|
Na het lezen van verschillende artikels, leek het geen
slecht idee om een psycholoog te raadplegen.
Ik nam contact op met de eerstelijnspsycholoog. Na het bekomen van een afspraak, vroeg ik me
af of dat wel een goed idee was. Wat
zouden de mensen zeggen als ze hoorden of zagen dat ik een psycholoog
bezocht. Ik zag mijn buren nu al met een
vragende blik kijken. Waarom gaat hij
niet werken. Tot nu toe heeft er me nog
niemand aangesproken. Maar wat zeg ik
hierop?
Het introductiegesprek bij
de psycholoog viel dan uiteindelijk wel goed mee. Ik moest vooral veel vertellen en de
psycholoog maakte constant notities. Af
en toe onderbrak ze me om een directe vraag te stellen. Ik werd al vanaf het begin met mijn neus op
de feiten gedrukt. Op het einde van het
gesprek liet ze me weten dat mijn probleem niet kan opgelost worden zolang ik
bij mijn huidige werkgever blijf. Ze zou
me helpen om hier en daar wat aan mezelf te veranderen en werd er een tweede
afspraak gemaakt.
Tijdens mijn tweede gesprek werd me gevraagd om mijn dag terug opnieuw in te
plannen. Want tot op heden had ik slecht
1 activiteit en dat was mijn job. Het
evenwicht tussen job en gezin moet terug evenredig worden maar daar zal er nog
wat werk aan zijn.
|
