Camino Lourdes-Compostela
Een pelgrimstocht naar het zuiden
Inhoud blog
  • Zelfreflectie
  • Arzua - Compostella (39 km)
  • Palas del Rei - Arzua (28 km)
  • Portomarin - Palas del Rei (24 km)
  • Sarria - Portomarin (23 km)
    Zoeken in blog

    Archief per week
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 21/11-27/11 2016
  • 26/09-02/10 2016
    Gastenboek
  • venta de cialis online
  • hr
  • Toi Toi
  • Groetjes
  • Succes

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    08-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zelfreflectie
    Ik zat niet met grote levensvragen, ik had geen problemen waar ik niet uit geraakte en ik zat ook niet met mezelf in de knoop. 
    Ik heb eigenlijk altijd al eens iets speciaals willen doen, iets dat anderen (of de meeste anderen) niet doen. Sommigen onder jullie herinneren zich ongetwijfeld nog de 'Poco Loco' ... een MTB tocht van de Middellandse Zee over de Pyreneeën naar de Atlantische Oceaan... Wel, ik heb er ooit over nagedacht...maar da's een ander verhaal!
    Uiteindelijk ben ik bij de Camino terecht gekomen. Het was dus in de eerste plaats een sportieve uitdaging; iets waarover ik het gevoel had dat het een ongelofelijk straffe prestatie zou zijn. Ook het principe 'back to basics' sprak me wel aan; effe alle luxe achter laten. Tijdens de aanloop naar deze uitdaging ben ik in panne gevallen met mijn rug en heb er veel te lang mee gesukkeld. Zowel fysiek als mentaal heb ik toen een serieuze knauw gekregen. Ik had het gevoel dat ik ineens een oud ventje geworden was. Simpele dingen als het gras afrijden, de afwas doen, of gewoon in de zetel zitten, waren ineens niet meer evident. Mijn eens zo sportieve lichaam blokkeerde volledig ter hoogte van de rug. Er zijn momenten geweest dat ik dacht dat het nooit meer goed ging komen. Toen is het lopen van de Camino een doel op zich geworden. Het ging voor mijn lijf de ultieme uitdaging zijn; als het dit aan kon, kon ik er terug op vertrouwen ... 
    Alles heb ik eraan gedaan om me zo optimaal mogelijk voor te bereiden op deze trip; eerst ben ik beginnen zwemmen (om m'n rug terug in balans te krijgen), daarna heb ik me suf gefietst op de home-trainer (uren heb ik op die fiets gezeten om de rugspieren terug aan te sterken terwijl ik keek naar reportages over de Camino) en tot slot ben ik beginnen wandelen (van af en toe tot alle dagen). 

    Wat heeft de Camino me gebracht?
    In de eerste plaats heb ik natuurlijk terug vertrouwen gekregen in m'n fysieke kunnen. Wat mijn benen en mijn lijf gepresteerd hebben, is niet evident. Ik heb ook geleerd om ernaar te luisteren. Toen ik halverwege in panne dreigde te vallen met mijn scheenbeen, ben ik het bewust een beetje rustiger gaan aanpakken. En kijk ... het probleem is eigenlijk vanzelf weggegaan. Ik ben verdorie ongelofelijk fier op wat mijn kathedraal gepresteerd heeft! (sommigen onder jullie zullen het wellicht meer zien als een kerkje of een kappelletje) 🙂
    In de tweede plaats zijn er toch wel een aantal dingen die je opsteekt van een dergelijke trip: De weg (de Camino) ligt er niet altijd even plat en recht bij (zoals wij het zouden willen) soms is hij hobbelig, steil, vuil of haast onbegaanbaar. Ook de omstandigheden variëren; het is niet altijd mooi weer en de temperatuur is zelden juist. Soms is het moeilijk (fysiek, emotioneel of mentaal) en dan heb je hulp nodig (de ene gaat op zoek naar een wandelstok, de andere vindt steun in bemoedigende woorden van vrienden of familie ... of beiden). Soms kan je het verkeerde pad opgaan of de weg even kwijt zijn ... maar wie een bepaald doel voor ogen heeft en over voldoende veerkracht/wilskracht beschikt, zal deze obstakels wel kunnen verdragen. Zij die geen echt doel voor ogen hebben (of niet weten waarheen), adviseer ik toch om op pad te gaan. De weg zal je brengen naar plaatsen waar keuzes gemaakt moeten worden; kies verstandig en volg het hart ... Uiteindelijk zullen ook zij geraken waar ze willen zijn. Het klinkt allemaal een beetje klef en blasé ... maar ik meen het wel.  
    Tot slot heeft deze hele trip me nog maar eens duidelijk gemaakt hoe goed ik het eigenlijk wel heb! Een echte thuis, een warm nest, een schat van een vrouw en 2 fantastische dochters. Binnenkort kan ik terug slapen in echte lakens, me afdrogen met echte handdoeken, een eigen bed, een eigen badkamer... wat een luxe! Ik kan haast niet wachten om terug naar huis te gaan om er volle bak van te kunnen genieten. 

    Hiermee wil ik deze blog graag afsluiten, ik ga hem thuis met veel plezier nog eens herlezen. Het zal voor mij een mooie herinnering blijven aan een geweldig avontuur. Bedankt allemaal en tot ziens!



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (4)

    11-06-2017
    Congrats! :)

    Hey Jan! So good that you made it to the end, that´s really good news! 

    Send some cheers to Gunter and Dries also! If you ever want to visit Köln, just contact me. :)



    11-06-2017, 13:10 geschreven door Marc
    09-06-2017
    super

    Jan,

    een top prestatie.

    Wanneer je een diavoorstellingsmiley-laughing.gif geeft in één of ander café laat je het maar weten.

    Ik kom.

    groeten,

    Chris



    09-06-2017, 15:22 geschreven door Chris Huysmans
    Waaaauw!

    Dag Jan!

    Eerst en vooral, een SUPERDIKKE proficiat voor wat je hebt gepresteerd! Je moet het maar doen, ik denk niet dat velen je zouden nadoen. "Bewondering" is het juiste woord, denk ik ;).

    Voor ons is het wel jammer dat jouw avontuur afgelopen is, de blog zorgde voor wat leuke afwisseling op het werk. Langs de andere kant zijn we natuurlijk ook heel blij dat je bijna terug bent :).

    We zijn benieuwd naar de straffe verhalen dus spring zeker maar eens binnen.

    Maar eerst... GENIETEN! Gezellig samen met je familie, je hebt het meer dan verdiend!

    Tot binnenkort!

    Marijke, Katrien en Els



    09-06-2017, 13:56 geschreven door Katrien, Marijke en Els
    08-06-2017
    Respect!

    Eén woord... Respect!

    PS....Er al eens over gedacht om een boek te schrijven,... wat kan jij vlot schrijven! Tot gauw.



    08-06-2017, 19:04 geschreven door Els
    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs