Gisteren werd ik gebeld door een vriendelijke mevrouw van Kontiki Travel in Gent. Ze vroeg naar welk mailadres ze onze tickets mocht doorsturen? Tickets? Stond dan al vast wanneer we nu echt weg mogen? Ja hoor! De tickets staan geboekt op vrijdag, 29 februari! We vertrekken om 20.40 uur en landen de volgende ochtend in Addis. JOEPIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIEIJEEEEEEEE!!!!!
We hopen vandaag binnen een week onze Moseo eindelijk voor het eerst te zien.
Een fotootje hebben we nog steeds niet. Maar die vliegtuigtickets maken veel goed. Errrrrrrug veel
Groetjes, Joke
PS We komen op Zaventem aan op 7 maart, om 7.15 uur! Iets voor de vroege vogels dus.
De kans is nu heel groot dat we vrijdag, 29 februari, naar Addis vertrekken. 100% zekerheid hebben we nog niet, maar dat is tamelijk normaal in een adoptieprocedure
Inge vertelde dat we vanavond of morgen het fotootje van onze Moseo mogen verwachten. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! Juist! Zo voel ik me nu!
Het is net acht uur 's avonds. Avond genoeg, Inge. Kom maar op met die foto!
Mijn verstand zegt me dat het pas morgen wordt, maar de rest van mij wil het vandaag nog niet opgeven.
Vandaag heb ik al zoveel mogelijk klanten en leveranciers ingelicht. De eerste boze reacties kwamen er jammer genoeg ook. Boos omdat hun bestelling niet binnen de drie dagen binnen zal zijn. Tja, als zelfstandige zonder vervangers heb je geen keuze.
Maar dat schud ik graag allemaal van mijn schouders. We willen héél erg graag naar Moseo toe.
De kans is erg groot dat we 28 of 29 februari mogen vertrekken naar onze Moseo! We staan versteld van de versnelling der gebeurtenissen en schieten behoorlijk in de stress! Moseo, we komen er aan, zoon!
Ik krijg de 27ste Jan Terlouw op bezoek. Dat hoef ik net niet uit handen te geven. Toch ook wel fijn, na zes maanden bellen en mailen rond een auteursbezoek
Vol spanning kijken we uit naar de ontmoeting met onze jongste zoon. Bij ROH denken ze dat we in de eerste of tweede week van maart zullen kunnen vertrekken. Het kan ons niet snel genoeg gaan!
Ondertussen ligt er al een klein aankomstlijstje bij Cocinella, in de Zwarte Zusterstraat in Aalst. Er staan vooral dingen op die we in Ethiopië al nodig hebben. De kans is dus groot dat we ons de meeste zaken zelf aanschaffen.
Gisteren vroeg ik aan Inge van ROH waar de tehuizen momenteel behoefte aan hebben. Ze hebben vooral nood aan medicatie, schriften, potloden, kleurboeken, stiften, scherpers.... Wie iets in wil zamelen, of thuis nog goed materiaal heeft liggen, mag dat altijd naar Woeste Willem brengen! (Pontstraat 4 in Aalst). We nemen het graag allemaal mee (in de mate van het mogelijke en de toegelaten kilo's, natuurlijk)! Ook gaan we nog eens bij de Aalsterse apotheken langs, om te vragen of ze niks te geef hebben. Stalen van pijnstillers enzovoort.
We hebben de naam van onze jongste nog niet op de blog gezet. Dat doe ik bij deze:
MOSEO
Een foto komt er niet op deze blog. Dat vinden we té openbaar voor onze kinderen.
Eindelijk! Vandaag kwam het verlossende mailtje van Ray of Hope! De rechter heeft een positief vonnis geveld!
Wat zijn we enorm blij dat de vijf weken wachttijd voor afreizen eindelijk ingaan. En ja, ik besef heel goed dat er nog veel meer kinken in de kabel kunnen komen. Maar daar wil ik even niet over nadenken. Dat snappen jullie vast ;)
Vandaag kregen we een mailtje van ROH. Zoals verwacht werd ons dossier vandaag niet behandeld. De mysterieuze politieman is nog niet gevonden.
Maandag moet mijnheer Bruk, samen met iemand van het MOC, opnieuw voor de rechter verschijnen. We hopen vurig dat er dan eindelijk een positieve draai in het verhaal komt!
't Is gek, dat een mens opeens blij kan zijn met een bagatel! De volgende zitting is dus op maandag. En ik sprong een gat in de lucht omwille van het feit dat dat binnen drie dagen al is. Deze kinderhand is vandaag dus gauw gevuld.
