|
Ik had vandaag een fantastische dag. Om 8 uur werden we zoals altijd opgehaald door het busje. Voor vandaag hadden we een andere chauffeur. Een jonge gast, die zijn maat had meegenomen voor het gezelschap. Aangekomen op de werf vertelde Sophia onze opdracht; in plaats van aarde mochten we nu zand versleuren. Bergen verzetten doen we hier, maar dan letterlijk. Kruiwagens op een berg naar omhoog sleuren. Emmers vullen en al balancerend op planken het zand wat verderop gooien. Daarmee maken ze cement. Ze doen hier alles met de hand. De manier van cement maken lijkt een beetje op een brood bakken. Een kommetje van zand maken met in het midden water. En dit goedje stilletjesaan bij elkaar voegen. Het is een leuk werk, maar echt zwaar. Hopelijk mogen we volgende week iets uitdagenders doen. Maar als we opnieuw aarde moeten versleuren, dan doe ik het met een lach!
Vandaag kwamen er opnieuw twee studenten helpen om te tolken. Dat is eigenlijk niet echt nodig, maar Rubén, el ingeniero van de school pusht dat zo een beetje, en de studenten vinden het enorm divertido. Dus waarom ook niet?
Sophia kwam ons halen om twaalf uur, maar om elf uur waren we al doodop. Terwijl de rest een wandeling was gaan maken in de stad, hebben Maud en ik wat fotos getrokken van het ziekenhuis. Opvallend hoe weinig volk er rondloopt rond de middag. Er hangen tekeningen aan de muur met als opschrift secreción anal, best wel grappig.
Na het lekkere middagmaal kwam het busje ons weer ophalen. Ik was niet verrast dat er iemand nieuw in de bus zat, want we zijn een echte attractie. Maud vertelde me al lachend dat dat Claudio was, de chauffeur die Eduardo volgende week zou vervangen. Claudio is enkele dagen eerder meegeweest op een wandeling door de jungle en grotten, als ik ziek in mijn bed lag.
Met hem en Sophia zijn we Mayasculpturen gaan bezoeken in een museum aan de oudste suikerrietfabriek van het land. Echt mooi. Een meneer vertelde ons wat de symboliek achter de sculpturen kon geweest zijn. Ze hebben er het raden naar, maar het zijn wel mooie verhalen. Zo staat er een beeld zonder hoofd opgesteld, waar naargelang de gelegenheid verschillende hoofden opgeplaatst worden.
We waren van plan na het museum nog te gaan werken, maar het regenseizoen hield ons tegen. Op een uur veranderen de straten in rivieren, en daarom moesten we nog even wachten voor we het busje inkonden. Ondertussen deden we wat onnozel. ( zie fotos) Claudio plaagde Sophia een beetje. Jaja, dit zou volgens ons een mooi koppeltje zijn. Operatie koppel-Claudio-aan-Sophia is bij deze van start gegaan.
We sprongen opnieuw het busje in en op de tonen van de WK-song reden we naar de arena van Cotzumalguapa, waar er paardenwedlopen worden gehouden. Veel was er niet te zien, maar de plaats was overdekt, dus wat moesten we nog meer hebben in deze regen?
Tijdens de terugrit werd de wk-song heel de tijd afgespeeld, omdat de chauffeur wist dat we dat leuk vonden. Hop de bus uit, een douchke en eten. Hmmm ik kijk al uit naar morgen. Antigua, Hasta mañana!
Liesbet
07-08-2010, 04:48 geschreven door Guatemala 
|
