Halo, wij zijn PACO de ezel en LOLA de koe. Wij zijn bezig de bestigste vriendjes van Ella en Vince te worden. Als je aan onze staart trekt dan zingen wij heel graag een muziekje. En nu gaan we allemaal slapen (oogjes dicht en snaveltjes toe).
06-12-2006
De sint is langs geweest
Zoals bij alle brave kindjes is gisteren nacht de Sint op bezoek geweest. Ondanks dat zij geen schoen gezet hadden hebben Ella en Vince wel alle twee een muziekaal diertje gekregen dat hen gezelfschap zal houden tijdens hun verblijf in de couveuzekes. Voor de verpleegsters was er chocolade. Zij zullen blijkbaar ook in het grote boek van de brave kindjes voorgekomen zijn. Ikzelf was gelukkig niet aanwezig. Al maar goed want ik krijg nogal vlug claustrofobie in de zak. (Sandy)
05-12-2006
Schoentje zetten.
Liefste Sint.
Voor onze kleine voetjes bestaan nog geen schoentjes. Mochten er toch schoentjes voor onze kleine voetjes bestaan hebben, dan zouden wij deze zeker aan de schoorsteen gezet hebben. Het zou wel moeilijk geweest zijn om er een wortel in te steken voor Schimmel. Wij zijn heel braaf geweest en wegen al meer dan 1.300 gram. Mijn broer Vince weegt al bijna 1.400 gram maar ik zal hem wel terug inhalen, zoals vorige week. Mijn zus Ella en ik hebben bijna geen buisjes of naaldjes meer, Flink hé?. Wij beloven dat wij nog goed ons best gaan doen, flink onze papjes gaan verteren en regelmatig ne goede pamper produceren. Wij hopen dat wij al ingeschreven zijn in Uw grote boek, ook al zijn wij wat te vroeg geboren. Wij hopen dat onze papa suikerbonen en een geboorte-akte naar spanje heeft gestuurd en dat U ons daardoor deze nacht niet zal vergeten.
Uw kapoentjes Vince en Ella.
27-11-2006
Kangeroe-en
De nieuwste hobby van de familie Brands-Groetaers is KANGEROE-EN. Dit is het horizontaal achteroverliggen in een zeer relaxerende strandstoel terwijl de kindjes genieten van de lichaamswarmte van mama of papa. Wij weten trouwens niet wie het meeste geniet. Mama en Papa die dit zeer fijn vinden en al wel eens in slaap durven vallen of Ella en Vince die reageren door bloeddruk, pols en saturatie positief te laten uitwijken.
25-11-2006
Ik ben Ella
Hallo allemaal, ik ben Ella, en ik heb het hier naar mijn zin. Ik zal goed mijn best doen want dan kunnen jullie mij binnenkort thuis eens komen bezoeken.
23-11-2006
Mohamed ALi
Ondanks dat ik zo klein ben kan ik best al mijn mannetje staan. Als ze denken dat ze hier zomaar buiskes aan mijn neus mogen plakken dan kennen ze mij nog niet. Ik trek ze der terug van af. Ikke mohamed Ali.
22-11-2006
5 sterren hotel
Yes, yes, yes . Alle twee uurkes mijn pappeke, regelmatig e schoon verpleegsterke dat mij eens omdraaid en gelijk nu een plezant zonnebankje. Wat een luxe.
21-11-2006
Eerste maal op schoot.
Wat een vreugde, we mochten Vince en Ella voor de eerste maal op schoot pakken. Alles gaat momenteel zo goed dat we binnenkort waarschijnlijk mogen kangeroe-en.
14-11-2006
WAT ZIJN WE BLIJ
Claire heeft het er goed van afgebracht, ze krijgt nog wel verdoving maar stelt het zeer goed. Samen brengen we diezelfde avond nog een bezoekje aan onze kinderen. Jawel vanaf nu zijn we mama en papa. brrr dat is wennen zeg. WAT ZIJN WE BLIJ.
Eerste bezoek
Tegen 8 uur 's avond is iedereen gebeld, staan onze aanverwante families in rep en roer en zijn de eerste bezoekers al toegkomen. Andre en Monique zaten te wachten als ik de operatiezaal verliet en Boma Maria en Oma Ingrid waren samen met het openbaar vervoer naar Leuven gekomen. Na grondig de nagels en de handen geschrobt te hebben werden we ontsmet en mochten we een eerste bezoek brengen aan de couveuzekes en de daarin liggende ELLA en VINCE. Wat zijn die grootouder blij.
Taxi
Nadat de kinderartsen ons onmiddelijk de eerste zorgen hebben toegebracht worden we per verwarmde limosine overgebracht naar de dienst NEONATALOGIE (of bij de prematuurkes) waar we onder zeer steriele omstandigheden verder gaan groeien tot we mee naar huis mogen.
Nog geen minuut later wordt ook haar broer VINCE geboren, 1135 gram en net even groot.
De emmoties worden teveel, flauw ben ik niet gevallen maar wat er op dat moment door mijn hoofd ging weet ik nu nog steeds niet.
Wat een wondertjes.
ELLA en VINCE
Wat een volk in die zaal. - 2 annesthesisten en hun assistent - 2 chirurgen + 2 assistenten - 2 kinderartsen, 1 superviserende professor, en 4 assistenten -de begeleidende vroedvrouw, twee verpleegsters en twee studenten in opleiding.
Na het openen van de buik wordt eerst het meisje verlost uit haar positie. De kinderartsen nemen haar mee naar de kamer ernaast voor verzorging. Het is 16u11. ELLA is geboren, gewicht 1060 gram en misschien net 30 cm.
Klaar voor de actie.
14/11 15:00 Het is zover. Niets kan onze babies tegenhouden, ze willen eruit. Omdat ze nog zo klein zijn (28 weken) en omdat de jongen niet goed ligt wordt beslist een keizersnede uit te voeren. Claire krijgt een epidurale verdoving en ik word hermetisch ingepakt. Klaar voor het grote werk. De emoties stijgen ten top.
13-11-2006
PANIEK nr 3
14/11 Dinsdag ochtend, Claire heeft een slecht gevoel, ze verliest regelmatig vocht en denkt dat er iets niet ok is. De dokter stelt ons gerust en zegt dat dat normaal is na een punctie. Ik vertrek naar een klant in Valencienne Frankrijk. 's Middags als ik bij de klant gedaan heb belt Claire me dat ze rugpijn heeft en dat ze met een monitor gaan nazien of het geen weëen zijn. Ik begin alvast aan de terugreis. Op het moment dat ik stop op de parking van het UZ (één uur later) belt Claire mij dat het effectief weën zijn, dat ze niet uit te houden zijn en dat ze haar overbrengen naar het verloskwartier om te bevallen. Het is 13u30.
12-11-2006
PANIEK nr 2
13/11 Ondanks dat de medicatie goed zijn werk gedaan heeft blijkt dat er ontsteking in Claire haar bloednames te bespeuren is. De Dokters besluiten onmiddelijk tot een vruchtwaterpunctie. Professor De Vlieger prikt met veel ervaring een naald onder begeleiding van een echo-apparaat om zo vruchtwater op te trekken. Diezelfde avond krijgen we de uitslag : er is geen ontsteking bij de kindjes.
08-11-2006
PANIEK
Alles ging prachtig, enkele dagen geleden was Claire nog ramen aan het poetsen en dinsdag zei de Gyneacoloog nog dat alles in orde was. Echo was goed en er was geen ontsluiting. We Kregen de raad mee te luisteren naar het lichaam. Indien moe dan slapen, indien fit dan beweging. Woensdag namiddag rond 16uur zegt Claire me verontrust "We moeten naar het ziekenhuis". Ik antwoord stomverbaasd "Waarom ?". "Mijn water is gebroken !!" en inderdaad, er was duidelijk vochtverlies. Met de GSM al bellend naar de Gyneacoloog heeft Claire haar omgekleed en zijn we naar AZ Diest gereden. Een test van het vocht gaf al vlug weer dat het over vruchtwater ging. We werden onmiddelijk doorverwezen naar UZ Leuven (Gasthuisberg) omdat ze daar het best zijn voorbereid op deze situaties.
Zonder ons te waarschuwen heeft onze kleine dame beslist om op haar eentje aan de bevalling te beginnen. Onze kleine heer vond het nog best om te blijven. De artsten hebben direct de nodige medicatie toegediend om de weëen (die al duiddelijk aanwezig waren) te stoppen. Momenteel is alles terug onder controle, er is nog vruchtwater genoeg overgebleven en je maakt dit ook dagelijks bij aan. Twee maal per dag wordt er met een monitor geluisterd naar de toestand van de spruiten en door regelmatige controle van het bloed wordt in het oog gehouden of er geen infectie ontstaat. Op deze wijze moeten we het nog zo LANG mogelijk zien vol te houden. Momenteel is Claire 28 weken, 30 weken was al veel beter geweest en Nog later is nog veel beter. PLAT liggen is dus de boodschap, enkel uit bed voor een plasje en dan terug.
Claire zal in het ziekenhuis blijven tot na de bevalling. Bezoek is mogelijk, volg de gele pijlen , 3de verdiep nr 3007 . (Tussen 15u en 20u)
(Sandy, hard geschrokken maar ondertussen al terug wat geruster.)
24-10-2006
Waar stopt Claire en waar begint de buik ?
Vorige week vroeg een vrouw aan Claire "of het voor binnenkort was ?". Deze vrouw dacht dat Claire bijna 9 maanden was maar niets is minder waar. We zijn nog maar 6 maanden. Het lijkt zo doordat het twee baby'tjes zijn. (Sandy)
20-10-2006
We zijn verhuisd.
Sinds vrijdagavond wonen wij op ons nieuw adres (D.Alenuslaan 5A, 3290 DIEST) Nog niet alle kleding is gearriveerd en telefoon hebben we ook nog niet maar eten en slapen doen we er al wel. (Sandy)
08-10-2006
HUIS is AF
Van't weekend is hulp uit het hoge Noorden (Cor uit Nederland) het laatste loodje komen helpen verlichten. Een massieve parket bestaande uit 55 planken van 19 bij 220 cm gezaagd uit tropisch hardhout werd gelegd, gelijmd en genageld in nog geen 8 uren tijd. Cor was master-in-het-plak-lijp-plek-lijmsmeren alsook bediener van de ke-psst-tjoenk-nagel-onder-druk-in-hout-pistool. Ikzelf werd benoemd tot bediener van de sjiiiaaaww-plank-verkorten-door-ronddraaiende-schijf-met-scherpe-tanden-machien. (Sandy)