Het voelt vandaag toch een beetje vreemd aan. Je leeft er zo lang naartoe en dan ineens is het zo ver ... . In oktober 2015 zijn we beginnen dromen van deze tocht en nu (goed 1,5 jaar later) staan we klaar om te vertrekken.  

Het was tijdens een feestje met de vrienden dat er voor het eerst over Compostella gesproken werd. Dankzij Gunter is dit project niet op de lange baan geschoven; hij was het die 2017 vooropstelde. Ondertussen ben ik er zelf ook van overtuigd dat het NU de moment is om deze trip te ondernemen. De spanning stijgt en ik heb er echt héél véél goesting in!

Effe ter info....Kris = blijkbaar mijn zus, hoor ik just.... 

Hey mannen, 

Ook vanuit Rijkevorsel gaan we jullie met veel interesse volgen.

We duimen voor een vlotte,  aangename, mooie, avontuurlijke en onvergetelijke tocht. 

Veel plezier en merci om ons via de blog mee te laten genieten.

Succes en tot de volgende !

Kris

Ook voor de thuisblijvers is het grote moment nu echt bijna aangebroken en voelt het heel spannend aan...we hebben de voorbereidingen hier anderhalf jaar van dichtbij meegemaakt en het kan niet anders dan dat jullie dit klusje even gaan klaren!   

Dries, Gunter en Jan, héél veel succes op jullie tocht en als het even moeilijk gaat...kop op, hier aan het thuisfront staan we volledig achter jullie!!

Om het met de woorden te zeggen die jullie de komende weken tot vervelens toe zullen moeten horen : Buen camino!

Brrr...Nogmaals héél véél succes gewenst van ons allen!

Gullie gaat dat goed doen, daar twijfelen wij niet aan.

En tof dat we jullie kunnen volgen...

Zo 7 weken zonder nieuws, zou toch raar doen, denk ik...

dus keep on blogging!