Werkweek 2, in
het verleden telkens de lastigste werkweek voor de leerlingen. Ook nu volgden
ze helaas deze ondertussen geworden traditie. Allerlei kwaaltjes staken de kop
op; pijn aan de knie, magen in de knoop, niet naar het toilet kunnen gaan, of
juist heel snel naar het toilet moeten gaan, pijn aan de rug,
De vraag naar
pijnstillers was niet bij te houden, en de wondverzorging nam steeds meer tijd
in beslag. Geen ernstige zaken, maar het lang weg zijn van thuis en nog niet
onmiddellijke uitzicht om terug naar huis te gaan maken alles wat groter dan
het is
Een hele taak voor de begeleiders om dit te sturen en onze weg daarin
te vinden, maar alweer hebben we dit zonder kleerscheuren doorstaan. Het
werkritme werd wat verlaagd waardoor de leerlingen geregeld mochten kiezen of
ze s middags verder werkten of gewoon op hun matras wilden rusten. Het
merendeel koos geregeld voor optie 2. Gelukkig staken diegene die wel op de
werf bleven telkens hun beste beentje voor zodat er toch heel wat werken
voltooid werden. Bekisting van ringbalken en vloerplaat werd afgebroken, er
werd geholpen om het dak in het nieuwe klaslokaal te timmeren, de muren voor de
toiletblock werden al gedeeltelijk opgetrokken en een te renoveren klaslokaal
werd klaargezet om opnieuw te bepleisteren (oude verflagen wegschrapen, oude
pleister afkappen, barsten herstellen, cementeren van onderste laag,
). Moe
maar voldaan keerden we vrijdag terug naar de hostel. Na de levensnoodzakelijke
inkopen te hebben gedaan ( lees: chips, snoep, frisdrank) kon iedereen nog eens
naar het thuisfront bellen, iets waar iedereen blijkbaar enorm deugd van had.
Zaterdagochtend
vertrokken we om 9u voor een tweedaagse uitstap. Deze keer trok onze dala dala
richting Lake Jipe. Tussen de uitwerpselen van olifanten, skeletten van dieren
en sporen van nog andere dieren zetten we onze tentjes op om de nacht door te
brengen aan de oevers van het meer. Na een deugddoend middagmaal vertrokken we
voor een pittige wandeling om een prachtig zicht te krijgen over de omgeving. Gelukkig
hadden alle leerlingen een wonderbaarlijke genezing achter de rug waardoor geen
enkel kwaaltje de kop op stak
Na te hebben genoten van het adembenemende zicht
op de omgeving bracht de dala dala ons nog naar een waterval waar we deze keer
wel konden zwemmen en genieten van de verfrissing. De avond werd afgesloten met
een kampvuur waarna we moe maar tevreden in onze tent kropen.
Na een te korte
nacht stonden enkelen speciaal vroeg op om van de zonsopgang te genieten. Een
unieke ervaring in een fantastische omgeving. Om 9u stapten we in vissersbootjes telkens met een visser om
Lake Jipe op te varen en er nijlpaarden te gaan spotten. WAT EEN ERVARING!
Reusachtige dieren in hun natuurlijke habitat zien leven, wat een gelukzakken
zijn wij
Na dit allemaal te hebben waargenomen keerden we terug naar de
thuishaven van de vissers om nog een rondleiding te krijgen in het dorpje en
daarna onze buiken te kunnen vullen met een heerlijke bbq. Wie dacht dat we
hier gingen vermageren is er aan voor de moeite, er wordt dagelijks veel te
lekker gekookt om dit te laten gebeuren
Terug in de
hostel moest het allemaal rap gaan. Valies van het weekend legen, valies voor
de werkweek vullen, en vertrekken naar Shimbwe voor de laatste werkweek. Er
staat nog heel wat werk te wachten op ons en we hopen verlost te zijn van alle
kwaaltjes. Het terug naar huis gaan komt snel dichterbij, dit zal ook wel als
goed medicijn werken voor velen
Volgende week
onze laatste blog, om enkele dagen later de ouders, liefjes, partners of kindjes
terug in armen te vallen. Iedereen verlangt er naar, maar we zullen nog
genieten van onze tijd hier en hopen moe maar voldaan ons derde bouwkamp af te
kunnen sluiten.




|