Het was killig deze morgen toen ik vertrok, de lucht zag er grijs en miezerig uit; het leek alle momenten te kunnen gaan regenen. Bij het verlaten van Sarria dook de camino meteen de groene velden in. Tussen de glooiende heuvels werd het klimmen gevolgd door dalen. Het was best een mooie omgeving om in te wandelen, maar van mij mocht het toch wat warmer zijn. Ik had soms moeite met een sms'je te sturen omdat de vingers helemaal verkrampt waren van de koude. Ik heb er zowaar een snotvalling aan over gehouden.
Halverwege de wandeling heb ik de barrière van de laatste 100 km overschreden. Toch eentje om je aan op te trekken.
Rond 10:00 brak eindelijk de zon door en toen was ik al een flink eind opgeschoten want om 11:00 was ik al in Portomarin, plaats van bestemming. Ik heb nog ff getwijfeld om verder te stappen maar in goed overleg met de achterban (lees: het vrouwtje) heb ik toch beslist hier te blijven. Portomarin ligt aan een grote rivier, en de Albergue O' Mirador kijkt uit over deze stroom. Bij aankomst heb ik meteen een hoop kleren gewassen want met het slechte weer van de voorbije dagen was daar niet veel van in huis gekomen. Voor morgen wordt helaas hetzelfde weer voorspeld ... Spijtig!
Via deze weg wens ik de wedstrijdploeg van brandweer Beerse van harte proficiat met het behalen van de provinciale EN nationale titel! Het stond hier ook in de gazet. 😉
|