Voor de verandering is het hier weer zeer warm. (soms kruipen we half in ons diepvriesvakje van de koelkast) We zweten op plaatsen waar we nog nooit gezweet hebben ! Net onder de neus bijvoorbeeld. De afkoeling van de zee is dus dagelijkse noodzaak. Gisterenavond maakten we een tropisch onweer mee. Bliksem in de bergen, knallende donder en een stortregen die alles afkoelde, maar niet voor erg lang. Het was al een gekke avond, want tegen 19u00 keken Sebastián en ikzelf even uit het raam (zonder glas, met tralies en luiken aan de binnenkant) en hoorden we plots gejoel. Een jonge gast, van net 20 schat ik, stormde door de straat alsof zijn leven ervan afhing. Met op zijn hielen een even grote en even snelle gast, van misschien ietsje ouder, maar met een bamboe-stok van wel 3 meter in de aanslag (en dat lopend !)... Om de hoek hebben enkele mannen van de buurt de eerste kerel overmand. De politie kwam veel later. De stok is niet gebruikt. Blijkbaar wou gast nummer 1 zilver stelen uit een winkel. Nummer 2 ging er achteraan. Waar die laatste die gigantische stok, eerder halve boom, vandaan haalde, is me een raadsel.
Ondertussen hebben we weer heel wat mensen leren kennen hier. Vooral toeristen, of buitenlanders, omdat die toch makkelijker aan een gesprekje beginnen met ons. De lokale bevolking spreekt ons meestal aan over de kinderen. Zo denken ze bijna allemaal dat de twee jongens een tweeling zijn !!! Raar. De twee Belgen-buren zijn vertrokken om hun reis verder te zetten. Argentijnen vind je hier het meest. En Fransen. Ook een Spaanse en een Mexikaanse ontmoet. Er komen hier veel kunstenaars, die vooral prachtige juwelen maken, en die blijven dan enkele weken en trekken dan weer verder. Een wereldje apart. De Mexikaanse had een prachtige ketting met een maskertje van speciale steen. Ik zei tegen Femke dat dat waarschijnlijk van Mexico was en toen antwoordde het meisje/vrouw dat ze een mexikaanse was. Fijn om nog eens vlot met iemand te kunnen praten ! In het Spaans dan. Portugees is toch niet zo simpel om op te pikken. Als het schooljaar hier gedaan is, gaan we lessen volgen, toch zeker Femke en ik.
Juan gaat waarschijnlijk een maand een pousada runnen, omdat de baas, een Italiaan, op reis gaat. En die wilt er enkel een Europeaan in, die werken tenminste, zegt hij. Juan gaat er nog eens over denken... Er wordt inderdaad weinig gewerkt hier. ´s Morgens, als ik de kinderen naar school heb gedaan, hangen de mannen rond op de Orla, dat zou bij ons de dijk genoemd worden, maar het gelijkt niets. Het is een straat rond een baai, waar alle vissersbootjes dobberen of op het droge liggen, afhankelijk van het tij. Het stinkt er, ondat de riool er in uitkomt en door de urubus (vogels die precies een kruising zijn tussen gieren en kraaien), die eten de dode vissen op uit het water en stinken zelf heel erg. De meeste mannen zitten op plastieken tuinstoelen (het meubel hier bij uitstek om je zitvlak op te laten rusten, ook nu, ook in huis, overal zo´n beetje; heel mooi !) en eten dan hun ´ochtendkoffie´, want dat zeg je hier tegen het ontbijt en spelen een spelletje domino. Aan het loterij-winkeltje staat dan een rij van wel 30 a 50 mensen, die hopen op het grote lot. De vissers gaan wel rond 3 uur ´s nachts de zee op, maar dat is ook niet elke dag en omdat het nu paringstijd is bij bepaalde vissoorten, is er zelfs een visverbod, waar ze natuurlijk hun teenslippers aan lappen !!!
Als ik op straat loop, zie ik heel vaak precies Jorge-Michael lopen !!! (voor degenen die niet bij mij op school zitten of zaten; Jorge-Michael is een Braziliaanse jongen die 2 jaar bij mij in de klas zat als leerling, of dachten jullie dat ik de naam van de bekende zanger fout schreef ?) Veel jongens hier lijken op hem ! En de zwangere vrouwen lopen met hun buikje bloot !!! Echt knap.
Voila, dat was het voor vandaag. Ik ben blij, want ik skype-te met het thuisfront vandaag (jarige zus en toevallig online vrienden !!!). We gaan nu wat wii-en met de nieuwe tennisrakket (zie blog Femke). Warme knuffel aan iedereen van ons.
25-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
21-10-2009
Hemel.
Elke dag strand, maar dan met palmbomen en echt een paradijselijk gevoel !!! Moet er steeds weer aan wennen. We gaan meestal naar een baai, met lage golven, waar het fijn zwemmen is voor de kinderen, het heet daar ´a praia concha´of ´het schelpenstrand´, maar dan moet je een vergrootglas meenemen als je een schelpje wilt vinden. Femke zwom in augustus nog niet echt en nu zwemt ze zelfs al onderwater, dat belooft !! De jongens waren eerst heel bang van de zee, omdat de golven zoveel lawaai maken hier, maar nu zitten ze er ook graag in of ze maken putten in het zand.
Er is bij dat strand een witte vuurtoren, wat verder in het water, op wat rotsen. Een beetje meer naar rechts, net tussen twee rotsen door, komen de golven van de zee binnen in de baai !!! Als ik daar naar kijk, denk ik aan thuis en aan jullie allemaal en aan veel mooie en warme Belgische herinneringen en dan lijkt het soms zo dichtbij, gewoon daar, achter dat water !
Heb ontdekt dat de witte vuurtoren in het noorden staat t.o.v. het strand en dat net rechts ervan dus iets meer naar het oosten echt een rechte lijn kan getrokken worden naar België ! Wat een goed gevoel van richting !!!
De maan hier, als ie een sikkeltje is, glimlacht !!! En de Grote Beer staat ondersteboven !!!!!!!!!!!! Vreemd gevoel, omdat ik me altijd op sterren, zon en maan richt. De zon staat ´s middags ook loodrecht boven ons en maakt dus geen boog naar het noorden, wat ik had verwacht, misschien wel in een ander seizoen, want de Aarde is een beetje gekanteld t.o.v. de zon. Heel raar, de zon duidt dus op dit moment noch het noorden, noch het zuiden aan. Ze duidt gewoon het hier en nu aan, waarschijnlijk.
Gek om iedereen zijn mails te lezen met hun leventje dat doorgaat en de herfst die de intrede doet. Hier hebben we echt geen oktober-gevoel... Hoe kan het ook, we liggen te bakken op het strand en ´s avonds in ons bed is het zonder lakens en met ventilator. En dat gaan we nu opnieuw doen. Slaapwel !
21-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
19-10-2009
Geen water, geen melk, geen rijpe bananen, geen licht in de badkamer, maar wel twee Vlamingen
Gisteren kwamen we terug van het strand, allemaal vol zand en stof. Veel te warm gebakken van het zonneke dat naar de 35 a 40 graden C stijgt. Thuis : geen water ! In heel het stadje, geen water... Afschuwelijk... Niets en niemand kunnen wassen, niet kunnen afwassen, de vloer niet kunnen schrobben (want met al dat zand is het hier heel snel vuil...), niets kunnen koken, dus wat brood moeten eten... niet leuk ! De kids hadden dan zin in bananen-milk-shake, maar in alle winkels was bijna alles uitverkocht, ook de bananen en onze tros was te onrijp... Blijkbaar moet je er eentje kopen die half geen en half groen is !!! Dat weten we voor de volgende keer. Er was ook geen licht in de badkamer, het toilet kon niet doorspoelen en er was geen internet in heel het stadje. Dat was dus een fijne dag ! We hebben wel voor een weekje twee Oost-Vlamingen als buren. Zeer toevallig ! Ze trekken enkele weken rond in Zuid-Amerika. Altijd fijn je moedertaal te horen !!!
Ah ja : onze namen : tegen Juan zeggen ze iets als Puh-wan, tegen Sebastián See-bas-tie-ãow, tegen Pablo Mateo Mah-tee-oes, en tegen Femke en mezelf... niets, want ze krijgen dat niet nagezegd !!!
Ons Portugees gaat stilletjesaan vooruit. Zo wou ik kip vragen in de winkel, want je ziet niet wat je kan kopen van vleeswaren... Maar met mijn Spaans ´pollo´kwam ik nergens. De kerel haalde zijn schouders op en ook het meisje dat de vloer schrobde, schudde van nee, ze kende dat niet... Maar ik wou wel mijn kip, dus ikke vleugeltjes uit en toktoktok... Iedereen aan het lachen, maar ik kon mijn kip kopen en weet nu dat dat ´frango´ is !!
De ronde-punten hier zijn driehoekig !!! Er komen raar maar waar steeds 3 straten samen, nooit vier, toch niet hier in het centrum. En er bestaat een verkeersbord dat zegt : voetgangers : gebruik a.u.b. het voetpad om ongelukken te voorkomen !!! Maar bij elk huis of winkel of gebouw is het voetpad anders, hoger, lager, met trapjes, schuin aflopend... Niet te doen met een buggy dus wij lopen op de straat.
Ik heb nog veel te schrijven, maar bewaar het voor een andere keertje... Wij gaan dadelijk ook eens naar bedje, onder onze ventilator. Hele lieve knuffels, wij xxx
19-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
16-10-2009
Derde reeks indrukken.
Terwijl ik dit schrijf is de lokale capoeira-groep een prachtige demonstratie aan het geven op straat met jongeren van 2 jaar tot 45 (schat ik, want de leefttijd schatten van de mensen hier is heel erg moeilijk en blijkbaar andersom ook, gisteren dacht een vrouw dat ik 45 was... maar wat maakt het uit). Ongelofelijk wat een kracht die hebben en snelheid en ritme ! Ze zorgen ook nog voor hun eigen percussie en zang. Dat brengt me ertoe toch nog even te melden dat de mannen, jongere en oudere, hier zeeeeeeeer gespierd door de straten stappen ! Hun schouders, borst, buik en rug zijn één en al spier. Maar hun buik en taille is heel smal en hun schouders minstens het dubbele qua breedte, wat soms grappige vormen geeft ! Precies of ze hun Jeromekes´ bovenstuk op een te smal onderstuk hebben gezet.
De vrouwen hebben vanaf heel jong al de perfecte maten, maar als ze wat ouder worden is dat plots allemaal weg. De achterwerken blijven wel zeer mooi en rond gevormd. In de winkels heb je zelfs halve paspoppen voor rokken, speciaal alleen met een serieuze ronding en dat dan naar de straat gedraaid, zodat je kan zien hoe het rokje op de poep valt... Bikini´s hier zijn altijd klein. Een GG (extra large) is bij ons een B-cup en bedekt net nikske. Niet dat de vrouwen hier kleine borsten hebben, maar ze willen het gewoon niet meer bedekken. Fijn voor de mannen, denk ik dan maar (hihihi). (badpakken zie je hier nergens) Ik hoorde wel dat grotere Éuropese´ bikini´s dit jaar IN zijn : JEEHAH !!!
Vandaag zag Femke (ze heeft de primeur) voor het eerst een familietje apen. Drie volwassen exemplaren en 1 babytje aan een buikje hangend. Hagedissen zien we plots ook volop tussen de huizen en op de straten. Een ongelofelijk iets hier is, ik vind het zelf nog steeds niet te doen, dat de mensen vaak een vogeltje in een kooitje hebben en dat hangt dan aan hun huis, aan hun terrasje of aan hun voordeur. Op zich niets raars, maar elke ochtend en avond laten ze hun vogel uit !!! Niet uit de kooi, nee, nee, ze nemen de kooi van de haak en nemen het diertje mee op wandel... Ze tonen een boom, blijven dan even staan alsof de vogel net als een hond zijn ding kan doen en lopen weer wat verder, de straat door en even later weer terug. Een buur heeft zelfs twee vogels en neemt dan ook zijn tijd om de tweede vogel evenveel tijd op wandel te gunnen...
Pablo Mateo (hier zeggen ze : Ma-tee-oes tegen hem) gaat sinds woensdag naar school. Hij vond de juf niet lief en miste zijn juf Barbara, maar de kinderen vond hij wel okee. De juffen en directie hier kussen en knuffelen alle kinderen meteen... Toch eventjes te close !!! Als we vragen wat hij deed, zegt hij :´dat weet ik toch niet´, maar ik denk dat hij bedoelt dat hij niets verstond omdat het allemaal in het Portugees was. Ze doen hier ook pipi ´met de piemel uit de broek´en dat vindt hij niet fijn. Hij is gewoon te gaan zitten, wat nu ook mag ! Alleen pipi is nu ´chichi´. (Dus dat wij ´kakmadammen´tegen ´chichimadammen´ zeggen, is dus fout ! Het zijn ´pipimadammen´) En het wc-papier moet naar Zuid-Amerikaanse gewoonte in een mandje naast het wc gegooid. En daar zijn we allemaal vierkantig tegen !!!!
16-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
12-10-2009
We beginnen aan onze tweede week.
Een weekje en twee kakkerlakken, een gekko, enkele hagedissen, mooie libellen (Pablo Mateo zegt ´Isabellen´) en veel kolibrietjes verder.... Er zitten blijkbaar ook aapjes (makaken) heel dichtbij, maar die zagen we nog niet.
Hier voorlopig regenbuitjes tussendoor en dat is fijn afkoelen. De druppels zijn heel klein (net als de mieren en muggen hier) en drogen heel snel op. We gaan elke dag naar het strand en het voordeel van de schooluren (van 7u30 tot 11u45) is dat je dan in de namiddag ook nog naar de zee kan ! Altijd vakantiegevoel. Morgen en dinsdag zijn twee feestdagen (dag van het kind en dag van de leerkracht) dus geen school. Het stadje is nu vol Braziliaanse toeristen die een verlengd weekend nemen. Veel luide muziek en mensen die de hele dag staan te dansen in de straat. Kinderen overal, ook in de bomen ! Vandaag kwam er een hond binnen, er lopen er hier heel veel rond, toen we aten, en dat vonden de kinderen super. Hij zat heel netjes te wachten op een stukje...
De mensen hier houden enorm veel van baby´s en Sebatião heeft dus veel succes. De mensen komen dan aan hem snuffelen ! Is hier iets heel normaals ! Woensdag gaan Femke (derde schooldag) en Pablo Mateo (eerste schooldag) naar school. Femke moest een tekstje schrijven voor een van haar vakken en moet dat donderdag voorlezen ! In het Portugees, spannend. We hebben al 2 kakkerlakken (een dood en een levend) in huis gehad en een gekko. De levende kakkerlak hebben we serieus toek gegeven met een schoen en buiten gegooid, maar na 15 minuten liep hij weer verder. Niet snel dood te krijgen dus. Goh, ik spring van de hak op de tak, want er zijn zo veel kleine dingetjes te vertellen. Al onze kleren zijn te warm, wat je ook aandoet, het is te heet. Het eten lukt al wat beter... maar het blijft zoeken. (weinig variatie en weinig kindvriendelijk) Vandaag kip gemaakt (je krijgt dan een kip zonder kop en zonder pluimen en vanbinnen zit een zakje met de ingewanden en de poten, jakkes...) en het smaakte wel lekker, gelukkig. We beginnen toch al wat te wennen aan het ritme hier en aan de andere dingen dan in België. Pablo Mateo mist zijn juf en de klas, goed dat hij woensdag ook naar school mag.
Sebastián was een dag echt heel ziek, dus wij naar het ziekenhuis... Heeeeeeeeeeeel lang moeten aanschuiven in een zeeeeeeeeeeer primitief gangetje. Hij was de volgende dag weer veel beter. Deze morgen was het markt, op een veldje, elke zondag en dan kan je daar heel goedkoop groenten en fruit kopen. Dan kies je een jongen met een kruiwagen, die laden alles op en brengen het naar je thuis. Raar, maar we deden het de tweede zondag toch ook al. Vandaag kochten we voor 2 euro een gigantische tros bananen, die hang je dan in je huis omhoog. Er hangen misschien wel 100 bananen aan !!!
Dat is het voor nu, ik ga slapen. Jullie liggen er al lang in (5 uur verder in België). Groetjes aan iedereen natuurlijk en veel liefs uit Itacaré, Brasil. Bieke
12-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
05-10-2009
Aangekomen...
Hoi !!!
Ongelofelijk dat we er nu zijn, he. Het is toch een heel ander leven. Iedereen staat om 6u00 op, want de zon is op om 5u30. En dan is het te doen qua hitte. Tegen 8u00 is het al te warm om nog een inspanning te doen. Om 7u00 is er een marktje met vooral vlees, groenten en fruit. Echt primitief, maar goedkoop en lekker. De meeste winkels zijn open van 7u00 tot 11u00, en sluiten voor een siësta. De zon gaat op in de zee, staat om 12u00 pal boven ons en draait naar het westen om om 17u30 onder te gaan. Tegen 20u00 is iedereen uitgeteld !!!
De straten zien er heel erg arm uit. Er zijn weinig auto´s, iedereen gaat te voet. Het stadje was een vissersdorpje en tot 10 jaar geleden enkel te bereiken via boten. Nu er een weg naartoe is, zijn er meer mensen komen wonen, maar er is nog geen geld om het straatbeeld te verfraaien. Laten we zeggen het is in aangroei.
Voor Femke was het een schok, omdat het echt heel arm lijkt, maar iedereen eet goed en leeft buiten, waardoor binnen geen luxe nodig is. Ons huisje is heel basic. Het sanitair is echt Zuid-Amerika en dus van de jaren stillekes. Er zijn veel muggen en mieren, maar hele kleintjes. We staan allemaal vol met vele beten, gelukkig jeuken ze niet.
De temperatuur stijgt tot 30 graden elke dag, maar de nachten zijn te doen. Pablo Mateo en Sebastian zijn in hun nopjes, spelen veel buiten of op het strand en slapen beter dan thuis, nog niet zonder wakker worden, maar beter an thuis !
We zijn aan het bekomen van de drukke septembermaand en genieten van de rust, zon en zee aan de mooie stranden. We zijn wel een beetje de witten onder de zwarten... Soms even een raar gevoel. Ik spreek al tegen iedereen (Juan is onder de indruk !) en het lukt toch al aardig. Morgen gaan we kijken voor een school. Het schooljaar loop hier op z´n einde, maar om de taal te leren en vrienden te maken, zou het goed zijn voor Femke en Pablo Mateo. We zien wel of ze het al aankunnen. De school is van 8u00 tot 12u00 of van 13u00 tot 17u00, je mag kiezen !!!
We leerden een Engelse vrouw kennen met een tweeling zo oud als Sebastián en die helpt ons met veel kleine dingen. De buren maakten al eten voor ons en dat vonden Juan, ikzelf en Sebastián heel lekker. Brood is nergens te vinden, wel sponsbrood, maar dat is niet lekker. Het is toch een beetje zoeken qua eten. Soyamelk voor Sebastián is er niet, dus vandaag moest hij voor het eerst andere melk drinken. Na enkele slokken stopte hij, ging naar de vuilbak en haalde het lege brik soyamelk eruit... Ocharme... Nu lust hij gelukkig een van de 3 soorten die we kochten om te proberen, oef !!!
Alle, ik blijf schrijven, indrukken blijven komen natuurlijk, we zijn hier net. De maan is vol en groot aan de open hemel. We genieten van elk detail !!! Groetjes aan iedereen !!!!!!! Lieve knuffel, Bieke
Voor de verandering is het hier weer zeer warm. (soms kruipen we half in ons diepvriesvakje van de koelkast) We zweten op plaatsen waar we nog nooit gezweet hebben ! Net onder de neus bijvoorbeeld. De afkoeling van de zee is dus dagelijkse noodzaak. Gisterenavond maakten we een tropisch onweer mee. Bliksem in de bergen, knallende donder en een stortregen die alles afkoelde, maar niet voor erg lang. Het was al een gekke avond, want tegen 19u00 keken Sebastián en ikzelf even uit het raam (zonder glas, met tralies en luiken aan de binnenkant) en hoorden we plots gejoel. Een jonge gast, van net 20 schat ik, stormde door de straat alsof zijn leven ervan afhing. Met op zijn hielen een even grote en even snelle gast, van misschien ietsje ouder, maar met een bamboe-stok van wel 3 meter in de aanslag (en dat lopend !)... Om de hoek hebben enkele mannen van de buurt de eerste kerel overmand. De politie kwam veel later. De stok is niet gebruikt. Blijkbaar wou gast nummer 1 zilver stelen uit een winkel. Nummer 2 ging er achteraan. Waar die laatste die gigantische stok, eerder halve boom, vandaan haalde, is me een raadsel.
Elke dag strand, maar dan met palmbomen en echt een paradijselijk gevoel !!! Moet er steeds weer aan wennen. We gaan meestal naar een baai, met lage golven, waar het fijn zwemmen is voor de kinderen, het heet daar ´a praia concha´of ´het schelpenstrand´, maar dan moet je een vergrootglas meenemen als je een schelpje wilt vinden. Femke zwom in augustus nog niet echt en nu zwemt ze zelfs al onderwater, dat belooft !! De jongens waren eerst heel bang van de zee, omdat de golven zoveel lawaai maken hier, maar nu zitten ze er ook graag in of ze maken putten in het zand. 
Gisteren kwamen we terug van het strand, allemaal vol zand en stof. Veel te warm gebakken van het zonneke dat naar de 35 a 40 graden C stijgt. Thuis : geen water ! In heel het stadje, geen water... Afschuwelijk... Niets en niemand kunnen wassen, niet kunnen afwassen, de vloer niet kunnen schrobben (want met al dat zand is het hier heel snel vuil...), niets kunnen koken, dus wat brood moeten eten... niet leuk ! De kids hadden dan zin in bananen-milk-shake, maar in alle winkels was bijna alles uitverkocht, ook de bananen en onze tros was te onrijp... Blijkbaar moet je er eentje kopen die half geen en half groen is !!! Dat weten we voor de volgende keer.
Terwijl ik dit schrijf is de lokale capoeira-groep een prachtige demonstratie aan het geven op straat met jongeren van 2 jaar tot 45 (schat ik, want de leefttijd schatten van de mensen hier is heel erg moeilijk en blijkbaar andersom ook, gisteren dacht een vrouw dat ik 45 was... maar wat maakt het uit). Ongelofelijk wat een kracht die hebben en snelheid en ritme ! Ze zorgen ook nog voor hun eigen percussie en zang. Dat brengt me ertoe toch nog even te melden dat de mannen, jongere en oudere, hier zeeeeeeeer gespierd door de straten stappen ! Hun schouders, borst, buik en rug zijn één en al spier. Maar hun buik en taille is heel smal en hun schouders minstens het dubbele qua breedte, wat soms grappige vormen geeft ! Precies of ze hun Jeromekes´ bovenstuk op een te smal onderstuk hebben gezet.
Een weekje en twee kakkerlakken, een gekko, enkele hagedissen, mooie libellen (Pablo Mateo zegt ´Isabellen´) en veel kolibrietjes verder.... Er zitten blijkbaar ook aapjes (makaken) heel dichtbij, maar die zagen we nog niet.
Hoi !!!
