Hey, Mijn vriend is dus van maandag terug in dit belgenlandje. Jammer genoeg kon ik hem de eerste dag al niet zien want ik had een belangrijk examen waar voor moest geleerd worden! Dus gisterenavond ben ik bij mijn vriend blijven slapen. Allemaal peis en vree. Hoewel het mij opviel dat hij enorm weinig zei. Hij is wel een man van weinig woorden maar zó weinig? Toen ik hem vroeg (ja ok, na veel gezaag langs mijn kant...ik ben dan ook een meisje ) waarom hij maar niets zei. Vertelde hij me dat hij niet meer verliefd op mij was ! En, hoe nuchter ik dit ook nu kan typen juist dan was het mijn beurt om redelijk hysterisch te doen. Euhem, ik overdrijf graag in emoties. Dus ik heb geweend, ik heb geroepen tegen hem, zelfs heb ik hem uiteindelijk een stamp gegeven en hem gezegd dat hij mij niet zomaar voor 4 maanden heeft achtergelaten om mij dan te dumpen. Nee, nee, Natalie laat niet op haar kop zitten! Blijkt dus dat meneer een beetje meer vrijheid nodig heeft (en die 4 maanden dan?) en dat hij in Libanon een meisje heeft leren kennen waar hij goed mee overeenkwam. Er is niets gebeurt (meisje heeft een vriend...nog belangrijker : hij heeft een vriendín!) maar ze kwamen goed overeen. En het was 'anders' dan met mij. Alle vrouwen die dit ooit al gehoord hebben weten dat dit één van de laagste dieptepunten in een relatie kunnen zijn. (en dit was al niet de enige!) Als hij denkt dat hij mij natuurlijk gewoon aan de kant kan schuiven voor de eerste de beste slet dat hij tegenkomt. Wel, dan zal ik hem moeten teleurstellen, want daar heb ik MIJN vrijheid niet voor opgegeven. En als het moet, ja als het moet, ben ik niet bang om dat mens/of mijn vriend een ferme tik tegen het hoofd te geven en te zeggen: FOEI, AF! En ik heb niet zomaar mijn maagdelijkheid (jaja, je hoort het goed!!) aan hem opgegeven om aan de kant te worden geschoven door een slet die iedereen in haar broek laat zitten. Overdreven...waarschijnlijk. Maar om mijn verhaal verder te horen kom je maar eens regelmatig mijn blog bezoeken. Vrijdag heb ik een afspraak met mijn vriend/of ja...wat hij nu ook is. Dus dit wordt zeker vervolgd !
Ik ben Natalie
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 22/05/1987 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vervelen, nietsdoen, fitnessen, bezig zijn.
Ben een duivel-doet-al maar kan ook dagen in mijn zetel blijven liggen. Dus een mens van extremen : de ene dag blij en g
) waarom hij maar niets zei. Vertelde hij me dat hij niet meer verliefd op mij was ! En, hoe nuchter ik dit ook nu kan typen juist dan was het mijn beurt om redelijk hysterisch te doen. Euhem, ik overdrijf graag in emoties. Dus ik heb geweend, ik heb geroepen tegen hem, zelfs heb ik hem uiteindelijk een stamp gegeven en hem gezegd dat hij mij niet zomaar voor 4 maanden heeft achtergelaten om mij dan te dumpen. Nee, nee, Natalie laat niet op haar kop zitten! Blijkt dus dat meneer een beetje meer vrijheid nodig heeft (en die 4 maanden dan?) en dat hij in Libanon een meisje heeft leren kennen waar hij goed mee overeenkwam. Er is niets gebeurt (meisje heeft een vriend...nog belangrijker : hij heeft een vriendín!) maar ze kwamen goed overeen. En het was 'anders' dan met mij.
