Een fijne wandeling richting Zubiri vandaag. Wat glooiend, af en toe net iets te stijl naar beneden maar geen grotere wegen. Jan en Dries vertrokken als een pijl uit een boog dus ik besloot al snel mijn eigen tempo te stappen. Daar was niets mis mee. Ik heb bijna een uur het deuntje van Bridge over the river Kwai kunnen fluiten zonder mijn medemakkers hiermee te moeten vervelen. Het leek vandaag wel mijn filmdagje. Een groot stuk van de weg was geplaveid en deed me sterk denken aan the yellow brick road. Het was wel meer beige, grijs maar toch. U mag zelf beslissen wie van ons de Tinnen Man, Vogelverschrikker of Bange Leeuw is. Tijdens de eerste snackronde zijn de troepen gehergroepeerd en heb ik geprobeerd om hen wat bij te houden 
Ik stap ondertussen al een tijdje met een wandelstok (enkelvoud). Het is een beetje als klikpedalen. De eerste dagen is het wennen maar na het tijdje voelt het toch als een meerwaarde, zeker tijdens het dalen en het klimmen.
Vanaf vandaag neemt Jan de fakkel over qua accommodatie en de eerste is er al boenk op! Jan heeft zijn huiswerk gedaan. Een jong koppel heeft een recent rijhuis als albergue ingericht. Proper, hip en gezellig. De verwachtingen liggen hoog vanaf nu.
Misschien bij terugkomst toch maar één van deze films opnieuw bekijken. Ik ben er zeker van dat ons vader voor The bridge over the river Kwai zou gegaan zijn.