Vanmiddag kwam de zon even piepen, alhoewel het toch maar aan de frisse kant bleef. Naarmate de uren verstreken, hoe minder de zon nog zin had om zich te laten zien. Goed dat we tegen die tijd warm gefietst waren. En of we dat waren. In tegenovergestelde richting de Vannitsen tot de industriezone van Engis; de klim naar Aux Fontaines langs Sart Malmy: 1500m, 9%, Max 17%. Naar Amay terug en dan via Villers-le-Bouillet over Thier de Paquay: 850m; 9%; 18% naar Warnant-Dreye-Geer weer naar St-Truiden. Zo staan er weer 113km bij en tegen een gem. van 30,6 is dat meer dan voldoende voor een dinsdagritje.
Vanmorgen was het maar heel fris. Gelukkig was het zonnetje van de partij, zodat het toch een aangename herfstdag werd. Van regen gespaard, konden we de rit van gisteren, helemaal maken. We waren maar met z'n vijven; zodat het toch een pittig ritje werd. Zeker als Niels voor de zoveelste keer eens aan kop ging sleuren. Dan zijn de 123km tegen een snelheid van 32,6 meer dan genoeg.
Vanmorgen leek het helemaal herfst: mistig, kil. Om 10u besloot ik toch maar wat te gaan fietsen. Na korte tijd moest ik huiswaarts keren om andere, meer winterse kledij aan te trekken. Lange broek en dikkere trui waren welkom. De planning was om de rit van morgen te verkennen, maar in Ans werden de wolken zo dik, dat er regen van kwam. En niet zomaar wat gedruppel. Zodat ik behoorlijk nat thuisgekomen ben. Morgen zullen we de rest van het parkoer wel doen, onverkend. Kwam net niet aan de 100km, 99 om percies te zijn, en om nog een extra km in de regen te fietsen......Liever onder een warme douche.
Vanmiddag kozen we voor een vlak ritje: richting Zolder-Houthalen-Bokrijk. Moet nie altijd heuvelachtig zijn. En zo hebben we ook eens een terrasje gedaan in Kelcherhoef. Genietend van de mooie nazomer. Dus iedereen tevreden en dan zijn de 121km ruim voldoende.
Deze namiddag daagde de zon uit om een fietstochtje. Heb maar toegezegd. Een rustig ritje over Bilzen-Hoeselt, genietend van de aangename najaarszon. En dan zijn de 75km meer dan voldoende.
Het leek wel zomer vandaag, 'Indian Summer', helaas voor korte duur. maar wat we gehad hebben......Wat is het toch aangenamer fietsen als de zon van de partij is. Was dan ook een fijn ritje. Maurice weet toch altijd wat uit de mouw te schudden. En de streek van de Burdinale-Lavoir-Héron-Jauche-Landen is altijd fijn om te fietsen. Zo zijn er weer 114km bij gekomen op de teller.
Gezien wij maar met 5 waren , opteerden we om samen te fietsen met de Bgroep. Was een mooi ritje, Alden Biezen-Heukelom-Tongeren. De wind blies in het nadeel, zodat het best een pittig ritje werd. Iedereen begint wat moe te worden, en dan zijn 110km genoeg.
Net als vorig jaar, zijn we vandaag in Buggenhout de 'Superano Classic' gaan fietsen. Op uitnodiging van Marianne, haar ex club reed die tocht elk jaar. Jammer dat er van haar ex collegas niemand meer was. Zou ze dan toen al zo snel gefietst hebben dat er nu niemand meer overblijft? Dit jaar was er een vernieuwd parkoer en was de langste afstand teruggebracht op 100km. Uiteindelijk slecht 97km. Wel een mooi ritje door een voor ons weinig bekende streek. Met de paar heuveltjes, waarvan in Galmaarden-Vollezele de Congoberg: 1150m; 5,5% gem; 8% max. de meest noemenswaardige is. De zon kwam af en toe wat tevoorschijn; de tegenwind maakte de rit wat zwaarder. Maar voor een ritje in het naseizoen is het best te doen.
"I have a dream" van Abba klonk door de straten van Sôlden om 06h s' morgens.Het was een drukte van gewelste zoals altijd. Veel verder dan aan ons hotel, ben ik niet geraakt op de startrij. De spanning steeg hoe korter het bij de starttijd kwam. Eens de helicoper in de lucht begint te cirkelen om sfeerbeelden te maken, weet je dat het niet meer lang duurt. Nog even....daar gaat het startschot. Om 6h51 reed ik over de startlijn. De dalende weg naar de Kuhtai kende dit jaar voor een paar mensen minder geluk. Uit de tunnel was er een valpartij, met een paar toch ernstige gekwetsten. Een kleine oponthoudt, maar toch even voet aan de grond. Op de Kuhtai werd al een schifting gemaakt. De mooie afdaling hiervan zorgde ervoor dat de teller de 100km/h aanwees. De zon was ons nog gunstiger gezind dan vorig jaar, zodat je niet veel aan kledij moest meesleuren. Even wat tegenwind op de Jaufenpass was een verwelkoming om wat af te koelen. Tijdens die klim voelde ik de eerste kramp opkomen, maar gelukkig niet te erg. De Timmelsjoch echter werd een lijdensweg. Aanvankelijk was er geen vuiltje aan de lucht en was ik op weg om m'n tijd van vorig jaar scherper te stellen. Op 4km van de top echter kwamen de krampen terug; niks hielp; en was ik genoodzaak om de rest naar de top toe,te voet af te leggen. Zelfs het vlak gedeelte door de tunnel, lukte niet. Ook geen sinicure om bergop te stappen met een fiets aan de hand. Eenmaal boven kon ik gelukkig weer op de fiets, maar toen wachtte me in de afdaling een onweer, zodat ik daar ook nog een kwartiertje moest voor schuilen. De ergste regendruppels voorbij, weer op de fiets, maar dan is de snelheid downhill heel wat minder. Maar ik heb ondanks alles de finish toch gehaald in 10u46, weliswaar meer dan een uur langer dan vorig jaar, maar heelhuids aankomen is belangrijker. Voorlopig is "Mein Traum" over. Althans wat betreft Oostenrijk. Maar er zijn nog andere dromen, zoals...........................
Voor een opwarmertje kozen we dit jaar voor de beklimming naar Vent. Boven in het dorpje stopt de weg, zodoende moet je wel langs zelfde weg terug naar beneden. Maar de moeite waard voor een mooi panorama. En toch op een hoogte van 1900m. Beneden in het dal nog een ommetje gemaakt, maar Nico en ik besloten het voor vandaag voor bekeken te houden en hebben dan maar genoten van het zonnetje op de terras. En waren de 48km voldoende.
Ziezo, de laatste dinsdag dat we om 9h30 vertrekken, zit erop. Tenzij er nog een "Indian Summer"zou komen. Dan zouden we misschien nog eens een wat langere rit maken. Niemand had er blijkbaar nog veel zin in vandaag, was het nu te wijten aan het weer of aan de rit van vorige zondag, wie weet. Patrick wou een ritje verkennen die hij volgende week wil doen met wat werkcollegas van hem. Van Bas-Oha over Côte de Ben Ahin: 2500m; gem.6%; max 11%. Via Marchin weer naar Hoei om toch nog eens over de Mûr te gaan.Via Ombret naar Amay en dan ophoog aan funerarium. Met die kuitenbijters in Rue Malvaux en Rue Pirka. Ben benieuwd hoe z'n collegas dat gaan smaken. Als straf moet ie misschien wel extra weekends doen. Maar ieder van ons was tevreden en zo heb ik er toch weer 126km.
Voilà,de 'Vannitsen Classic 2008' zit er weer op. Dit jaar zijn we samen met onze vrienden van de Zuid Limburgse mee gereden. Van een verbroedering gesproken!!! Jammer dat hun groep uitgedund aan de start kwam, en dan nog verschillenden onderweg voor een andere, kortere afstand kozen. Want hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Wij waren met 7, op Marnic en Johan na, beiden nog in verlof, dus voltallig. Dat het een pittig ritje ging worden,dat stond vast. En dat de "krachten" wat gemeten zouden worden, kon je zo weten. Maar onze "boys" waren toch telkens vooraan te vinden Maar met wat goede wil, lukte alles. Zodat we op een paar mensen na, samen weer op het domein van Terbiest toekwamen. Waarna we op taart getrakteerd werden door Maurice voor z'n verjaardag. Van de voorziene 188km, werden het uiteindelijk 190km. Gezien de talrijke omleidingen, een chapeau voor diegenen die de route uitstippelen en achteraf uitpijlen. Een heel mooi nieuw stukje was er in Paradis, daar waar we de vorige edities een afdaling hadden met een weg in heel slechte staat. Weliswaar met wat extra klim bij; Trou de Bosson-Werbemont-Chevron-Chession en zo naar Lorcé, maar beter zo. Met de kilometers erbij van en naar huis kom ik toch op 203km. Wat afstand betreft, klaar voor volgende week. Maar daar krijgen we wat anders onder de wielen geschoven.
Deze voormiddag hebben we de kleinste 'Vannitsen Classic' gereden. We waren net op tijd binnen voor de regenbui. Ik had maar 70km, maar met het oog op morgen is dat voldoende.
Aanvankelijk dacht ik van vandaag niet te gaan fietsen, maar het was toch weer sterker dan mezelf. We waren maar met z'n 3en, en dan met de wind in het nadeel. Maar Francis heeft het niet te moeilijk gemaakt en gezien hij veel binnenwegen kent, was het best een fijn ritje in de regio Fumal-Verlaine-Remicourt. En staan er 105km bij op de teller.
Vandaag hebben we de Vannitsen ,de nieuwe afstand 160km, opnieuw verkend met het oog op komend weekend. We hebben deze al eens gefietst in april, maar ditmaal zijn er toch nog een paar wijzigingen aangebracht. Zo wordt er dit jaar weer Côte de Hermalle aangedaan. Ook in Nandrin wordt de oude route voor een deel opnieuw gevolgd, aansluitend een mooi stukje door een bos in Moulin. De terugweg is ook enigzins wat veranderd en dit door wegenwerken. Zelfs vandaag waren er nog een paar hindernissen. Misschien wordt er nog wat veranderd,daar de afstand meer bedraagt dan de aangegeven 160km. Maar het zal wel loslopen en de vooruitzichten zijn dus goed voor het weekend. Voor mij staan er weer 184km bij.
Was maar een gesukkel van mijnentwege vandaag. De rit van eergisteren zal er wel nog voor iets tussen gezeten hebben. Was al blij dat de Ben Ahin niet helemaal tot boven moest beklommen worden. Maar op de terugweg uit Hoei, moesten we toch nog via de Thier des Malades: 800m: 8,5%gem; 20%max. Maar voor ieder van ons was de rit lang en zwaar genoeg. En dan zijn de 115km voldoende.
Op de feestdag van 15 augustus, rijden we al sinds vele jaren de rit van de Stuwmeren in Vlijtingen. De langste afstand was vroeger 180km, en bracht ons langs de Stuwmeren van de Vestre-Robertville-Gileppe. Nu heeft de organisatie de rit ingekort tot 160km, en is er amper nog de Gileppe erbij. Veel is ook hier niet meer van te merken, daar men in vliegende vaart langs passeert. Maar het blijf toch nog een mooi ritje, zeker omdat we die regio niet vaak aandoen. En met de nodige beklimmingen blijft het toch nog een pittig ritje. Gezien het mindere aantal km besloten we van thuis uit met de fiets te gaan. Zo staan er dan 240km op de teller; en met een gem van 32 over de ganse afstand, mogen we best tevreden zijn.
Het leek wel herfst vandaag. Er viel al wat regen toen we vertrokken, maar zogauw laten we ons niet ontmoedigen. En Luc probeerde telkens van uit de regenbuien te blijven. Is ons niet altijd gelukt, zodat we een paar keer zijn moeten schuilen. Eerst in Geer,2de maal in Fumal. Maar Luc wou toch naar Modave dus.....En het klaarde toch op en later werd het zelfs nog best aangenaam. Via Hoei, naar Marchin, over Chemin du Comte; 2800m, 6% en max 10%. Verder langs Saule Marie naar Jamagne, Vyle-et-Tharoul naar Pont de Bonne. Vandaar naar Nandrin-Neupré-Engis-Awirs om aldaar via Rue du Cowa: 1500m, 6%, 12%; naar Lamine, Waremme en weer naar huis. Met de strakke wind, de kuitenbijters en met maar met 3man, best een pittig ritje. Maar we konden bij terugkeer zelfs op terras zitten bij Martine, en dan smaakt een fris biertje extra. En staan er weer 150km bij.
Het leek wel herfst vandaag. Er viel al wat regen toen we vertrokken, maar zogauw laten we ons niet ontmoedigen. En Luc probeerde telkens van uit de regenbuien te blijven. Is ons niet altijd gelukt, zodat we een paar keer zijn moeten schuilen. Eerst in Geer,2de maal in Fumal. Maar Luc wou toch naar Modave dus.....En het klaarde toch op en later werd het zelfs nog best aangenaam. Via Hoei, naar Marchin, over Chemin du Comte; 2800m, 6% en max 10%. Verder langs Saule Marie naar Jamagne, Vyle-et-Tharoul naar Pont de Bonne. Vandaar naar Nandrin-Neupré-Engis-Awirs om aldaar via Rue du Cowa: 1500m, 6%, 12%; naar Lamine, Waremme en weer naar huis. Met de strakke wind, de kuitenbijters en met maar met 3man, best een pittig ritje. Maar we konden bij terugkeer zelfs op terras zitten bij Martine, en dan smaakt een fris biertje extra. En staan er weer 150km bij.
Het zonnetje kwam er vanmiddag door. Dus besloot ik van wat te gaan fietsen. Op het einde van m'n straat, waren de pijlen van DDL nog goed zichtbaar. Heb deze dan maar gevolgd. Verste punt is Vlijtingen, maar eer je daar bent, door veldwegen( goed dat het opgedroogd was) en dorpjes, bekend, en sommigen dan toch weer voor het eerst. Maar voor een tussendoor ritje, best aangenaam. En toch 100km toen ik weer thuis was.
