Ellen Petri (24) in lingerie in een biechtstoel of poserend met een priester tussen de benen. 'P-Magazine' pakt deze week uit met een gewaagde fotoreportage. Het aartsbisdom betreurt de stunt.

BONN – De Duitse bisschoppenconferentie is het met de aartsbisschop van Keulen, kardinaal Joachim Meisner, eens dat katholieke godsdienstleraren niet mogen deelnemen aan multireligieuze vieringen op scholen.

Meisner besliste eerder deze maand dat de leraren erop moeten letten dat de Rooms-Katholieke Kerk ontbreekt bij vieringen waarin aanhangers van allerlei godsdiensten tot hun eigen God bidden.

Ook op katholieke scholen in Duitsland is het gebruik dat alle kinderen, of ze katholiek zijn of niet, deelnemen aan vieringen ter voorbereiding op het kerstfeest.

Volgens de woordvoerster van de bisschoppenconferentie moet bij multireligieuze vieringen er goed op worden gelet dat er geen vermenging van godsdiensten ontstaat. Samen met moslims bidden is niet mogelijk. Moslims bidden voor of na christenen, maar niet gezamenlijk met hen, zei de woordvoerster.

Het verbod van Meisner geldt niet voor het gezamenlijk zingen van kerstliederen, omdat dat eerder folkloristisch dan religieus is. Volgens de woordvoerder van de aartsbisschop heeft de EKD, de grootste protestantse kerk in Duitsland, in een lijvig document een soortgelijk standpunt als dat van Meisner ingenomen, maar heeft bijna niemand dat opgemerkt.

De kerken die lid zijn van de Raad van Kerken in Nederland, hebben afgesproken onderscheid te maken tussen interreligieuze bijeenkomsten en interreligieuze vieringen. Zij willen voorkomen dat de indruk ontstaat dat aanhangers van verschillende godsdiensten tot dezelfde God bidden.

Een gebed van een moslim of jood voor of na dat van een christen is echter wel mogelijk, zegt de woordvoerder van de rooms-katholieke bisschoppenconferentie.

(Uit: Brabants Dagblad, 12 december 2006.)

RONSE - God is overal, maar op het internet vind je hem het snelst. Via Google maar liefst op 395 miljoen sites, amper 22 miljoen minder dan wanneer je 'sex' intikt. Achter één van die webadressen schuilt de Church-Online van Johny en Elly uit Ronse. Het echtpaar is dag in dag uit bezig om de religieuze surfer naar deHeer te leiden.

Net als de zoektocht naar zingeving en spiritualiteit zelf is de queeste om op het world wide web het kaf van het koren te scheiden een hachelijke onderneming. Het aanbod aan religieuze sites is overweldigend en op het hilarische af divers. Van de officiële perkamenten en zeventalige site van het Vaticaan en de waardige infokiosk van Kerknet naar pagina’s waar u de cyberrozenkrans kan bidden, een bezoek kan brengen aan het heilig Graf of kan chatten met de Allerhoogste. Daartussen stoot de religieuze surfer op duizenden sites van uiteenlopende kerken en stromingen die heilige teksten verklaren of suggesties doen om uw hemel te verdienen.

Tegengewicht voor Satan

De Evangelische Church-Online van Johny (46) en Elly (42) Noteboom lijkt op het eerste gezicht op het kitscherige werk van een hobbyist, maar voor het echtpaar zelf en een handvol medewerkers en volgelingen is de cyberkerk een voltijdse bezigheid geworden. “We staan ’s morgens op en melden ons meteen aan”, zegt Elly, terwijl ze de laptop van haar schoot neemt en naast de desktop zet. “De hele dag door beantwoorden we mails, reageren we op berichten op het forum en schrijven we teksten en preken.”

Johny was elf jaar geleden nog wever in een Brugse textielfabriek toen hij een roeping kreeg. Zijn echtgenote was huisvrouw, maar ervoer een wonder toen ze tijdens een gebedsdienst plots zonder bril de psalm kon lezen die op een scherm werd geprojecteerd.

“We waren beiden al heel lang zoekende”, zegt Johny. “Ik voelde dat ik mijn leven in het teken van God moest stellen. Daarom heb ik twee jaar gestudeerd aan de evangelische theologische faculteit, je zou het een tegenhanger van een katholiek seminarie kunnen noemen. Ik heb mij vervolmaakt in het pastoraat, maar ook in het Grieks en het Hebreeuws om de Bijbel in zijn oorspronkelijke vorm te kunnen lezen. Het idee om het internet te gebruiken om ons geloof te belijden is in die tijd gegroeid. Op het net is veel occultisme en satanisme te vinden. Met onze Church-Online willen we een soort tegengewicht vormen en tonen dat God ook via het internet tot de gelovigen kan komen. Zeven jaar geleden zijn we gestart met een forum en een chatroom via msn. Nadien ontwierpen we een eigen site met preken en gebeden. We richten ons daarbij niet tot een bepaalde geloofsgroep, maar we vertrekken wel vanuit een protestantse levensvisie.”

Het huis des Heren

In al die tijd hebben naar verluidt een miljoen mensen de site bezocht. Behalve de constante discussies op het forum is er op maandagavond een bidstond en een chatmoment. “We willen op het internet alle activiteiten van een gewone kerk verzorgen”, zegt Elly. “We hebben daarbij heel specifieke doelgroepen op het oog. Mensen die ziek zijn en zich moeilijk nog naar een echte kerk kunnen verplaatsen of mensen die teleurgesteld zijn in de klassieke kerken en moeite hebben om nog de stap te zetten naar een priester. De anonimiteit van Church-Online kan hopelijk een tussenstation zijn op weg naar een deelname aan de traditionele geloofsbeleving.”

“Het zal immers nooit een vervanging zijn van een echte kerk”, verduidelijkt Johny, al wijst hij er terloops wel op dat de protestantse synode hen erkend heeft als officiële geloofsgemeenschap. De activiteiten van de cyberkerk zijn sinds twee jaar immers ook buiten de virtuele wereld te volgen, in de gebedsruimte het huis des Heren.

“We merkten dat er steeds meer nood was aan menselijk contact. Daarom zijn we met een reallife kerk begonnen. Twee keer per week komen hier een dertigtal gelovigen samen. Op woensdag om te bidden en op zondagavond om het Laatste Avondmaal te herdenken. Vaak komen mensen vanuit Nederland om de dienst mee te maken.”

Waar Johny en Elly van leven is niet helemaal duidelijk. “De mensen die naar de diensten komen, geven wel eens een bijdrage en op de site staat een rekeningnummer, maar geld storten is zeker niet verplicht en dient alleen om onze werkingskosten te dekken. Wij leven daar niet van. Ik begrijp dat u zich daar vragen over stelt, maar onze God is een levende God en die zorgt voor ons.”

Dominee Iwan De Graaf van de Protestantse Kerk Ronse loopt niet zo hoog op met zijn evangelische buren. “Het is een beetje een enge sektarische groep, die theologisch niet onderbouwd is”, meent hij. “Bovendien wordt er af en toe een charismatische genezer gesignaleerd. Toen de twee voorgangers hier in Ronse neerstreken, hebben ze nog geprobeerd de verdeling van voedselpakketten voor armen in handen te krijgen, maar daar heeft het Rode Kruis een stokje voor gestoken. Het is een beetje jammer als je op die manier zieltjes wilt winnen.”

9/11

Uit onderzoek van Pew Internet in de VS bleek twee jaar geleden dat tweederde van de Amerikanen die on line zijn het internet ook gebruiken voor religieuze aangelegenheden. 28 procent van de Amerikaanse relisurfers gebruiken het net om zich te verdiepen in hun eigen overtuiging, terwijl 26 procent zwevende gelovigen op zoek was naar hun spirituele gading. Opvallend ten opzichte van gelijkaardig onderzoek in 2001 was een aanzienlijke stijging van het verzenden en ontvangen van religieuze mails.

Vergelijkbaar Europees onderzoek is er niet, maar een bescheiden rondvraag leert dat de vraag naar religieuze informatie ook bij ons zeer groot is. Kerknet, de officiële site van de Belgische bisschoppenconferentie, is tien jaar online en zag de jongste vijf jaar zijn bezoekers systematisch groeien. "In november 2000 hadden we iets meer dan 16.000 bezoekers," zegt webmaster Marc Van Bavel, "dit jaar waren dat er al 163.000.”

Hetzelfde verhaal bij concurrent RKNieuws, de website van de onafhankelijke rooms-katholieke multimedia-organisatie Rorate, waar relisurfers op bepaalde momenten in de ‘Kathedraal’ samen van gedachten kunnen wisselen en bidden. “Sinds de start in 2002 zien we een exponentiële groei”, zegt hoofdredacteur Theo Borgermans. “Er is een zeer grote vraag naar religieuze informatie. Aangezien kranten die nauwelijks nog bieden, zoeken mensen hun gading op het net en in de boekhandel.” De site van de Katholieke Bijbelstichting, waar onder meer de nieuwe Bijbelvertaling te raadplegen is, kreeg vorig jaar bijna twee miljoen bezoekers, dit jaar kwamen er al drie miljoen voorbij.

Spiegel van de maatschappij

“Het valt op dat het aantal relisurfers sinds 2001 fors toeneemt”, zegt Ellen De Boeck van de faculteit Godgeleerdheid aan de KULeuven. “Ook in de moslimwereld is het belang van religie op het internet indrukwekkend gestegen sinds 9/11. We hebben vastgesteld dat het aantal webpagina’s waarin het trefwoord islam voorkomt tussen 2004 en 2005 steeg met dertien miljoen zoekresultaten. De terreur van 11 september 2001 en de oorlog in Irak in februari 2003 zijn daar wellicht niet vreemd aan. Religieuze, en in dit geval fundamentalistische, gebeurtenissen in reallife leiden immers tot meer berichtgeving over en vanuit de betreffende religies.”

“Ook al krijg je soms de indruk dat het aanbod aan religieuze sites te onwaarschijnlijk voor woorden is, ik ben ervan overtuigd dat het slechts een spiegel is van wat zich in het echte leven afspeelt”, aldus De Boeck. “Dankzij het internet komen mensen weliswaar sneller dan vroeger in contact met andere meningen en religies. Daarom vind ik het belangrijk dat het onderwijs jongeren wijst op de valkuilen van het internet. Veel religieuze sites spelen in op het bieden van zekerheden of zijn fundamentalistisch van aard, terwijl ze heel dynamisch en hip zijn opgebouwd. De hightech verpakking is vaak een verkooptruc om een statische en conservatieve visie op te dringen. Het is niet alleen moeilijk om te verifiëren of de aangeboden informatie betrouwbaar en juist is, er is ook geen hiërarchie of een autoriteit die bepaalde initiatieven afstraft. Zo begon de Franse bisschop Jacques Gaillot met het virtuele bisdom Partenia toen hij door zijn oversten aan de kant werd gezet. Ondanks het protest van de officiële rooms-katholieke instanties werd de site een enorm succes. Zo een controle-instantie, die selecteert wat wel en wat niet wordt verspreid, is er bijvoorbeeld bij het medium televisie wel.”

“De religie op het internet heeft echter nog te weinig geschiedenis om na te gaan of het medium ook werkelijk een invloed uitoefent op het religieuze leven in reallife . Wellicht wel, aangezien technologische evoluties altijd al hun gevolgen hebben gehad op de maatschappij. Daarom zou de veelheid aan religieuze informatie op het net er wel eens toe kunnen leiden dat mensen hun eigen geloof nog verder zullen relativeren. Noem het een soort herleving van de Babelse diversiteit, waarbij iedereen een andere taal lijkt te spreken en het moeilijk wordt om te onderscheiden welke nog betekenisvol is. Dramatiseren is echter uit den boze. Het internet op zich lijkt mij een te anoniem medium om mensen daadwerkelijk te overtuigen.”

(Koen Lauwereyns, op Rorate, 11 december 2006.)

HASSELT - Om het toenemende priestertekort op te vangen en de parochies te laten functioneren kiest 71 procent van de Vlaamse priesters voor het laten voorgaan van leken. Dat kan in zogenaamde woord- en communiediensten en uitvaarten. Méér priesters verkiezen deze oplossing dan het snoeien in het aantal vieringen of parochies.

Dit blijkt uit deel 4 van de priesterenquête die vandaag donderdag gepubliceerd wordt door Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen.

Jongere priesters zien niet zozeer een oplossing in woord- en communiediensten maar meer in fusie of afschaffing van parochies.

Kardinaal Danneels die dagelijks commentaar geeft bij de enquête in de kranten is geen voorstander van woord- en communiediensten. "Ik begrijp wel dat priesters niet overal tegelijk kunnen zijn maar zo’n oplossing kan enkel voorlopig zijn. Ik ben niet zo voor woorddiensten met communie. Een woorddienst, oké, dat is duidelijk, maar niet altijd automatisch de communie erbij".

Toekomst

Welke prioriteiten zien de Vlaamse priesters voor het kerkelijk beleid vandaag? Meer geloofsvorming, meer gebed en spiritualiteit en beter godsdienstonderwijs. Spectaculair is wel dat 83 procent van de ondervraagde priesters beter godsdienstonderwijs wil: voor 50 procent is daar zelfs "grote nood" aan.

Als de grootste bedreiging voor de toekomst worden vooral het materialisme en de onverschilligheid genoemd.

Ondanks alles heeft 27 procent van de priesters vertrouwen in de toekomst van de Vlaamse Kerk; 45 procent is eerder pessimistisch gestemd. (tb)

(Van: Rorate, 7/12/2006.)

HASSELT - Meer dan de helft van de Vlaamse priesters vindt dat de media een remmende invloed hebben op hun functioneren. Hete cynisme en de spot tegenover het geloof wordt door niet minder dan 65 procent ervaren als een bedreiging. Het is dan ook niet verbazend dat voor de overgrote meerderheid de Kerk meer moet investeren in media-aanwezigheid om de toekomst veilig te stellen.

Dat blijkt uit het derde deel van de enquête over Vlaamse priesters die Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen vandaag publiceren.

De paus en het Vaticaan hebben op ruim één op de vier priesters een remmende invloed, voor 32 procent is ’Rome’ van geen belang en voor 39 procent stimulerend.

De bisschoppen krijgen een positief rapport. Voor bijna drie op de vier priesters hebben ze een stimulerende invloed. De samenwerking met lekenvrijwilligers (89 procent) scoort overweldigend positief.

Dat de vele vergaderingen de meeste priesters dwars zitten was al bekend maar nieuw is de aversie voor vieringen waaraan niet-gelovigen meedoen uit traditie of als reden om te feesten. Een grote groep is voorstander van strengere regels voor het toelaten tot het doopsel, communie, vormsel en huwelijk. Met uitvaartdiensten voor niet-gelovigen hebben de meeste priesters geen moeite. (tb)

(Van: Rorate, 6/12/2006.)

VATICAAN - De Braziliaanse kardinaal Claudio Hummes, die onlangs door paus Benedictus XVI werd benoemd als hoofd van Congregatie voor de Clerus, heeft gezegd dat de kerk het celibaat in heroverweging kan nemen, omdat het hier niet gaat om een dogma.

’Het celibaat is een discipline, en geen dogma van de kerk’, zo zei Hummes in een vraaggesprek met de Braziliaanse krant Folha de S. Paulo. ’Het is zeker dat de meerderheid van de apostelen waren getrouwd. De kerk van vandaag, moet hiernaar durven kijken. Ze moet met de geschiedenis mee durven gaan’, aldus Hummes.

Hummes doet zijn uitspraken twee weken nadat het Vaticaan de noodzaak van het priestercelibaat opnieuw heeft bevestigd, in antwoord op de situatie rondom de voormalige aartsbisschop Emmanuel Milingo.

De 72-jarige Hummes, die aan het hoofd staat van het bisdom Sao Paulo, is de opvolger van de Colombiaanse kardinaal Daria Castillon Hoyos, als prefect van de Congregatie voor de Clerus.

Het Vaticaan heeft zich stevig verzet tegen het loslaten van het verplichte celibaat voor priesters, dit tegen alle kritiek in.

Vorig jaar nog heeft een van Frankrijks vooraanstaande Katholieken, abbé Pierre, geschreven dat hij er een voorstander van is dat priester kunnen trouwen.

In 2003 hebben meer dan 160 priester van het aartsbisdom Milwaukke in de VS een brief ondertekend waarin zij hun steun betuigen aan gehuwde priesters.

In de vroege kerk was er geen formele plicht voor clerici om ongehuwd te blijven. In de bijbel is sprake van de schoonmoeder van Petrus en vele geleerden geven aan dat verschillende andere apostelen getrouwd waren, evenals verschilden pausen, zoals ook de 9e-eeuwse paus Hadrianus II.

In de vroege Middeleeuwen echter, begon de beweging voor het verplichte celibaat van clerici te groeien en werd prominent onderwerp van discussie in de 12e eeuw.

Zo’n 100.000 tot 150.000 mannen hebben, wereldwijd, het priesterambt verlaten om te trouwen.

(Van: Rorate, 4/12/2006.)

ISTANBUL - De paus heeft tijdens zijn bezoek aan Turkije de druk van de ketel gehaald. Maar hij heeft wel veel water bij de wijn moeten doen.

Het is pais en vree tussen de paus en de -Turkse- moslims. Dat was alleen al te merken aan de cadeaus die donderdag door de hoofdrolspelers werden uitgewisseld. De paus schonk aan de moefti een kalligrafische voorstelling waarop een duif stond afgebeeld. De moefti schonk de paus een mozaïek met de afbeelding van vier duiven.

„De vredesduif, wat een samenloop van omstandigheden. Nee, wat stemt dit prachtig samen”, sprak Federico Lombardi, voorlichtingschef van Benedictus XVI donderdag in Istanbul opgetogen. Ook de Turken zijn verheugd over de positieve uitkomst van het bezoek. „Benedictus kwam als een vijand van de Turken”, schreef dagblad Radikal, „maar nu lijkt duidelijk dat hij verliefd is op Turkije.”

De paus ging de laatste dagen bijna door het stof om zijn gastheren te plezieren. Dinsdag schijnt hij gezegd te hebben voorstander van de toetreding van Turkije tot de Europese Unie te zijn. Woensdag zwaaide hij in Efeze enthousiast met de Turkse vlag en riep hij van Turkije te houden. Donderdag in de Blauwe Moskee verklaarde de paus dat hij „dit bezoek nooit zal vergeten.” In de moskee ging hij op verzoek van de moefti in gebed, om, zoals Lombardi omschreef, „zijn gedachten tot God te richten” - wat voor de toeschouwer wel erg relativistisch kon overkomen. In zijn ontmoeting met de Armeense patriarch Mesrob II sprak de paus met betrekking tot de Turkse massamoord op de Armenen niet van genocide, maar alleen van „tragische omstandigheden.”

Maar of alle inspanningen zullen leiden tot toenadering met de nota bene gematigde vorm van islam, zoals die in Turkije wordt uitgedragen, is maar de vraag. De Turkse president sprak woensdag zijn veto uit over een wetsontwerp dat de rechten van niet-islamitische geloofsgroepen in Turkije zou bevorderen. En de oproep de religieuze minderheden te beschermen, die Benedictus XVI en de oecumenisch patriarch Bartholoméus I donderdag gezamenlijk deden, krijgt in de Turkse pers nauwelijks aandacht.

Dan de verzoening tussen paus en de orthodoxe kerk. Benedictus XVI nam donderdag in de Sint-Joriskathedraal van Istanbul deel aan een orthodoxe mis, waarin Bartholoméüs voorging. Hun ontmoeting was bijzonder hartelijk. Als het aan deze mannen ligt, gaat de oecumene met volle kracht vooruit. Maar struikelblok is de patriarch van Moskou, de opperherder van de grootste zelfstandige orthodoxe kerk, die niets van het primaatschap van de paus wil weten.

Men kan in alle gebaren en uitspraken een groter plan zien, zoals in een opiniestuk in de International Herald Tribune staat. De krant schrijft dat de paus een alliantie aan het smeden is tussen rooms-katholieken, oosters-orthodoxen en moslims om de secularisatie van de samenleving een halt toe te roepen. De feiten van de laatste dagen wijzen daar echter nauwelijks op. En de duif, het universele symbool van de vrede, het leidmotief in de geschenken van de paus en de moefti, staat volgens Benedictus XVI eerder voor de Heilige Geest - een christelijke notie dus.

(Van: Rorate, 2 december 2006.)

Er gaapt een diepe kloof tussen het imago van kardinaal Danneels en dat van het instituut kerk.

(Dominique Minten in: De Standaard, 29/11/2006.)

ANKARA - Paus Benedictus XVI is dinsdagmiddag op de luchthaven van Ankara aangekomen voor een vierdaags bezoek aan Turkije. Hij werd er begroet door premier Recep Tayyip Erdogan. Die had, net voor de landing van het kerkhoofd, het bezoek bestempeld als ,"een bijdrage aan de wereldvrede".
De paus benadrukte dat zijn bezoek aan Turkije niet politiek, maar spiritueel van aard is, en in het teken staat van dialoog, verbroedering en het overbruggen van verschillen.
In Ankara bezocht de paus het mausoleum van Ataturk, de stichter van het moderne Turkije. In het gastenboek noemde hij Turkije ,"een ontmoetingspunt van verschillende religies en culturen, en een brug tussen Europa en Azië".
Morgen bezoekt de paus Ephesus, waar de maagd Maria haar laatste jaren zou hebben doorgebracht. Later reist hij door naar Istanbul. Daar zal hij onder andere de Blauwe Moskee bezoeken.

Veiligheidsmaatregelen

In het islamitische Turkije zijn strenge veiligheidsmaatregelen genomen naar aanleiding van het pausbezoek. Zo'n drieduizend agenten en scherpschutters bewaakten de luchthaven van de Turkse hoofdstad en de weg naar het centrum. Dat zijn er meer dan bij het bezoek van de Amerikaanse president Bush, twee jaar geleden.
Tijdens het weekend betoogden zo'n 20.000 Turken tegen het bezoek. Vandaag protesteerden enkele honderden opposanten tegen de komst van de paus.
De houding van veel moslims tegenover de kerkleider is verzuurd na de pauselijke lezing in Regensburg, waarin Benedictus een verband legde tussen islam en geweld en de superioriteit van het katholieke geloof verkondigde. Later drukte de paus zijn spijt uit dat zijn woorden misbegrepen waren, maar hij trok zijn uitspraken niet in.
Benedictus is in Turkije op uitnodiging van de Grieks-orthodoxe patriarch van Constantinopel. (llc)

(Uit: De Standaard, 28/11/2006.)

ROME – Bij het vorige bezoek van een paus aan Turkije was de islam nog geen thema. Inmiddels is dat anders, zeker nu er een paus op bezoek komt die in Turkije omstreden is. Volgende week waarschijnlijk geen blije volksmassa’s voor Benedictus XVI in Turkije, en dus ook geen pausmobiel. De moslims zitten sinds recente uitspraken van de paus over de islam niet op hem te wachten. En de enkele tienduizenden katholieken en orthodoxen die nog leven in Turkije kunnen de paus als ze willen wel in de kerken ontmoeten, zo is de gedachte.

Na Paulus VI in 1967 en Johannes Paulus II in 1979 is paus Benedictus XVI de derde katholieke kerkvorst die een reis naar Turkije maakt. De eerste twee bezoeken stonden in het teken van het verbeteren van de relaties tussen de orthodoxen en de katholieken, de twee grote christelijke kerken die in 1054 van elkaar scheidden tijdens het Grote Schisma. Islam was tijdens de vorige pauselijke bezoeken nog geen thema. Johannes Paulus nam het woord zelfs niet één keer in de mond. En zijn voorganger beperkte zich tot een korte groet in het Frans aan de moslimautoriteiten. Inmiddels hangt het thema ‘islam’ dreigend boven het bezoek. Zo zeer zelfs dat velen in Italië liever zien dat de paus thuisblijft, omdat ze vrezen voor zijn leven.

Tijdens zijn bezoek aan de Duitse stad Regensburg in september citeerde Benedictus een Byzantijnse veertiende-eeuwse keizer die de islam als „slecht en onmenselijk” omschreef. De uitspraak leidde wereldwijd en ook in Turkije tot verontwaardiging onder moslims. Benedictus was niet meer welkom in Turkije, zo suggereerden sommige Turkse moslimleiders. Alleen doordat hij zijn spijt heeft betuigd (over het feit dat hij verkeerd is begrepen), kan de reis volgende week toch plaatsvinden.

Het bezoek van de paus komt niet lang na de moord op een Italiaanse pastoor in het Turkse Trabzon door een jonge moslim in februari. De orthodoxen, Armeense christenen en de katholieken in Turkije hopen nu op steun van de paus, omdat zij in Turkije juridische problemen tegenkomen. Maar Benedictus zal zijn woorden zorgvuldig moeten kiezen. Hij zal waarschijnlijk in algemene termen spreken en refereren aan de universele rechten van de mens. Een boodschap als ‘wij geven moslims in het Westen de ruimte, dus jullie moeten christenen dezelfde mogelijkheden bieden’, zou averechts kunnen werken. Door de eeuwen heen vroegen christelijke machten herhaaldelijk extra rechten voor christenen, wat later vaak werd beschouwd als een poging om het Ottomaanse rijk van binnenuit te verzwakken.

Complicerende factor is ook dat Benedictus zich, toen hij nog kardinaal Ratzinger was, diverse keren heeft uitgesproken tegen de toetreding van Turkije tot de EU. Tegen de Franse krant Le Monde zei hij: „Turkije moet zijn toekomst zoeken tussen islamitische organisaties en niet in de van origine christelijke EU.”

De Turkse premier Erdogan, voorman van de islamitische AK-partij, zal de paus hooguit maar kort ontmoeten. Hij gaf de voorkeur aan een NAVO-bijeenkomst in Letland. Op de Italiaanse televisie zei hij hierover: „De paus is welkom in Turkije, maar hij moet Mohammed respecteren.” Een regeringswoordvoerder zei gisteren dat Erdogan probeert om de paus voor z’n vertrek op het vliegveld te ontmoeten.

(Van: Rorate, 26/11/2006.)

MECHELEN - Het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen - dat net als het vicariaat Brussel en het vicariaat Waals-Brabant deel uitmaakt van het aartsbisdom Mechelen-Brussel - werkt aan de uitbouw van drie regionale centra voor jongerenpastoraal. De bedoeling is dat deze centra per 1 januari operationeel zijn. De centra komen in de regio Diest, Grimbergen en Halle. In elk centrum zullen twee jeugdpastorale werkers werken.
De jeugdpastorale werkers zullen minder focussen op individuele contacten maar zich vooral richten op de ondersteuning van groepen en begeleiders van groepen (plussersgroepen, Lange Weg groepen, gebedsgroepen, Taizé-groepen, projectgroepen met jongeren).
Het vicariaat gaat ervan uit dat de jongeren de nodige aandacht verdienen en dat het zich als geloofsgemeenschap niet mag afsluiten voor hun leefwereld. Het is de bedoeling jongeren op te zoeken daar waar ze leven en waar ze zijn en daar met hen in gesprek te gaan over wat het leven zo boeiend maakt en hoe zij met leeftijdgenoten de kracht van het geloof kunnen ontdekken. (tb)

(Van: Rorate, 22/11/2006.)

ANTWERPEN - De cijfers over het geloof in Vlaanderen die het marktonderzoeksbureau Compagnie vorige week presenteerde zijn op het eerste gezicht wat ze zijn: een vrij oppervlakkige schets van een tijdsmoment. Van zo’n kleinschalig onderzoek – een telefonische enquête onder 564 respondenten – kan onmogelijk worden verwacht dat het met enige wetenschappelijke pretentie een complexe kwestie als het geloof in Vlaanderen in kaart brengt. Dat scjhrijft hoofdredacteur Bert Claerhout deze week in het christelijk opinieweekblad Tertio.

Ook dit keer is het dus niet moeilijk de onderzoekers met de vinger te wijzen of hun resultaten zo sterk te relativeren dat er nauwelijks wat van overblijft. De voorbije decennia werden we bovendien zodanig met negatieve statistieken over God en geloof overspoeld, dat we ermee hebben leren leven. Die gemoedsrust was nodig om niet in een negatieve spiraal terecht te komen, waardoor we ons almaar meer door frustraties zouden laten leiden en het risico zouden lopen nog verder van ons echte doel – Christus na te leven – verwijderd te raken.
Laten we de resultaten van het onderzoek eens vanuit een minder pessimistische invalshoek bekijken om de klassieke clichés, die met het beoordelen van dat soort statistisch materiaal gepaard gaan, te doorbreken. In de eerste plaats sluit het beeld dat van de hedendaagse gelovige wordt geschetst – met een minimum aan inspanningen het maximum uit het geloof halen –, zowel goed aan bij wat theologen en cultuurfilosofen daarover publiceerden, als bij wat we dagelijks rondom ons horen.

Ten tweede zijn de onderzoeksresultaten bij nader inzien niet zo negatief: 55 procent van de Vlamingen gelooft nog in één God, 71 procent gelooft dat Jezus heeft bestaan en 41 procent vindt dat het geloof de wereldvrede bevordert. Wij hadden het slechter verwacht. En de onderzoekers blijkbaar ook, want bij de voorstelling van de resultaten kozen ze niet voor niets voor de quote ‘God leeft!’.
De eerste vraag die daarbij rijst, luidt uiteraard: welke God? Uit de antwoorden van de respondenten blijkt dat daarover weinig eensgezindheid bestaat. Doordat velen zich niet kunnen voorstellen dat er ‘niets’ is, geloven ze dat er ‘iets’ is – het ‘ietsisme’ zoals dat inmiddels genoegzaam heet. ‘Iets’ wat ons op een indrukwekkende en overweldigende manier omvat, beïnvloedt en uitdaagt. Maar ook dat ‘iets’ is niet eenduidig. Voor sommigen is het een vage natuurkracht, voor anderen een hogere macht die alle touwtjes in handen heeft, voor weer anderen sluit het aan bij het mysterie: het onnoembare, het ondoorgrondelijke, het heilige. Hoe dan ook, voor ‘ietsisten’ is God niet langer Iemand die zich persoonlijk met ons bezighoudt, maar Iets waarin wij na onze dood opgaan.

Voorts blijkt uit het onderzoek dat een groot percentage Vlamingen ‘ja’ zegt tegen de religieuze behaaglijkheid en het religieuze sentimentalisme, kortom, tegen de leuke kanten van het geloof. Getuige daarvan de vaststelling dat nog 40 procent van de Vlamingen in het hiernamaals gelooft, terwijl de hel (18 procent) en de duivel (15 procent) veel minder bijval krijgen. Uiteraard is ook de kerk allesbehalve populair. Ze biedt in de reli-shop zure appels te koop aan door ons voor te schrijven dat we aan morele plichten moeten voldoen en door ons met een zondebesef op te zadelen.
God leeft, maar voor velen gaat dat besef met een grote mate van vrijblijvendheid gepaard. De God die ze zoeken, is een God die hun feelgood-ervaringen versterkt. Wat de kerk predikt, is evenwel het tegenovergestelde van religieuze behaaglijkheid en geestelijke wellness. Ze verkondigt een geloof dat onze gemoedsrust verstoort door ons met complexe gewetensvragen, moeilijk te doorgronden geloofswaarheden en ethische idealen te confronteren. Doordat het christendom ervan uitgaat dat God nooit het bezit van de mens kan zijn, zal het geloof voor de christen nooit een rustgevende bezigheid zijn.

Niet onbelangrijk is ook dat het Compagnie-onderzoek ondubbelzinnig het ongelijk bewijst van al wie de dood van God heeft voorspeld. Religie verandert weliswaar van gedaante – waarbij velen hun toevlucht nemen tot een zelfgemaakt ‘hierboven’ –, maar verdwijnt niet. Terwijl het aantal vrijmetselaars en humanisten samen amper acht procent bedraagt, beschouwt 53 procent van onze bevolking zich nog altijd als gelovig. Dat betekent dat de meerderheid van de bevolking weigert het goddelijke volledig uit het leven te bannen. Met andere woorden, religie blijft onmisbaar – getuige daarvan de hunker naar religieus getinte rituelen, zingeving en diepgang. Maatschappelijk is de rol van kerk en geloof evenmin uitgespeeld. Ook al wil 51 procent van de Vlamingen dat geloof en politiek zich onafhankelijker van elkaar opstellen, dan pleit nog altijd bijna een op de twee Vlamingen voor een maatschappelijk geëngageerd geloof.
Nu allerlei geestelijke leidsmannen en therapeuten zich voor de poorten van de kerk verdringen, mag die zich niet in de eigen knusse theologische bastions terugtrekken. Dat betekent niet dat ze in het tempo van de tijdgeest moet huppelen, wel dat ze actief op de maatschappelijke ontwikkelingen moet inspelen en dat ze haar boodschap op het publieke schouwtoneel moet laten horen. De tijd lijkt opnieuw rijp om te zaaien.

(Van: Rorate, 22/11/2006.)

VATICAANSTAD - Het Vaticaan heeft het belang van het celibaat voor roomskatholieke priesters herbevestigd, zo heeft KerkNet Vlaanderen vrijdag gemeld. Gehuwde priesters mogen nog steeds niet weer hun ambt opnemen.Het priesterschap staat in de rooms-katholieke Kerk niet open voor gehuwde mannen. Het was daarom opmerkelijk dat een verzoek om gehuwde priesters weer toe te laten gisteren/donderdag op de agenda stond van topberaad tussen de paus en de Romeinse Curie, aldus KerkNet. Een vrijdag uitgebracht communiqué ging niet in op de inhoud van dit drie uur durend beraad, maar bevestigde de waarde van het priestercelibaat.
In de verklaring stelt het Vaticaan dat ''de waarde van de keuze van het priestercelibaat volgens de katholieke traditie is herbevestigd evenals de noodzaak van een solide menselijke en christelijke vorming voor zowel de priesterstudenten als de al gewijde priesters''.
De directe aanleiding voor de vergadering waren de activiteiten van de geëxcommuniceerde Zambiaanse aartsbisschop emeritus Emmanuel Milingo. Hij pleit met zijn beweging 'Married Priests Now!' (Gehuwde Priesters nu!) voor afschaffing van de celibaatsverplichting.
Milingo werd eind september automatisch geëxcommuniceerd omdat hij vier gehuwde mannen tot priester had gewijd. Bij een door hem georganiseerde bijeenkomst van priesters en hun partners worden volgende maand in New York duizend deelnemers verwacht. Milingo (76) keerde in juli terug naar Maria Sung, met wie hij in 2001 door sekteleider Moon in de echt werd verbonden.

(Uit: De Standaard, 17/11/2006.)

(Van: kerknet.be, 15/11/2006.)

ROME - Anderhalf jaar na zijn ambtsaanstelling heeft paus Benedictus XVI verrassend een topvergadering bijeengeroepen in het Vaticaan over het omstreden thema van het celibaat voor priesters. Bij het topberaad van de Curie, nu donderdag, staat de zaak van de geëxcommuniceerde Afrikaanse aartsbisschop Emmanuel Milingo (76), die onlangs in de Verenigde Staten gehuwde mannen tot bisschop heeft gewijd, op de agenda.

Paus Benedictus XVI heeft de verantwoordelijken van alle Vaticaanse 'ministeries' bijeengeroepen voor een topberaad morgen over het priesterschap voor gehuwde mannen. Op de agenda staat onder meer de vraag of priesters die de jongste jaren getrouwd zijn, weer tot het ambt toegelaten moeten worden.

LONDEN - De Britse popster Elton John heeft zondag verklaard voor een verbod op alle religies te zijn. De 59-jarige zanger vindt namelijk dat ze homofoob zijn en niet voldoende blijk van mededogen geven.
"Ik denk dat de godsdiensten altijd geprobeerd hebben haat tegen homoseksuelen te doen ontstaan. Ik zou de religies verbieden", zo verklaarde de zanger aan de Britse zondagskrant The Observer. "De georganiseerde religies lijken niet te werken. Ze maken van de mensen haatdragende kuddedieren en geven echt geen blijk van mededogen", voegde hij eraan toe. "De wereld staat niet ver van de escalatie naar een Derde Wereldoorlog en waar zijn de leiders van de religies?", vraagt de popster zich af. "Waarom zijn zij niet in conclaaf? Waarom tonen ze zich niet samen?"
De zanger maakte een vergelijking met "de vredesbeweging van de jaren zestig toen muzikanten naar de mensen toe gingen door vredesconcerten te organiseren. Als John Lennon nog zou leven, zou hij de leiding ervan nemen", dacht Elton John. De muzikant, die een stichting tegen aids leidt, beloofde ook zijn actie voort te zetten. "Ik ben immers bijna zestig jaar. Ik kan niet blijven zitten en blind zijn voor wat er gebeurt", besloot hij. Elton John trouwde in 2005 met zijn Canadese vriend David Furnish voor de wet. Vorig jaar werd in Engeland en Wales namelijk een wet over het homohuwelijk goedgekeurd. (bvb)

(Uit: De Standaard, 12/11/2006.)