En Yana.... die doet het hier zeer goed. De beroemde hysterische Chinese huilbuien hebben we na het verwerken van de jetlag (dwz vanaf dag 3 in België) niet meer meegemaakt. Uiteraard heeft ze niet liever dan de volle aandacht, en als het kan van zowel mama als papa. Is ze bij mama, dan wil ze persé naar papa, en omgekeerd. Ze is (nog steeds) zeer handig in het trekken van aandacht, maar als het even niet lukt, blijft ze ook vrij rustig (spelen met blokjes of gewoon wat toekijken). En dit lijkt zelfs elke dag maar beter en beter te gaan. We kunnen dus relatief gemakkelijk de huishoudelijke taken afwerken, zonder geween op de achtergrond. En als je daarna naar haar toegaat... dan verschijnt er een glimlacht van het ene oor tot het andere.
In het stappen is ze de laatse week minder fanatiek geworden - misschien juist omdat ze zich nu ook rustig spelend kan amuseren. Vorige week liep ze al enkele passen zonder hulp, maar dat lijkt ze terug afgeleerd te zijn.
Ja, dat pruillipje is ook veel minder aanwezig. Ze lacht vaak en alsmaar gemakkelijker. Het is eerder een lachebekje geworden. En als het toch eens niet naar haar zin is, is het meer zeuren dan wenen, en is ze bovendien ook zeer vlug getroost. Ook heeft ze al zeer goed door wanneer we iets afkeuren. Dan kijkt ze (terug met haar pruillipje) naar beneden, af en toe eens terug naar ons en probeert ze met een voorzichtig glimlachje, of even met de handjes draaiend, ons terug beter te stemmen. En als dat dan lukt - uiteraard lukt dat - dan klaart ze weer helemaal op. Haar favoriete momenten van de dag zijn de maaltijden. Ze eet alles wat ze voorgeschoteld krijgt. Enkel gisteren was ze iets minder hongerig. Het badje lukt ook zonder problemen zolang je maar met water uit haar ogen blijft. Het afsproeien van haar weelderige haardos vindt ze dus minder leuk, maar ze is gelukkig ook heel snel terug getroost. En zelfs het slapen gaan stelt niet zo veel problemen. De eerste dagen moesten we er ook wel langer bijblijven, maar ondertussen kunnen we bijna onmiddellijk de slaapkamer verlaten. De eerste uren slaapt ze wel onrustig, begint dan te huilen en dan moeten we haar even laten voelen dat we er nog zijn. Soms volstaat zelfs een klein woordje in de babyfoon. Maar vanaf ongeveer 22 à 23 uur slaapt ze meestal de nacht door, minstens tot 8 uur 's morgens. En ze wordt steeds neuriend wakker, geen geween dus. Haar middagdutje is meestal van korte duur en als ze dan wakker wordt, zet ze wel haar gezonde longen aan het werk.
Het enige "probleem" momenteel is het auto rijden. Zo stilletjes in een autostoel zitten, dat vindt ze maar niets en dat laat ze snel en duidelijk merken. Het enige dat dan nog helpt zijn de liedjes van mama ; ook niet echt aan te horen, maar ja, toch nog net leuker dan het geween van Yana
Gisteren trouwens ook belangrijk nieuws gekregen van het Tropisch instituut : onze kleine meid blijkt volledig gezond. Ze heeft nog wel uitslag op haar buikje (zoals in China) waar we de echte reden niet van kennen. We hopen dat het geen reactie op lactose is, want het is niet eenvoudig melk(producten) volledig te mijden.
We bedanken nogmaals iedereen voor de lieve wensen en mooie kaartjes.
|