En hupla.. 12 uurtjes vliegen vanuit Londen en hier sta ik dan plotseling in Hong Kong. Deze keer geen annulaties of vertragingen + geen bleiterskes, alleen maar sympathieke Berliners - smooth!
Rond 17u met de bus van de luchthaven werd ik letterlijk gedropt in een mierennest van jewelste, midden op Nathan Road, de belangrijkste slagader op Kowloon (het schiereiland tegenover het eigenlijke Hong Kong eiland). Op een mum van tijd kreeg ik het wel heel warm: de temperatuur nog altijd schoon rond de 30graden, twee rugzakken sleurend, een papierke in de hand om het juiste adres nog te zoeken en ondertussen overal in de weglopende hong-kongnezen. Toevallig loop ik daar een Hollander tegen het lijf (haal je er zo uit met hun engels accent) die me probeerde aan te wijzen welke straat ik verderop moest inslaan. Nu ja, zelfs met de duidelijkst mogelijke beschrijving, duurde het wel heel lang want Nathan Road is werkelijk 1 lange sliert van neon-borden die loodrecht op de winkelgevels gemonteerd zijn. Het bord daarachter moet natuurlijk ook zichtbaar worden, dus krijg je spitsvondige competitie, dikwijls zelfs met borden die quasi over de volledige straat hangen.
Het hotel bleek een kat in een zak te zijn ondanks de forse prijs (6m2, bed op chinezenmaat, stenen matraske en als je je strategisch positioneert tussen het toilet en de lavabo, kan je nog net een douche nemen). Enfin, het Elbroich hotel in Duesseldorf heeft balzalen in vergelijking met dit, maar gelukkig wel kraaknet.
's Avonds afgesproken met duitse ex-collega, Melanie, die momenteel werkt voor Daimler Chrysler in de Central Plaza toren. Blijkbaar is er iedere avond een lichtshow op de HK-skyline. En dat is toch wel 1 die enorm indrukwekkend is, was aangenaam verrast!
Leuke show en na een korte avondwandeling heb ik nu toch al een beetje een beeld van waar mijn reis gaat eindigen, niet in het minst omdat Melanie blijkbaar op korte tijd al redelijk goed haar weg kent! De expats slaan overal snel tesamen ..
Het lijkt wel dat de jetlag er toch wat in zit, want na een korte nachtrust tijdens de vlucht en een half slapeloze nacht gisteren, werkt de zwaartekracht nogal sterk op mijn oogleden. Op dit moment zit ik al in Beijing en wacht ik op Ann, die vanavond laat pas gaat arriveren.
Een nieuwe ontdekkingstocht staat voor de deur. Na 2 opeenvolgende 'Go West' reizen, wordt de neus 180graden gedraaid om tot in het land van de Rijzende Zon te vliegen! Spijtig genoeg zal ik deze keer alleen rondtrekken, want het verlof hangt niet aan de bomen, dus ook niet voor Veerle ...
Normaal gezien zou ik ook enkel nog een paar kerstdagen over hebben, maar de truc? -> een jobwissel! warm aanbevolen ;-) Na 8 jaar Henkel, is de komende maand ideaal om af te kicken van de lijntjes waspoeder en me voor te bereiden op het gezondere leven tussen de Danone yoghurts..
Niet toevallig China, want onderweg kom ik zeker enkele bekenden tegen, die momenteel tussen de stokjes-etende medemens zwaar aan het presteren zijn.
Voila, de rugzak is gemaakt (slechts 11kilo!), de vlucht vertrekt over enkele uren en de adrenaline begin te stijgen.. spannend! Ik probeer geregeld een update te geven, niet in het minst om mijn lieve schat gerust te stellen!
Florida heeft ons zeer geboeid en vooral veel laten amuseren. In vergelijking met vorig jaar aan de westkust met alle nationale parken, San Fran, Vegas etc. is het toch wel wat minder beindrukkend of verrassend. Als aanbeveling blijft de westkust zeker de must-see bestemming in de US. Anderzijds blijft Florida toch wel een superbestemming met een aantal duidelijke pluspunten, zoals de kleinere vliegafstand en de veel kleinere afstanden terplaatse, waardoor je alles rustiger kan beleven. Neem daar nog paradijselijke stranden bij die overal aanwezig zijn om af en toe de dag mee af te sluiten, enkele pretparken om je eens goed te laten gaan en voortdurend een aangename warme temperatuur, en je krijgt redelijk snel een relaxte, coole vakantie-vibe.
Absolute toppers voor ons: - South Beach: aantrekkelijke stranden, retro-moderne art-deco - Busch Gardens: shockerende coasters afgewisseld met Afrikaanse dieren-taferelen - Island of Adventure: onverantwoord plezant waterpretpark - Ringlings Ca Zan & Museum: typerend beeld van de rijke Floridiaan, met uitmuntende kunstcollectie - St-Anne Mary Island: carraibische stranden en een schilderachtige oude visserspier waar dolfijnen vrij rondzwemmen - Everglades: tramtour in Shark Valley entrance en de intensieve airboat tour - Key West: panoramische vergezichten vanop de bruggen naar Key West, terplaatse een easy-going sfeer met de typische kleurrijke huisjes.
We hopen dat onze teksten hebben kunnen boeien en willen iedereen nog eens zeer hartelijk bedanken voor de leuke reacties !!
De laatste dagen hebben we ervan geprofiteerd om Miami nog eens rustig onder de loep te leggen. Zoals al gezegd, was er niet veel te zien in downtown, maar toch zijn we nog eens teruggegaan om Little Havana te bezoeken.
Dit is de Cubaanse wijk, met vnl. politieke vluchtelingen die in de jaren 60 Fidel Castro ontvlucht zijn en nu de grootste gemeenschap buiten Cuba vormen. Het hart van de wijk is niet zo groot: ongeveer 8 blokken/straten, doorkruist door de Tamiami Trail of Calle Ocho - een van de grootste invalswegen.
We zijn op vrijdagavond geweest, want de laatste vrijdagavond van de maand, wordt blijkbaar altijd gevierd. Alle winkels hadden de muziek wat harder gezet - sommigen zelfs met een extra box voor de doven geloof ik - en de Cubaanse salsa was overal aanwezig. De Calle Ocho werd half afgezet, want naast de vele artiesten die hun werken toonden, speelde er ook een band met volle overgave. De mix van dit alles zorgde wel direct voor een leuk zomeravond gevoel, iets wat we niet meer hadden verwacht in downtown.
De dag erna stond Key Biscane op het programma, bekend van de US Open Tennis. Dit kleine eilandje straalt direct een 'geen pottekijkers'-sfeertje uit. Alles is er vrij afgesloten en betalend, en blijkbaar hebben de rijke inwoners zich inderdaad goed hun privacy weten toe te eigenen. Je vindt er dan ook veel rust en weinig toeristen. Vermits er eigenlijk niet zoveel te zien was, hebben we onze handdoeken uitgerold net ervoor op Hobe beach, wat op zich wel een leuk plaatje is: in de rustige, helderblauwe zee zwemmen met de skyline van Miami vlak achter je.
De voorlaatste dag zijn we ook nog eens naar South Beach getrokken. We hadden gehoord dat er een Rap& Hip-Hop festival aande gang was dat +- 200.000 zwarten trok om er te feesten.
Dat was meteen ook de reden waarom we er eerder quasi geen hotel hadden gevonden! Jammer, want ons idee om nog wat rond te hangen op het sympathieke South Beach werd zo volledig verstoord. Zeker wanneer je er even rondliep, echt veilig voelde je niet met die ganse menigte. Opvallend was wel de volledig andere omgangscultuur van de zwarte gemeenschap, zeker wanneer het aankomt op contact maken op het strand! Het meest afstotende was eigenlijk de kledingsstijl. Het was geleden van in London dat we nog zo'n wulpse dames zich in zo'n foute, en vooral te spannende stoffen hebben zien wringen. Unreal, en je ziet hen dan nog denken dat ze een sexy vamp zijn ook! Werkelijk op het vulgaire af soms, enfin voor ons toch. De meeste homies vonden het wel 'dik' ok en wisten niet waar eerst fotograferen en filmen... Snel weg dus, en goedlachs de dag eindigen met Shrek 3.
Zondag hadden we pas om 19u onze vlucht, dus nog tijd om eens de Cubaanse kerk El Carida te bezoeken.
Deze is gebouwd aande kust, met zicht op Key Biscane en heeft een speciale ronde vorm. In de namiddag sloten we af op North Beach en kon Veerle niet meer gestopt worden om in de Aventura Mall nog eens een laatste stuk geweldige Chocolate Coconut Cream Cheese Cake te bestellen.
En gelijk had ze!!
Experiences:
- Cinema in Kinepolis bij ons is een zegen: geen rumoer, geen continu verloop, geen gsm, geen lichtjes van Ipods (je vraagt je af waarom je dan naar de cinema komt), veel minder gekraak van allerlei snacks, grote schermen en grote zalen !! Ah ja, popcorn bestel je ook best niet, tenzij je de gezouten versie lust... nachos daarentegen zijn ok. - Sinds januari is hier Diet Coke Plus op de markt: met vitaminen en mineralen! Dus nu kan je gerust fastfood blijven eten, zolang je maar je dagelijkse gezonde vitamientjes binnenkrijgt via een cola...
Net een vermoeiende terugvlucht achter de rug zonder slaap door een
bleit-peutertje vlak naast ons, MAAR
met slechts 1,5u vertraging!
Het verslag van de laatste dagen komt asap, ondertussen zijn al wat foto's toegevoegd.
We gaan nu even bekomen van onze jetlag, zodat we morgen terug aan de slag kunnen.
Het komende weekend is een weekend met een feestdag, maar deze valt op 26/5 (itt wat vele mensen denken), want:
- Die dag viert mijn nichtje Jana haar 10e verjaardag! Veel plezier, we zullen er zeker bij zijn op het feestje 2/6! - Die dag trouwen onze vrienden Tom & Marijke! We wensen hen een gelukkig leven samen toe, en uiteraard een meeeeegafeeste!
Een beetje een raar gevoel vandaag,
want plotseling rijden we al terug door de straten van
zuid-Miami... onze cirkel lijkt bijna rond, maar gelukkig hebben
we toch nog enkele dagen om enkele delen van Miami rustig te bekijken,
te beginnen met Coral Gables.
Dit is een van de rijkste wijken
van de US en is uit de grond gestampt begin jaren 20 door George
Merrick. Deze had de droom om een nieuwe stad te bouwen in Maimi,
gebaseerd op de Spaanse en Italiaanse architectuur. Dit heeft
geresulteerd in indrukwekkende residentiele villawijken vol
hacienda's of romaanse statigheid met brede lanen, die je
binnenrijdt via een van de 4 oude Spaanse ingangspoorten op elke hoek
van Coral. Grootste blikvangers in deze wijk zijn het authentieke
stadhuis, de Miracle Mile (de chique winkelstraat), de Venetian Pool
(een prachtig zwembad uit kalksteen in een natuurlijke waterbron)
en het Biltmore Hotel.
Dit laatste is het visitekaartje van Coral Gables met een sterke
geschiedenis (oa met Al Capone, beroemdheden en moord..) en met
een toren die een copie is van de kathedraal van Sevilla.
Naast een gigantisch 18-hole golfterrein, biedt het ook het
grootste hotelzwembad van de US.
Na deze tour bleek het nog even
moeilijk om vrije kamers te vinden door het verlengde Memorial Day
weekend, maar uiteindelijk zitten we wel weer goed voor de laatste
rechte lijn in de Regency.
's Avonds ging het naar Coconut
Grove, de 2e levendigste wijk na Sobe. Vroeger een hippie-bastion, nu
een yuppie-gathering. Niet toevallig zijn we daar in 'the Cheesecake
Factory' beland, met deze keer als afsluiter Chris' Outrageous
Chocolate Cake - 7 verschillende vullingen, waardoor je op zo'n 15cm
hoogte uitkomt... outrageous!
Experiences: -
Het is een sterk ingeburgerd amerikaans gegeven: de doggy bags. In
elk restaurant zie je mensen ermee buitengaan, toch een beetje raar
voor een europeaan. - The Weather Channel: een geliefde zender in de
hotels, maar je kan je afvragen waarom. Ook daar is drama het
verkoopsargument bij uitstek: orkanen, scattered thunderstorms en
flashfloods lijken elke dag op ons af te komen... in het begin
geloofden we het nog, nu gaan we uit van hetzelfde weer als gisteren:
ideaal warm, briesje en naar de avond toe kan er een drupje vallen
gedurende 10min.
Doel vandaag is Key West, het uiterste eilandje
van de Keys, het staartje van Florida. Op Key West bevindt zich ook het
meest zuidelijke punt van de USA. Het eiland (en al zijn broers en
zusjes id sliert) hebben een paradijselijke reputatie die ze waarmaken
via een combinatie van zon, azuurblauwe zee, palmbomen, steeldrum-music
en caraibische relaxation-vibes... De rit naar Key West is een heuse
trip, want vanuit Homestead (plaats van overnachting na de Everglades)
is het 120 miles (ong 200 km). De rit is echter aangenaam, dankzij de
mooie scenic views die je de hele tijd voorgeschoteld krijgt.
In Key West besluiten we eerst een lekkere lunch te
verorberen, om de lokale specialiteit te kunnen proeven: Conch
Fritters. Dit zijn gefrituurde deegbolletjes met daarin Conch verwerkt
(en wat paprika etc). Pop-quiz: wat is Conch? (antwoord: zie
experiences).
Na de lunch gaan we al wandelend op ontdekking,
en genieten we van de lokale architectuur: vnl houten huizen die in
allerlei zuiderse kleurtjes geschilderd zijn met overdekte terrasjes
aan de voorkant waar meestal sofa's, schommelstoelen of hangmatten
buitenstaan. In deze zonnige setting zeer gepast je voelt ook de
relaxte en socialere 'Front Porch Living' stijl. De huisjes zijn
relatief klein, de prijzen daarentegen niet. Kleine oude huisjes met 1
slaapkamer komen op de markt voor om en bij de 600.000$!
Eigenlijk is
alles in Key West duur: hotelovernachtingen, drankjes, boottrips,... Ze
weten hier heel goed hoe ze het geld uit je zakken moeten halen. Een
beetje a la Mickey! De wandeling van bijna drie uur brengt ons bij
Mallory Square, zeer bekende om zijn befaamde zonsondergang. We
besloten ons daar ook effectief een plaatsje toe te eigenen, met een
van de lokale specialties id hand: Key Lime Ice Tea. Lekker verfrissend
na de warme namiddag! The Sunset was mooi, maar wordt eigenlijk best
wel iets te veel opgeklopt: Het past de locals goed in hun kraam dat ze
bosjes toeristen naar Mallory Square kunnen lokken om van daaruit de
zonsondergang te bewonderen, want tegelijkertijd bieden ze op het plein
allerlei souvenirs aan mbv kleine marktkraampjes. Bovendien vind je aan
de haven massaal Sunset-boattrips, ook allen tegen een hard prijsje
uiteraard.. Ni slecht bekeken he..
Na de sunset (die voor ons
jammer genoeg een beetje id wolkjes verdween) keerden we terug naar
Homestead, opnieuw dus de lange rit (ong 3u!). Om deze rit wat
aangenaam te houden passeerden we nog even bij onze goede vriend
Starbucks voor een Venti White Chocolate Mocha en een Venti Chai Tea
Latte. Along the way kocht ik nog een stukje Key Lime Pie (ook een van
de lokale delicatesses) en we were off again. Key Lime Pie is lekker,
maar een ware lime-explosie in je mond, dus best met kleine hapjes te
verorberen.
Experiences: - Conch betekent kroonslak! -
Als je van kroonslakken je lokale specialiteit maakt, dan moet je
uiteraard ook iets verzinnen om met de schelpen van die beesten te
doen.. Tja, waarom ze niet verkopen aan toeristen?? Ja hoor: kraampjes
met daarop niets anders dan Conch-Shells, welliswaar met 'personalised
name' erop, maar toch, toeristen he - In Key West is het echt
wel de spirit "vrijheid bovenal", want het loopt daar vol kiekens &
hanen! Je ziet er zoveel, dat er zelfs souvenirshops zijn die met felle
kleuren beschilderde kippen en hanen verkopen.. tjaja, toeristen he
- Er is 1 Highway die vanop het vasteland de doorsteek maakt
over de sliert Keys tot aan Key West en om op die Highway 1
afstandindicaties te maken, werken ze met Mile Markers (MM): naar Key
West tellen de MM's af tot op MM0 in het centrum van Key West.
Alweer op tijd het bed uit, maar alweer met een goede reden: de Everglades! Voorzien op bugs en muggen, dus met lange broek en lange mouwen ondanks de warmte, bestegen we onze Airboat.
Cpt.'Jungle Erve' leek eerlijk gezegd niet zo het Crocodile Dundee type als
je zou verwachten, met zijn versleten baseball-cap en teenslippers. Alleszins,
dit is werkelijk fun, want zo'n boot kan serieuze snelheden
halen, en kan zich tegelijk ook zeer goed tussen de soms enge
mangrove laten glijden. Het maakt wel wat lawaai, dus zaten we
daar met 7 personen alle met rode oorbeschermers op.
Na
een goede 15min. gleden we via de mangrove langzaam een kleinere open
watervlakte binnen om dan tegen de rotsen van een pad te stoppen, waar
de motor dan werd afgelegd. We hadden 'geluk' volgens Erve, want
plotseling kwam er een alligator vanuit de andere kant het pad waar wij
lagen opgekropen... Nu moet je weten, meestal liggen die beesten er
vrij rustig bij en bewegen ze niet al te veel achter het glas, maar nu
we daar in wildlife omgeving zaten, hadden we ze ook liever niet teveel
zien bewegen. Niet dus... Erve had een paar viskes mee om de gator
koest te houden, maar die gingen blijkbaar lekker binnen en ondertussen
kwam hij telkens dichterbij onze boot tot op 1 meter (!).
Deze foto is zonder zoom genomen!
Daar zit je dan met uw bootje vast tegen de rotsen van het pad, met
een gator die 3 stappen verder ligt op dat zelfde pad, die zo in je
boot kan kruipen (ze zijn niet van de traagste als het moet!) en
je stevig in de gaten houdt... Man man, telkens als we daar aan
terugdenken, gaan er nog serieus wat haartjes rechtstaan.
Op dat
moment begint je overlevingsinstinct natuurlijk uitwegen te
zoeken, maar veel opties waren er niet, feitelijk geen, gezien wij
vanvoor in de boot zaten... De regel 'houdt iets tussen u en de gator,
desnoods uw vrouw' ging hier niet meer op Het leek wel een half uur te duren ipv 5 minuten. In
plaats van te starten en met loeiende motor te vertrekken, kwam onze
Crocodile Dundee rustig naar voor gewandeld (tot bij ons dus) en duwde
eindelijk de boot met zijn flip-flops weg van het pad tot
ieders opluchting. Gedurende de rest van de 1u durende
rit, kreeg je al een eerste goed beeld van het
moeraslandschap van de Glades. Daarnaast ook veel
bijzondere vogels, een een kleine baby-alligator die blijkbaar
marshmellows lustte..
Tweede hoogtepunt van de dag was dan het
Everglades NP. zelf, nl. in Shark Valley - een van de 3 toegangen tot
het uitgestrekte park. Daar namen we de 1.5u durende tramtour die je
15 mijl recht in de Glades voert. Zeer interessante tour en eigenlijk
de enige echte must om het park te bezoeken. Je krijgt immers enorm
veel interessante informatie over de geschiedenis, evolutie, belang,
wildlife etc. Een paar headlines om een idee te geven van de Everglades: -
Eigenlijk zorgen de Everglades of 'River of Grass' voor de doorstroming
van het water vanuit het grote Okeechobee meer ter hoogte van Orlando
door Florida naar de Keys. Watermanagement is een hot topic hier, want
dat wordt op het ogenblik bedreigd.
- Is het 3e grootste NP., hoewel het minder impressionant oogt dan
vele andere, heeft het wel veruit de grootste diversiteit aan wildlife.
Wat ook klopt, we zagen hier inderdaad meer wildlife dan in de
parken vorig jaar bijeen..
- De Gators zijn de belangrijkste onderhouders van het park, die
ervoor zorgen dat de anderen ook kunnen overleven. Dit doordat ze in
het droge seizoen 'gator holes' graven en zo toch water voorzien
-
Vroeger werden de Glades bestempeld al ondoordringbaar 'wasteland' en
werden de Seminole-Indianen daarheen verjaagt. Blijkbaar konden ze zich
redelijk goed handhaven in het gebied dankzij de hammocks (kleine
eilandjes in het moerasgebied) en zijn ze tegenwoordig nog steeds daar
present
Experiences:
- Veerle heeft even een Gator overload gekregen: tijdens de
wandeling op het Anhinga Trail kreeg ze even last van
achtervolgingswaanzin - Roomsaver magazine (of online roomsaver.com) is echt super, een aanrader voor wanneer je door de US reist.
In Fort Meyers hebben we de visites beperkt
tot een ritje langs Mc Gregor Boulevard. Dit is de boulevard waarlangs
Thomas Edison & Henry Ford hun 'huisje' hadden opgetrokken.. Edison
koos dit plekje als eerste, en bouwde er in 1886 een laboraturium en
een ruime woning met grote botanische tuin. In deze tuin staat de
grootste Banyan-boom van de USA (2e grootste id wereld). Dit
boompje was in 1925 een geschenkje van Harvey Firestone en is
ondertussen uitgegroeid tot een omtrek van ruim 120 meter.
Pas in 1916 kwam ook Henry Ford (al jarenlang een goede vriend van
Edison) hem als buurman vergezellen. We hebben niet de tijd genomen om
de Edison & Ford woningen + het Edison-labo te
bezoeken, we hadden ondertussen genoeg 'huisjes'
gezien.
Eindbestemming van de dag was Everglades
City, en op weg daarnaartoe maakten we nog een pitstop aan een outlet -
shoppingmall. tja, goede deal kunnen we niet laten liggen he..
In
de vroege avond bereikten we Everglades City, waar we geen beroep
konden doen op de bekende ketens voor overnachting, en daarom was het
goed dat we voor de zonsondergang op zoek konden naar een deftige
slaapplaats (klinkt alsof we aan Peking Express aan het meedoen zijn
). Dankzij de Lonely Planet ging dit vrij vlot, op de irritante
lelijke en grote bugs na die ons aanvielen zodra we uit de wagen
kwamen. Eens het dak boven ons hoofd geregeld was, was het
tijd om ook aan de innerlijke mens te denken: een broodje bij de
lokale vestiging van Subway (de Amerikaans Panos). Daar leerden we: - Dat de airboat rides ook van daaruit konden geboekt worden, aan 25 dollar per persoon ipv 37.5$. Boeken die handel! -
Dat de bugs in deze tijd van het jaar nog met zeer
weinig zijn: de ergste maand blijkt augustus te zijn: dan
zijn er zoveel van die insecten dat je een hele zwerm rondom je
hebt, zelfs als je maar een tweetal meter te overbruggen hebt... - Dat
de grote (lees ong 5 - 6 cm) vliegen Horse Flies
genoemd worden, dat ze bijten (vooral als je huid nat is) en
dat je't zeker voelt als ze bijten - Dat de kleine vliegen No-See-Ums genoemd worden en bijten zonder dat je het voelt, en dus veel venijniger zijn
Dat was genoeg kennis over de Everglades die dag, daarom snel naar bed!
Experiences: - Uit
de namen van enkele plaatsjes in Florida kan je de
historische indiaanse invloed afleiden: zo is er oa Chokoloskee, een
eilandje in het Westen van de Glades dat de doorsteek naar The
Tenthousend Islands mogelijk maakt. Het grote meer Okeechobee (betekent
Groot Water - Het is het op 1 na grootste zoetwatermeer in de
USA) en het stadje Kissimee (ten zuiden van Orlando) zijn ook
sprekende voorbeelden. - Blijkt dat we, relatief gezien, immens
veel fuzz aan het maken zijn over de bugs, terwijl er blijkbaar in
lokale normen nauwelijks bugs aanwezig zijn, dit dankzij de orkaan
Wilma (2005). Wilma deed nl het zoetwatergebied van de Everglades
overstromen met zoutwater, en dat was nefast voor de insecten. Het
heeft de bugs meer dan een jaar genomen om hun populatie terug op te
bouwen.
Tof om jullie te horen, en merci voor de extra quiz-vraag
- Flippe: hier ist Schrek the Third dat alle klein mannen bananas maakt! Hadden we geweten dat den Thomas graag eens een match wou zien, hadden we het eens aan onze maat Shaquille moeten vragen, damn! Misschien komen we hem nog eens tegen op het einde in Miami. Sinds wanneer is Belgacom schrot? je maakt er zelfs reclame voor...
- K&J: westkust is inderdaad niet te vergelijken met oostkust qua natuur, zoals verwacht. We hebben wel nog de Everglades op het programma, als enige natuurpark. De omgeving is totaal anders en de Sunshine State, moet het vooral hebben van vakantiesfeer, strand en pretparken.. Gelukkig vind je zeker wel genoeg afwisseling om van de trip een 'puik reisie' te maken
- Mams&Fons: we hadden spijtig genoeg onze breedhoeklens niet bij. We hebben wel een aparte foto genomen hoor... here you go, stoefers
- Bianca: leuk dat je even een update geeft, hopelijk stelt Amber het ondertussen al wat beter! Ergens verwondert het ons niet compleet dat het net Amber is die zich in het gips heeft gewerkt... Leuk idee dat we hier veel zien: kinder-leibandjes! Dit kan een misschien een aanrader zijn, niet?
Na een lekker ontbijtje met American Pancakes voor ons beide, was 'The John & Mable Ringling Museum' onze eerste halte van de dag. De naam Ringling is voornamelijk gelinkt aan het grote Ringling Circus. Naast de circus-business was hij ook zeer actief in de vastgoedsector en had hij aandelen in 6 van de railroad-bedrijven in de USA. Deze circusbaron & zijn vrouw Mable werden verliefd op de sfeer van het stadje Sarasota en besloten om er enerzijds hun eigen 'Mansion' te bouwen en anderzijds er de winterverblijfplaats van het circus te vestigen. Hun eigen Mansion draagt de naam Ca 'Zan, wat blijkbaar in Venetiaans dialect 'huis van John' betekent. De villa is opgetrokken in Venetiaanse stijl en is zeer indrukwekkend. De woning diende dan ook om 'uit te pakken' bij zijn vrienden en kenissen, en hen tegelijkertijd te overtuigen zelf ook te investeren in vastgoedprojecten te Sarasota (projecten die hij uiteraard zelf in beheer had en dus goed aan verdiende).
Een hobby van dit duo was het verzamelen van kunst, waardoor er nu een Art Museum verbonden is aan hun domein: hier vonden we werken van Pieter Paul Rubens, Bernini, Michelangelo, Rembrandt,... Een leuke ontdekking was het werk 'View on the River Scheldt' van Jan Breughel, daterend uit de periode rond 1600. Andere mooie werken ontdekt van: Pannini, Andriessen & Canaletto (zie afbeelding van deze laatste, gespecialiseerd in zijn 'venduta' = zeer gedetailleerde landschapschildering van Venetie)
Op aanraden van een lokale inwoner (ontmoet op de Dog Racetrack) reden we voor de lunch door naar de Sandbar op St Anna Maria Island, en bestelden daar de Coconut Shrimp Salad. Delicious, een ware voltreffer in een prachtige strandsetting. Vermits we nu aan de Westkust van Florida zitten, zijn de stranden van de Golf van Mexico zeer idyllisch.
Na de lunch richting de schilderachtige pier uit 1910, waar we bovendien het gezelschap hadden van pelikanen & dolfijntjes! Ze zwommen op een metertje van ons langs de pier en lieten zich goed bewonderen. Leuk om zien!
Daarna trokken we enkele kms verder zuidwaarts maar South Lido Key Beach, om daar ruim een uurtje te genieten van de ondertussen wat minder felle zon (piektemperaturen overdag rond de 33 graden).
Nu is het bedtijd in Fort Myers, goodnight!
Experiences: - Aan kruispunten heb je vaak volgende verkeerssituatie: verschillende wagens komen ongeveer op hetzelfde moment toe aan het kruispunt en moeten ze allen stoppen. Om dan te weten wie wanneer het kruispunt mag betreden, moet je onthouden in welke volgorde je eigenlijk was aangekomen. En wij hebben dan telkens het gevoel: " waar staat da bakske om een ticketje te trekken, want anders loopt het fout". In Belgie komt dit ook soms voor, wat we dan eerder omschrijven als het Iris-dilemma. Dit dilemma kan helaas soms resulteren in een zijwaartse aanrijding... - Over voertuigen gesproken, deze keer zijn we goed uitgerust: we rijden met een dikke Ford Jeep Explorer, lekker cruisen is dat, en kleine Chevy's opzij duwen
Enkele onafgewerkte zaken stonden op de agenda: 1.
In de voormiddag terug naar Busch Gardens, om daar de Montu voor de
eerste keer te trotseren en enkele andere coasters een tweede keer te
doen. Dit was mogelijk dankzij ons 'second visit free'
combi-ticket. Van een kick-start gesproken, dit Montu roller-beest kan
de kick van 20 Red Bulls evenaren!! 2. Tripje naar de lokale bib om in een paar uurtjes onze blog eens deftig bij te werken.
Op
dit punt van de reis, zeker na al de pretparken, werd het hoogtijd om
eens een cultuur-injectie te krijgen, dus reden we in de late namiddag
naar St-Petersburg (W-Tampa) om het Salvatore Dali-museum te bezoeken,
de 2e grootste collectie ter wereld. Dit was buiten de Lonely
Planet gerekend die verkeerde openingsuren meegaf en ons liet stranden
op een half uur van de finish.. enkel de museum store was nog open. Die
hebben we dan uit pure noodzaak maar eens grondig verkend en daarna
doorgereden naar Ybor City, het oude down-town van Tampa. Dit bleek een
voltreffer, want het geheel is een heel authentieke en ondertussen
hippe buurt geworden, met veel bars en clubs 's die goed geintegreerd
zijn in de Cubaanse architectuur. Ybor City heeft immers een rijk
verleden met Spaanse, Cubaanse en Italiaanse invloeden, met als
hoofdaccent de sigaarnijverheid overgewaaid vanuit Cuba.
's Avonds doorgereden naar Sarasota, met een spontane, maar leuke
laatste stop van de dag: de Dog Tracks! Geinspireerd door Santa's
Little Helper (fans van de Simpson weten waarover het gaat). Die
beesten gaan ontzettend snel - respect! Maar het feit dat ze achter een
electronisch gestuurd pluchen konijn spurten als gek, maakt het wel
grappig
Experiences: -
Busch Gardens is eigendom van Anheuser-Busch, een van de grootste
bierproducenten ter wereld. Dit is meteen ook het enige park waar
je met het entree ticket een gratis Budweiser kan afhalen, ah
ja! 'Riding a coaster, having a Bud. True.' - Het lijkt een
ongeschreven regel, maar de truckers hier rijden omgekeerd van deze in
Europa.. Op de interstates vlammen die dikzakken je gegarandeerd
op het linkervak voorbij (en traag rijden we hier nu ook niet bepaald..) - Meest gedragen schoenen in Florida? Flip-flops! Bij ons ook wel beter gekend als teensletsen
Het waterpark Adventure Island is een hele aangename plek om een dagje te vertoeven. En door het voordelige combinatieticket dat zij aanbieden met Busch Gardens, is dit veel meer aan te raden dan de waterparken van Disney in Orlando. Adventure Island biedt een rijke waaier aan glijbaan-attracties: brede glijbanen, smalle snelle glijbanen, attracties waar je met matjes naar beneden glijdt, attracties waar je van die grote zwembanden gebruikt, ... Ze hebben eigenlijk alles in petto om je een leuke afwisselende dag te bieden. Wij content dus!
Een van de leukere was een korte steile afdaling, waarbij je op een soort van plankje plaatsneemt en door de snelheid van de steile afdaling enkele meters over het wateroppervlak gekatapulteerd wordt zoals een steentje op het water ketst. We voegen een actiefoto van Bjorn toe ter verduidelijking!
Experiences: - In ons hotel loopt momenteel ook het Faith Convention, een typische samenkomst zoals wij ze kennen vanop televisie, waarbij horden gelovigen met geheven handen Halleluja's staan te roepen, het liefst allemaal door elkaar. Daarnaast weergalmen id hotelgangen een aantal zeer inspirerende liedjes, met onder andere 'He is good' als topper
In de Tampa regio is Busch Gardens een absolute topper. Dit pretpark vormt een combinatie tussen een zoo en een attractiepark.
De zoo heeft als hoofdthema Afrika, en een aantal van de dieren leven ook op de Serengeti vlakte, een uitgestrekt deel van het park dat je enkel kan bezichtigen met het treintje van het park of via een (te betalen) safari die je meeneemt tot vlakbij de giraffen, zebra's etc.
Het attractiepark is een sublieme combinatie van rollercoasters die behoren tot de top: ze overtreffen hun tegenhangers in Orlando en zijn echt een ritje waard. Je mag echter geen last hebben van hoogtevrees of angst voor snelheid.. Een zeer befaamde coaster is namelijk Sheikrah: deze attractie brengt je tot op een hoogte van 60m en lanceert je dan tegen een topsnelheid verticaal naar beneden om onmiddellijk daarna via een looping naar een iets lagere equivalent te gaan, echt duizelingwekkend plezant! (de nieuwe attractie in Bobbejaanland die deze verticale lancering ook hanteert is voor woossies in vergelijking met Sheikrah). Een andere supertoffe rollercoaster is Montu: een drie minutenlange combinatie van loopings en kurkentrekkers tegen een snelheid van ongeveer 100km/h. Klein detail hierbij: je karretje hangt onder de rails, waardoor je voeten hangen te bengelen tijdens heel de rit, echt AMAZING!
De andere attracties zijn zeker ook leuk om je dag te vullen, maar de twee toppers zetten de anderen ietwat in hun schaduw. We hadden geluk: op weekdagen zijn de wachtrijen niet te lang en kan je het volledige park (dieren + attracties) op een rustig tempo beleven, ideaal!
Experiences: - In de attractieparken zie je de Amerikanen in alle vormen. Opvallend was het relatief grote aantal dikke mensen die zooooooo dik zijn dat ze hun eigen gewicht niet meer kunnen dragen en daardoor in een geautomatiseerde (!) rolstoel zitten. Het zijn uiteraard ook zij die je dan over de middag stapels burgers & frieten ziet verorberen met liters frisdrank erbij. Echt walgelijk om zien. - Hier in Tampa verblijven we in een Comfort Inn hotel, met een bijhorend business center. Joepie, zo dachten we, want we zagen onze kans mooi om de blog nog es deftig up te daten. Wat bleek: dat business center had wel een computer, maar met een geheugen zo groot als het geheugenkaartje van ons fototoestel! En de connectiviteit met het internet (via een wireless modem) was een ramp! gevolg: we doen braafjes beroep op de lokale bibliotheek voor de updates, dat gaat veel beter.
Enkele bezoekjes gepland vandaag in de buurt van Orlando. Te beginnen met WinterPark, dat zijn naam te danken heeft aan de rijke noorderlingen die zich daar vestigden om te overwinteren. Een korte rondrit was voldoende, want na Ft. Lauderdale hebben we wel genoeg villa's gezien.
Daarna richting Celebration, een wel zeer speciaal stadje. Opgericht in 1994 door Disney en telt ondertussen al meer dan 20.000 inwoners.
Het is gebouwd naar de typische Amerikaans-Victoriaanse stijl van de jaren 50, en heeft de bedoeling de vriendelijke sfeer en omgeving uit die tijd te weerspiegelen. Als inwoner moet je dan ook zeer nauwgezet enkele voorschriften naleven, soms zelfs tot de kleur van de gordijnen, of lengte van het gras toe. Het is een gezellig dorpje dat eigenlijk niet bekend is bij het gros van de toeristen en daarom zeer veel rust uitstraalt. Leuk om even halt te houden en te picknicken aan het meertje.
Laatste halte voor de trip naar Tampa: 2 uurtjes outlet shopping..
Experiences: - Celebration Florida heeft ook een bioscoop waar alle Disney producties blijkbaar gratis zijn.
Wanneer je passeert in Orlando is het bijna plicht om eens binnen te stappen bij Donald, Mickey en companen. Disneyworld is eigenlijk een gigantisch park dat opgedeeld is in een 5-tal parken: Magic Kingdom (met het kenmerkende kasteel dat je ook in Parijs terugvindt), Epcot, Disney-MGM Studios, Animal Kingdom en het waterpark. Wij kozen voor Epcot omdat Magic Kingdom nog te doen is in Parijs en de Studios eigenlijk in het verlengde lagen van wat we al gezien hadden vorig jaar in Hollywood (Universal Studios) Elke muis heeft zijn prijs, maar deze zal wel genoeg kaas hebben op het einde van een dag. Per park betaal je inkom en echte deals kan je niet doen: het voordeel van 3 dagen na elkaar is ocharme 6$ !! Epcot alleen kostte ons 76$ per persoon, incl parking. Wat we nu al kunnen zeggen: overpriced and overrated! Vanuit marketingzijde: met een goede merknaam, kan je een stevige premium vragen...
Epcot dus, het idee van Walt Disney was om er een stad van te bouwen (Experimental Prototype Community Of Tomorrow), maar het is dus iets anders uitgedraaid. De hoofdattracties zijn: -> Test-Track, een vrij simpele attractie waar je in de rol van crash test dummie gestoken wordt en een ritje maakt tegen 120km/h. Ok, cabrio, maar die Amerikanen kennen dan ook niet het het gevoel op de duitse autobahn -> Mission: Space, een simulatie van een lancering naar Mars, wat ook het gevoel geeft van 3.1G-force. Veerle kan er van meespreken, want haar maag was precies veranderd in een centrifuge. -> Interactive Turtle Talk with Crush (uit de Nemo-film): bleek nog de beste attractie van allemaal te zijn. Je leert er communiceren met de coolste schildpad uit de oceaan: awesome dude! totally sweeeeeeeeet! Hoe ze het exact doen is nog altijd een raadsel, maar je ziet dus Crush op een groot scherm vragen beantwoorden die live uit het publiek komen. Zelfs de mimiek is aangepast aan de onvoorspelbare situaties en vragen.
Daarnaast bestaat de helft van het park uit de World Showcase, waarinder 19 landen tentoongesteld worden. Enkele van de landen waren echt goed opgebouwd en interessant om door te lopen, anderzijds verwacht je wel meer entertainment voor die prijs (de afrikaanse drum-sessie was wel sfeervol). Het geheel komt wel authentiek over want in elk land bestaat het personeel uit autochtonen die ook hun taal spreken tegen elkaar.
Experiences: - This electric trigger head combines the spraying function with a breezing ventilator, so you don't get all sweaty during cleaning...
- In Frankrijk stond ook een replica van de Eiffeltoren (na Vegas is dit al de tweede !) en het bewijs van authenticiteit vonden we in de Sacristain. Een gebakje dat je enkel in de streek rond Cannes / St-Tropez vindt. - Na elke attractie krijg je volgende herinnering te horen, met de typische formele knauwende stem: 'Please make sure you take along all your personal belongings, including small children'.. - Leuk souvenir gevonden: Mickey ice-cubes
If you believe, they put a man on the moon... If you don't, go to Kennedy Space Center. Dit is het operatieve NASA-complex met de gekende lanceerbasis Cape Canaveral. Het complex beslaat 340 km2, maar dit is slechts 10% van het gebied dat NASA daar eigenlijk bezit, de andere 90% is uitbesteed als natuurreservaat. Je merkt dit ook, want op de weg naar het Visitor Center kan je maar beter niet uitstappen, we hebben daar trouwens de eerste wildlife alligator gespot. In het center vonden we vooral de beide Imax films en de Rocket Garden het interessantst.
Daarnaast kan je dan ook met een shuttle bus naar het Apollo-Saturn V Center gaan, waar de volledige racket te zien is en je werkelijk alles kan weten over de eerste landing op de maan of andere ruimtegeschiedenis. Quiz-vraagje tussendoor: wie was alweer de eerste man ooit in de ruimte? (antwoord onderaan) Je zit op een bepaald moment ook live bij de aftelling in de controle-post. De omvang van de startmotoren is echt impressionant. Interessant om weten is ook dat de gigantische stoom bij een lancering eigenlijk komt van (grote) bakken water die ze onder de raket spuiten om de verschroeiende hitte van de startmotoren te dempen. Een volgende stop met de shuttle is het LC39 observatie punt, maar we hadden pech met het weer die dag waardoor de lanceerplatformen niet goed zichtbaar waren.
Experiences: - De doorsnee astronaut heeft 1 vrouw, 2 kinderen, 1 hond en 1 Corvette. Dit laatste omdat de lokale Corvette dealer elke astronaut sponsort aan 1$ leasing per jaar.
- Leuk item in de gift shop: baby-sokjes met de tekst 'one small step..' - Antwoord op de quiz-vraag: Yuri Gagarin
Op zondag ging de tocht meer naar het noorden, met als volgende stop Cocoa Beach. Dit stranddorpje ligt vlakbij Cape Canaveral en is een goede uitvalsbasis voor onder andere 'launch watching', wavesurfen en 'babe watching'. 't is te zeggen: toen wij aan het strand waren, was er net een fotoshoot aan de gang, en dat vond Bjorn wel prima
In Cocoa Beach was het voornamelijk relaxen aan het strand en aan het zwembad, so nothing much to tell, behalve dan de Ron Jon Surf Shop, mijlenver bekend in de omtrek, 24h op 24h open, en alle mogelijke materiaal rond surfen en strand is er te vinden. Zeker een kijkje waard.
Experiences: - Op de interstate naar Cocoa hadden we een eigenaardig fenomeen op de weg, wat ons deed denken aan de openingsscene van Men in Black. Door hevige motregen - letterlijk! - hing ons vooruit op 15min. tijd vol met insect slachtoffers waardoor we zelfs moesten stoppen om onze ruit te wassen.. uiteindelijk blijken het geen motten te zijn, maar 'lovebugs': een soort plakkerige vlieg die steeds in duo vliegen (ze hechten zich aan elkaar vast)
- Old Guys Rule op de lokale surfpier: 'The older I get, the better I was' ... so true and universal.
- To the Henkel colleagues: I gathered some new consumer insights straight from the hotel professionals..
... and hold on until I upload a photo of a new spray-breeze trigger I found.. it can go straight to the innovation roadmap
Fort Lauderdale staat bekend als het Venetie van Amerika, omdat het ook uit meer waterwegen bestaat dan normale wegen. 'The Rich & Famous' hebben zich langs deze kanalen gevestigd met villa's die niet onder de 3 miljoen dollar op de markt komen. De meesten hebben er dan ook nog een yacht aangemeerd liggen die qua prijskaartje vaak in een gelijkaardige grootorde zitten. Met de waterbus toeren we tussen al deze pracht en praal, en dromen we van onze eigen grandeur: we overwegen nu om in Hemiksem een kanaaltje te graven tot aan de Schelde..
's Avonds stond er een speciale ervaring op de agenda: dinner @ The Cheesecake Factory! Tenminste, dat het zo bijzonder zou worden, hadden we obv de naam niet durven denken. Het begon bij het onthaal: we kregen een beeper in de hand geduwd met de melding "Don't call us, we'll beep you when your table is ready". En dan sta je daar tussen een bende wachtenden, allen starend naar hun eigen beeperke. Een halfuurtje later begon de onze te trillen, yes! De menu bleek het wachten waard, den dessert nog eens zoveel! Als je ooit de kans hebt: proef hun Chocolate Coconut Cream Cheesecake, echt hemels!!!!!
Experiences: * Joe's Picasso: bijzondere coffee shop waar je gezellig met je lief of een andere dierbare vanalles in elkaar kunt knutselen. Eigenlijk wel uniek want je ziet jong en oud daar rondlopen met potjes, verf, mozaiekjes etc. Onder het motto 'als je iets goed wil hebben, doe het dan zelf!'
* Andrea: niet gedacht dat ik zoveel aan mijn moedertje zou denken als hier.. Reden: er ligt een vriendelijk tropisch stormpje ten noord-oosten van Florida. Op zich geen probleem, maar in Noord-Florida en Georgia heersen er momenteel blijkbaar grote bosbranden. De sterke windkracht van Andrea zorgt er echter voor dat die rook naar Zuid-Florida wordt geblazen en een heel raar weerfenomeen veroorzaakt.. Gans Florida ligt in een 'haze', best vergelijkbaar met een soort smog, waardoor het altijd licht bewolkt lijkt ook al is het schitterend weer. Voor ons geen probleem, voor kleinere vogels blijkbaar wel die op sommige plaatsen met bosjes naar beneden vallen door desorientatie en longproblemen.
