Let vooral niet op de kwaliteit van de foto's: ik ben geen fotograaf. Bovendien kan ik al jaren mijn handen niet perfect stilhouden; ik ben een vreselijke zenuwleider. Maar goed. De eerste van de drie foto's toont de Paulus Potterstraat, vanaf de ingang van het hofje. Toen ik hier in '87 kwam wonen, het jaar '87 van de vorige eeuw, stond er op dit hele stuk nog oudbouw. Typisch voor die tijd: ieder jaar vanaf begin mei vlogen er veel gierzwaluwen hoog in de lucht en aan het begin van de avond schoten in de hof de vleermuizen heen en weer. Sinds de nieuwbouw is dit alles voorbij. Wat er nog wel veel rondhangt zie je op de grond op de voorgrond: duiven, de ratten van de lucht. Draai je een kwartslag en je ziet de ingang van het hofje, een van de twee ingangen. Rechts het hek van het Willem Akse Speelterrein. Rechtdoor, langs het hek, kijk je aan tegen het eerste huisje van 'de achterkant'. Aan de achterkant van het hofje staan twee rijtjes huisjes, op korte afstand tegenover elkaar. Zomers lijkt het wel een camping, vind ik; ik laat het je nog wel zien. De twee bomen die je achter elkaar ziet staan zijn robinia's, pseudo-accacia's. De oorspronkelijk eerste is een tijd geleden met oud en nieuw in vlammen opgegaan. Afgelopen najaar is er een nieuwe gekomen, die goed lijkt te zijn aangeslagen. De tweede, de oudere, staat er wat verfomfaaid bij. Laag bij de grond is de schors nogal gehavend: het tuig gebruikt hem als krabpaal. Op de derde foto kijk je 'mijn' straatje in: schuin tegenover die grote boom, de draaiwilg, woon ik. Wat je rechts ziet zijn de keukens van de huisjes. Die zijn er bij de renovatie van '87 aangebouwd. Het hofje zelf is van 1890. De volgende dagen meer.
