Ok... ik heb hier al verteld maar er was nog meer dan enkel
mijn school gerief.
En het begon al op de zolder. Daar . Tussen al de papieren was er 1 papiertje
uit de rest gevallen. Een rood papiertje. Geknipt in een hart....
U zult nu misschien wel denken *aawww.. een liefdesbriefje* ...wel .. ja ...
dat was het ook .... maar het heeft me weer tot denken gezet.
Op het hartje stond speciaal voor jou. Mijn hart. Mijn liefde. Mijn toekomst
en verleden. Mijn alles en het ironische is, van diegene die ik het kreeg was
het een week erna weer uit . Yep maar het ding is. Dat gebeurt meestal met
mij. Relaties die plots eindigen zonder dat iemand iets zegt zonder dat er een
aanloop is tot het einde. Meestal voel je dat wel als een relatie begint uit te
doven. Ik heb zelf wel een relatie gehad dat ik het had uitgemaakt maar daar
voelde ik echt dat het niet ging gaan.
Maar ik snap niet hoe het komt met de andere ben ik ZO raar of extrovert? Of stink
ik? Of ben ik saai of ga ik te snel te traag te sloom te zijwaarts te recht te
te te te ik snap het ook nooit. Ben ik misschien te eng? Durven ze het gewoon
niet te zeggen? Wat is het toch met mensen die niet kunnen zeggen wat ze
willen? Hebben ze schrik dat die mensen hun kop ineens gaan afrukken? Het ergste
dat kan gebeuren is dat ze kwaad worden. Maar dan weet ge direct of je er bij
wilt blijven of niet. Het hangt allemaal vanaf wat voor soort persoon die is.
Maar zomaar weg te gaan zonder iets te zeggen? DAT is compleet uit den Boze. Als
je iemands kapot wilt krijgen, Iemand die verliefd op u is. Ga dan weg zonder
iets te zeggen. Die gaat zich dan zodanig vragen stellen dat hij/zij zich kapot
gaat maken. Die kunnen zichzelf zelfs zodanig in een put graven dat ze er nooit
mee ruit kunnen komen. Alsof je een gat maakt in een boot en weggaat zonder te
zeggen waar het gat is voor het te laat is. Ze kunnen dan dat gat niet dicht
maken en misschien zelf op verder bouwen om een betere boot te maken.
Ik heb dit al 2 keer zelf meegemaakt. En telkens als ik eraan denk blijf ik mij
steeds afvragen hoe het kwam. Het enige antwoord dat ik dan opkom is dat ik te
extrovert ben. Ik weet dat da mensen afschrikt dat ik nogal veel durf te
doen/zeggen zonder erbij na te denken. En dan leid het meestal tot dat de
persoonlijkheden niet goed zaten of dat ze juist mijn persoonlijkheid niet goed
vinden. Maar dan nog vertel het mensen communicatie is een noodzaak in een
relatie zelfs als je het wilt uitmaken. Want dan kan er iemand dit allemaal in
een blog zetten wanneer die een verloren liefdeskaart terug vind op zolder.
Ik heb vandaag van mijn moeder
eindelijk al mijn ouder papieren van school moeten te sorteren en eventueel weg
te doen wat weg moest (wat bijna 90 procent was b.t.w.). En ik kwam toch een
aantal .. dingen tegen....
5 dozen vol papier lagen er mij
te wachten boven op zolder.... 5 dozen vol met boeken van vooral het middelbaar
met onderwerpen van wiskunde tot chemie tot hygiëne op de werkvloer tot
Nederlands. Yep mijn schooljaren waren nogal gevuld blijkbaar . Ik kan me er
niet veel van herinneren maar toch, blijkbaar waren ze gevuld .. met papier.
De eerste doos was redelijk simpel, mijn grootmoeder had al een aantal kaften
uit wat dozen genomen en in 1 doos gestoken.
Aangezien het hoofddoel van dat sorteren was om oude kaften te recycleren in
plaats van nieuwe te kopen.
Dus de eerste doos ging redelijk gemakkelijk met op 2 kaften na alles eruit doen en de kaften
op 1 stapel en al het papier op de andere.
Dan de 2 de doos was ook meer los papier maar dat was ook snel gesorteerd en dan hetzelfde met de 3de, maar de 4de doos
daar zaten andere papieren in. Namelijk ook papieren van mijn basisschool. Ik
wist niet eens dat ik die nog zou hebben. Maar blijkbaar had ik die nog. Maar
dit waren vooral oude tekening en rapporten. Die tekeningen waren niks meer
voor mij dus heb ik die op de stapel gegooid .. maar de rapporten ben ik plots
beginnen lezen. En wat ik las was soms oog openend.
Ik was blijkbaar nogal een speels kind (shocker! I KNOW!!...-_-) maar ik wist
niet dat het zo erg was. Ik lette meestal niet op, ze zeiden dat ik beter kon
maar et nooit presteerde, dat ik veel dingen vergat zoals een fiets op sportdag
en ook vaak vergeet mijn agenda in te vullen.
Vooral mijn leerkracht van het zesde zei dit. En heb zelfs mijn uitslag
gevonden van mijn test dat ik heb moeten afleggen op aanraden van die
leerkracht om te zien of ik een leerachterstand had . Wat uiteindelijk niet zo
bleek. Wel dat ik nogal rap zeker ben van mijn eigen en dat ik beleefd ben. (en
nog wat andere dingen maar die zullen voor ofwel nooit zijn of voor een andere
keer ;)) wat al direct een domper geeft op al mijn papiersortering. Maar ik
moest er door
Nadat al mijn schoolpapieren
gesorteerd was gesorteerd kwam ik aan mijn laatste doos. En daar pfoe .. dat
was nogal een zware door . En dan heb ik het niet over gewicht. Er staken daar
nog rapporten in .. maar deze van toneel en muziek academie. En wat daar in
stond: J*** je bent een fantastische jongen en een echte speelvogel, en dit
is ook een niet zo voorkomende gave om zo speels te zijn. Het is ook iets wat
heel handig zou zijn voor op het podium. Van jou gaan we zeker nog iets horen
als je zo blijft verder doen en het was zeker een fantastische ervaring om les
aan jou te geven. En vanaf dat moment viel er een traan naar beneden.
Vanaf dan was er even iets geklikt. Ik ben de laatste tijd mezelf ook niet
geweest. Altijd zorgen maken over wat andere over mij denken. Over mijn gedrag
en mijn zot gedrag. Ik ben over een periode die speelvogel ook kwijt gespeeld.
En door soms ook on zelfzeker gedrag komt ook meestal dat speelse niet goed
over. Ik begon in andere dingen verder te lezen en daar zag ik weer dat vele
leerkrachten zeggen dat ik niet zo goed mijn best doe of dat ik nogal een
speelvogel ben.
Toen ben ik gaan vragen aan mij moeder hoe dat komt dat ik bij 2 a 3
leerkrachten enkel positieve commentaar kreeg en bij de rest niet. Mijn moeder
zei dan dat het komt omdat die leerkrachten wisten hoe ze met mij moesten
omgaan. Zij wisten hoe ze mij konden bedaren en tot kalmte krijgen en dat ik
daardoor ook beter mijn best deed.
En dat heeft me ook ergens geraakt. Niet tot huilen toe, .. maar tot bezining.
Ik weet nu wat het is om leerkracht te zijn. Het is niet zomaar iemand die
gewoon kennis moet presenteren. Het is een entertainer met kennis. Het moet de
kinderen kunnen interesseren in zijn vak. Hoe saai het ook mocht zijn. Het is
iemand die zijn kinderen moet kennen en iemand die die ook as individuelen moet
zien want anders krijgen ze niet de aandacht en kennis dat ze nodig hebben.
Waardoor er zullen zijn die geen goede kennis hebben opgedaan. Mensen
onderschatten een leerkracht enorm. Die beïnvloeden kinderen en scheppen de
toekomst van die kinderen. Ouders zijn er om hun normen en waarden te scheppen.
En leerkracht zijn voor de kennis en nieuwsgierigheid en wijsheid bij de
kinderen.
Nu weet ik maar al te goed dat ik leerkracht wil worden
een vraag die iedereen stelt wanneer een moderne kunstenaar zijn zoveelste schilderij toont en uiteindelijk niets meer is dan een doek helemaal ingeschilderd met 1 kleur met als tittel 'de troost van gistere'.
en die stel ik mezelf ook wel eens. en aan andere.... ook ben ik altijd dan verbaast hoeveel geld ze er soms voor krijgen om gewoon een canvas helemaal in 1 kleur te schilderen terwijl de gemiddelde werkman schilder soms 10 canvassen per dag schildert. waarop ik dan ook eg dat ik da ook wel kan.... waarop ik prompt het antwoord terug krijg "ja maar jij deed het niet en hij wel"...... *zucht*
zoals ik al dan niet al heb verteld ban ik ook van plan om leerkracht project kunstvakken te worden. dus kunst en cultuur interesseert mij wel. maar ik stel ook soms wel de vraag of wat er word tentoongesteld ook wel wel kunst is. zelf al weet ik de gedachtegang en de betekenis achter displays, beeldhouwwerken, schilderijen en performance art. heb ik nog steeds mijn bedenkingen.
zoals een vrouw die haar vagina laat zien al zittend onder het schilderij "l'origine du monde" van Gustave Courbet. wat zeer raar lijkt als ik het zo zeg moest het niet zijn dat het schilderij ook een vagina is en die vrouw het gewoon probeert na te doen... zelf geen idee wat ze exact hiermee wil zeggen dan "kijk.... onze vagina lijken op elkaar.... schilderijen zijn wel degelijk op perfectie geschilderd" of ze is een exibitionist... of ze wou 10 op 10 halen voor haar cursus "hoe kopieer ik iets". alle sinds stel ik mij vragen bij of het wel kunst is.
ook heeft de regering ( of iets dergelijks) geld gegeven aan een kunstenaar die 7 dagen lang samen woonde met een varken en zich ook heeft moeten gedragen als een varken. nu weet ik niet of hij ermee wilt zeggen dat we op varkens lijken of dat we wel degelijk bereid zijn om geld uit te geven voor iemand te zien die samen leefd met ene varken om onze schadenfreude verslaving te bedaren.
hoe dan ook vind ik het een beetje belachelijk dat hij daar geld voor krijgt terwijl sommige verenigingen bijna moeten smeken om wat geld te krijgen voor nieuwe doeken voor hun toneelvoorstelling (200 euro voor een doek 5 dagen te lenen..... ik snap sommige mensen echt niet). maar daar de topic nu niet over.
wat is kunst? gaan sommige dingen erover? en moet het echt zo vaag zijn zodat we ons eigen ding er rond gaan creëren echt noodzakelijk? wel .... blijkbaar...
Maar wat ik er uit kan halen van alle kunstwerken dat ik heb gezien is 1 ding. het reflecteert onze gemeenschap. tegenwoordig zitten we in de fase van hoe groter en hoe schokkender.. hoe beter. En vroeger zaten we in de fase van fijner fijnst (met ene vleugje perversie om de onderliggende sexuele spanning er in te houden) en voor de beurscrash van 1987 was iedereen blij en vreugde en waren er surferdudes die surfer muziek maakte en hippies overal..... en na de beurscrash kwam punk en rock de koppen boven steken. nu wil ik hier niet mee zeggen dat door een sterke wisselkoers bij de beurs de muziek heeft beinvloed maar eerder de mensen.
door die crash zijn ook veel mensen geld kwijt geraakt en zijn de mensen ook minder blij gaan worden waardoor de inspiratie waar ze muziek uit haalde en de emoties die ze hun kunstwerken staken ook veel negatiever waren. dus int algemeen was er een meer negatievere sfeer dat uiteindelijk leidde tot muziek groepen zoals punk en rock.
wat ik hier nu mee wil zeggen is. tegenwoordig kijkt bijna niemand meer op naar dingen zoals kunst .... dus moeten de kunstenaars steeds schokkendere dingen maken en neerzetten om nog gezien te worden. zoals een conversatie uitlokken van wat is kunst over een schilderij dat uit 1 kleur bestaan. of je edele delen laten zien bij een schilderij dat er hetzelfde uitziet. of met varkens leven en er durven voor geld vragen.
hierdoor heb ik het gevoel eerder dat ze kunst zo schokerend mogelijk proberen te maken om gezien te worden. wat dan weer aanduidend is dat ze ons willen laten zien dat we door niks anders dan choquerende dingen nog interesse laten tonen wat dan weer een metaforische spiegel is voor onze gemeenschap en wat dan weer uitdraait tot kunst zichzelf........................................................ damn wat zijn die kunstenaars toch slim
yep .... er is een reden waarom ik dat ga studeren
das een vraag die ik mij constant stel.... waarom? zodat we er chiquer uitzien? zodat de kleren er uitzien alsof ze juist uit het pakje zijn gekomen?
let wel ik geef meestal ook niks om mode of kledij. ik doe aan wat IK graag aanheb en ni wat andere willen dat ik aandoe. ik ken mensen die iedere dag uren aan het uitkiezen zijn wat ze gaan dragen. en heb me laten vertellen dat het in de zakenwereld vooral belangerijk is. is je kostuum een duur merk, kun je meer betalen, ben je dus rijken, heb je een grotere status, ben je dus het alphamannetje van de groep. want ja zo denken we nog steeds blijkbaar.
maar das misschien iets voor een andere keer. terug naar het strijken.
so what als je kleren gekreukt zijn. zolang ze ni stinken en er vlekken op zit zou het ons toch niet veel moeten schelen of er een kreukje in zit. als ik mijn kleren was laat ik die gewoon hangend drogen. de meeste kreuken zijn eruit en niemand die er ets van zal zeggen van "oh nee er is een kreukje in je t-shirt.... nu wil ik echt ni meer met u omgaan hoor."
wij maken ons ook te veel zorgen wat andere van ons denken. en dat gebeurt ook al van veel te vroeg in de pubertijd. jongens krijgen puisten en beginnen te sporten omdat ze er goed willen uitzien voor de meisjes, en meisjes doen make-up op en kopen mooie kleren omdat ze er mooi willen uitzien voor de jongens. en toch zijn ze te nerveuse om elkaar uit te vragen. wel vooral de jongens want het is een traditie dat jongens meisjes uitvragen en ni omgekeerd.
want stel u eens voor dat een meisje ene jongen zou uitvragen??? dan zou de wereld gewoon ontploffen van de mindblown dat het krijgt van die situatie.
en dat sleep dan met zich mee. want overlaatst be ik eens met een vriendin in een winkel dat ik enkel kan beschrijven als een crémewinkel. geen ijsjeswinkel,... een crémé winkel... overal crémes voor ieder lichaamsdeel voor iedere situatie en voor ieder huids-type.... gewoon omdat een vrouw een gladdere en een soepelere huis heeft.
I DON'T CARE! hoe ge er uit zie. zolang je een beetje respect hebt voor je lichaam en er is een klik... wat zou ons dan tegenhouden? ge moet geen 100 euro aan crémekes uitgeven om er goed uit te zien. want men ziet dat toch niet als ge er mee stopt of begint.
en mannen .... pleas... een sixpack is niet noodzakelijk. ik ken veel dames die geen veel te hard lichaam willen. tis mooi om naar te kijken en een one night stand zou wel tof zijn voor sommige om de nacht door te brengen met een sterke man... maar dat ik geen noodzaak. dat je het doet voor gezond te zijn ok .. geen probleem... maar dat maakt u geen betere persoon omdat je meer zichtbare spieren hebt. dus gedraag u dan ook niet alsof je het van het bent in de kamer.
en als we dat allemaal zouden doen. het niet schelen van hoe we eruitzien... mischien .. heel mischien ...
hellow iedereen die dit wilt lezen en misschien zelfs grappig, interessant vind of gewoon bored is en zegt "hey ..... er staat toilet in die tittel ... lijkt me interessant". noem mij voorlopig carnie, kort voor carnivallie.
.... misschien moet ik wat van me eigen vertellen.... dat zou misschien de spanning tussen ons wat verlichten. mijn naam is carnievallie, ik ben een bewoner van aarde en heb een blog......... ok heeft precies niet zo veel geholpen.
ok waarom schrijf ik in godsnaam deze blog? omdat ik daar zin in heb eeeen omdat mijn zus dat heeft aangeraden. dus hier ben ik .. op bloggen.be...
jaja .......
ok laten we reeel zijn. de kans dat jij deze blog zou gezien hebben is reeel klein... behalve als ik je ken dan zou ik deze pagina naar jou hebben gestuurd en dan zou de kans iets groter zijn.
kijk, ik heb niet zo'n goed leven gehad. ben meestal uitgesloten geweest tijdens mijn jeugd en zelf vaak gepest geweest. waardoor mensen rondom mij mij ofwel zien als een compleet rare, of ze zien mij als een grappige die altijd de plezante wil uithalen ... en soms ook gewoon faalt daarin. en de 2de groep .. is zichtbaar veel kleiner als de eerste. wat niet echt helpt in mijn situatie. ik ben altijd een buitenbeetje geweest en heb nooit echt de grenzen van goed communiceren gekend. ik heb bevoorbeeld geen enkele schaamte over te vertellen hoe grot mijn wond wel niet was na een operatie (er kon zelf een Iphone in) en pas later heb ik door dat ik iets te ver ben gegaan.
dat is nu eenmaal bij mij zo, ik heb een persoonlijkheid dat je ofwel ni moet hebben of juist tof vind.. en de laatste tijd heb ik daar de knack voor gekregen om direct te zien of je bij de ene of de andere groep zit. en ben ik ook te weten gekomen dat ongeveer 90 procent bij de groep van "ni moet hebben" zit. wat ook niet echt help bij mijn uitbundig gedrag.
het beste dat ik mezelf kan beschrijven is als een klasclown die te hard probeert. die ambetante die klas wilt doen lachen maar totaal ni grappig is enkel aan de vrienden die naast hem zitten.
ok genoeg vergelijkingen
doordat ik soms nogal een buitenbeentje ben kan ik ook geregeld alleen zijn.. waardoor ik andere mensen ook bekijk en observeer of dat ik aan dingen denk waar andere mensen niet mee bezig zijn. en er zullen waarschijnlijk wel veel mensen op deze site zitten die ook zeggen dat ze dit doen of er mee bezig zijn... maar ik probeer ook niet een uniek sneeuwvlokje te zijn. ik schrijf dit omdat ik het ergens moet neerpennen. dat ik er eventueel later op kan terug kijken hoe ik eventueel ben geevolueerd en/of beschamend terug kijken van wat ik allemaal ooit heb geschreven. en ook omdat ik ergens mijn tijd en energie moet steken. for shit's and giggles ;)
dus who knows wat er hier allemaal opkomt. politiek. religie. games...... de kat van mijn buren die de hele tuin onderschijt.... .... over hoe mooi het inpaklint was dat rond het cadeua van mijn verjaardag zat ????
