Het weer was ons goed gezind vandaag. Weliswaar betrokken en op het einde van de rit donkere dreigende wolken, maar geen spatje regen. Moet maar geluk hebben. De heuvelachtige regio, Hoeselt-Bassenge-Oreye, zorgen toch altijd voor een mooi en afwisselend parkour. Als er dan met de snelheid (30,3km/h gem.) en met strakke wind in het nadeel gefietst wordt, moet je niet veel twijfelen. Thuis gekomen stonden er toch weer 127km op de teller.
Het weer viel mee, zeker in de voormiddag. Toen was de zon van de partij, namiddag kwam er wat bewolking opzetten, maar gelukkig is het droog gebleven. Maurice wist er weer een prachtige rit van te maken. Deels de route de Buissoniere. Dat er dan het nodige klimwerk bij te pas komt,weet je zo. De eerste van de dag was in Ramioul: Côte de Fays, overgaand in de Gros Chéne; bekend,maar blijft een taaie. In Esneux ging het over de spoorweg, links. Daar staat een naambordje 'Montfort' doet z'n naam alle eer aan. Lange klim over rue Lincé naar Chaply-Lincé-Sprimont. In Aywaille aangekomen, was het tijd voor een koffie. De eerstvolgende was de Chambralles( Was dat nu voor de 4de of 5de keer dit jaar al?) Terug in Comblain-au-Pont omhoog naar Fairon via de Geromont: 1650m; 7%; 10%. Over LaRock-Xhos-Tavier-Tinlot om weer in Amay te komen. Daar wachtte ons de laatste van de dag, maar wat voor enne. Eerst de vernieuwde kasseitjes op en dan links tussen de huizen omhoog. Laatste boontjes wegen het zwaarst zegt het spreekwoord. Maar ik heb er toch weer 170km bij op de teller.
Voilà, staan er toch weer 143km bij. Was een pittig ritje: deels van Niels en deels van mij.Via Oteppe naar Andenne; daar de beklimming van Les Ruelles in Gives. Ken die klim maar al te goed, vorige keer kwam ik er op te val. Maar ja, met een 25% is dat niet moeilijk. Overgaand in de Solière, kwamen we weer in Marchin. Daar moest Haie de Barse overwonnen worden: 1700m; gem. 7,5%; max. 15%. Stree is nu ook niet bepaald vlak, op en af gaand. Terug in Amay wachtte ons nog de klim in Flône, wel bekend, maar altijd een moeilijke na een zware rit. En daarna nog golvend tot in de club. En met ons zeven, tegen 31 gem. moeten we niet verlegen zijn na zo'n rit.
Wat een weer; lijkt wel herfst in plaats van putteke zomer. Besliste voormiddag toch maar wat te gaan fietsen, anders zou men nog afkick verschijnselen kunnen krijgen. Met wind op kop vertrokken richting Hannuit. Enkele dreigende regenbuien kunnen omzeilen, maar op de terugweg dan toch een bui. Gelukkig kwam daarna de zon weer wat tevoorschijn, zodat ik al wat opgedroogd was bij thuiskomst. En die 70km staan er toch weer bij.
Even voor 8h vanmorgen kreeg ik al een foontje van Maurice, met de mededeling dat ze om 9h zouden vertrekken, gezien de weersverwachting van de namiddag. Aanvankelijk waren we maar met z'n drietjes, maar we wisten Luc ook nog te overhalen en zijn hem gaan oppikken bij hem thuis. We zijn maar in de omtrek gebleven, zodat we eventueel bij regen gauw thuis waren. Gelukkig bleef het op wat gedruppel na , in Zolder , droog en was de zon toch een beetje van de partij. Zodat het toch nog een aangenaam ritje werd van 106km.
Vandaag moesten we een andere rit maken dan op de kalender vermeld stond. We opteerden voor een ritje naar Hoei. Dat er dan het nodige klimwerk is, weten we ondertussen al. De eerste beklimming was Entre 2 Thiers: 1400m, 11% gem, maar 19% max. We kennen deze beklimming van vorige jaren. Maar nu is er een volledig vernieuwd wegdek in asfalt. Mss is de klim nu wat minder zwaar dan vroeger met al die gaten in het wegdek, maar het blijft toch een echte kuitenbijter. De volgende was de Mûr de Huy,alom gekend. Terug in Tihange moest de Côte de Cabendes. Ditmaal eens de zuidkant, ook wel gekend als Côte de Villers-le-Bouillet: 1400m, 7% gem, 18% max, maar bij aanvang een muur om tegen aan te kijken. Als er dan 124km met een gem van bijna 32 op de teller staan, mogen we best tevreden zijn over ons zelf.
Als er zaterdags niks echt speciaals is, is een ritje in de Picasso altijd fijn meegenomen. Rohnny wou een deel van zijn rit van de zondag verkennen, dus......De regio Landen-Jandrain-Hannuit: soms toch nog even op een nog onbekend paadje. Maar zo kwamen er toch weer 92km bij. En wat herstellend fietsen met het oog op de rit van morgen.
Deze voormiddag zag het er naar uit dat we de zoveelste donderdag zouden moeten passen. Na lang aarzelen ben ik toch maar vertrokken, gelukkig maar. Op een paar druppeltjes na is het toch nog droog gebleven. Al zijn we veiligheidshalve niet ver uit de buurt geweest. Maar de regio Tongeren en Bovenistier zorgt toch voor wat afwisseling qua parkour. En als je de rit aan Luc toevertrouwd, weet je dat het voor niet minder dan 100km is. Driemaal een 1tje staan er op de teller.
Rudi was er vandaag terug bij. Zodoende zijn we vandaag maar naar Postel gefietst. Wat ontspannend fietsen, vlakke wegen, heerlijk weertje, moet niet altijd tegen het limiet zijn. We zijn door Balen gefietst, van de 'bom van Balen' hebben we niks gezien. Ergens zou het wel eens tof zijn, den Tom eens op een ritje tegen te komen. Maar ja, gebeurt maar eens per jaar dat we in die regio komen. Dus is die kans altijd klein. Zo zijn we al halfweg het jaar; de teller begint al aardig op te lopen en vandaag komen er weer 156km bij.
Vandaag stond de rit van Chaudfontaine op het menu. Deze rit hebben we al grotendeels gedaan op 9 februari. Maar door een omleiding in het Luikse, waren we van het parkoer af. Chapeau voor Niels om toch weer op de goede weg te geraken en zo konden we de eerste klim van de dag; Bois de Beyne met z'n venijnige staart van 22% toch weer beklimmen. De volgende 'muur' was Voie des Chars, met ook een max van 22%. Normaal zouden de dan via de Sart Tilman terugkomen; maar deze was vorige week onderbroken en opteerden we om via Roche-aux-Faucons te gaan. Voor sommigen onder ons wat dit de eerste kennismaking met deze klim, die dit jaar ook voor de eerste maal was opgenomen in LBL. Met een gem van 10%, maar eerste 1300m zijn behoorlijk steil: gem 11% met een max van 18%. Met in Flémalle 1 straatje verkeerd in te slaan, stond ons nog een onbekende, steile klim te wachten. Gezien de omstandigheden: onderbroken wegen, materieële pech, was het behoorlijk laat op de middag toen we terug in de club kwamen. Maar was dan ook 151km lang.
Vandaag als naar goede gewoonte , zijn we naar Jeuk gefietst om daar deel te nemen aan de gezamelijke tocht. In tegenstelling tot de 2 voorbije edities, ging de tocht dit keer naar de regio Zonhoven. Dat het niet altijd makkelijk is met een groep van een 70 tal ligt voor de hand. Maar zo leer je ook nieuwe fietsers kennen. Ook het weer viel wat tegen: laag hangend wolken, wat nattigheid en zelfs wat regen. Maar alles te samen, goed voor 131km.
Niemand van ons 6en wist een ritje te doen vandaag. Uiteindelijk nam Kim het initiatief en bracht ons in de regio Schaffen -Assent. En ergens is er toch altijd wel een paadje dat we nog niet gedaan hebben. Als je dan al eens verkeerd bent, geeft nikske hoor; gewoon demi tour en ......Zo smaakte het fris pintje des te goed bij Ludo op terras en staan er toch weer 117km bij.
Diegene die aanvankelijk de rit van vandaag, zoals voorzien op de kalender, zou doen, was er niet. Gelukkig wist Marc G. een alternatief ritje naar de Maaskant. Bij zomerse temperatuur een tochtje langs de kanalen, is ook wel eens een aangename verandering. Zo zijn we op plaatsjes gekomen , die totaal nieuw waren voor ons. Zelfs in onze achtertuin, wist Marc nog een onontdekt paadje te voorschijn te toveren. Dus best een geslaagd uitstapje en zo staan er toch weer 154km bij op de fietscomputer.
Vanmorgen leek het een zwoele dag te zullen worden. Met dan de rit naar Banneux op het programma, verwachtte iedereen zich aan het ergste. Maar van zwoel zomerweer is niet veel van in huis gekomen. Dreigende onweersbuien boven Banneux, zelfs wat nattigheid op de Côte de Chambralles. Maar gelukkig was het maar van korte duur. We hebben dezelfde rit gereden als de dinsdag op een paar wijzigingen na. Zo zijn we halfweg de Redoute over de parking gereden en zo de Côte de Cornemont aangedaan. De waarschuwing voor de losliggende kiezeltjes in de bocht ten spijt, kwam Guy toch nog in aanraking met het wegdek. Gelukkig zonder veel erg, en na wat verzorging kon ie z'n weg weer verder zetten. Op de terugweg was een plaatselijke wielerwedstrijd, zodat we over Herstappe moesten om toch weer op het vertrouwde parkour te geraken. Moe, maar voldaan is iedereen toch thuis geraakt. Dat het sneller zou gaan dan vorige dinsdag, daar twijfelde niemand aan. Voor mij staan er 189km bij, en met 6 beklimmingen en met een gem. van 29,5,mogen we nie klagen.
Vandaag nog eens een ritje gaan rijden in onze "ouwe club" Picasso. Is nog altijd een fijne groep,ondanks het feit dat er zovelen zijn afgehaakt met de jaren. Alleen een paar'echte' zijn nog wekelijks van de partij. Heb maar een ritje in de richting van Schaffen-Beringen uit de mouw geschud. Moet iemand het initiatief nemen, en we zijn nogal gauw content wat daar betreft. De spirit staat hier bovenaan. Zodat ieder weer tevreden was en er toch weer 99km bij staan voor mij.
We waren maar met z'n 2tjes vandaag. Marc noch ik,wist waar naar toe. We zijn dan maar wat op goed geluk gaan fietsen in de streek van Diest-Paal-Lummen. Onderweg een paar keer wat gedruppeld, maar viel nog best mee. Zodat er toch weer 102km bij gekomen zijn aan het totaal. Begint al aardig op te lopen.
De helft van de groep opteerde voor een vlakke rit ondanks de kalender wat anders vermeldde. Samen met nog 5 anderen,heb ik dan maar de rit voor zondag verkend. In Engis keerden er 2 terug huiswaarts omdat de werkplicht hen riep. Na de 36 bochten van Engis doemde als eerste de Côte de Chambralles op. Beneden en weer terug naar Remouchamps voor de nieuwe uitdaging: Côte de la Redoute:1650m; 9,8% gem en met een max van 20%. Boven aan de rustbank, naar rechts naar beneden om dan via Côte de Cornemont:2600m;7% gem;9% max naar Banneux te fietsen voor een koffie en een stuk rijsttaart. Daarna moesten we Les Forges over:2500m;5%-13% .Naar Tilff toe en ipv de gebruikelijke Sart Tilman, hebben we de Côte de Colonster: 2900m,6%-9% eens op de palmares gezet. Om het Luikse te verlaten, moesten we nog omhoog via Grace Hollogne, die ook niet te versmaden is. Even later werd de grote weg verlaten voor kleinere, minder drukke wegen via Fooz-Othée. Nog een paar heuveltjes door Haspengouw en voldaan naar huis na 193km. Beloofd voor zondag.
Zaterdag was m'n derde deelname aan de 3 Ballons. Aanvankelijk vreesde ik voor de rit, ik was nog niet helemaal hersteld van begin vorige week. De benen voelden nog zwaar aan, zodat de eerste 100km me zwaar vielen. Maar geleidelijk aan kwam ik in het goede ritme zodat alles toch nog meeviel. Ik heb er maar 5 minuutjes langer over gedaan dan m'n vorige deelname in 2006. De 3 Ballons is toch een pittig ritje, 205km met een hoogte verschil van 4300m over de Ballon de Servance(1200m), Cols des Croix(678m), Col d' Oderen(884m), Col de Bramont(956m), Herrenberg(1186m), Markstein-Grand Ballon(1325m), Hunsdruck(748m), Ballon d' Alsace(1200m) en dan de finish op de loodzware Planche des Belles Filles(1148m). Tussendoor nog talloze,naamloze kuitenbijters. Planche des Belles Filles 5,5km met een gem. van bijna 9%,waarvan 600m meer dan 13,5%. Mooi is wel dat de gemiddelde steigingspercentage van elke kilometer aangegeven staat: 1ste km 10,7%; 2de 11,3%; 3de 10,3%; 4de 7,5% facile. Muziek klinkt uit de speakers, de finish is in 't zicht, nog even boven de 10% en dan eindelijk over de meet. In een tijd van 8h05. Gem 25,3km/h Het weer was ons gunstig gezind op een paar regendruppeltjes na. Weliswaar fris in de schaduw van de Ballons, maar het zonnetje was ook van de partij. Na een hapje en een drankje ,boven aan de finish en nadat iedereen van de groep er bij was, zijn we terug naar Champagney gefietst en van een welverdiend , fris pintje op het terrasje genoten.
Het beloofde een prachtige dag te worden, en een prachtige rit. Tot aan de koffiepauze in Limbourg, en de beklimming van Côte de la Ville Haute: 1950m; gem.5,2%; max.19% ging het nog behoorlijk. Daarna begon m'n maag en darmen me weer parten te spelen. In Tiège besliste ik om alleen terug te keren. Via Verviers-Luik, de kortste en gemakkelijkste weg. Onderweg was ik nog een paar keer genoodzaak om een stop te doen. Alleen, met opspelende maag en darmen, eten lukte niet meer, zodat ook de motor bijna zonder brandstof kwam, werd het een hele zware tocht om thuis te geraken. De klim in Ans was erger dan de Timmeljoch vorig jaar. Zo zie je maar dat iedereen al eens op de 'sukkel' kan geraken !!!!!!! Was meer dan blij toen ik eindelijk thuis was ,weliswaar na 184km.
Ziezo , weer 138km bij vandaag. En met en gem. van 32,5 mogen we niet klagen. Temeer op zulks een terrein. Het begon al met die kuitenbijter in Boirs. Dan dat weggetje dat parallel loopt met de Hautain. Vervolgens daagde de Hallembay op. In Eben Emael over Lanaye naar de St Pietersberg; En last but not least de Muizenberg. Mooi ritje, bekend van de vorige jaren, maar Johan had toch nog gezorgd voor wat onbekends. Als mountianbiker komt ie nog wel eens op nieuwe paadjes, door de velden, uit. Goed zo.
Zaterdag was m'n derde deelname aan de 3 Ballons. Aanvankelijk vreesde ik voor de rit, ik was nog niet helemaal hersteld van begin vorige week. De benen voelden nog zwaar aan, zodat de eerste 100km me zwaar vielen. Maar geleidelijk aan kwam ik in het goede ritme zodat alles toch nog meeviel. Ik heb er maar 5 minuutjes langer over gedaan dan m'n vorige deelname in 2006. De 3 Ballons is toch een pittig ritje, 205km met een hoogte verschil van 4300m over de Ballon de Servance(1200m), Cols des Croix(678m), Col d' Oderen(884m), Col de Bramont(956m), Herrenberg(1186m), Markstein-Grand Ballon(1325m), Hunsdruck(748m), Ballon d' Alsace(1200m) en dan de finish op de loodzware Planche des Belles Filles(1148m). Tussendoor nog talloze,naamloze kuitenbijters. 
