Ik ben het school echt beu aan het worden hé elke dag weer
opstaan en dat allemaal voor niets, uiteindelijk gaan we toch allemaal een
richting studeren waar toch enkele vakken van het middelbaar verloren gaan en
waarom hebben wij die dan gekregen? De leerkracht van frans kreeg het weer,
heel de tijd riep hij 'Elaaa Rustig hé' terwijl ik juist de braafste van de
klas ben maar toch de recordhouder van de streepjes in het puntenboek. Volgens mij
was Jacques Brel gestorven ofzo daarom dat hij zo deed. Uiteindelijk kwam ze
losser en gaf ze op het einde van de les iedereen een wafeltje, ik weet ook
echt niet waar dit ineens van kwam. Toen die dag ten einde kwam ging ik naar de
fitness want het werd tijd dat ik iets aan mijn buikje ging doen. In de fitness
zag ik al die gespierde jongens die hun lichaam aan het klaarmaken waren voor
de zomer die komt om zo het 'vrouwelijk schoon' te kunnen imponeren. Na enkele
minuten betrad ik de loopband maar ik wist niet zo goed hoe deze werkte, een
jongen die mij zag klungelen kwam naar me toe en vroeg' Kan ik je ergens mee
van dienst zijn?'. Ik antwoorde daarop 'Ja graag' en zo geraakten we aan de
praat. Zijn naam is Dimitri en is 20 jaar oud , ik zag meteen dat hij meer wou
dan alleen maar praten maar deze keer bleef het daarbij. Dit was voor mij echt
wel een motivatie om terug naar de fitness te gaan want Dimitri was een knappe
man precies ene van uit de boekskes. Hoe kon ik nu indruk maken op hem als ik
na 10 minuten al stopte met lopen omdat ik buiten adem was ? Daaruit kan ik
alvast één conclusie uit trekken, mijn conditie is echt een flop. S Avonds
sloot ik de avond af met een filmpje, helemaal alleen zonder vrienden om me
heen. Opeens ging de bel, ik vroeg me af wie dat nu nog zou kunnen zijn. Het
zou men moeder kunnen zij? Ik keek rustig door de raam maar zag niemand staan.
Daarna opende ik de deur en het enige wat ik nog kon zien was dat Dimitri voor
de deur stond en toen ging het licht uit.....
