Op
zaterdag 27 februari om 8.30 u. verzamelden de vormelingen van Schoonbroek aan de
afgesproken bushalte op de Provinciebaan, voor de Vormelingenbus die iets
vroeger aan de Sporthal, de vormelingen van St Martinus had opgeladen. Catechiste
Heidi Claessen kon, wegens een vervelende val, die dag spijtig genoeg niet mee.
Gelukkig vonden we mama Christel Meeus en Frans van het PT bereid, om mee voor toezicht
en veiligheid te zorgen. Met ons allen erbij, was de bus juist volledig volzet.
Goed geregeld Werner! Antwerpen, here we come!
De
groep van St Martinus telde 3 catechisten, 4 fiere mamas en 41 super-enthousiaste
vormelingen. De stemming zat er vlug in.
In
Antwerpen aangekomen, parkeerde onze chauffeur de bus netjes aan de kaaien en
wij trokken in groep richting kathedraal. Daar kregen bij het onthaal allemaal
groene sjaaltjes én een tas vol instructies mee. Iets verder werd Retie
luidkeels verwelkomd door de animatieploeg van IJD, de Jeugddienst van ons
Bisdom. Een kort tafereeltje met extra uitleg over het verloop van de dag hielp
ons de koude Scheldewind die pal op het plein blies, af en toe eventjes
vergeten Brr
En toen
gebeurde het: we mochten eindelijk naar binnen en stapten rustig en heel benieuwd,
doorheen de veelgenoemde Porta Sancta (de heilige deur!) van de kathedraal.
Vicaris voor de Kempen, Wim Selderslaghs was zichtbaar gelukkig om zijn
Schoonbroek én zijn Retie bij de ingang te mogen verwelkomen. Met zon 850
vormelingen vulden we de middenbeuk van de Kathedraal bijna helemaal. Prachtig
zon grote kerk Er is echt wel veel te zien. Overal hingen ook IJD-vlaggetjes
van pilaar naar pilaar. Het zag er feestelijk uit. Tof, zon volle kerk! Er
liepen ook overal camera-mensen rond.
Zouden we op TV komen? vroegen we ons af Vicaris voor Antwerpen, Bart
Paepen, leerde ons snel enkele woorden latijn zingen. Niet gemakkelijk, maar we
deden ons best én het klonk bij momenten echt goed! Barmhartig zijn is nog
veel meer dan gewoon maar goed zijn voor elkaar! Dat hebben we zeker geleerd.
Toen we met zn allen te communie gingen, konden we precies overal in de kerk terecht.
Dat deel van de Eucharistieviering ging héél snel voorbij, supersnel zelfs!
Na onze
Eucharistieviering begonnen we onze andere honger te voelen, maar toen moesten
we nog een klein half uurtje doorheen de stad stappen tot aan het Onze Lieve
Vrouwe-college. De mensen in de winkelstraten bekeken ons van alle kanten, zon
bont en jong gezelschap! Zoveel vormelingen samen hadden ze waarschijnlijk nog
nooit gezien. Hier en daar zagen we dat voorbijgangers het groene herkenningsplaatje
Vormelingen PAROCHIE ST JOB Schoonbroek
RETIE dat Lisette droeg, wilden lezen. Daarom draaide Lisette het regelmatig fier
naar alle kanten toe. Op dat signaal werd er ook - bijna automatisch - weer geteld:
6 jongens en 6 meisjes! Schoonbroek is nog voltallig. OK! Voor de groep van St
Martinus was het veel lastiger om iedereen regelmatig te tellen. Maar alles
verliep zonder ook maar één probleem!
Bijna
aan het College toegekomen, kwamen we de andere 850 vormelingen in
tegenovergestelde richting tegen. Na ons, was het hun beurt voor een Eucharistieviering
in de Kathedraal. Zij hadden hun middaglunch al verorberd! Goed geregeld!
Eens in
de school toegekomen, mochten we kiezen: binnen of buiten eten? Maar dat moest
dan wel rechtstaande gebeuren of op de grond zittend. Onze boterhammen smaakten
er echter niet minder lekker om.
Na onze
brooddooslunch verzamelde onze groep van 850 weer op de speelplaats. Daar
werden we per kleur gezonden naar verschillende turnzalen om er aan een eerste
werkwinkel deel te nemen:
Een
tuinman wou zijn boom zonder vruchten omhakken, maar dat was zonder ons
gerekend! Om het omhakken te verhinderen vroeg de tuinman ons allerlei
opdrachten uit te voeren. Dat deden we maar al te graag. Sommigen moesten samen
een letterverhaal maken met vermicelli-lettertjes. Dit werd dan gefotografeerd
als bewijs dat onze opdracht met succes volbracht was. Anderen moesten een
levende piramide bouwen. Ook in die proef slaagden we met glans en glorie. Weer
een andere opdracht bestond erin verschillende dingen uit de drukken op
commando: omhakken, liefkozen, smeken of bidden, Best plezant! Die tuinman wist van geen
ophouden. Maar ook de andere animatoren wisten ons in beweging te zetten voor
de barmhartigheid: we moesten complimentjes bedenken. Daar groeien mensen van.
Een complimentje is eigenlijk een mooie vrucht van een vruchtbare boom. En ja,
ook de catechisten moesten eraan geloven! Ook zij werden ingezet om net zoals de
vormelingen iemand een complimentje op te plakken. We hoorden het aan de
micro: Ik vind jou tof! en Jij bent er altijd voor mij! Bedankt!
Ook
werden er ontspannende spelletjes gespeeld. Zakdoek leggen is blijkbaar iets
wat veel vormelingen niet kenden Niet iedereen is bij een jeugdbeweging. Wat
weer wel gekend was door één van onze vormelingen en wat zelf aan de micro werd
gezongen was En den boom staat op den berg, hali halo Plezant, ontspannend
en iedereen deed telkens volop mee.
Nadien
volgde er als slot van de namiddag, een echte catechese-les, gegeven door de
catechisten zelf. We begonnen met een kaartspel. Bij een koekenkaart moesten we
vertellen wat of wie ons energie en zin gaf. Bij een klaverenkaart moesten we
iemand naar keuze een welgemeend complimentje geven. En bij een schoppenkaart
begonnen we een graven: Waarom wil jij iemand zeggen dat je hem of haar zo
speciaal vindt? Wat doet hij of zij jou? Dat gaf sommigen onder ons echt zo van
die kleine vleugeltjes Maar dan het kaarsenspel Oei iemands kaars uitblazen
is allesbehalve een fijne ervaring We
leerden dat we elkaars vlammetjes best brandend houden en ook wat hoe anderen vertrouwen
kan aanvoelen: We mogen wie ons vertrouwt nooit teleurstellen en dus nooit
laten vallen, anders zij we zijn vertrouwen eigenlijk niet waard. Zoveel leren
over barmhartig zijn voor een ander, ook dat is gevormd worden... tot we in form zijn voor ons H. Vormsel
binnenkort.
Na de
4-uurtjes-wafel op de speelplaats, werd de uittocht aangekondigd vanop het
animatiepodium. We deden nog eens een groepsgolf van vriendschap doorheen
alle aanwezige parochies en toen werd elke parochie om de beurt uitgewuifd! Retie
en Schoonbroek bleven tot laatst omdat onze bus ons om 16.30 u daar ter plaatse
kwam oppikken. Zo genoten we opnieuw een VIP-behandeling en werden netjes op
tijd terug afgeleverd in onze Kempen.
Namens alle vormelingen van St Job en St
Martinus,
namens de extra begeleiders Christel, Frans, Jessy,
Anita, Els en Lieve
en de catechisten Maria, Christa, Werner en
Lisette
Vandaag6januari2016zijnwemetonscatechesegroepjenaarhetwoonzorgcentrumhet Kempenerf geweest.
Daar zijn we met de bewoners van het Kempenerf gaanspelen, werken.Wemoesteneerstmetdebewonerseenkroonmaken.Wantdiedagwashetook
Driekoningen.Datwasalheelleuk.Wemoestensomsdebewonerseenbeetjehelpen,want datkunnenzealnietmeerzogoed.Nadatwedekroonhaddengemaaktgingdemevrouw eenverhaalvertellenoverdeDriekoningen.Datwaseenheelmooienleukverhaal.Nadat de mevrouw het verhaal had verteld, gingen
we in een kring zitten en kregen weeen snoepje.Datwasnatuurlijklekker.Toenweindekringzaten, paktedemevrouweenheel grote balenlegdedieinhetmiddenvandekring.Toenzeidemevrouwdatwetegendebal mochtenvoetballen.Datvondenwenatuurlijkheelleuk,demeisjesietsmindermaardie dedenookgoedmee.Debewonersvondendatookheelleuk.Maarsommigenvielenin
De catechisten willen de vormelingen laten inzien dat zich inzetten en een vrijwillig engagement
opnemen belangrijk is. Daarom zullen de vormelingen met hun groep een concreet engagement op te
nemen Op het einde gaan we even stilstaan bij de gevoelens en ervaringen die
het engagement heeft opgeroepen, of ze overwegen om zich in de toekomst nog in te
zetten voor anderen.
We komen samen in de Mantel om 13 u 30 en zijn terug om +/- 16 u. We sluiten af in de Mantel met een evaluatie. Per groepje wordt er een verslag gemaakt.
Voor deze samenkomsten is de hulp van de ouders onontbeerlijk. Vanuit de Mantel vertrekken onze vormelingen naar hun plaats van inzet per fiets of auto.
Ouders, aarzel niet en zet u in voor uw kind. Op woensdag 25 november 2015 en woensdag 6 januari 2016 is er vervoer per wagen nodig. Ook de de andere dagen kunnen uw hulp gebruiken voor de veiligheid ( verkeer) van uw kind.
Startdag vormselcatechese in Bos & Brem Sint-Martinus samen met Sint-Job
Op zaterdag 19 september zijn onze vormelingen begonnen aan
hun voorbereiding op het vormsel, op het domein van Bos & Brem. Vanaf 9u30
werden de vormelingen van St Martinus verwelkomd door de vormselcatechisten Maria,
Werner en Christa. Rond een uur of 10 kwamen de vormelingen van Schoonbroek met
de fiets onder begeleiding van Heidi aan.
Tijdens deze dag stond verbondenheid centraal. Via enkele
spelen werd aan alle vormelingen duidelijk gemaakt dat ze eigenlijk op
verschillende wijze verbonden zijn met elkaar. Dat kan via de school, de sport-
en/of jeugdvereniging
In de voormiddag werkten de vormelingen van het centrum en
Schoonbroek elk hun thema uit. De vormelingen van St Martinus werden verdeeld
in 6 groepjes met elk hun eigen kleur. In deze groep zullen ze een heel jaar
samenwerken.
Tijdens de middag kregen alle vormelingen een drankje en
hotdogs zoveel ze maar op konden, dankzij de medewerking van twee mamas.
In de namiddag werd er met de vormelingen van de twee
parochies samen gewerkt met een doorschuifsysteem: 4 inhoudelijke momenten en 2
spelmomenten en één zangmoment. Griet,
Anja en Ann verzorgden de spelvormen. Herman en Heidi namen de zang voor hun rekening.
Maria, Lisette, Werner en Geert namen de
catechesemomenten voor hun rekening: rond het kerkelijk jaar, de
parochiestructuur, de sacramenten en de engagementsverklaring of vormselbelofte.
Om 14u30 werden de ouders van de vormelingen van St Martinus in
Bos & Brem verwacht. Pater Jaak en Christa zorgden voor een toelichting
rond de betekenis van het vormsel, de aanpak van de vormselcatechese en het
verdere verloop van het catechesejaar.
De dag werd in Bos & Brem voor de vormelingen van
St-Martinus afgesloten met de ondertekening van de engagementsverklaring door
de vormeling en de ouders, gevolgd door een receptie. Van daaruit vertrokken de
vormelingen van St Martinus naar de kerk voor de feestelijke afsluiting nl. de
viering van de naamopgave. De vormelingen van Schoonbroek vieren de naamopgave
op een later moment in het jaar.
Dank aan alle vrijwilligers, de catechisten en pater Jaak voor
hun inzet. Fijn dat we bij de
vormselcatechese een eerste stap gezet hebben naar samenwerking. Dat wordt vast
en zeker vervolgd!
We wensen de vormelingen en hun ouders een fijn
catechesejaar!
Een
periode, die je samen met je vrienden beleeft op weg naar het vormsel. Vanuit de parochie willen we samen met
jullie op weg gaan. Dit jaar komen de vormelingen van Schoonbroek ons versterken. Samen met ons beginnen ze ook aan een nieuw catechesejaar.
We starten op zaterdag 19 september in Bos en
Brem. Deze dag begint om 10 u en eindigt om 16 u. De vormelingen worden vanaf 9
u 30 verwacht om de administratie in orde te brengen.
Vakantieverblijf Bos en Brem is gelegen in de Bos en Bremdreef 6 te Kasterlee. In deze straat in ook de kleuterschool van de Hoeven. Je rijdt richting Kasterlee (N123). Wanneer je het bord van de gemeente "Kasterlee" ziet, is het de eerst volgende weg aan je rechterkant.
s Middags wordt er eten
en drankje voorzien. We kunnen nog een helpende hand gebruiken. Aarzel niet en geef je op.
Ook je ouders worden om 14 u 30 in Bos en Brem verwacht
voor meer inhoudelijke uitleg over de voorbereiding.
Tenslotte sluiten we af met een
eucharistieviering om 16 u 30 in onze kerk. Tijdens deze viering geven jullie, vormelingen je naam op. Nodig je ouders en grootouders eventueel peter en meter uit om dit mooi moment mee te maken.
PS. Ouders, vergeet niet door te geven wanneer je je wil
inzetten tijdens dit catechesejaar.
Twee leerlingen van Jezus gaan naar Emmaüs. Onderweg praten ze over Jezus, over hun eerste enthousiasme. Ze delen mooie herinneringen aan Jezus. Ze hebben in Hem geloofd, het is een formidabele figuur, het is een man om van te houden, ze gaan ermee op weg met al hun dromen en ze passen Hem in hun dromen. Nu Jezus gestorven is aan het kruis, is de ontgoocheling groot, de ontnuchtering, de realiteit, het slikken ... ze voelen hoe ze hem missen. Hoe moet het nu verder? En dan ontmoeten ze een man op hun tocht, die een eind met hen meegaat. Hij luistert naar hen, naar hun verhaal over Jezus, over hoe hij hen inspireert, over hoe hij met mensen omgaat. Je voelt in hun verhaal hoe graag ze Jezus zien. En hoeveel verdriet ze nu hebben. In de ontmoeting groeit een gesprek, er volgt een stukje duiding uit de Schriften, een inzicht dat wederkerig groeit. En dan nodigen ze de man uit aan tafel. Hij blijft eten en deelt met hen het brood. Ze herkennen hem, het is Jezus die met hen meeliep De twee leerlingen zien het een beetje opnieuw, een stukje herkenning in het delen, het herkennen van hun eigen leven, van hun stukje geschiedenis, in zijn geschiedenis, in de grote geschiedenis, in het grote verhaal van God met mensen, van mensen met God. Het herkennen zit ook in het delen van geloven en leven. Tenslotte is er het 'tweede enthousiasme'. Maar dat is helemaal anders dan hun eerste enthousiasme. Het is een nieuwe realiteit, na een nieuw gebeuren. Ze keren om en gaan terug naar Jeruzalem, want het gaat verder (naar W. Bruyninckx)
Ben jij bereid om vanuit de ontmoeting met Jezus op weg te gaan?
Vormheer: vicaris Bruno Aerts
De catechisten en pater Jaak wensen het koor "Samen op Weg" en Herman Verwaest bedanken voor de muzikale ondersteuning.
De catechisten en pater Jaak bedanken de ouders die hen gedurende het voorbije catechesejaar ondersteund hebben
Vormelingendag met als thema: âiedereen held?!â
Op 21 maart zijn de vormelingen van Retie naar de vormelingendag
geweest in Antwerpen. We vertrokken om 8u30 aan de sporthal richting Antwerpen.
In een opdrachtenspel rond geloof moesten de vormelingen
zoveel mogelijk helden: held van vertrouwen, van wijsheid, van geloof in
jezelf, samenhorigheid verzamelen.
Voor de picknick kwam vicaris Bart Paepen de liedjes
inzingen voor de mis.
In verschillende werkwinkels gingen de vormelingen,
catechisten en ouders op zoek naar de held in zichzelf en bij anderen. In een
werkwinkel door de catechisten zelf werd aan de vormelingen gevraagd wanneer ze
een masker opzetten. Of kunnen ze altijd zichzelf zijn. Over engagement
opnemen en over persoonlijk groeien in geloof werden door IJD enkele
doe-opdrachten gespeeld.
Rond 16.00u was het tijd om naar de kathedraal te
vertrekken. Het was een ongelooflijke ervaring om zoveel jongeren vanuit alle
kanten van Antwerpen naar de Kathedraal te zien stappen. Onze groep vond een
plaats aan een schilderij van Rubens: de kruisafneming.
De viering werd voorgegaan door onze bisschop samen enkele
andere priesters. In het evangelieverhaal werd Jezus als held opgevoerd: Jezus
die zijn vriend Lazarus tot leven wekt. Tijdens de homilie verklapte onze
bisschop wie zijn held was: paus Fransiscus.
Na de viering ging iedereen voldaan naar huis. Op ons groen
sjaaltje dat we kregen stond een prachtige tekst van A.A Terruwe:
Om half twee
kwamen we samen in de Mantel. We werkten eventjes in ons boekje en toen waren
we klaar om te vertrekken naar rusthuis Kempenerf in Dessel. Rond drie uur
waren we aangekomen. We mochten tussen de bejaarden gaan zitten en we gingen
zitdansen: handen omhoog, handen omlaag, na een uur waren we nog bezig.
Daarna dronken we een glaasje cola. Na de pauze gingen we voetballen. Omdat we
nog tijd over hadden, gingen we ook nog raar wandelen. Toon was de grote
winnaar en kreeg toen twee speculaasjes. We namen afscheid en vertrokken terug
richting Retie. Daar hebben we nog even in ons boekje gewerkt en de dag nog wat
besproken.
We hebben een ganzenbord gedaan met opdrachten in verwerkt zoals, een
slinger maken, speldjes in ons haar doen, een emmer water overkappen met bekers
naar de andere emmer, met lippenstift kussen op een blad zetten. Het was dus
heel leuk met de mensen die daar wonen.
Ze waren ook best grappig, ze probeerde ook heel goed mee te werken.
De begeleiders waren ook heel leuk, ze waren allemaal ook heel lief
zowel de mensen die daar wonen als de begeleiders.
Woensdag 10 december 2015
Met ons groepje zijn we voor inzet naar
het Kloosterhof geweest. Om 14u werden we verwacht en toen we daar aankwamen
werden we door Wendy al hartelijk verwelkomt. De bewoners van het Kloosterhof
zate ons met zijn allen al op ons te wachten aan een grote tafel met veel
kerstgerief om kerstkaarten te maken.
We mochten knippen plakken en naaien, er was voor iedereen wel iets dat wilden
maken
We hebben allemaal iets moois gemaakt.
Daarna werden we lekker verwent met snoep, wafels en drinken.
Wij vonden het keileuk .
Loic Jef en Dora
Brent, Jari, Sarah, Annelien, Joniston, Loïc en Jan Pieter