Voor de 3de dag op rij dan maar vandaag.Een donderdagritje met de mannen. Met 11 vanmiddag; Luc weet altijd wel wat uit z'n mouw te schuddenEn vermits vandaag de zon eindelijk nog eens "echt" van de partij was, niks dan blije gezichten. Helshoven-Broekom via de "konijnenpijp" Lauw-Herstappe: Pino hield het voor bekeken. Wihogne-Juprelle-Liers; Oupeye-Visé. De oever van de Maas volgend naar Kanne Veranderen van stroom: Albert kanaal nu. Vroenhoven-Briegden. Platte band voor Bibi. Na veel gesukkel dan toch 3de keer goede keer. Al moest ik de weg huiswaarts bobbelend doen. Via Spouwen-Alt Hoeselt-Gors op Leeuw naar Gotem-Rijkel.Heerlijk in het zonneke op terras achteraf.
Vandaag stond de rit van Saffraanberg op mijn agenda. M'n zoon had een versnipperde dag genomen en zou me vergezellen. Met z'n beidjes naar Brustem toe; onderweg pikten we Rita op. Aan de start even wachten op papa en zoon Smet; ook Sophie schreef zich in en vervoegde ons. Het werd een hartelijk weerzien; er moest ook veel bijgebabbeld worden.Sneu dat ze enkel de korte afstand kon rijden. De organisatie had dit jaar voor een gans ander parcours gekozen; dit jaar eens de Maas over in Andenne. Niks dan lof over het traject; ook de aanduiding ( pijltjes op wegdek)en ook de bevoorrading picco bello.
Engelmanshoven-Mielen-Borlo; Kortijs-Trognée en via Burdinne-Héron naar Couthuin voor de bevoorrading. Nu volgende het mooiste stuk: Surlemez-Andenne, de Maas over en het echte klimwerk kon beginnen.Côte de Bohissau, côte de Bousalle. Een kleine onoplettendheid en we misten een pijltje: we kwamen bijna in Haillot uit. Demi tours: bergop. Gelukkig heeft deze regio geen geheimen meer voor mij en kwamen we algauw terug op het juiste spoor.Coutisse-Haltinne-Groynne-Bonneville. Côte de Bellaire ook geen doetjeSclayn-Seilles: een kuitenbijter langs het kerkhof naar Landenne was een verrassingske, ook voor mijOpnieuw Couthuin voor de 2de bevoorrading op zelfde plaats als daarstraks. Lavoir-Vissoul-Omal; Bettincourt-Rukkelingen Gelinden.. Onderweg moest ik vaak gas terugnemen om zeuneke en Johan nie kwijt te spelen. Samen uit; samen thuis.
Een grimbergen hadden we wel verdiend; m'n eega, de korte afstand gefietst, wachtte ons op. Met z'n 3tjes zijn we nog een spaghettike gaan eten in de mess en daarna tegen een gesappig tempootje naar huis.
Te fris voor de tijd van het jaar: amper 16° werd het vandaag. De zon had een offday.Toch een mooie bende aan de start, maar liefst 21 man. Blij weerzien met m'n ex Ford collega Giacomo.Rohnny zou het peloton naar Mardesous leiden, her en der wat geholpen door Maurice.Via Jeuk-Geer naar Avin; Forville-Nâmeche. De vallei van de Samson volgend tot Faulx-les-Tombes. Door het bos naar Courrières. Crupet-Yvoir-Foy-Sosoye-Maredsous. Hoog tijd voor koffiepauze. Eenmaal in Saint Gérard is het bergaf naar Lesve-Malone. De afdaling van de citadelle van Namen en dan was het hoog tijd voor de surprise en meteen de zwaarste klim van de dag: Rue de Balart in Bouge: 800m; 10,6%; 14%. Voor velen was dit een eerste kennismaking met deze kuitenbijterVia Beez naar Marche-les-Dames en de carriére omhoog. Velen hadden zich wat vergist van straatje, zodat hun fiets een mooi uitzag Ville -en Waret naar Hèron; Ciplet-Poucet en over Kortijs-Borlo naar Bevingen.
Toen ik in februari de diagnose te horen kreeg en de daaraan verbonden behandelingen die zouden komen en nog moeten komen, had ik nooit gedacht dat ik vandaag toch Landen-Trois Ponts-Landen zou kunnen fietsen. Maar het is me gelukt. Weliswaar moest ik passen bij de "grote jongens" Guy, father &son Gilis en Eddy. Deze laatste zou de 150 tocht rijden; Rohnny keerde al heel snel terug huiswaarts wegens familiale omstandigheid. Gelukkig had ik aan Dirk, nog wat last van jetlag, even voorbij Hamoir een volwaardige compagnon. Soms lukte het ons om even in een groep mee te fietsen, doch meestal slechts met z'n 2tjes. Het parcours blijft nagenoeg ongewijzigd; de organisatie is zoals altijd top.Al was het even wennen aan de paarse pijlen. Even na 7h vertrokken we in Landen voor enkele opwarmerkes doorheen het glooiend Haspengouw. Eenmaal de Maas over is het andere koek. Côte de Hermalle- Fraiture-Ellemelle.Vanaf Hamoir begint het pas echt, weliswaar het mooiste deel van het parcours en meteen ook het zwaarst. De hellingen volgen elkaar nu veel vlugger op in minder dan 20 km. Filot Insegotte-Ferrières-Grand Trixhe en dan die ellendige Ancienne Barrière. Ook al zie je van ver de top, het blijft zwoegen. Voorbij "Plopsa Coo": La Gleize- Xhierfomont-Cheneux. Lorcé- Hôyémont-Mont. Na de laatste bevoorrading in Limont wachtte ons nog 2 beklimmingen: Rotheux en Les Cahottes. In Hollogne-sur-Geer verzeilden we in een mooi groepje. We besloten mee te fietsen tot in Gingelom. Velm-Halmaal: dan is Dirk thuis. Voor mij restte nog alleen te fietsen naar Alken.
Vorige editie heb ik moeten passen wegens zitvlak kwetsuur; dit jaar uitgereden. Ik probeer er alleszins alles aan te doen om ook volgend jaar weer terug van de partij te zijn. De eerste overwinning was vandaag, de uitdaging is volgend jaar.
M'n bedoeling was om er vandaag enkel maar een" losrijdend" tochtje van te maken, met een beperkt aantal kilometers. Doch eenmaal op weg met m'n makkers is de vooropgestelde intentie zo foetsieAls dan Luc nog tekent voor de rit, is de uitdaging te groot. Gelukkig moest er nie al teveel geklommen worden en zijn de "beentjes" nog goed voor zaterdag. Met z'n 9 aan de start. In Batsheers kon nog net een valpartij voorkomen worden: oorzaak was een bidon van Charlie. Van Awans ging de rit verder naar Jemeppe. Langs de overs van de Maas blijvend: Flemalle-Hermée/s Huy- Tihange. Om uit de vallei te geraken werd gekozen voor Le Sartage: 900m; 8,9%; 13% met uitloper Al Bâche. Via Warnant-Omal -Borlo terug naar het terras in de zon.
De terugweg vandaag. Uitzonderlijk konden we al om 7h Frühstück. Het dienstertje leek wat teleurgesteld dat er niet meer spiegeleitjes werden gegetenEven na 8h de fiets op. Direkt klimmen: Prüm-Bleihalf-Sankt Vith. De teller wees amper 55km aan ,doch al 1015hm. Een koffie was hier al welkom, zeker gezien de lage temperatuur: amper 8°. Rodt-Vielsalm. De bedoeling was om via Mont le Soie te gaan, doch deze klim was onderbroken. Trois Ponts-Coo. In de vallei blijven leek het best, doch is de weg naar Stoumont over La Gleize ook nie te onderschatten. Remouchamps-Aywaille. Hoog tijd om de magen te vullen. Friet-Vol au Vent De Chambralles werd wijzelijk links gelaten anders zou die in het vervolg wel een Côte de Vol au Vent kunnen gaan heten Rivage-Esneux Neupré; de Maas over in Engis. Ook hier werd als de ganse 3 daagse met de"bus" naar boven gefietst. De zwakste schakel bepaald de snelheid. Verlaine-Waremme-Brustem. De vooraf verwittigde eega's zaten ons op te wachten in de Bron. Eindelijk terug belgisch bier en wat is er dan beter dan een Westmalle Tripel.
Info: 197km; avg.24,2km/h. 2115hm.
Ondanks de frisse temperatuur, de onaangename noordenwind; toch meer dan een geslaagde 3 daagse. Lang heb ik getwijfeld om mee te gaan gezien m'n huidige toestand. Maar alles opperbest verlopen; blij dat ik het meegemaakt heb. Chapeau voor Geert om deze uitstap te organiseren. Ik weet wat zoiets te weeg brengt. Een pluim voor onze chauffeur om vaak achter ons getjaffel na te rijden. Mooi verzorgd hotel, prima bediening, excellent eten. Aja, op kamer met vader en zoon Hollebeke is een belevenis op zichzelf
476km; 5881hm; het gemiddelde is van geen tel. Een groep is altijd maar zosnel als de zwakste schakel. Niks dan blije, tevreden gezichten bij aankomst.
Geert en ik waren al vroeg uit de veren: tijd voor een ochtendwandelingske; ook al was het alles behalve echt wandelweer. Lichte, misserige regen. Het start uur werd opgeschoven naar 10h. Op de agenda vandaag een ritje om los te rijden. Amai, als dat tegenwoordig losrijden genoemd wordtMaar ja, zonder voorbereiding een rondje Eifelpark......Bitburg-Gondorf-Oberkail. De talloze dorpjes met naam eindigen op dorf, born enz. zijn teveel om te onthouden De eerste 10km inderdaad losrijden met een gesappig tempootje langs een riviertje en spoorweg. Maar algauw kondigde daarna een eerste klim van 17% zich aan. Het vloeken stond sommigen nader dan het babbelen. Dat er nog velen zouden volgen bleek achteraf. De kilometers en hoogtemeters achteraf spreken voor zich. Gelukkig werd onderweg een bakkerij gevonden met bijhorende koffiebar. Even een klein buitje voor we terug in ons hotel kwamen, maar da kon de pret niet meer deren. Vandaag iedereen al fietsend naar boven. In de bar werd de groene trui,, als dapperste, uitgereikt aan Ludo. Hij stak z'n oortje nogal toe ie ze aantrok. Natuurlijk moest ie z'n "knechten" trakteren s' Avonds werd voor ons speciaal de barbecue aangestookt. Jammer dat het geen terrasjes weer was. Maar er werd wat verorberd om de verbruikte caloriën weer op pijl te brengen. Van het vochtverlies bij te vullen, zullen we maar nie sprekenHet werd a long evening.
Bagage ingelaten en om 8h konden we met 10 op de fiets en Benny met de volgwagen vertrekken voor ons verlengd weekendje naar Geroldstein. Geert kent de weg blijkbaar als z'n broekzak. Een maandje geleden ben ik nog samen met hem de weg nog eens gaan verkennen, maar toen met de wagen.Het scheelt natuurlijk wel altijd als je weten wat je te wachten staatVreren-Froidthier-Limbourg. Tijd om de voorraad energie op te slaan, want vanaf nu zou het werken worden. Barrage de la Gileppe-Botrange-Robertville-Bütgenbach.Een 2de stop in Büllingen, waar er wat moest gezocht worden naar de juiste richting wegens een omleiding aldaar. Gelukkig beschikt Geert over een ingebouwde gps geraakten we zonder veel omhaal kms terug op de goei weg. Kronenburg-Stadtkyll-Geroldstein. Maar zoals zo vaak zit het venijn in de staart, ook vandaag.Ons hotelletje bevond zich een 5tal km buiten de stad in Müllenborn. Een stevig klimmetje moest nog overwonnen worden. De laatste 500m een La Redoutje met en stijging van maar liefst 18%. Het geluid van schoenplaatjes op de asfalt van sommigen was goed te horenEine grosse weisse was verdiend. De spaghetti stond an zeggens klaar om de eerste honger te stillen. Een heerlijke 3 gangen menu s' avonds; doorspoeld met wijn; aan de bar werd overgeschakeld op pilsjes van 033cl: Bitte ein Bit. Maar best ook, want het werd stilaan middernacht. Hoog tijd om dodokes te doen. Met Maurice en Geert kameren is een belevenis, al werden wij oudjes veroordeeld tot de kinderkamer
Met 11 klaar voor een donderdagritje vergezeld van een heerlijk zonneke.We gaan ze missen de komende dagen. Zullen in het weekend content moeten zijn met de helft aan temperatuurHugo moest om 3h terug thuis zijn; das voor Luc no problemo om dan een ritje aan te passen.Pech voor Pino, die al heel snel terug moest wegens mechanische problemen. Halen-Schaffen-Molenstede; Rillaar-Miskom-Hoeleden. Voor Hugo hoogtijd om huiswaarts te keren. Luc besloot er nog een sok aan te breien, gezien het nog te vroege uurOplinter-Overhespen-Helen Bos.Ondertussen had ook Eddy ons verlaten..Zoutleeuw-Wilderen werd ons eind bestemming. Hoog tijd om na te " zeveren" op terras
Gordijnen open: regenMaar wie weet klaart het toch nog op. Njet dus, toen het tijd was om te vertrekken regende het hier nog steeds.En vertrekkende met regen, daar pas ik nu momenteel wel voor. Achteraf zou blijken dat de groep praktisch geen regen heeft gehad en een mooie rit hadden naar Remouchamps, 170km. Well done boys. Naar de middag toe werd het ook hier droger en misschien waren er nog wel enkelen bereid om te vertrekken om 12h. Weeral een njet. Koen was ik op Terbiest al tegen gekomen. Deze had ook vanmorgen gepast, want ook in Zoutleeuw regende het. Met z'n 2tjes een toerke Ulbeek-Alken om tegen 13h aan de Panderosa te zijn in de hoop daar een groepje te vinden. maar ook die "mennekes" hadden blijkbaar schrik van de donkere wolkenToch daagden er nog 4 op. Maar al heel gauw, nog voor Zepperen hielden Paul Fr. Rudi Latet en nog iemand, het al voor bekeken. Eén "echte" uit Rapertingen had er wel nog zin in en vergezelde ons verder. Niet te ver uit de buurt, want de wolken werden steeds donkerder. Wellen-Kortessem. In Wimmertingen moest even geschuild worden voor een fikse bui.Time to go home.
Met 18 vertrokken onder een staalblauwe hemel, de zonnestralen al heerlijk op de blote benen en armen.Geert had een ritje gepland naar de Voeren. Als voorbereiding op het volgend weekend, mochten er wat meer kilometers op de teller. Via Tongeren-Bassenge over de Hautain naar Visé. Bombaye-Warsage. Nu kregen we echt wat klimwerk onder de wielen geschoven:ThierSaive-Bois du Roi naar la Heydt. Voor mij werd het nu hoogtijd om huiswaarts te keren: moest 's namiddag voor zoon gaan supporteren tijdens Genk Loopt. Daags voordien was ik andere zoon gaan zien eindigen in Mechelen voor Kom op tegen Kanker. Via Neufchâteau terug naar Visé; zo kon ik op verkenning van dat wegje evenwijdig met de Hautain. Best te doen als het droog is. Via Mal-Lauw-Hoepertingen naar huis. Een smsje van Geert meldde me dat de groep er 152 op teller had staan. Mooi zo Een mooie rit, geen makkie gezien de hoogtemeters en de temperatuur.
Nog wat friskes bij de start, doch (bijna) iedereen in zomerse tenue. Al konden de mouwstukjes toch nog geapprecieerd wordenWat onaangename wind koelde de temperatuur wat, doch rond de 20°....amai, we worden verwend. En het ziet er nog beter uit voor de komende dagen. Eindelijk.Een 16man sterke peloton trok zich op gang onder leiding van Eddy W. Van bij de start de beuk erin, tja kwestie van warm te lopen Onze gids wist ons over mooie autoloze, en vaak binnenwegjes via Zoutleeuw-Schoonderbuken naar Averbode te brengen. Op een zonnig terrasje werd halte gehouden. Molenstede- Diest: mooi klimmetje Grasbos meegepikt. Schaffen-Halen-Geetbets; de thuishaven van onze gids,Binderveld, konden we nie langs laten liggen. Vroeg terug zodat wij de beste plaatsjes op terras konden invullen
Eindelijk eens terug een lange dinsdag rit met mijn "makkers" En ik mag gerust content zijn van mezelf: 209km. Een morele overwinning voor mijMooie opkomst vanmorgen; enkelen zag ik voor het eerste maal; met de anderen was het een welkome weerzien. Zelfs met een ex Ford collega. Op het programma stond Durbuy; Rohnny wou van de gelegenheid gebruik maken om de Willy Vannitsen Classic te verkennen.Veel zon hebben we niet gezien vandaag, maar er kon toch in korte broek gereden worden. Al was niet iedereen van die mening: koukluimen
Borlo-Omal-Bodegnée-Amay. de Maas over en côte de France. Strée-Vierset Barse, côte d' Ereffe. Via Jamagne naar Tahier: côte d' Ossogne. Les Avin-Ocquier-Petite Somme. In Durbuy konden we plaats nemen in de zon op terras, genietend van een koffie. De lege magen werden ook gevuld; sommigen met een "Dagobert".Côte de Warre-Houmart. Door Vallée du Néblon naar Ouffet en Ellemelle. Tavier -Aux Houx- Hermalle-sous-Huy. Côte de Flône was de "laatste" van de rij. Verlaine-Remicourt-Opheers-Groot Gelmen-Brustem. De vele klimmetjes zonder naam die wegen soms nog het zwaarst. Zeker op het eind toe. Zelfs Maurice had plots krampen tot achter z'n oren Gezien de lange afstand en de hoogtemeters mag ik dik tevreden zijn
Van de beloofde zon was niks te bespeuren; het was een frisse ochtend met amper 3° op te teller. We zouden tot bijna s' middag moeten wachten alvorens de eerste straaltjes zon erdoor kwamen en ze deden meteen goed. Met z'n 15 aan de start voor een ritje van Peter. De "brothers Dalton" Geert en Peter keerden al heel vroeg terug huiswaarts. Voor de overblijvers werd het een mooie rit: qua kilometers, maar zeker qua hoogtemetersMooi in training voor onze driedaagse uitstap naar Geroldstein. Via Kleine Vorsen naar Bertrée. Villers-le-Peuplier-Héron-Couthuin: daar werden de beentjes al een eerste keer getest.De power komt stilaan terug in m'n benen. De Maas over tot Andenelle. Côte de Bohissau ook gekend als La Flime: 2400m; 5,6%; 13%. De uitloper naar Soliéres is ook nie te onderschatten. In Gran Marchin was het tijd voor koffie bij J.P. het caféetje bij ons bekend uit de Waalse Pijl. De patron ging zelfs rond met de koekedoos Die dekselse betonweg naar Marchin, die voor geen meter "loopt" De Ereffe af en meteen Haie de Barse: 1700m; 7,2%; 15%. Strée-Fraineux waar de deelnemers aan de Philippe Gilbert ons kruisten.Saint-Sèverin-Engis-Horion Hozémont-Remicourt- Hasselbroek. Geen tijd voor een "après" ik werd op een communiefeest verwacht.
Gokken op een droge periode tussendoor. Meer zit er hier in ons belgikse voorlopig nie in. Volgens de buienradar zou het namiddag nog meevallen, dus nie twijfelen. Aanvankelijk met z'n 9, doch Pino verliet ons al vroeg; nie veel verder zou ook Peter huiswaarts keren. Een ritje van Luc, dan kun je de mouwen al opstropen. Da laatste moet je nie letterlijk nemen, want met een temperatuur van amper 12° kun je nog bijna in winterse outfit rijden. Sometimes it snows in April
Borlo-Kortijs-Omal-Warnant Dreye. Een eerste klimmetje meldde zich aan in Moha: het zou nie de laatste worden want door Couthuin is ook nie plat.Bas Oha-Andenne- Sclaigneaux-Chant des Oiseaux-Fernelmont. Proberen de donkere wolken te ontwijken was nu de regel. Wasseiges-Lens Saint Remy: Luc en ik besloten de regenjasjes aan te doen. Een misverstand tussen de andere boys: zij waren doorgereden. Via Cras Avernas naar Roost Statie: de jasjes verdwenen terug in de achterzak. Nog even door Kerkom en Bevingen om in onze staminée te geraken. Just in time; want een plensbui van regen en hagel brak los. Even later arriveerden ook Maurice en Alain. Amai, deze laatste is blijkbaar goed in form: fietstte afgelopen zaterdag Luik Bastenaken Luik: 275km. En dat met geregelde winterse buien: chapeau
Info:134km; avg.30,2km/h; 950hm.
Hopelijk gaat m'n conditie nog wat in stijgende lijn, want ik ga mee op 3 daagse naar Geroldstein
De bedoeling vandaag was om met de ganse club gezamenlijk naar Landen te fietsen om daar deel te nemen aan de rit Kom op tegen kanker. Doch de slechte weersverwachtingen zullen er wel schuld aan hebben dat er maar een beperkte opkomst was vanmorgen aan ons lokaal. Een 8 tal A's, 6 B's van de C enkel An en van de D geen ziel te bespeuren. In Landen aangekomen vertrok de A voor hun ritje naar Andenne-Marchin.Nog maar net buiten Landen konden de regenjasjes al bovengehaald worden. We zouden ze niet meer moeten uittrekken. Cras Avernas-Lens Saint Servais-Geer. Rohnny en ik besloten het voor bekeken te houden en huiswaarts te keren. An was meteen ook te vinden voor dit idee. Wat later zou zelfs iedereen van onze groep terug aansluiten. Onderweg kregen we af te rekenen met korrelhagel en natte sneeuw; verdikke wat doet die ijsregen pijn op het aangezicht: geen purple rain, maar frozen rainHoe korter bij thuis , hoe meer het opklaarde en er kwam zelfs een flauw zonneke piepen. Doch te weinig om ons te " ontdooien"Recht naar huis; het werd een hele karwei om de sluiting van helm en schoenen open te krijgen met bevroren handenEerst een beetje klimatiseren alvorens onder de douche te gaan.
Het lijkt wel of de winter nu pas begint; amper 2° bij de start en daarbij een gure noordenwind. Veel zou het nie opwarmen: hooguit een 9°. Gelukkig hebben we het toch droog weten te houden. Good old Rohnny maakte vandaag z'n her entrée in ons midden. Na eerst een visite bij hem thuis om z'n zwembad in opbouw te bewonderen; leidde Peter ons verder via Wilderen naar Halen-Linkhout. Even het jaagpad volgen om in Hasselt uit te komen. Dan maar over de blauwe boulevard en via fietstunnels naar Runkst, om uiteindelijk in Terkoest te komen. Een wierewar van losliggende kabels achter een marktkraampje, en daar schoof me wiel onderuit. Gelukkig maar een stom valleke; zonder kleerscheuren.
Eindelijk eens een lentedagje: heerlijk om in zomerse tenue kunnen fietsen.Bij de start waren de mouwstukken nog een beetje welkom, doch al snel konden ze in de achterzak verdwijnen. De tegenwind voelde soms nog wat schraal aan, doch het was al een pak minder dan gisteren. Profiteren dan maar, want de komende dagen wordt het weer late herfst. Van Kortessem naar Hoeselt. het voorstel van Peter om een terrasje te doen in 't Gasthuis te Alden Biesen., werd meteen goedgekeurd .Heerlijk in het zonneke. Wie dacht dat het daarna een ingekort ritje zou worden, kent Luc nog niet goed Riemst-Bassenge-Sluizen; Rutten-Gutschoven. En via Groot Gelmen terug naar Brustem. Nazeveren opnieuw in de zon op het terras van De Bron.
Toen ik begin maart de diagnose te horen kreeg, was ik er bijna van overtuigd dat ik vandaag de Waalse Pijl enkel op tv zou kunnen volgen. Ik mag echter van geluk spreken dat ik weinig of geen last gehad heb van de eerst behandeling. Ik kon blijven fietsen, zij het dan wat beperkter, en vandaag kon ik zelfs met de fiets naar de koers in Hoei. Doorzetten , volhouden en nie bij de pakken blijven zitten. Waar is de tijd dat we met een bende van 20 30 man vertrokken naar de koers. Mss heeft de lange rit van gisteren er wat mee te maken, en zit er nog veel melkzuur in de beentjes bij velen. Luc heeft daar schijnbaar geen last van; Ivo had soms wel last van beestjes in de beentjes.Maurice gisteren ook wijselijk gepast, was ook van de partij. In Mielen kwam Charlie ons vervoegen. Te laat in Hoei om de ladies te zien starten, dan maar rechtdoor naar Marchin. Koffietijd in ons vertrouw cafeetje waar de tijd letterlijk is blijven stilstaan. Een beetje met de tijd mee dan toch: een koffiefilter i.p.v de vroegere koffiepot. De bouletten zijn er echter gebleven Na de doortocht van de vrouwkes , zijn we gaan kijken naar de "mannen" op de top van côte de Solières. Op een paar 100 m van elkaar konden we het peloton 2maal aan ons zien voorbij rijden. In Henimont besloten we huiswaarts te keren en de finale op tv te volgen met een blonde grimbergen voor ons. Aja, in Villers-le-Bouillet kwam Peter ons tegen op weg naar Hoei. Hij was maar al te blij dat ie rechtsomkeer maakte en z'n wagonnetje aan ons aanhechtte. Valverde mag zich nu wel tot master van de muur noemen: voor de 4de keer in z'n carrière: de 3de op rij. Amai.
Te fris voor de tijd van het jaar; amper 2° bij de start.De lange broek, vest en handschoenen terug uit de kast.Gelukkig is het droog gebleven en konden we met z'n 25 van start gaan voor een ritje van Geert onder de noemer: La vache qui ri.Iedereen vroeg zich af waar dat zou kunnen zijn.Surprice. Tussen Aalst en Mielen reden we de Bgroep van Melveren voorbij, tijd om even een babbeltje gaan slaan met Marianne. Via Corswarem-Borlez naar Bodegnée. In Ampsin langs de oever van de Maas in Quai de Lorraine alvorens de rivier over te steken in Tihange. De "vluchtweg" rue des neuf bonnieres: van stijgingspercentage bijna geen tel: 6°. Maar met een betonnen wegdek dat van geen kanten loopt; open vlakte waar de wind vrij spel heeft, lijkt het een beest. Bijna boven een klein misverstandje: da komt ervan als de reisgids achteraan bengeltVan een lachende koe was geen spoor. Slalom om de slagboom in Rausa. Fond d' Oxhe omlaag: opgelet voor de vele kuilen en putten in het wegdek. In Ombret naar Hermalle-sous-Huy. In Mallieue wachtte ons nog een verrassing voor velen: de Malheureu. Rue Surface- rue Grevesse. Gelukkig werd Thier Riga links gelaten. Van Stockay naar Jehay das bekend. Seraing-le-Château -Waremme. Dan kum het kotter.
Bij aankomst deelde Geert tipkaasjes uit: uiteraard deze met een lachende koe op de doos.Zo zagen we toch nog een vache qui ri vandaag.
 "Wink"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
want door Couthuin is ook nie plat.Bas Oha-Andenne- Sclaigneaux-Chant des Oiseaux-Fernelmont. Proberen de donkere wolken te ontwijken was nu de regel. Wasseiges-Lens Saint Remy: Luc en ik besloten de regenjasjes aan te doen. Een misverstand tussen de andere boys: zij waren doorgereden. Via Cras Avernas naar Roost Statie: de jasjes verdwenen terug in de achterzak. Nog even door Kerkom en Bevingen om in onze staminée te geraken. Just in time; want een plensbui van regen en hagel brak los. Even later arriveerden ook Maurice en Alain. Amai, deze laatste is blijkbaar goed in form: fietstte afgelopen zaterdag Luik Bastenaken Luik: 275km. En dat met geregelde winterse buien: chapeau
 "Sad"){kind=icon}
