoelmensen ( Knap wat die mensen presteren!!!) verwelkomen onder luid applaus. Hoe verder de nacht vorderden, hoe langzaamer de wandelaars doorkwamen. Er was een groepje die er met de nodige muziek de moed in houden door mee te zingen en waggelen vanop hun stoel. Sommige mensen lagen in de zaal op tafel met de benen omhaag. De nacht was redelijk koud waardoor de spieren ook vlugger afkoelen. Maar liefst 9.597 mensen kwamen aan de start in Bornem wat wel weer een knappe prestatie is. Elk jaar word toch de massa groter en groter wat bewijst hoe populair die DODENTOCHT wel is.
De controlepost was open tot 4u16 waarna je goed zag dat de toeschouwers weggingen om zo zich naar huis OF naar andere gemeenten te begeven om verder de mensen te volgen waar sommige ook voor kwamen. Om 5 u was dan ook zo goed als iedereen weg. Na netjes de , hopelijk goed gevulde kassa, te hebben afgegeven aan onze directeur heb ik mij naar huis begeven om nog de boterhammetjes voor mijn man te maken en me dan in mijn bedje te nestellen.
Ook onze Kim heeft mee de sfeer gaan proeven van de dodentocht. Die heb ik om 3u45 in bed komen leggen. Jaja, dat ventje heeft het ook goed volgehouden! Voor mij was het een goede zaak, zo konden we beiden lekker slapen tot 11u30! Voor foto's had ik spijtig genoeg geen tijd, je kan daar voor best deze week eens een kijkje nemen op de website van onze school: www.sintcarolusschool.be Zo, dat was eht beloofde verslagje van onze toch wel geslaagde dodentocht!
08-08-2008
Dodentocht in Bornem
Deze avond om klokslag 21 u starten er weer duizenden moedige stappers voor een tocht van 100 km. Elk jaar opnieuw is dat weer een spectakel om te zien. Mijn broer heeft dat verschillende jaren ook gedaan en mijn ouders en ik volgde hem dan de ganse tijd met de wagen. De sfeer, zeker s' nachts , is ongelooflijk!! Ik heb eens, jaren terug, mijn broer gesteunt en op studentenslippers 62 km mee gewandeld, dat was wel in mijn goede periode tijd hoor
Dit jaar heb ik de eer om weer een beetje van de sfeer op te snuiven. Onze school heeft namelijk een controle post met de dodentocht en dat wil ik niet missen. Ik heb mij direkt kandidaad gestelt om te komen helpen, ik mag aan de kassa zitten voor de drankbonnetjes, een goede stoel, een kussen en ik kan vertrekken.
Ik ben zeer blij dat ik nu toch weer de kans krijg om van die sfeer te proeven. Mijn grote zorg is nu enkel nog het weer. de kandidaten brengen wel volk mee maar als weer goed is komen ook de Ruisbroekenaars een buiten piepen en dat geeft dan soms wel extra sfeer. Het verslag horen jullie morgen wel.
27-07-2008
Verlof in Cochem
Ondertussen is het weer een tijdje. Even een klein verslagje van onze verlof in Cochem. De rit naar Duitsland viel voor mij al bij al nog redelijk goed mee. Ons hotel was zeer proper, verzorgd en een prachtig uitzicht op de Moezel en op de burcht van Cochem. Het enige probleem een beetje was dat je most wegrijden om met Kim iets te kunnen doen. Voor mama was dat dan weer zéér vermoeiend aangezien ik telkens over mijn limiet ging maar he, we waren wel in verlof dus was het wel de bedoeling om alles samen te doen. Dat moest ik s' nachts dan wel bekopen, elke nacht ( en dag ) de nodige pijnstillers hielde mij dan wel op de been. Uiteindelijk hebben wij een leuke vakantie gehad daar in Cochem.
Maandag 21 juli zijn we dan naar huis gekomen, vlug alles wassen en strijken ( met de hulp dinsdag van ons veerle lukte het prima) en s' avonds zijn we dan naar zee vertrokken. 3 prachtige dagen hebben we gehad in Wenduine. Kim had niet mer nodig dan zon, zee en strand, dat ventje heeft hem reuze vermaakt! Zaterdag zijn we naar huis gekomen aangezien we een bbq bij vrienden hadden die we niet wilden missen.
De wasmachiene draaid op volle toeren, morgen proberen de strijk te doen en dan vertrekken we weer naar ons vakantiehuisje in St Pauwels. Daar moeten we dringend ook weer eens naartoe. Met mijn medische verleden is het TE lang geleden dat we daar nog geweest zijn. Eric ging het gras afrijden maar verder werd er niets gedaan dus hoogste tijd voor actie. Zo loopt stilaan mijn man zijn verlof op zijn einde maar wij gaan proberen om toch van deze week nog te genieten! Tot de volgende....
06-07-2008
44 jaar
He he, ondertussen een jaartje ouder geworden. Ben gisteren 44 jaar geworden, hoewel, de laatste maanden ik me meer 84 voelde! Gisteren is mijn schoonzus en haar man en één van de dochters langs geweest. Gezellig een hapje en een drankje. Mijn verjaardag met de familie word later gedaan als ik persoonlijk beter te been ben. Mijn broer en zijn gezin zijn trouwens op verlof dus ging het toch niet.
Van mijn lieve schat heb ik een romantische weekendje gekregen in Duitsland. Het is geboekt voor het weekend van 15 augustus. Ik kijk er naar uit om eens onder ons twee weg te zijn want het hebben voor ons beiden zware maanden geweest. Aan de andere kant zijn er dan weer de " moedergevoelens " die aan onze Kim denken. Ik weet, waar hij ook gaat, dat hij daar niets te kort komt maar ja, je hebt hem niet bij je he.
Deze morgen zijn we dan samen gezellig gaan onbijten aan het water. Spijtig genoeg te veel wind om buiten te zitten maar binnen was het even gezellig. Lekker onbijt, voor je neus gezet en een glas cava? Wat moet een mens nog meer hebben! Nadien zijn we nog eens tot bij cardoen gereden. Met alle miserie die ik gehad heb zit ik niet zo comfortabel in onze huidige wagen. Mijn man en ik gaan alles nog even afwachten, tenslotte ben ik nog niet volledig hersteld, maar ik vrees ervoor. We zien wel binnen enkele maanden.
Straks nog een kleinigheidje eten en zo is het weekend dan ook weer voorbij. Gelukkig hebben we mooie vooruitzichten want het is de laatste werkwek van mijn man en komende zondag vertrekken we dan naar Cochem, het zal ons allen deugd doen!
01-07-2008
Controle bij de dokter
Vandaag ben ik op controle geweest naar de pijnkliniek. De haakjes mochten eruit en dat is ook al een verluchting. Mijn man was met mij gereden omdat ik nog niet met de wagen zelf kan rijden. Alles was goed, de wonde stonden mooi dus dat was een goed teken. De hoofdpijn is het gevolg van de pijnstillers ( tradonal odis ) die ik gekregen had en inderdaad, vandaag geen meer genomen en de pijn is beter. De vermoeidheid mocht ik me ook geen zorgen over maken, volgens de dokter allemaal de oorzaak van de zwaar weken van miserie die ik achter de rug heb. Je staat er niet echt bij stil maar het is inderdaad al van 10 april dat ik ferm op de sukkel ben. Dus moet ik goed naar mijn lichaam luisteren en de nodige rust nemen. De heesheid van mijn stem zou nog altijd van de narcose ( het buisje in de keel ) zijn. Donderdag moet ik terug voor de stimulater volledig op punt te zetten. Dat neemt veel tijd in beslag. Het feit dat ik nog elke nacht oploop van de pijn in de rug gaat de dokter proberen of we de rug mee met de stimulater kunnen laten gaan. Dat zou fantastisch zijn. Ik ben al zeer blij dat de beide benen beter zijn. In het slechtste geval moet er een aangepaste medicatie gevonden worden om zo de rugpijn onder controle te krijgen. Er zijn zo mensen genoeg volgens de dokter.
We zien wel. Ik hoop alleen dat we op 13 juli vol goede moed op verlof kunnen vertrekken. Wij zien er allesins naar uit! Zo kan ik hier eens iets anders pennen dan altijd maar miserie en pijn!
25-06-2008
Ondanks alles krult mijn neus!
Sinds gisteren ben ik thuis uit de kliniek. Moet zeggen, het is allemaal pijnlijker dan ik verwacht had! Op de plaats waar de vorige battery zat is nu de nieuwe geplaatst, aangezien die een beetje groter is zal het wat moeilijker geweest zijn. Resultaat is dat ik daar een ferm blauwe plek heb, het nog steeds bloed en geweldig veel pijn doet! Op de rug zelf zijn twee nieuwe littekens bij gemaakt om de geleidensdraden en de electrode te plaatsen.
De pijn die ik voel was vandaag even in het niets verdwenen toen onze Kim thuis kwam van t' school. Vandaag was het rapportdag, de grote dag voor onze kinderen hier. Onze kim kwam naar huis met een prachtig rapport van 89,5 %! Mijn neus krulde langs alle kanten! Zo trots en fier ben ik op hem. Direkt naar papa gebeld en die was ook reuze blij! We blijven wel met onze voetjes op de grond staan aangezien het nog altijd maar een eerste leerjaar is. Wij hopen enkel dat hij de volgende jaren evengoed zijn best doet als nu en dan komt hij er wel.
Eerst gaan we volop genieten van de vakantie volgende week want dat hebben die kinderen wel dubbel en dik verdiend!
19-06-2008
Weer naar het ziekenhuis.
Morgen is het weer zover. Dan moet ik ( hopelijk ) de laatste keer naar het ziekenhuis. Tegen 11u moet ik daar zijn en na de middag planten ze dan alles in. Ik hoop maandag of dinsdag terug thuis te zijn. Wat mij de laatste dagen zorgen baard is dat de rug terug begint op te spelen! Daarstraks kon ik bijna niet op mijn benen staan van pijn in de rug. Hopelijk is het vals alarm, ik ben er wel niet gerust in!
Ik hoop echt dat dit het laatste is en dat er nadien een beetje meer vrolijke zaken op ons blog aan bod kunnen komen. Het lijkt hier bijna een ziekblog.
Hopelijk ben ik tegen volgende week vrijdag terug een beetje te been. Ik zou wel zeer graag onze kim zijn laatste schooldag mee afsluiten! Alvast een prettig weekend gewenst van ons drie.
16-06-2008
Vrij rustig weekend.
Zo, het weekend zit er weeral op! Ik moet zeggen, het was een vrij rustig weekend voor ons. Mijn man heeft van vrijdag op zaterdag geen oog toe gedaan van de tandpijn. Zaterdag voormiddag kon hij bij de tandarts terecht en die stelde een zware ontsteking vast! Nu moet hij zwaar medicijnen nemen om alles vlug in orde te hebben. Resultaat was dat we zaterdag eigenlijk niets speciaal gedaan hebben, mijn schat had echt teveel pijn hoor.
Zondag is mijn man naar de wapenbeurs in Waterloo geweest. Eric is verzamelaar van oude sabels en ik vind het dna ook geen probleem dat hij enkele keren per jaar zo een beurs meepikt.
Mijn schoonmoeder was jarig geweest op 11 juni maar aangezien ze op verlof was hebben we gisteren haar feestje gedaan. Tegen 16u30 daar, een lekkere aperitief met een hapje als entree. Het koud buffet dat er stond was om U tegen te zeggen! MMMMM, zo lekker!
Het eten goed, het gezelschap goed......wat heeft een mesn eignelijk nog meer nodig om te genieten. Ons heb je alvast niet horen klagen!
08-06-2008
Kim's feestje voor de familie
Zaterdag had onze kim nog een feestje. Bij ons word er aan een verjaardag wel veel aangedacht besteed. Aangezien mijn medische toestand hadden mijn man en ik dan ook afgesproken om het wat simpel te houden. Een hapje en een drankje en dan een lekkere taart voor kim met wat dacht je, bouwkranen op! Tja, blijkbaar valt de appel niet ver van de boom.
Zaterdag was er eigenlijk nog een verassing. Tamara, de dochter van mijn man zijn zus, was eind mei 20 geworden. Nu haar zus die heeft, toen ze 21 werd, een weekendje kado gekregen, tenslotte word je maar één keer 21. Aangezien ons Tamara een onzeker bieke is hadden mijn man en ik altijd gezegd, als die 21 word krijgt die een gps!
Ons juffertje had haar auto een jaar vroeger dus besloten Eric en ik om haar nu de gps kado te doen, een jaar vroeger of later zal nu ook geen zaak maken. Of " ons moontje " ( tamara's troetelnaam ) blij was met haar kado'tje moeten jullie zelf maar uitmaken.
05-06-2008
Kim had het reuze naar zijn zin!
Gisteravond hadden wij hier een moe maar voldaan zoontje aan tafel zitten! Na zijn verjaardagsfeestje in " het Bowlingpaleis " was hij echt kapot. Die kinderen staan dan ook geen minuut stil he. Eerst een bowlingspel, dan pannekoeken al volanté, dan weer een bowlingspel, dat laatste spel was naar het einde toe wel precies een beetje teveel. Die kinderen waren echt moe van met die ballen te gooien. Belangrijkste was dat onze jongen een leuke dag had want dat was tenslotte de bedoeling.
