Misschien diepe gedachten, maar denk er licht overMisschien zware onderwerpen, maar alleenom die van mezelf wat lichter te maken Alles op dit blog draait om lichtal tasten sommigen misschien wat in het duister
09-11-2005
Verhaal van het zieljte
Er was eens een Kleine Ziel die tegen Spirit zei: "Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen." Spirit lachte breed."Dat is waar!", zei Spirit. "Jij bent ook het licht." "Wow," zei de Kleine Ziel, "Dit is toch echt gaaf." Enige tijd later bleek dat weten wie ze was niet voldoende was. De Kleine Ziel voelde onrust van binnen en wilde ervaren wat het was om het licht te zijn. En zo ging de Kleine Ziel terug naar Spirit (Wat geen slecht idee is voor alle zielen die willen weten wie ze werkelijk zijn.) Hoi Spirit! Nu weet ik wie ik ben. Is het goed als ik dat wil zijn?" Spirit zei,"je bedoelt dat je wilt zijn wie je al bent?" "Wel", antwoordde de Kleine Ziel, "Weten wie ik ben is één ding, maar helemaal écht zijn is iets anders. Ik wil ervaren wat het is om het licht te zijn!" "Maar je bent het licht al," herhaalde Spirit weer lachend. "Ja, maar ik wil voelen wat het is!" zei de Kleine Ziel. "Wel", Spirit grinnikte, "Ik had het kunnen weten, jij bent altijd al de meest avontuurlijke." Toen veranderde Spirit houding. "Er is alleen één ding.... Er is niets anders dan het licht. Zie je, ik creëerde niets anders dan wat jij bent; en daarom is het niet makkelijk voor jou om jezelf te ervaren zoals je bent, omdat er niets is dat je niet bent." "Huh?" zei de Kleine Ziel, een beetje verbouwereerd. "Beschouw het op deze manier," zei Spirit. "Je bent als een kaarsje in de zon. O, je bent daar met ontelbare andere kaarsjes die samen de zon zijn. In de zon zou anders zijn zonder jouw kaarsje. Hoe kun je weten dat je het licht bent wanneer er alleen maar licht is? Dat is de vraag." Weer lachte Spirit. "Dat heb ik al gedaan." Zei Spirit." Aangezien je jezelf niet kunt zien als het licht als je in het licht bent, zullen we je met duisternis omringen." "Wat is duisternis?" vraagt de Kleine Ziel. Spirit antwoordde, "dat is wat je niet bent." "Zal ik bang zijn in het donker?" vroeg de Kleine Ziel. "Alleen als je ervoor kiest om bang te zijn," antwoordde Spirit. "Er is echt niets om bang voor te zijn, tenzij jij ervoor kiest om dat te zijn. Want weet je, we verzinnen het allemaal, we doen alsof." "Oh,'" zei de Kleine Ziel, en voelde zich al beter. Toen legde Spirit uit dat, om maar iets te kunnen ervaren het tegenovergestelde er moet zijn. "Het is een groot cadeau," zei Spirit, "want zonder het tegenovergestelde kun je niets weten. Je kunt geen warm weten zonder koud, geen boven zonder beneden, geen snel zonder langzaam. Je kunt geen links zonder rechts weten, geen hier zonder daar, en geen nu zonder toen. "En zo," concludeerde Spirit,"wanneer je omgeven bent door duisternis, bal je vuist niet, verhef niet je stem en vervloek de duisternis niet. Wees liever een licht in de duisternis en word er niet boos over. Dan weet je wie je echt bent en iedereen zal het weten. Laat je licht zo schijnen dat iedereen weet hoe speciaal je bent!" "Bedoel je dat het goed is anderen te laten zien hoe speciaal ik ben?" vroeg de Kleine Ziel. "Natuurlijk!" Spirit grinnikte. "Het is heel goed! Maar onthoud: 'speciaal' betekent niet 'beter'. Iedereen is speciaal, ieder op zijn of haar eigen manier! Alleen zijn velen dat vergeten. Zij zullen dan ook zien dat het goed is voor ze om speciaal te zijn wanneer jij ziet dat het goed voor jou is om speciaal te zijn." "Wow," zei de Kleine Ziel, lachend van vreugde. "Ik kan zo speciaal zijn als ik wil!" "Ja, en je kunt 'nu' beginnen," zei Spirit, die mee lachte samen met de Kleine Ziel. "Welk deel van speciaal wil je zijn?" "Welk deel van speciaal?" herhaalde de Kleine Ziel, "Ik begrijp het niet" "Wel," legde Spirit uit, "Het licht zijn is speciaal zijn, en speciaal zijn heeft heel veel kanten. Het is speciaal om aardig te zijn, of zachtmoedig, of creatief of om geduldig te zijn. Kun je nog meer bedenken waarin je speciaal kunt zijn?" De Kleine Ziel zat een moment stil. "Ik kan een heleboel manieren bedenken om speciaal te zijn!" riep de Kleine Ziel toen uit. "Het is speciaal om hulpvaardig te zijn, om te delen, om vriendelijk en zorgzaam te zijn voor anderen!" "Ja!" bevestigde Spirit, "en je kan al deze dingen zijn, of elk ander deel van speciaal dat je wilt zijn, op elk moment. Dat is wat het betekent om het licht te zijn." "Ik weet wat ik wil zijn, ik weet wat ik wil ervaren!" zei de Kleine Ziel met groot enthousiasme. "Ik wil dat deel van speciaal zijn dat vergevingsgezind zijn heet." "Het is toch speciaal om vergevings-gezind te zijn?" "O, jazeker," verzekerde Spirit de Kleine Ziel. "Dat is heel speciaal.' "Oké," zei de Kleine Ziel, "Dat is wat ik wil zijn. Ik wil vergevingsgezind zijn. Ik wil mijzelf ervaren als vergevingsgezind." "Goed,"zei Spirit, "Maar er is één ding dat je moet weten." De Kleine Ziel werd nu een beetje ongeduldig. Het lijkt wel of er elke keer weer een complicatie is. "Wat is het?" zucht de Kleine Ziel. "Er is niemand om te vergeven." "Niemand?" De Kleine Ziel kon nauwelijks geloven wat er gezegd werd. "Niemand!" herhaalde Spirit. " Alles wat ik heb gecreëerd, is perfect. Er is geen enkele ziel van alle creaties die minder perfect is dan jou. Kijk maar om je heen." Toen realiseerde de Kleine Ziel zich dat zich een grote menigte had verzameld. Zielen kwamen van Heinde en Ver van overal van het koninkrijk. Want het was als een lopend vuurtje rond gegaan dat de Kleine Ziel een ongewoon gesprek met Spirit had en iedereen wilde horen wat er gezegd werd. Rondkijkend naar de ontelbare andere Zielen die hier bijeen waren, moest de Kleine Ziel toegeven. Niemand leek minder prachtig, minder magnifiek of minder perfect dan de Kleine Ziel zelf. Dat was het wonder van de Zielen die om hem heen waren, en zó helder was hun licht. De Kleine Ziel staarde angstig naar hen. "Wie is er dan te vergeven?" vroeg Spirit. "Jonge, dit is helemaal niet grappig!" gromde de Kleine Ziel. "Ik wil mijzelf ervaren als vergevingsgezind. Ik wil weten hoe dat deel van speciaal voelt." En de Kleine Ziel leerde hoe het moet voelen om droevig te zijn. Maar toen stapte een vriendelijke ziel naar voren uit de menigte. "Maak je geen zorgen, Kleine ziel," zei de Vriendelijke Ziel, "Ik zal je helpen." "Wil je dat?" De Kleine Ziel klaarde op. "Maar wat kan je dan doen?" "Wel, ik kan je iemand geven om te vergeven!" "Kan je dat?" "Ja" zei de Vriendelijke Ziel. "Ik kan in je volgende aardse leven komen en iets doen wat jij kan vergeven. "Maar waarom? Waarom wil je dat doen?" vroeg de Kleine Ziel. "Jij, die van zo'n ogelooflijke perfectie bent! Jij die trilt van zo'n snelheid dat het zo'n helder licht creëert dat ik het niet kan evenaren! Wat kan je reden zijn dat jij je vibraties wil verlagen zodat jouw licht donker wordt? Wat kan de reden zijn voor iemand die zo licht is om in mijn leven te komen en jezelf zo zwaar te maken zodat je dit slechte kan doen?" "Simpel," zei de Vriendelijke Ziel."Ik zal het doen omdat ik van je hou." De Kleine Ziel leek verrast door het antwoord. "Wees niet zo verbaasd." zei de Vriendelijke Ziel, "Je hebt hetzelfde gedaan voor mij. Herinner je het je niet meer? O, we hebben gedanst samen, jij en ik vele keren. Je herinnert je het alleen niet meer." "We zijn allebei alles geweest. We zijn het hoge en het lage geweest, het linker en het rechter. We zijn het hier en het daar geweest, het nu en het toen. We zijn het mannelijke en het vrouwelijke geweest, het goede en het slechte - We zijn beide het slachtoffer en de dader geweest." "Zo zijn we samen gekomen, jij en ik vele malen eerder; Steeds de ander de exacte en perfecte gelegenheid te geven om te uiten en te ervaren wie we werkelijk zijn. En daarom," legde de Vriendelijke Ziel verder uit, "kom ik in je volgende leven en zal 'de slechte' zijn dit keer. Ik zal iets heel slechts doen, en dan kan jij jezelf ervaren als degene die vergeeft." "Maar wat wil je dan doen?"vroeg de Kleine Ziel een beetje nerveus, wat wil er zo erg zijn?" "Oh," antwoordde de Vriendelijke Ziel met een glimlach, "We bedenken wel iets." Daarna leek de Vriendelijke ziel serieus te worden, en zei met rustige stem, "Je hebt over één ding gelijk, weet je. Wat is dat?" wilde de Kleine Ziel weten."Ik zal mijn vibraties moeten verlagen, heel zwaar worden en deze niet zulke leuke dingen doen. Ik zal me anders moeten voordoen dan ik in werkelijkheid ben. En daarom wil ik je als dank om een gunst vragen." "Oh, wat je wilt, wat je wilt!" riep de Kleine Ziel, en begon te dansen en zingen, "Ik zal vergevingsgezind zijn!" Toen zag de Kleine Ziel dat de Vriendelijke Ziel erg stil bleef. "Wat is er?" vroeg de Kleine Ziel. "Wat kan ik voor jou doen? Je bent zo'n Engel dat je dit voor me wilt doen!"."Natuurlijk is de Vriendelijke Ziel een Engel!" onderbrak Spirit. "Iedereen is een Engel! Herinner altijd; Ik stuur je niets dan Engelen." Zo wilde de Kleine Ziel meer dan ooit het verzoek van de Vriendelijke Ziel inwilligen. "Wat kan ik voor je doen" vroeg de Kleine Ziel weer. "Op het moment dat ik je kwaad doe," antwoordde de Vriendelijke Ziel. "Op het moment dat ik jou het ergste aandoe dat je je kan voorstellen - op dat precieze moment... " "Ja?" onderbrak de Kleine Ziel, "Ja....? "De Vriendelijke Ziel werd nog stiller. "Herinner me als wie ik werkelijk ben." "O, dat doe ik!, dat beloof ik! Ik zal je altijd herinneren zoals ik je hier en nu zie!" "Goed'" zei de Vriendelijke Ziel, "Want weet je, Ik zal zo hard bezig zijn met doen alsof, dat ik mijzelf zal vergeten. En als jij me niet herinnert zoals ik echt ben, kan ik het me misschien voor heel lang niet herinneren. En als ik vergeet wie ik ben, kan jij ook vergeten wie jij bent, en zullen wij beiden verloren zijn. Dan hebben we een andere ziel nodig om langs te komen en ons te helpen herinneren wie we zijn." "Nee, dat zullen we niet!" beloofde de Kleine Ziel weer. Ik zal je herinneren! En ik wil je bedanken dat je me dit cadeau wilt geven - De kans om mezelf te ervaren wie ik ben." Aldus was de afspraak gemaakt. En de Kleine Ziel ging verder in een nieuw aards leven. Vol verwachting om het licht te zijn, wat heel speciaal was en vol verwachting om dat deel van speciaal te zijn dat vergevingsgezindheid heet. En de Kleine Ziel wachtte gespannen om de ervaring te hebben als vergevingsgezindheid en dankbaarheid aan welke Ziel dan ook die dit mogelijk maakt. En op elk moment in het nieuwe aardse leven wanneer er een nieuwe Ziel ten tonele verschijnt, ongeacht of deze nieuw ziel vreugde brengt of droefenis - Speciaal als ze droefenis brengen, dacht de Kleine Ziel aan wat Spirit had gezegd: "Herinner je ALTIJD, Ik stuur je niets anders dan Engelen".
Reeds sedert mensenheugenis spreekt men erover, vele theorieen kwamen reeds voor de dag, slechts één ding is onbetwistbaar, een warm en heerlijk gevoel vanbinnen. Door iemand ooit een naam gekregen, dat gevoel zou vanaf dan liefde noemen. Slechts weinigen weten nog wat het is, omdat in het jachtige leven geen plaats meer is voor de echte gevoelens van het hart.
Liefde als een vraag Eerst moeten we ons afvragen of 'wat is liefde?' wel een vraag is die kan worden beantwoord. Liefde kan geen vraag zijn, want als het een vraag is, zou er een antwoord moeten zijn. Als er een antwoord is, waar is dat dan? Deze vraag is zo oud als de wereld, dan zou er zo langzamerhand toch een antwoord moeten zijn! Als het antwoord gevonden is, moet de vraag zijn verdwenen. Maar de vraag is er nog en dat betekent dat het antwoord niet gevonden is. Als het tot nu toe niet gevonden is, hoe kunnen we er dan zeker van zijn dat het ooit gevonden zal worden? Misschien kan de geest (mind; denken en voelen) het antwoord nooit vinden! Daarenboven is één antwoord dat iedereen bevalt onmogelijk, omdat ieders geest zijn/haar eigen opvattingen heeft over liefde. Vandaar dat een universeel antwoord een illusie is. Individuele antwoorden over liefde zijn er wel en daarom zijn er allerlei ruzies over liefde, want iedereen spreekt elkaar tegen. Die tegenspraak is normaal, want ieders denken leeft in een ander moment in de tijd. Vandaar dat de vraag 'wat is liefde' een illusoire vraag is die geen antwoord heeft.
Over liefde is kennis onmogelijk. Alles wat door de geest gekend wordt, is niet meer dan een begrip. Liefde kan geen begrip zijn, want begrippen betekenen voor iedereen iets anders en liefde is niet zo beperkt dat ze voor iedereen iets anders is. Liefde is geen concept noch een opvatting. Liefde is evenmin iets wat met woorden kan worden overgebracht. Woorden kunnen niet overbrengen wat je werkelijk wilt zeggen. Als het denken ingeschakeld wordt om antwoord te geven op de vraag 'wat is liefde', komt het aan met geconditioneerde begrippen over liefde. Die begrippen beschouwen liefde als hoe liefde zou moeten zijn! 'Zou' betekent toe komst. Die toe komst komt nooit en dus worden de begrippen over liefde nooit werkelijkheid. Dat roept diepe angst op bij geliefden. De begrippen nemen de vorm aan van een verwachting, een eis, een manipulatie. Elk ego probeert alleen maar de ander te domineren. Omdat beider begrippen niet identiek zijn, nemen ruzies en kwaadheid de plaats in van liefde.
Liefde wordt dan een intermezzo tussen twee ruzies. Dit intermezzo wordt door het denken liefde genoemd en zelfs dit is geen liefde. Want voor de resterende tijd, tussen twee ruzies in wat het denken liefde noemt is liefde in feite een rustperiode voordat de volgende ruzie oplaait om de ideeën over liefde te verdedigen. Elke veronderstelling en ieder begrip over liefde is niet meer dan een onderhandelingsstrategie. Vandaar dat geen enkel begrip liefde kan zijn.
Sommige van onze kennissen worden onze vrienden, sommigen worden hele goede vrienden en een enkele wordt een vriend voor het leven. Met die enkelen delen we een sympathie en een gevoelsmatige verwantschap die uitstijgt boven een gewone vriendschappelijke verstandhouding. Deze vrienden zijn zielsverwanten. Er is vertrouwdheid en een dieper gevoel van elkaar al veel langer kennen dan alleen in dit leven. Zij zijn dus in jouw vorige levens ook al meerdere malen goede contacten van je geweest.
De term " zielsverwanten" word vaak verward met de "tweelingziel" en andersom. Maar er is wel degelijk verschil. nl. tweelingzielen zijn twee kanten van een ziel, terwijl zielsverwanten ondanks hun innige relatie gescheiden zielen zijn. We hebben meerdere zielsverwanten maar slechts één tweelingziel.
Wanneer je je tweelingziel ontmoet, wat overigens bijna nooit een man - man relatie is, dan kan het best zijn dat je dat totaal niet in de gaten hebt doordat je beiden in volledig andere milieu's bent opgegroeit. Niet altijd hoeft er een relatie te ontstaan uit een tweelingziel ontmoeting, maar als het werkt.. werkt het ook geweldig met tweelingzielen. Hoe langer je naar de tweelingziel kijkt, hoe meer ze op elkaar gaan lijken. Ze maken de zelfde bewegingen, hebben de zelfde intresse's waar uiteraard ook verschil ik kan zitten. Als de tweelingziel op den duur nog verder naar elkaar toe groeit, kunnen ze elkaar feilloos leren aanvoelen, dromen delen en zelfs telepathie hebben.
Ik heb het zelf niet ervaren met mijn vriendin, maar het is mij verteld dat bij ontmoeting van tweelingzielen de energiebanen van de 2 personen om elkaar heen draait als een wervelwind en de 2 banen 1 worden.
Hoeveel zielsverwanten kunnen we ontmoeten in ons leven? Men zegt vaak dat het aantal goede vrienden op een hand te tellen is. We mogen dus van geluk spreken als we inderdaad enkele zielsverwanten terugvinden.
Soms is het onderscheid ook moeilijk te zien...op zich lijkt me dat geen probleem. Iemand die 'hunkert' naar zijn tweelingziel 'vergist' zich vrij gemakkelijk. Die hunkering kan ook heel goed voortkomen uit eenzaamheid en op zoek zijn naar die éne die jou begrijpt. Wie wil dat niet? Veel mensen hebben dat niet gevonden in dit leven. Dat is niet onlogisch omdat je veelal de mensen tegenkomt die goed voor je zijn om je te ontwikkelen. Patronen te doorbreken...en soms gewoon hele goede vrienden van elkaar zijn om elkaar te ondersteunen tijdens de individuele processen. Als men daadwerkelijk zijn of haar tweelingziel ontmoet is er al een grote mate van 'geestelijke' zelfstandigheid. Tweelingzielen ontmoeten elkaar pas dan als ze los van elkaar prima kunnen functioneren. Verhalen over tweelingzielen en zielsverwanten blijven echter altijd boeiend...
Wat is vriendschap, wat is liefde, wat is het verschil tussen beiden? Liefde gaat een stap verder. Daar zijn heel wat gevoelens die vergelijkbaar zijn met een vriendschappelijke relatie, maar ook een boel gevoelens die dus te hoog gegrepen zijn voor zelfs de beste vriendschappen. Toch zijn er heel wat langdurige relaties die zijn voorafgegaan door een goeie vriendschap. Daardoor slagen veel relaties: ze zijn gebaseerd op een vriendschap vol vertrouwen, respect en eerlijkheid, dingen die je ook nodig hebt in een relatie. Vaak is er al liefde wanneer je nog geen relatie hebt met die persoon. Diep in je koester je liefde voor die persoon, want je mist hem/haar, van al je vrienden of vriendinnen is hij/zij degene die je het minst zou willen verliezen, je denkt veel aan je beste vriend(in).. En ergens weet je dat het niet zomaar vriendschap is die je koestert, je weet dat er sprake is van liefde, maar je ontkent het, je schuift je verlangens, je gevoelens opzij omdat je het al eens geprobeerd hebt of omdat je bang bent dat je hem/haar dan ooit zou verliezen... Er zijn veel zulke vriendschappen, waarin je verliefd bent, diep binnenin. Die persoon staat het dichtst bij je, stiekem hoop je dat hij/zij vrijgezel is ook al wil je het beste voor hem/haar, je denkt wel eens 'ben ik nu verliefd of niet'... Er is maar 1 ding die jou je gevoelens laat ontkennen en negeren: de eeuwige vrees om die persoon ooit definitief te verliezen. En zo heb je dan de beste vriendschap die er is, terwijl je stiekem elkaar graag ziet maar er niet voor wilt opkomen of het ontkent, niet naar de ander toe, maar naar jezelf.
Liefde en Vriendschap zitten ingewikkeld in elkaar, maar een liefdesrelatie voorafgegaan door een innige vriendschap is altijd moeilijker. Dan verandert jullie band, en wanneer het moeilijk begint te worden haak je af, zo snel mogelijk uitmaken op de hoop dat het nog vlug goedkomt en haar/hem niet meer verliest. Je zet door, je tracht die persoon te vergeten, je baseert je op de vriendschap, je hebt enkele andere relaties die telkens mislukken... Maar dat is juist het probleem, velen breken de relatie omdat ze niet om kunnen met hun gevoelens, je moet in de liefde risico's durven nemen, want dat risico is het waard. Er kan immers een lange, diepe, sterke relatie uit voortvloeien, of zelfs een liefde voor het leven. Het is een moeilijke beslissing, en het is een lange, soms ook moeilijke weg. Door die sterke vriendschap die nu een stap verder gaat, en als je te vroeg die stap neemt kan het al eens mislukken. Maar als je het allemaal
een nieuwe kans geeft, je best doet, geduldig bent, afspraken maakt, eerlijk bent, moedig en open dan lukt dat, er zullen altijd wel eens ups en dows zijn maar ook in de beste vriendschappen zijn er wel eens ruzies of word je eens diep gekwetst.
Je gevoelens...
Hoe ga je nu om met je gevoelens? Je probeert het al zolang te ontkennen, te negeren en te weigeren, je denkt dat het niet kan lukken, dat je beter concentreert op de vriendschap en een nieuwe liefde te vinden... Of je weet gewoon niet wat je voelt, je mist hem/haar evenveel als in een liefdesrelatie, je denkt er net zoveel aan, je houdt er net zoveel van maar je twijfelt of het wel over liefde of vriendschap gaat...En als je uiteindelijk beseft dat je verliefd bent op je beste vriend/vriendin dan wil je er niet op ingaan en je gevoelens verzwijgen of weet je gewoon niet of je het wel wilt of durft zeggen...
De beslissing...
Uiteindelijk ben je tot de conclusie gekomen dat wat je voelt niet langer meer alleen vriendschap is, maar dat er ook sprake is van liefde. Stel nu dat het wederzijds is, dan nog twijfel je of je wel een relatie wilt aangaan. Door twee redens: ofwel heb je het al eens geprobeerd met hem/haar, ofwel ben je gewoon bang dat je hem/haar ooit definitief zou verliezen. Anderzijds besef je ook dat de band die je deelt niet zomaar een sterke band is, maar dat je telkens weer samenkomt, bij een ruzie of verdriet in jullie vriendschap is het iedere keer terug goedgekomen.... Dat geeft je ook een bepaalde zekerheid, hij/zij is er altijd al geweest voor jou, laat jou niet vallen, beschermt je, is altijd eerlijk geweest tegen je... Dat geeft je een zekerheid, de moeite waard om het erop te wagen. Het mag geen af/aan relatie zijn, maar als er een periode tussen is geweest, je vriendschap nu nog meer heeft doorstaan dan moet je het nog eens proberen. Tenslotte, jullie band is en blijft sterk, er is nu al zoveel gebeurd, dit kan het begin zijn van een lange, diepe, sterke relatie. Een liefde voor het leven of dat je nooit zal vergeten. Waarom niet? Maak afspraken, wees eerlijk en probeer het een laatste keer, als jullie relatie gebaseerd is op hetzelfde respect, vertrouwen, eerlijkheid als in jullie relatie, dan kan het lukken, als je maar geduldig bent en je best doet!
Hoe herkennen we de tweelingziel-relatie? Waarin verschilt die van een andere werkelijk hechte relatie? Dit is het verschil: in een gewone goede relatie gaan twee mensen samen in harmonie en leggen hun meningsverschillen snel bij. Maar de tweelingzielrelatie is gebaseerd op een fundamenteel gevoel van eenheid: eenheid van visie, eenheid van doel, eenheid van gevoel. Tweelingzielen trekken niet in tegenovergestelde richtingen, behalve misschien een enkele keer - en dan maar voor eventjes - op het vlak van de persoonlijkheidsstructuur. Ze gaan als één vooruit, niet langer gehinderd door verschil in tred of gewenste richting. Daarom gaan ze zo snel vooruit als de verbinding eenmaal tot stand is gekomen.
Tweelingzielen hebben dezelfde aspiraties, intensiteit in hun manier van zijn en hetzelfde vermogen tot liefhebben. Ze zijn anderen en het hoogste in henzelf zeer toegewijd. Ze zullen beiden vertrouwen in het leven hebben, in de goedheid achter alles, want als ze niet in de suprematie van het goede zouden geloven zouden ze niet klaar zijn voor het grote goed dat ze in elkaar vinden. Ze zullen op elkaar lijken in gevoeligheid, in de waardering van schoonheid en in de aanvaarding van het tegendeel daarvan. In tijden van tegenspoed zullen ze dezelfde mate van volharding en wilskracht tonen.
In het begin waren alle zielen verenigd in een oerbron, er heerste enkel liefde, gelukzaligheid en tevredenheid of wat je kan omschrijven als het Licht. Er bestond geen dualiteit en alles was één. Op een bepaald moment (er bestaan tal van theorieën) zijn deze zielen zich gaan afscheiden van de oerbron. Dualiteit ontstond, man en vrouw werden geboren. Elke ziel gaat zijn eigen weg op en bouwen een eigen leven. Juist vanwege deze scheiding ontstond er ook het verlangen naar de andere helft. In het onderbewustzijn is het weten ervan een feit. Uiteraard is het niet evident dat je je tweelingziel ontmoet, je moet alweer samen dit leven beleven en ook je ontwikkeling loopt parallel. Als ze beide spiritueel stevig genoeg op hun benen staan zullen ze elkaar ontmoeten en zeker herkennen, zelfs op het allereerste moment (denk aan liefde-op-het-eerste gezicht). Terwijl ze 2 personen blijven heeft de versmelting van de ziel al plaatsgevonden en hun ontwikkeling in een snelle vaart groeit. In een andergeval als de zielen niet dezelfde evolutie hebben gehad is het weten er maar is het moment van de versmelting er nog niet. De relatie kan elke relatie zijn, broers, zussen, ouder, vriend, vriendin ., vooral de overeenkomsten tussen deze 2 mensen vallen op. Jij alleen kan weten of er sprake is ven een tweelingziel, je gevoel zal je dat wel duidelijk maken.
Eyes so blue heart so true meet me in my dreams tonite An angel's kiss soulmates' bliss for so long you were in disguise our masks hide hate a twist of fate like a star falling from the sky my dream came true, when along came you hearts no longer blue flames of love burning in our eyes just one look is all it took to fall so deeply into you our sweet journey has begun we were made to be one under the skies so blue in through the nite and into the light making love under the moon and sun sparkle in our eyes smiles so wide a love like noone will ever know or feel true love so deep we've played for keeps soulmates, best friends, lovers so real our hearts our now complete two lonely hearts have been healed
Soulmates of another kind They say my thoughts And read my mind They know my fears They share them too They type my sentences before I do Their smile's my reflection Their voice my own We have separate bodies But one internal home
Always amazed each time I find one Always thrilled to meet another These soulmates of another kind Are lifelong friends not fleeting lovers I seem to know them "as if forever" Time doesn't notice when we met That bond of "something special's flowing" Both face to face or across the "Net" It doesn't matter whats their gender Whats their age or who they know My soulmates of another kind Exist within me and never go