Dit jaar hebben we twee kittens in huis genomen. Twee gewone katten : een antracietgrijs katertje en een lapjeskattinnetje, Pan & Lyra. Genoemd naar een prachtig jeugdboek dat ik voor mijn dochter heb voorgelezen . Ze komen uit een nest van vier, het was wel al het tweede nestje van de moeder dat jaar. Pan was het dominante katertje, de eerste uit het nest, de eerste die vast voedsel at, altijd klaar voor een nieuw avontuur, met zo'n onverschrokken blik in zijn kleine kopje. Lyra volgde hem overal op de voet, hetzij altijd na een lichte aarzeling. Vlug bang, maar de aanhankelijkheid voor haar broer won het toch van de angst. Het is door die duidelijke band tussen die twee dat we dan maar beslist hebben om ze alletwee te nemen. Ik heb al vaker katten gehad, het is voor hen leuker om met twee op te groeien. Nadeel is dan wel dat ze zich minder aan hun baasjes hechten, ze hebben immers elkaar. Maar een kat is zowiezo al minder afhankelijk van mensen dan een hond. Ondertussen zijn ze bijna een jaar, gecastreerd en gesterriliseerd, volledig aangepast aan ons en zelfs aan ons oude hond ( die een notoire kattenhater was, een echte prestatie !) Ze gaan buiten wanneer ze willen, ze lopen weinig gevaar, de tuinen geven geen toegang naar de straat. Ze zijn aanvaard door de andere katten in de buurt. Ze hebben hun kattenleventje. Pan wordt niet zo graag opgepakt, maar hij moet! Hij is zo echt het type van : geef me mijn eten en laat me met rust. Lyra is een gezellig madammeke, bijna altijd binnen , schrikt nof altijd van alles. Het is zo genieten, om ze zo lekker op hun gemak in de zetels zien liggen. Katten zijn knus Het enige probleem is hun eetlust. Ze eten niet, ze vreten, en ons Lyra wordt gewoon een dikke matronne! Overal horen we mensen klagen over hun kieskeurige, slechtetende katten.. De onze eten alles en vooral, ze hebben nooit genoeg ! De vetzakken ! Wanneer ik 's nachts opsta om te gaan drinken ofzo, komen die twee jengelend achter me aan en het begint me flink op de zenuwen te werken ! Het gebeurt zelfs dat ze zich in mijn been vastklauwend, naar boven proberen te werken. Ons Lyra houdt zelfs van vanillepap, ik doe dan al de moeite om zo stilletjes mogelijk het potje te openen maar het mag niet baten, ik moet er haar echt van wegslaan, anders steekt ze gans haar kop erin! Ik dacht dat katten niet hielden van gesuikerd voedsel. De onze zijn een uitzondering op die regel, ze lusten alles. Ik ben al bang voor het volgende dierenartsenbezoek, voor de verwijten. En ik heb geen zin om voor die twee dieetmaaltijden staan te kokkerellen. Op mij ijskast plakt een foto van een kat van zeker twintig kilo. Staks worden ze ook zo
Ik ben lisa
Ik ben een vrouw en woon in Aalst (Belgie) en mijn beroep is leerling.
Ik ben geboren op 07/07/1996 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scouts,judo,tekenacademie,striptekenen,muziek luisteren,tijdschrift maken.
Ik ben de dochter van Brigitte.
En ook hoofdredacteur van het tijdschrift CoolCats
