En het is nog niet eens onze beurt. Nog lang niet, zelfs!
De toewijzingen zouden voor september zijn. Niet dus. Oktober dan maar. Maar oktober is lang, hé
Deze week worden ze echt verwacht. We hopen vurig een paar plaatsen op te schuiven.
Onze documenten liggen in Ethiopië, dus daar kan het ook al niet aan liggen.
Aangezien kleine broer nog niet direct op komst is, troosten we ons een beetje met prinses Arabella. De pop bij dit prachtige prentenboek kwam vorige week mijn winkel binnen. Ik heb er al veel wachtenden blij mee gemaakt
Gisteren was het zover. We mochten naar VOORBEREIDING II van Ray of Hope.
De avond begon om 19 uur. We waren een beetje te laat, maar nog lang niet de laatste.
Uiteindelijk bleken we met vier koppels uitgenodigd te zijn.
Fien vertelde ons nog eens hoe de procedure in elkaar zit, zowel bij ons als in Ethiopië. Het meeste hadden we ook al op intake en op de avond met mijnheer Bruk gehoord.
Er werd ook een video getoond. Dat vonden we heel boeiend, ook al was de video al in 1999 opgenomen.
Fien wilde helemaal niets loslaten over eventuele toewijzingen. Oh, oh, wat wordt het weer spannend voor een heleboel mensen! Voor ons ook, want we willen nu eindelijk toch weer eens wat opschuiven op de wachtlijst!
Om mezelf wat op te vrolijken, luister ik heel veel naar de cd's van Putumayo. Als je op het fotootje klikt, ontdek je wat er allemaal in deze schitterende reeks is verschenen.
En via Woeste Willem, in de Pontstraat 4 in Aalst, is al dat fraais ook te bestellen (als het niet in voorraad is).
Veel gebeurt er niet, momenteel. Niet in onze adoptieprocedure tenminste.
We staan met onze voorkeur op de achtste plaats. Da's fijn! Maar verder kunnen we er niet veel van zeggen.
In juli heb ik in mijn boekhandel een BoeFweek gehad. BoeF staat voor Boekenforum voor kinderen. Samen schrijven we, in een korte week tijd (5 ochtenden) een boek! 't Was weer leuk! De foto die bij dit stukje staat is een kleine impressie. Anja (volwassene op de foto) is niet alleen vrijwilliger in WOESTE WILLEM, maar ook een toffe vriendin. Bedankt voor alle hulp, Anja!
Volgende week, op 28 augustus, is er een informatie-avond met mijnheer Bruk, de contactpersoon van Ray of Hope in Ethiopië. Bedankt Els, voor het babysitten op die avond (al zijn Nathan en Yun natuurlijk geen baby's meer, met hun bijna 8 en bijna 6 jaar :) ) Hierdoor kunnen Han en ik samen naar de info-avond in Deurne.
Het schooljaar nadert met rasse schreden! Nathan en Yun hebben er zin in. Eigenlijk willen ze ALLES nieuw, maar daar steken we toch een stokje voor. Nathan gaat naar het tweede leerjaar, Yun naar het eerste! Spannend, spannend!
Wie op school met de Kameleonbieb-methode werkt (uitgeverij Die Keure) en toevallig in het vierde leerjaar staat (of een kind in het vierde heeft): Voor het eerst heb ik een leesboekje geschreven voor deze uitgeverij. Kijk, en dat vind ik dan ook superspannend :)
Het is weer lang geleden dat ik onze blog heb aangevuld. 't Is eigenlijk een beetje zelfbescherming: Heel fanatiek bezig zijn met onze procedure maakt me nog ongeduldiger dan ik al ben
Maar nu vind ik het toch hoog tijd om te vertellen waar we zitten.
Onze documenten zijn compleet. Volgende week brengen we alles naar onze notaris. Na legalisatie kunnen we dan weer naar Ray of Hope. Daar wordt nagekeken of alles correct verzameld en gelegaliseerd is.
Ons verslag, da's een verhaal apart: We staan al sinds eind februari op de wachtlijst van ROH, maar het openbaar ministerie heeft pas vorige week de tijd gevonden om iets aan ons verslag te doen. Nu begrijp ik wel dat adoptie voor de rechtbanken geen prioriteit heeft. Maar de wet zegt dat het openbaar ministerie zijn werk moet doen binnen de twee maanden na uitspraak. We zijn nu bijna vier maanden verder. Tjonge, leuk is anders
Enfin, beter laat dan nooit.
Er zijn in de voorbije maanden ook een aantal toewijzingen geweest. Met onze voorkeur staan we op nummer 11 (algemene lijst 76, maar van de 75 gezinnen voor ons hebben er 12 al een toewijzing en staan vijf gezinnen op stop).
En ook al komt ons kleintje er nog lang niet aan, toch groeit ons ongeduld.
Hallo allemaal,
