Zaterdag was m'n derde deelname aan de 3 Ballons. Aanvankelijk vreesde ik voor de rit, ik was nog niet helemaal hersteld van begin vorige week. De benen voelden nog zwaar aan, zodat de eerste 100km me zwaar vielen. Maar geleidelijk aan kwam ik in het goede ritme zodat alles toch nog meeviel. Ik heb er maar 5 minuutjes langer over gedaan dan m'n vorige deelname in 2006. De 3 Ballons is toch een pittig ritje, 205km met een hoogte verschil van 4300m over de Ballon de Servance(1200m), Cols des Croix(678m), Col d' Oderen(884m), Col de Bramont(956m), Herrenberg(1186m), Markstein-Grand Ballon(1325m), Hunsdruck(748m), Ballon d' Alsace(1200m) en dan de finish op de loodzware Planche des Belles Filles(1148m). Tussendoor nog talloze,naamloze kuitenbijters. Planche des Belles Filles 5,5km met een gem. van bijna 9%,waarvan 600m meer dan 13,5%. Mooi is wel dat de gemiddelde steigingspercentage van elke kilometer aangegeven staat: 1ste km 10,7%; 2de 11,3%; 3de 10,3%; 4de 7,5% facile. Muziek klinkt uit de speakers, de finish is in 't zicht, nog even boven de 10% en dan eindelijk over de meet. In een tijd van 8h05. Gem 25,3km/h Het weer was ons gunstig gezind op een paar regendruppeltjes na. Weliswaar fris in de schaduw van de Ballons, maar het zonnetje was ook van de partij. Na een hapje en een drankje ,boven aan de finish en nadat iedereen van de groep er bij was, zijn we terug naar Champagney gefietst en van een welverdiend , fris pintje op het terrasje genoten.
Het beloofde een prachtige dag te worden, en een prachtige rit. Tot aan de koffiepauze in Limbourg, en de beklimming van Côte de la Ville Haute: 1950m; gem.5,2%; max.19% ging het nog behoorlijk. Daarna begon m'n maag en darmen me weer parten te spelen. In Tiège besliste ik om alleen terug te keren. Via Verviers-Luik, de kortste en gemakkelijkste weg. Onderweg was ik nog een paar keer genoodzaak om een stop te doen. Alleen, met opspelende maag en darmen, eten lukte niet meer, zodat ook de motor bijna zonder brandstof kwam, werd het een hele zware tocht om thuis te geraken. De klim in Ans was erger dan de Timmeljoch vorig jaar. Zo zie je maar dat iedereen al eens op de 'sukkel' kan geraken !!!!!!! Was meer dan blij toen ik eindelijk thuis was ,weliswaar na 184km.
Ziezo , weer 138km bij vandaag. En met en gem. van 32,5 mogen we niet klagen. Temeer op zulks een terrein. Het begon al met die kuitenbijter in Boirs. Dan dat weggetje dat parallel loopt met de Hautain. Vervolgens daagde de Hallembay op. In Eben Emael over Lanaye naar de St Pietersberg; En last but not least de Muizenberg. Mooi ritje, bekend van de vorige jaren, maar Johan had toch nog gezorgd voor wat onbekends. Als mountianbiker komt ie nog wel eens op nieuwe paadjes, door de velden, uit. Goed zo.
Vandaag stond Barvaux op de kalender. Anciens weten wel dat dit een ritje naar Durbuy is, maar het klinkt zo eens wat anders hahahahh. Maurice zorgde ervoor dat de route in omgekeerde richting was, mooier, maar ook zwaarder. We kregen al een eerste klim in Hoei. En wat voor een. Via de achterkant ,Côte des Larrons: 650m, 12% gem en max 20% over kleine kasseitjes om uit te komen op Chemin des Chapelles. Maar dan rechtsop begin het pas: de Mûr de Huy met van hieruit een steiging van gem.19% en met een paar stukken in van 22%. Via Filot naar Xhoris met de mooie, maar lange klim in Rue de Godinry naar Sy, waar we als naar gewoonte het ijzeren bruggetje over moesten. Halte werd er gehouden in Durbuy. Na een korte koffiepauze werd de terugtocht aangevat via Septon, met uiteraard de nodige beklimmingen zonder naam. Bijna in Amay nog even omhoog door het bosje om via Ombret toch over de Maas te geraken. In Amay omhoog langs Rue Désirè Léga, dat smal padje links op dat overgaat in Rue de Hodinfosse. Deze laatste heeft al een steiging van 12%, maar is dan bijna plat te noemen in vergelijking met het eerste gedeelte. Met 190km er weer bij loopt het al aardig op. En ik geraak die flanelle benen niet kwijt.
Franky wist een mooi ritje voor te schotelen. Dat we de Côte de Saint Nicolas zouden doen,dat wisten we; maar hij had ervoor gezorgd dat we er via een heel andere richting naar toe fietsten. Via Souxhon Flémalle Haut naar Tilleur: Bekend terrein, maar andersom is toch altijd anders. Na de beklimming van de Saint Nicolas, de weg gevolgd die de renners maken in de finale van LBL. Om dan terug op de Côte de Ans te komen. Via Xhendremael naar Herstappe en zo terug. We moesten wel nog een ommetje maken, daar in Rutten en Lauw de wegen nog afgesloten waren ten gevolge de wateroverlast van donderdag. Zo stonden er weer 123km bij en met een gem. van 33 km/h. Er was ook een toekomstig nieuw lid bij en die heeft dadelijk z'n visitekaartje afgegeven. Ik had al kennis met hem gemaakt tijdens de rit van pinkstermaandag: wist dus wat ie kon. Hiermee, David ,van harte welkom in onze groep.
Moest er van komen, we kunnen niet altijd geluk hebben met het weer. Aanvankelijk was het nog droog en zijn we maar vertrokken voor het ritje naar Dolembreux. Maar in Engis begon het al te regenen. We zijn dan maar een andere richting uit gefietst. Via Avennes naar Faulx- les-Caves. Even werd het wat droger, maar lang heeft dat niet geduurd. Zodat we toch behoorlijk nat zijn thuis gekomen. De warme douche was welkom. De kleren in de wasmachine (weeral?) en nu de fiets nog kuisen en alles is weer vergeten. En staan er weer 156km bij.
Ons jaarlijkse 2 daagse naar Ortho zit er weer op. Als naar gewoonte was het weer een heel mooi weekend. Onze vriend Albert had weer voor 2 prachige ritten gezorgd. Ook het weer was ons goedgezind. Zeker op zondag, want aanvankelijk had men regen voorspeld, maar gelukkig klaarde het al vroeg op. De gastvrijheid van Staaf en Magda kan niet genoeg benadrukt worden. Ook een dikke merci voor onze chauffeur Francis. Dit jaar zijn we in tegenover gestelde richting van vorige jaren afgereisd. Via Amay over Hody naar Hamoir. Na een koffietje in Barvaux ging de tocht verder over Erezée naar Manhay, door het Bois d'Odeigne de mooie klim naar Fraiture, en dan naar Achouffe,waar de kabouterkes op ons stonden te wachten. Daar zijn ook onze 3 dames toegekomen met de fiets. Na wat gezellig samen zijn ,werd de eindtocht aan de chalet aangevat. Albert zorgde alweer voor een heerlijk bbq, rijkelijk overgoten met het nodige vocht. Jammer dat het toen begon te regenen,zodat we dit jaar niet konden rond het kampvuur zitten aan de oever van de Ourthe. Maar voldaan zocht ieder weer z'n slaapplaatsje op.Voor mij stond er 182km op de teller,en dat op zo'n terrein en met bijna 31km/h zodat niemand veel moeite had om de slaap te vatten. Zondagmorgen zag het er best goed uit. Iedereen verwachtte regen op de terugweg, maar de zon was heel goed van de partij. Na het stevig ontbijt ,verzorgd door Magda, werd de terugtocht aangevat. De verrassing was onze vriend Alain. s' Morgens om 5h30 bij hem thuis vertrokken en om even over half 10 was ie bij ons, klaar om weer mee naar huis te fietsen. Jammer dat ie onderweg mechanische pech kreeg, anders had ie de rit zeker uitgereden en zouden het er voor hem die dag een 280km geweest zijn. Van karakter gesproken. De terugweg ging over Barriére de Champlon-Nassogne naar Jemelle. Via smalle ,maar prachtige wegen naar Buissonville en zo naar Havelange waar we een stop hielden voor een koffie. Onze chauffeurs zorgden voor de nodige broodjes. Vandaar over Pont de Bonne naar Hoei en zo weer naar huis. Gelukkig was de terugtocht minder zwaar, want de dag na een party.....is het heel wat minder. Maar de terugweg is altijd in vliegende vaart: 150km tegen 33km/h zegt genoeg. Met toch nog het nodige klimmen, vooral in het gedeelte voor de koffie. Maar iedereen was weer tevreden en kunnen we weer uitkijken naar volgend jaar. Ook een proficiat aan onze 3 dames, die ook zo'n 280km afgefietst hebben.
Vandaag wat in Vlaams Brabant gefietst. Rustig ritje met het oog op het komend weekend. Het weer viel wat tegen, bewolkt;onaangename wind; dan beetje zon, dan weer fris: een k.....weer. En wie dacht dat alleen in het Waalse de wegen slecht zijn, moet maar eens in de richting van Rillaar-Tielt Winge gaan fietsen. Maar er staan weer 118km bij.
Vandaag een ritje van Luc; en dan kun je je aan wat verwachten: bergop en kilometers. Het begon al met die verraderlijke knik in Antheit. Dan omhoog naar Grand Marchin-Libois-Havelange-Palenge. Weer terug richting Hoei, via Strée -Yernée naar Amay en daar wachtte ons Thier Philippart: 700m; gem.10,3%; max.14% en dan Côte de Viamont: 1400m; 8%; 11% max. De wind stond ongunstig op de terugweg en voelde wat fris aan. Maar het zonnetje was gelukkig toch ook van de partij, zodat het een mooi ritje werd en staan er weer 194km bij op de teller.
Aanvankelijk zou de rit vandaag naar Nandrin gaan. Maar eenmaal in de vallei van Awirs werden we getrakteerd op een regenbui. Hebben dan maar voor een andere , drogere richting gekozen. De Côte de le Reine : 1000m; 9% gem. en max 18% moesten we toch over. Via Warnant naar de vallei van de Burdinalle, met aldaar wat klimmetjes naar Huccorgne, Lavoir, Héron. Zo werd het toch nog een mooi ritje en staan er toch weer 132km bij.
Vandaag werd op Saffraanberg de militaire rit gereden.Als naar gewoonte een mooi ritje, pittig, met de nodige klimmetjes en zoals altijd goed verzorgd. Het parkour was lichtjes gewijzigd, vooral het eerste gedeelte naar Awirs toe. Daar wachtte de eerste helling :Rue de Béguines. In Clermont-sous-Huy omhoog naar Saint Séverin toe.Via Yernée ,weer omlaag en weer omhoog via Côte de France naar Strée,en weer via de Muur van Amay terug. Maar met zo'n weer....kan niks stuk. Ook al is al het melkzuur nog niet uit de benen. Zo staan er toch 147km bij,en met 31,5km/h .....je zou voor minder 'flanellen benen' krijgen.
Vandaag met de B groep mee gefietst.Was maar alleen van onze groep. Heb er toch nog 112km bij. Maar de klimmetjes vielen me zwaar, maar als je dan da gesukkel ziet in de B groep.......Was met 2 vingers in de neus nog overal.......Maar desniettemin,een mooi ritje. In Huccorgne; eerst de klim in Rue de Sart; naar beneden, oude spoorweg over, steil omhoog in Rue Famelette, weer naar beneden, door de vallei van de Burdinalle om vervolgens via Antheit en de klim in het Bois de Gestru weer huiswaarts te keren .
Vandaag voor de zoveelste keer( zal echt eens moeten in archieven duiken) Tilff Bastogne-Tilff gereden.Als je met slechte benen(nee de jonge garde wordt elk jaar beter en beter;sneller en sneller) deze rit; 235km lang; en met de nodige klims moet uitrijden.....met een gem. van 29km/h en over een hoogteverschil van 3405m, mag ik nog best tevreden zijn. Maar met een schitterende temperatuur van 28°. Heb al met minder gereden. Vorig jaar zelfs niet vertrokken wegens de aanhoudende regen.
De C groep vertrok,vandaag voor een 3 daagse naar Einruhr. Ik ben de eerste kms meegeweest tot Tongeren,daarna wijselijk afgedraaid . Had had er toch nog 68km en als je de kms bijtelt van gisteren, op en af de Luc's Bike Shop, kom je toch aan 94km.. Genoeg om de benen los te rijden.
Zouden aanvankelijk maar een titje maken om de benen wat los te krijgen na de rit van dinsdag. Zijn er uiteindelijk toch nog 122km geworden. Misschien wat veel, maar was toch maar een vlak ritje en ook de snelheid was aangepast, alhoewel 28,8 nu niet echt langzaam te noemen is.
Chapeau voor Luc om zo'n rit uit z'n hoed te toveren( had er nog geenszins één aan). Eerst door het Luikse,waarna Rue de Tesny in Wandre opnieuw opdook. Als je deze puist voor de 2de keer moet overwinnen in evenveel dagen......Vandaag hadden we minder geluk: Waren werken aan de gang, zodat we genoodzaak waren om van de fiets te stappen en de resterende 50m te voet verder moesten. Vandaar ging de rit naar het Land van Herve; met de nodige kuitenbijters, naar Aubel toe. Na de koffie moest er dadelijk geklommen worden om uit Aubel te geraken via de Hagelstein : 950m, gem 6,5%. Vandaar naar Plombières-Sippenaken-Gemmenich -Sippenaken, over de Beusdaelweg, Teuven ; om daarna via een ommetje in Vaals te komen. Daar wachtte ons Côte de 3 Frontiéres: gem.4,6% en met een max van 10% .Terug over Camerig, bekend van Amstel Gold, naar Slenaken; Terug naar Teuven en dan via de Planck: 1600m, 6% gem, max 10% naar Visé. Dan nog over de Hautain en via de Haspengouwroute weer naar huis.De frisse pint op terras bij Martine was meer dan welkom na de lauwe drank in de bidons. Maar met 202km en met een hoogteverschil van bijna 2000m ,mogen we weer best tevreden zijn.
Dat het vandaag en zwaar ritje zou worden, dat wisten we al. Als Wandre op de kalender staat, kun je je aan wat verwachten. Zeker als het een rit van Niels is. Soms moet je jezelf onderweg afvragen of we nog wel in België zijn. Om door Luik te fietsen op een zondagvoormiddag; amai je moet de weg maar weten. Eerst kregen we een fameuse afdaling op kasseien, dan Rue Coupée: 1300m, gem 8%, max 17% over onverslijtbare kasseien; laverend naar de beste bestraatte stenen, soms het gootje, soms de afgesleten marges van het pad naar boven. Weer naar beneden, haaks naar rechts: Rue de la Séche: een steegje, amper 3m breed, de eerste 500m nog een beetje op reserve tegen een 11% maar na de bocht naar links, zakte de moed in de schoenen en de volgende 300m begroet je met een welgemeende "miljaar" tegen 23%. Opnieuw naar beneden, naar de maas toe en toen richting Wandre. Daar wachtte ons een nieuwe 'muur': Rue Tesny: 1000m, gem 12% en max 22%. En de weg naar huis is ook niet bepaald plat te noemen. Maar een mooie rit, de zon van de partij; de 4 platte banden nemen we er bij. En met 124km tegen 31km/h mogen we content zijn.
Vandaag als naar gewoonte een ritje met de club van de Picasso.Hebben een deel van de rit van Larum-Geel gefietst.De zon was al heel vroeg van de partij, en na de rit een glaasje op terras......niet te versmaden. En de 100km zijn dan toch weer mee genomen.
Vandaag een ritje naar Scherpenheuvel met de ganse club. De rit naar, is altijd aan een gehoorlijk tempo. Maar na een paar broodjes en voor sommigen een Leffe erbij, is op de terugtocht altijd met de gaskabel open. Maar dat kan best met de weinige kms in de benen.Zo heb ik er weer 77km bij.
Als de Mûr van Monty op het programma staat, weet je dat er moet geklommen worden. Een hoogteverschil van 1700m zegt genoeg. Het begon al in Andenne: eerst over Côte de Bonneville; en of dat nog niet genoeg was, ging de weg verder over Col de Stud: 2000m, gem.7% met een max. van 15%. Met nog wat ups en downs kwamen we in Lustin. En daar is de befaamde Triple Mûr de Monty: 1900m, gem.9%, max 18%. En de naam zegt het zelf: 3maal moet je omhoog. Na de koffie via Faulx-les-Tombes door het mooie Bois d' Ohey, Côte de Haut Bois: 1200m, 8% gem. 12% max. Terug in Andenne wachtte ons dan nog de klim naar Surlemez: Fonds de Malades: 2700m, 5,2% en max.18%. In Burdinne gingen de sluizen van de hemelpoort open, zodat we wederom doornat thuiskwamen. Koersen: das zere rijden. Maar er staan er weer 178km bij.
Zaterdag was m'n derde deelname aan de 3 Ballons. Aanvankelijk vreesde ik voor de rit, ik was nog niet helemaal hersteld van begin vorige week. De benen voelden nog zwaar aan, zodat de eerste 100km me zwaar vielen. Maar geleidelijk aan kwam ik in het goede ritme zodat alles toch nog meeviel. Ik heb er maar 5 minuutjes langer over gedaan dan m'n vorige deelname in 2006. De 3 Ballons is toch een pittig ritje, 205km met een hoogte verschil van 4300m over de Ballon de Servance(1200m), Cols des Croix(678m), Col d' Oderen(884m), Col de Bramont(956m), Herrenberg(1186m), Markstein-Grand Ballon(1325m), Hunsdruck(748m), Ballon d' Alsace(1200m) en dan de finish op de loodzware Planche des Belles Filles(1148m). Tussendoor nog talloze,naamloze kuitenbijters. 
Vandaag stond Barvaux op de kalender. Anciens weten wel dat dit een ritje naar Durbuy is, maar het klinkt zo eens wat anders hahahahh. Maurice zorgde ervoor dat de route in omgekeerde richting was, mooier, maar ook zwaarder. We kregen al een eerste klim in Hoei. En wat voor een. Via de achterkant ,Côte des Larrons: 650m, 12% gem en max 20% over kleine kasseitjes om uit te komen op Chemin des Chapelles. Maar dan rechtsop begin het pas: de Mûr de Huy met van hieruit een steiging van gem.19% en met een paar stukken in van 22%. Via Filot naar Xhoris met de mooie, maar lange klim in Rue de Godinry naar Sy, waar we als naar gewoonte het ijzeren bruggetje over moesten. Halte werd er gehouden in Durbuy. Na een korte koffiepauze werd de terugtocht aangevat via Septon, met uiteraard de nodige beklimmingen zonder naam. Bijna in Amay nog even omhoog door het bosje om via Ombret toch over de Maas te geraken. In Amay omhoog langs Rue Désirè Léga, dat smal padje links op dat overgaat in Rue de Hodinfosse. Deze laatste heeft al een steiging van 12%, maar is dan bijna plat te noemen in vergelijking met het eerste gedeelte. Met 190km er weer bij loopt het al aardig op. En ik geraak die flanelle benen niet kwijt.
Helling 1 Côte de Oneux
Als de Mûr van Monty op het programma staat, weet je dat er moet geklommen worden. Een hoogteverschil van 1700m zegt genoeg. Het begon al in Andenne: eerst over Côte de Bonneville; en of dat nog niet genoeg was, ging de weg verder over Col de Stud: 2000m, gem.7% met een max. van 15%. Met nog wat ups en downs kwamen we in Lustin. En daar is de befaamde Triple Mûr de Monty: 1900m, gem.9%, max 18%. En de naam zegt het zelf: 3maal moet je omhoog. Na de koffie via Faulx-les-Tombes door het mooie Bois d' Ohey, Côte de Haut Bois: 1200m, 8% gem. 12% max. Terug in Andenne wachtte ons dan nog de klim naar Surlemez: Fonds de Malades: 2700m, 5,2% en max.18%. In Burdinne gingen de sluizen van de hemelpoort open, zodat we wederom doornat thuiskwamen. Koersen: das zere rijden. Maar er staan er weer 178km bij.
