Geen water, geen melk, geen rijpe bananen, geen licht in de badkamer, maar wel twee Vlamingen
Gisteren kwamen we terug van het strand, allemaal vol zand en stof. Veel te warm gebakken van het zonneke dat naar de 35 a 40 graden C stijgt. Thuis : geen water ! In heel het stadje, geen water... Afschuwelijk... Niets en niemand kunnen wassen, niet kunnen afwassen, de vloer niet kunnen schrobben (want met al dat zand is het hier heel snel vuil...), niets kunnen koken, dus wat brood moeten eten... niet leuk ! De kids hadden dan zin in bananen-milk-shake, maar in alle winkels was bijna alles uitverkocht, ook de bananen en onze tros was te onrijp... Blijkbaar moet je er eentje kopen die half geen en half groen is !!! Dat weten we voor de volgende keer. Er was ook geen licht in de badkamer, het toilet kon niet doorspoelen en er was geen internet in heel het stadje. Dat was dus een fijne dag ! We hebben wel voor een weekje twee Oost-Vlamingen als buren. Zeer toevallig ! Ze trekken enkele weken rond in Zuid-Amerika. Altijd fijn je moedertaal te horen !!!
Ah ja : onze namen : tegen Juan zeggen ze iets als Puh-wan, tegen Sebastián See-bas-tie-ãow, tegen Pablo Mateo Mah-tee-oes, en tegen Femke en mezelf... niets, want ze krijgen dat niet nagezegd !!!
Ons Portugees gaat stilletjesaan vooruit. Zo wou ik kip vragen in de winkel, want je ziet niet wat je kan kopen van vleeswaren... Maar met mijn Spaans ´pollo´kwam ik nergens. De kerel haalde zijn schouders op en ook het meisje dat de vloer schrobde, schudde van nee, ze kende dat niet... Maar ik wou wel mijn kip, dus ikke vleugeltjes uit en toktoktok... Iedereen aan het lachen, maar ik kon mijn kip kopen en weet nu dat dat ´frango´ is !!
De ronde-punten hier zijn driehoekig !!! Er komen raar maar waar steeds 3 straten samen, nooit vier, toch niet hier in het centrum. En er bestaat een verkeersbord dat zegt : voetgangers : gebruik a.u.b. het voetpad om ongelukken te voorkomen !!! Maar bij elk huis of winkel of gebouw is het voetpad anders, hoger, lager, met trapjes, schuin aflopend... Niet te doen met een buggy dus wij lopen op de straat.
Ik heb nog veel te schrijven, maar bewaar het voor een andere keertje... Wij gaan dadelijk ook eens naar bedje, onder onze ventilator. Hele lieve knuffels, wij xxx
19-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
16-10-2009
Derde reeks indrukken.
Terwijl ik dit schrijf is de lokale capoeira-groep een prachtige demonstratie aan het geven op straat met jongeren van 2 jaar tot 45 (schat ik, want de leefttijd schatten van de mensen hier is heel erg moeilijk en blijkbaar andersom ook, gisteren dacht een vrouw dat ik 45 was... maar wat maakt het uit). Ongelofelijk wat een kracht die hebben en snelheid en ritme ! Ze zorgen ook nog voor hun eigen percussie en zang. Dat brengt me ertoe toch nog even te melden dat de mannen, jongere en oudere, hier zeeeeeeeer gespierd door de straten stappen ! Hun schouders, borst, buik en rug zijn één en al spier. Maar hun buik en taille is heel smal en hun schouders minstens het dubbele qua breedte, wat soms grappige vormen geeft ! Precies of ze hun Jeromekes´ bovenstuk op een te smal onderstuk hebben gezet.
De vrouwen hebben vanaf heel jong al de perfecte maten, maar als ze wat ouder worden is dat plots allemaal weg. De achterwerken blijven wel zeer mooi en rond gevormd. In de winkels heb je zelfs halve paspoppen voor rokken, speciaal alleen met een serieuze ronding en dat dan naar de straat gedraaid, zodat je kan zien hoe het rokje op de poep valt... Bikini´s hier zijn altijd klein. Een GG (extra large) is bij ons een B-cup en bedekt net nikske. Niet dat de vrouwen hier kleine borsten hebben, maar ze willen het gewoon niet meer bedekken. Fijn voor de mannen, denk ik dan maar (hihihi). (badpakken zie je hier nergens) Ik hoorde wel dat grotere Éuropese´ bikini´s dit jaar IN zijn : JEEHAH !!!
Vandaag zag Femke (ze heeft de primeur) voor het eerst een familietje apen. Drie volwassen exemplaren en 1 babytje aan een buikje hangend. Hagedissen zien we plots ook volop tussen de huizen en op de straten. Een ongelofelijk iets hier is, ik vind het zelf nog steeds niet te doen, dat de mensen vaak een vogeltje in een kooitje hebben en dat hangt dan aan hun huis, aan hun terrasje of aan hun voordeur. Op zich niets raars, maar elke ochtend en avond laten ze hun vogel uit !!! Niet uit de kooi, nee, nee, ze nemen de kooi van de haak en nemen het diertje mee op wandel... Ze tonen een boom, blijven dan even staan alsof de vogel net als een hond zijn ding kan doen en lopen weer wat verder, de straat door en even later weer terug. Een buur heeft zelfs twee vogels en neemt dan ook zijn tijd om de tweede vogel evenveel tijd op wandel te gunnen...
Pablo Mateo (hier zeggen ze : Ma-tee-oes tegen hem) gaat sinds woensdag naar school. Hij vond de juf niet lief en miste zijn juf Barbara, maar de kinderen vond hij wel okee. De juffen en directie hier kussen en knuffelen alle kinderen meteen... Toch eventjes te close !!! Als we vragen wat hij deed, zegt hij :´dat weet ik toch niet´, maar ik denk dat hij bedoelt dat hij niets verstond omdat het allemaal in het Portugees was. Ze doen hier ook pipi ´met de piemel uit de broek´en dat vindt hij niet fijn. Hij is gewoon te gaan zitten, wat nu ook mag ! Alleen pipi is nu ´chichi´. (Dus dat wij ´kakmadammen´tegen ´chichimadammen´ zeggen, is dus fout ! Het zijn ´pipimadammen´) En het wc-papier moet naar Zuid-Amerikaanse gewoonte in een mandje naast het wc gegooid. En daar zijn we allemaal vierkantig tegen !!!!
16-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
12-10-2009
We beginnen aan onze tweede week.
Een weekje en twee kakkerlakken, een gekko, enkele hagedissen, mooie libellen (Pablo Mateo zegt ´Isabellen´) en veel kolibrietjes verder.... Er zitten blijkbaar ook aapjes (makaken) heel dichtbij, maar die zagen we nog niet.
Hier voorlopig regenbuitjes tussendoor en dat is fijn afkoelen. De druppels zijn heel klein (net als de mieren en muggen hier) en drogen heel snel op. We gaan elke dag naar het strand en het voordeel van de schooluren (van 7u30 tot 11u45) is dat je dan in de namiddag ook nog naar de zee kan ! Altijd vakantiegevoel. Morgen en dinsdag zijn twee feestdagen (dag van het kind en dag van de leerkracht) dus geen school. Het stadje is nu vol Braziliaanse toeristen die een verlengd weekend nemen. Veel luide muziek en mensen die de hele dag staan te dansen in de straat. Kinderen overal, ook in de bomen ! Vandaag kwam er een hond binnen, er lopen er hier heel veel rond, toen we aten, en dat vonden de kinderen super. Hij zat heel netjes te wachten op een stukje...
De mensen hier houden enorm veel van baby´s en Sebatião heeft dus veel succes. De mensen komen dan aan hem snuffelen ! Is hier iets heel normaals ! Woensdag gaan Femke (derde schooldag) en Pablo Mateo (eerste schooldag) naar school. Femke moest een tekstje schrijven voor een van haar vakken en moet dat donderdag voorlezen ! In het Portugees, spannend. We hebben al 2 kakkerlakken (een dood en een levend) in huis gehad en een gekko. De levende kakkerlak hebben we serieus toek gegeven met een schoen en buiten gegooid, maar na 15 minuten liep hij weer verder. Niet snel dood te krijgen dus. Goh, ik spring van de hak op de tak, want er zijn zo veel kleine dingetjes te vertellen. Al onze kleren zijn te warm, wat je ook aandoet, het is te heet. Het eten lukt al wat beter... maar het blijft zoeken. (weinig variatie en weinig kindvriendelijk) Vandaag kip gemaakt (je krijgt dan een kip zonder kop en zonder pluimen en vanbinnen zit een zakje met de ingewanden en de poten, jakkes...) en het smaakte wel lekker, gelukkig. We beginnen toch al wat te wennen aan het ritme hier en aan de andere dingen dan in België. Pablo Mateo mist zijn juf en de klas, goed dat hij woensdag ook naar school mag.
Sebastián was een dag echt heel ziek, dus wij naar het ziekenhuis... Heeeeeeeeeeeel lang moeten aanschuiven in een zeeeeeeeeeeer primitief gangetje. Hij was de volgende dag weer veel beter. Deze morgen was het markt, op een veldje, elke zondag en dan kan je daar heel goedkoop groenten en fruit kopen. Dan kies je een jongen met een kruiwagen, die laden alles op en brengen het naar je thuis. Raar, maar we deden het de tweede zondag toch ook al. Vandaag kochten we voor 2 euro een gigantische tros bananen, die hang je dan in je huis omhoog. Er hangen misschien wel 100 bananen aan !!!
Dat is het voor nu, ik ga slapen. Jullie liggen er al lang in (5 uur verder in België). Groetjes aan iedereen natuurlijk en veel liefs uit Itacaré, Brasil. Bieke
12-10-2009 om 00:00
geschreven door Bieke & Co
05-10-2009
Aangekomen...
Hoi !!!
Ongelofelijk dat we er nu zijn, he. Het is toch een heel ander leven. Iedereen staat om 6u00 op, want de zon is op om 5u30. En dan is het te doen qua hitte. Tegen 8u00 is het al te warm om nog een inspanning te doen. Om 7u00 is er een marktje met vooral vlees, groenten en fruit. Echt primitief, maar goedkoop en lekker. De meeste winkels zijn open van 7u00 tot 11u00, en sluiten voor een siësta. De zon gaat op in de zee, staat om 12u00 pal boven ons en draait naar het westen om om 17u30 onder te gaan. Tegen 20u00 is iedereen uitgeteld !!!
De straten zien er heel erg arm uit. Er zijn weinig auto´s, iedereen gaat te voet. Het stadje was een vissersdorpje en tot 10 jaar geleden enkel te bereiken via boten. Nu er een weg naartoe is, zijn er meer mensen komen wonen, maar er is nog geen geld om het straatbeeld te verfraaien. Laten we zeggen het is in aangroei.
Voor Femke was het een schok, omdat het echt heel arm lijkt, maar iedereen eet goed en leeft buiten, waardoor binnen geen luxe nodig is. Ons huisje is heel basic. Het sanitair is echt Zuid-Amerika en dus van de jaren stillekes. Er zijn veel muggen en mieren, maar hele kleintjes. We staan allemaal vol met vele beten, gelukkig jeuken ze niet.
De temperatuur stijgt tot 30 graden elke dag, maar de nachten zijn te doen. Pablo Mateo en Sebastian zijn in hun nopjes, spelen veel buiten of op het strand en slapen beter dan thuis, nog niet zonder wakker worden, maar beter an thuis !
We zijn aan het bekomen van de drukke septembermaand en genieten van de rust, zon en zee aan de mooie stranden. We zijn wel een beetje de witten onder de zwarten... Soms even een raar gevoel. Ik spreek al tegen iedereen (Juan is onder de indruk !) en het lukt toch al aardig. Morgen gaan we kijken voor een school. Het schooljaar loop hier op z´n einde, maar om de taal te leren en vrienden te maken, zou het goed zijn voor Femke en Pablo Mateo. We zien wel of ze het al aankunnen. De school is van 8u00 tot 12u00 of van 13u00 tot 17u00, je mag kiezen !!!
We leerden een Engelse vrouw kennen met een tweeling zo oud als Sebastián en die helpt ons met veel kleine dingen. De buren maakten al eten voor ons en dat vonden Juan, ikzelf en Sebastián heel lekker. Brood is nergens te vinden, wel sponsbrood, maar dat is niet lekker. Het is toch een beetje zoeken qua eten. Soyamelk voor Sebastián is er niet, dus vandaag moest hij voor het eerst andere melk drinken. Na enkele slokken stopte hij, ging naar de vuilbak en haalde het lege brik soyamelk eruit... Ocharme... Nu lust hij gelukkig een van de 3 soorten die we kochten om te proberen, oef !!!
Alle, ik blijf schrijven, indrukken blijven komen natuurlijk, we zijn hier net. De maan is vol en groot aan de open hemel. We genieten van elk detail !!! Groetjes aan iedereen !!!!!!! Lieve knuffel, Bieke
Gisteren kwamen we terug van het strand, allemaal vol zand en stof. Veel te warm gebakken van het zonneke dat naar de 35 a 40 graden C stijgt. Thuis : geen water ! In heel het stadje, geen water... Afschuwelijk... Niets en niemand kunnen wassen, niet kunnen afwassen, de vloer niet kunnen schrobben (want met al dat zand is het hier heel snel vuil...), niets kunnen koken, dus wat brood moeten eten... niet leuk ! De kids hadden dan zin in bananen-milk-shake, maar in alle winkels was bijna alles uitverkocht, ook de bananen en onze tros was te onrijp... Blijkbaar moet je er eentje kopen die half geen en half groen is !!! Dat weten we voor de volgende keer.
Terwijl ik dit schrijf is de lokale capoeira-groep een prachtige demonstratie aan het geven op straat met jongeren van 2 jaar tot 45 (schat ik, want de leefttijd schatten van de mensen hier is heel erg moeilijk en blijkbaar andersom ook, gisteren dacht een vrouw dat ik 45 was... maar wat maakt het uit). Ongelofelijk wat een kracht die hebben en snelheid en ritme ! Ze zorgen ook nog voor hun eigen percussie en zang. Dat brengt me ertoe toch nog even te melden dat de mannen, jongere en oudere, hier zeeeeeeeer gespierd door de straten stappen ! Hun schouders, borst, buik en rug zijn één en al spier. Maar hun buik en taille is heel smal en hun schouders minstens het dubbele qua breedte, wat soms grappige vormen geeft ! Precies of ze hun Jeromekes´ bovenstuk op een te smal onderstuk hebben gezet.
Een weekje en twee kakkerlakken, een gekko, enkele hagedissen, mooie libellen (Pablo Mateo zegt ´Isabellen´) en veel kolibrietjes verder.... Er zitten blijkbaar ook aapjes (makaken) heel dichtbij, maar die zagen we nog niet.
Hoi !!!
