Beste familieleden, vrienden, kennissen en anderen met te
veel vrije tijd!
To blog or
not to blog, that was the question. En na lang beraad heb ik toch maar
beslist om een blog bij te houden over mijn ervaringen in Buenos Aires.
Vrijdagochtend 1 maart werd ik afgezet door een chauffeur
van het taxibedrijf Taxi Jean. De chauffeur bleek de oprichter en enige
werknemer te zijn. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat zijn naam Jean, aka papa,
was. Iets voor 8 vertrok mijn vlucht met Iberia naar Madrid waar ik enkele
uurtjes later op het vliegtuig naar Buenos Aires stap. De plaatsen op de vlucht
Brussel-Madrid waren misschien nog iets kleiner dan we van Ryanair gewoon zijn,
dus ik hoopte dat de lange vlucht iets beter was. Rond 12 uur was iedereen
ingestapt en geïnstalleerd voor de vlucht naar Buenos Aires. We hebben dan nog
ongeveer een uur gewacht tot de heel vroege Spaanse siësta van de crew voorbij
was en we eindelijk konden vertrekken. Over die vlucht kan ik heel kort zijn: individuele
tv-schermen bestaan blijkbaar nog niet in Spanje, de beeldkwaliteit van de
schermen die vooraan hingen was te vergelijken met die op een Skikot-bus en tot
overmaat van ramp besliste Ricardo om ons te vermaken met de nieuwe
Twilight-film. Na nog eens anderhalf uur wachten aan de douane op Ezeiza, de
internationale luchthaven van BA, werd ik opgewacht door mensen van de ViaVia.
Het weekend moest ik nog niet werken en dus maakte ik daar
dankbaar gebruik van om de omgeving rond de ViaVia, San Telmo, eens te
verkennen. Zaterdagavond zijn we in een typisch Noord-Argentijns restaurantje
geweest, waar er een optreden was. Maandagmiddag ben ik mijn enorm grote
studio, let op het sarcasme, ingetrokken. Alles is wel heel proper en ik heb
een terrasje om van het goede weer te genieten. Even iedereen jaloers maken,
een pull heb ik hier nog niet nodig gehad. Dinsdag ben ik beginnen werken in
het hostel en werd me alles uitgelegd. De eerste week was vooral inwerken,
opzoeken en allerlei zaken bespreken. Iets waar ik nog wel even zal moeten aan wennen is om al het personeel te begroeten met een kus. Dat is hier de gewoonte en het wordt niet geapprecieerd als je dit niet doet.. Woensdagavond ben ik met Kaat, de
Belgische vennoot van de ViaVia, en een Nederlandse vriendin van haar iets gaan
drinken in de Congo Bar. Op weg naar daar besefte ik pas hoe immens deze stad
is. Je rijdt van de ene wijk naar de andere en er lijkt haast geen einde aan te
komen. Wat opvalt is dat elke barrio een totaal andere uitstraling heeft.
Tweede opvallend punt is dat er in de stad toch nog enorm veel grote parken zijn. Na de werkuren worden deze parken overspoeld met overijverige joggers en snelwandelaars. Een deel van de cultuur waar ik niet plan ben om me in te verdiepen..
Maar goed we zaten dus bij Congo bar, dit café/restaurant
staat bekend om de goede cocktails, dus dat moest dan ook getest worden. En
inderdaad, er viel niets op aan te merken. Woensdagvoormiddag zijn we voor de
ViaVia gaan winkelen bij de Vital, een enorme winkel waar de Colruyt en Makro
nog wel iets van kunnen leren. Op gebied van grootte dan toch, want efficiëntie
bestaat hier duidelijk niet. Nadat alles gescand en betaald werd aan de kassa,
werd aan de uitgang van elke klant nog eens de hele kar gecontroleerd.
Letterlijk elk artikel werd afgetekend op het ticket. In plaats van 1 keer
aanschuiven moet je dus 2 maal aanschuiven, zeer boeiend. Vanaf zaterdagmiddag
was ik het weekend vrij.
Zondag heb ik met de
fiets de wijken in het zuiden van Buenos Aires verkend. Het was zalig weer,
geen wolk te bespeuren en meer dan 30 graden. Minpunt: ik was me natuurlijk
vergeten in te smeren. We passeerden onder andere het beroemde stadion La
Bombonera, de thuishaven van de Boca Juniors. De wijk rond La Bombonera is La
Boca, een wijk met veel armoede, mooie graffiti en bijzondere huizen. s Middags
is het in La Boca toeristisch maar s avonds kan je hier best niet komen.
Na een wandeling door La Boca reden we via de nieuwste wijk
van de stad naar een groot natuurgebied. Nadat we dit hadden doorkruist kwamen
we aan bij de Río de la Plata, de breedste rivier ter wereld. Die met de boot
oversteken naar Colonia, Uruguay, staat zeker op mijn agenda. Zondagavond
afgesloten op het dakterras van enkele Franse studenten die hier 6 maand komen studeren.
Bijgevolg was het opstaan maandagochtend niet van harte. Ondertussen is het
hier woensdagnamiddag en las ik net op internet dat de nieuwe paus, iets wat me
anders volledig koud zou laten, de aartsbisschop van Buenos Aires is. Nu ben ik
uiteraard toch wel benieuwd wat dit gaat geven hier in de stad.
Voilà de inspiratie is nu echt wel op, ben halverwege helemaal
opnieuw moeten beginnen omdat ik per ongeluk alles had verwijderd. Ik ben
duidelijk nog geen blogpro.. Van al dat harde werk heb ik dorst gekregen, dus
ga ik op zoek naar een terrasje in de buurt.
