Na het dinner gisteravond zijn we nog iets gaan drinken met oa Ann, Stijn (ex-Henkel collega die hier pas voor 2 jaar is toegekomen) en een aantal andere Vlamingen, dus ideaal om vandaag te starten met een stevige brunch op de middag. Ann had een heel goed adreske uitgezocht 'Fresh Elements' op het 4e verdiep met uitzicht.
De ganse zondag zijn we verder als echte toeristen rondgetrokken (ok, ik al wat duidelijker dan hen, maar expats hebben nog tijd genoeg om alles rustiger te verteren ;-) ). Te beginnen in de oude Japanse concessie, in het Houhai-park. Stijn zag al direct de ideale zondagnamiddag met de kids, want het is wel een amusante omgeving, tenminste als je er de kwelende karaoke-zangers en zingende orkestjes wil bijnemen. Schitterende uitvinding die we direct uitgetest hebben, is de luchtbal op het water: je wordt in een grote waterdichte bal gestoken en losgelaten op het water, waarna je hamster-gewijs probeert vooruit te komen. Stijn en ik waren de proefkonijnen: na een paar keer oefenen, hadden we vooral het op onze bek gaan onder de knie, tot groot jolijt van alle toeschouwers. 10 minuten belachelijk doen volstonden om hijgend uit ons lijden te worden verlost, waarna Ann ook haar kans waagde, met eveneens prachtige moves en splashes.
Enfin, het water stond ons aan, maar het mocht wat rustiger, dus boekten we een tochtje op de Huang Pu, de centrale rivier door Shanghai. Zalige sightseeing-tocht met een ondergaande zon.
In Pudong zijn we een massage salon binnengestapt om alles eens goed los te laten masseren voor geen geld: 5.5eur voor 1u lichaamsmassage. Dit is met de kleren aan, maar daarom niet minder zalig en eigenlijk wel een stuk makkelijker dan de ge-oliede versie. Voor herhaling vatbaar, das zeker!
Als afsluiter stond de Thaise keuken op het menu in de hippe Xiantandi wijk, bij Simply Thai. Een aanrader! Ik geloof dat ik de eerste keer dan toch bij een verkeerde Thai ben binnengestapt in Gent, want dit smaakt naar meer. Een geslaagde toeristendag dus!
Experiences: # Voor we de luchtbal-arena bestegen, vroeg een oudere kerel ons nog een handtekening die ons nam voor 3 atleten voor Beijing 2008. Welke discipline hebben we niet verklapt, maar waterlopen is het zeker niet, dat had hij ook wel in de mot.
# De metro steekt hier soms afgeladen vol, maar er is altijd meer plaats. Je duwt eenvoudig de andere naar binnen en als dat moeilijk wordt, stap je achterwaarts in, met de hielen in het metrostel, het deurkader vastnemen en dan nog eens goed doorduwen met de rug zodat de deur vlak voor je neus toeschuift.
# Trouwens, er gelden ook andere regels: je stapt altijd en overal direct in, ook al moet er volk uit (geldt ook voor trein, lift, winkels,..). Je baant jezelf een weg door het volk met je ellebogen of andere hulpmiddelen. Je kruipt altijd voor om een ticket te bestellen, want welke idioot blijft nu in een rijtje staan wachten? Kortom, meestal -zeker in de metro- geldt de wet van de sterkste. Het heeft efkes geduurd, maar nu leef ik al bijna op hetzelfde ritme: go with the flow !
# Een tip voor Koen: om het zwart circuit aan banden te leggen, hebben ze hier een origineel concept uitgewerkt: wanneer je het BTW-bonnetje vraagt, is dit tegelijk een loterij ticket! Als je wat kan winnen, dan vraag je toch zeker uw ticketje...
Aan de overkant van de nieuwe skyline, ligt de Bund: het oude centrum van Shanghai waar alle activiteit begon. Je vind er een aantal statige gebouwen die nog stammen uit de gouden beginperiode in de jaren 1920-1930, toen de sampans met hun koopwaar in de haven aan de Bund kwamen binnenvaren. Echt veel authentieke charme schiet er niet meer over, want ondertussen is de haven allang verder verplaatst en is er een lange wandelboulevard aangelegd aan de rivier - niet onaangenaam. Het meest typerende van die 'Blauwe Lotus' tijd is de BigBen-stijl toren op het marinegebouw en het 'Shanghai Pudong Bank' gebouw. Hier ga je door een leuke oude draaideur terug in de tijd: een statige hal, stijlvolle oude loketten en wachtbanken en vooral een prachtige plafondschildering op de ingangskoepel die de belangrijkste steden afbeeldt uit die tijd. Opmerkelijk is bvb. hoe HongKong eigenlijk voornamelijk nog een gewoon rotseiland is, weliswaar betooid met de Engelse vlag. Vanop de Bund heb je natuurlijk het beste uitzicht op de skyline van Pudong: de Oriental Pearl TV toren, de Jinmao toren en de nieuwe (onafgewerkte) Financial toren zijn de uitspringers.
Na de middag kwam Ann me terug vergezellen en zijn we weggebleven van de grote Nangling Dong winkelstraat, en zijn we op een marktje beland voor een paar uur. We hebben ons daar geweldig geamuseerd simpelweg met afbieden op vanalles. Zelfs op de Barbarossa coctails in de vooravond, zijn we weggekomen met 2 voor 1 (ok, 't was toevallig happy hour)
's Avonds heb ik geprofiteerd van Anns leuke service flat, want mijn vuile was wordt daar keurig gewassen en gestreken, jippie!
Het avonddinner van de VLIS (Vlamingen in Shanghai) was een dinner tournant, dus na elke gang kwam je met andere mensen aan tafel. Wel interessant te zien welke profielen hier zoal rondhangen en ook gewoon gezellig met vlamingen onder elkaar het nationaal menu (biefstuk-friet) verorberen.
Experiences: # Hoewel ik oorspronkelijk had gepland om eens naar Suzhou te gaan vandaag met de trein, maar geen tickets meer te verkrijgen voor de terugrit. Voor de trein wordt alles geregeld zoals op een luchthaven, met genummerde plaatsen: op is op. Het voordeel is natuurlijk een garantie van een goede zitplaats, wat bij ons voor pakweg het traject Gent-Brussel niet slecht zou zijn
# Leuk detail: de nieuwe Financial toren wordt gebouwd door een Japanse bank. Oorspronkelijk wilden ze bovenaan een ronde opening, maar men heeft dit moeten omtekenen omdat het anders teveel trok op de Japanse vlag. Chinese censuur dus.
# De winkelstraat Nangling Dong is absoluut te vermijden voor niet-chinezen: het lijkt wel of je hebt een grote stempel 'toerist' op je voorhoofd, want werkelijk om de 2m wordt je aangesproken door verkopers van uurwerken, dvd, schoenen, massages, ... in het begin ben je nog vriendelijk, maar die positieve toon gaat snel steil bergaf!
# De eerste Subway gevonden in China! nog eens een gewoon lekker belegd broodje mmm..
# Ik heb het nu al een paar keer gehoord en het is cliche, maar het blijft hilarisch: een chinees die slechts een mondjevol engels spreekt heeft effectief enorm problemen om de 'r' uit te spleken. Op een standje met uurwerken was een schitterend voorbeeld: C: 'we have evelything: Lollex, Fellali, Lodania,...' ik: 'do you have Breitling? C: 'what???' ik: 'Bleitling' C: 'ooh Bleitling! yes ! ofcoulse!!'
Met een goed adresje bij de hand van Gaetane en Olivier, ben ik vanmorgen naar Amy's shop gegaan om mij daar een kostuum op maat te laten maken. In het oude stadsgedeelte kan je dit bij honderden kleermakers laten maken, al dan niet op een markt van kledij en stoffen (zijde en cashmere mekka!). Als je dan een beetje verder wandelt in de niet-toeristische straatjes, dan zie je effectief de kleermakers ijverig over hun stoffen gebogen. Het verschil met het toeristische gedeelte van de oude stad is groot want wanneer je de gidsen met hun vlagjes en megafoons weer ziet, gevolgd door een horde sloffende toeristen, dan is het uitzicht alweer veranderd naar meedogenloze commercie en kom je op de Fuhzhou street waar het werkelijk krioelt van de kraampjes! Maar toch heeft dit wel iets, want hier is de oude stad volledig opgeknapt met de typische krullende daken en is het eigenlijk wel leuk om rond te dolen. Vlakbij ligt de Yu-tuin: een ronduit schitterende tuin! Deze stamt nog uit de Ming dynastie en is zo aangelgd dat het een complete wereld op zich moet voorstellen tussen 4 muren: stenen zijn de aarde, water, ronde doorgangen om het geheel niet te verstoren, talrijke paviljoenen enz.
Tegen de valavond, heb ik me gehaast naar de overkant van de Huang Pu-rivier, waar Pudong ligt: het nieuwe Shanghai dat 15jaar geleden nog gewoon braakliggend terrein was en waar nu de nieuwe skyline van Shanghai is/wordt gebouwd. Je wordt tegen een rotsnelheid van 9m/s naar het 88e verdiep van de Jinmao-toren geschoten, de (voorlopig) 4e hoogste toren ter wereld met 462m. Vlak daarnaast wordt de laatste hand gelegd aan de Financial Tower die nog eens 35m hoger is en die lijkt op een gigantische kurketrekker. Niet verwonderlijk was het uitzicht van daaruit ferm de moeite.
Ook heel speciaal is dat het Hyatt hotel de bovenste verdiepingen van de toren beslaat (52e tot 87e), die allen uitgeven op een open patio. Vanop de bovenste verdieping zie je dus 150m lager de receptie liggen!
Experiences: # De staatstelevisie CCTV heeft zeker 12 kanalen en waakt ook over de andere zenders, indien nodig met censuur.
# Blijkbaar komen veel jongeren naar de stad om hun eerste job als taxi-chauffeur te hebben: dat merk je ook wel! Ze beginnen dan in hun haar te krabben, druk te bellen enz. Ipv direct toe te geven dat ze het niet weten zijn (moeilijk, want dat is gezichtsverlies), rijden ze dan maar wat in het rond tot ze ongeveer in de buurt komen. Heb dus al verschillende keren gewoon moeten overstappen in een andere, liefst met oudere chauffeur.
# De Engelse Premier League voetbal en de NBA basketbal zijn hot! Je kan zelfs samenvattingen zien in de metro's tijdens het wachten!
# Dat ze graag kip lusten, is wel duidelijk want de fastfoodketen KFC (Kentucky Fried Chicken) is hier veruit de meest aanwezige
# Een goede zaak is dat de chinese overheid campagne onderneemt tegen het openbaar fluimen (nogal gangbaar!), met het oog op Beijing 2008 en de Expo Shanghai 2010. Er staan nu boetes op en je krijgt devolgende speciale borden in de metro:
- Ik hoop dat Brenda & Tom ondertussen niet meer moeten wachten - was toch uitgerekend voor 5okt of zo?? Dan wordt het wel hoog tijd!! - Ben idd wel curieus wat Janssens met Xi'an te maken heeft, er stonden slechts 2 sponsors: Janssens met 1.4 mio dollar en dan nog een kleine vis van 100T dollar, dus ja, de impact van de belgen was wel heel groot! - Johan, de instellingen zijn bedoeld om spammers van de blog weg te houden, anders staat het gastenboek direct vol met 'reclame' voor andere sites. Anderzijds wordt je mailadres niet misbruikt voor spam van bloggen.be - Jonathan, hoe was de eerste werkdag?!
De aankomst in Shanghai is me niet zo goed bevallen. Midden in de nacht aangekomen zonder nog iets eetbaar te vinden na 12pm, in een buurt waar het stikt van de pooiers (nochtans overdag de drukste winkelstraat in de stad) en pech met het hotel: een erbarmelijk, afgeleefde kamer met luidruchtige onderburen. Maw, eerste werk 's morgens was herboeken naar een beter hotel en een kleine siesta inbouwen. Verder was het vnl. een functionele orienteringsdag: beetje uitzoeken hoe de treinen en metro lopen, wat rondom people square te zien is, zoektochtje naar een telefoonkaart enz. Die telefoonkaarten zijn trouwens ook een sprekend voorbeeld dat over elke prijs kan gesproken wordem. Zoals bij ons staat er een belwaarde op, maar hier moet je minimum 30% korting krijgen! Achteraf bleek zelfs dat dat nog veel meer kan zijn: 4 kaarten van 100rmb belwaarde voor 100rmb!
's Avonds heb ik dan een taxi genomen naar Olivier 'Guido' Guiot, een oud-medestudent vanop Vlerick. Hij werkt in Shanghai (Suzhou) en is druk bezig om de betere chocolade op de chinese markt te krijgen (wie beter dan een belg he!), lijkt heel interessant! Het was al een hele tijd geleden, want ondertussen heeft hij een leuk gezin: getrouwd met Gaetane en twee schattige kindjes: Fleur en Jacob. Het was een enorm gezellige avond, met veel updates, maar ook boordevol goeie tips en indrukken over hoe de chinezen tikken. Great!
Vanmorgen opnieuw de regenjas moeten bovenhalen want het lijkt erop dat de overblijfselen van de typhoon uit zuid-oost china overtrekken. Gelukkig is het voornamelijk druilerig, dus ik kon op pad. In de keizerlijke tijden was Xi'an de toonaangevende stad in China, want het was het vertrekpunt/aankomst van de zijderoute. In de 13e-14e eeuw was dit zelfs de meest welvarende en grootste stad ter wereld. Je merkt dit nog aan de grote omwalling rondom de binnenstad met 8m hoge muren en om de 500m een uitkijktoren. Je kan de stad ook maar uit op 4 plaatsen, in elke windrichting.
Centraal in de stad staan de klassieke bel- en trommeltoren, met een aantal interessante stukken uit de keizertijd. Vlakbij ligt de chinese moslimwijk: zeer levendig en met vele snacks klaargemaakt op straat. Wandelend door de grote en kleine straten van Xi'an, geeft toch wel een heel goed beeld van hoe de doorsnee chinees leeft.
Toch wel blij om het koude Xi'an te ruilen voor het warmere Shanghai 's avonds met een late avondvlucht.
Het deed efkes pijn vanmorgen door de vroege vlucht, maar het vooruitzicht op het mysterieuze terracotta leger deed de vermoeidheid vergeten. Aangekomen in Xi'an bleek het weer wel tegen te vallen: druilerig en koud. Het uitzicht van de stad werd daardoor nog grimmiger, want het contrast met Beijing is groot: ruwe wegen, verkeer nog chaotischer, kleinere en vuilere straten, waarschuwingen voor zakkenrollers, enkel chinees is gekend... hier zit je wel degelijk midden in het echte China. Aan de positieve kant: taxi, eten en winkelen is nog goedkoper.
Na 1u in een vervallen bus op een afschuwelijk wegdek (je kan het denk ik vergelijken met 2u achteraan op een fiets zitten die over kasseien rijdt), kom je in het museum aan. Je hebt een aantal kuilen, maar de grootste is wel enorm indrukwekkend (en zelfs lang nog niet volledig opgegraven!).
Duizenden beeldjes staan daar tesamen om het graf van Qin, de eerste keizer van een verenigd China te bewaken. Van deze keizer komt trouwens waarschijnlijk ook de naam China (Qin > vroeger Chin uitgesproken). Er zijn verschillende rangen in de beeldjes (boogschutters, soldaten, generaals), die allemaal houten en bronzen wapens vasthielden (de meeste wapens zijn nu weggerot). In totaal werd er 35jaar aan gewerkt door 35.000 mensen, want alle beeldjes hebben een heel sterke detaillering.
Experiences: # Gelukkig niet veel tijd verloren met een hotel te zoeken, want de busmaatschappij van de luchthaven helpt dit te regelen. Eigenlijk ga je hier altijd beter via een reisagentschap want je krijgt daar meestal betere prijzen dan op je eentje, zelfs na onderhandelen. Ondanks de lagere prijs, krijgt het reisagentschap dan nog een goede commissie erbij. Ik heb spontaan de indruk dat dit een beetje het omgekeerde is van bij ons, waar de prijs gelijk is of duurder en erbovenop nog een commissie komt.
# Goed systeem tegen zakkenrollers gezien in Starbucks: berghangers zijn vastgeketend aan de tafeltjes waar je tas of baggage aan kan hangen.
# Janssens Pharmaceutica kreeg de eervolle vermelding als hoofdsponsor van de opbouw van het Terracotta museum dankzij een cheque van 1.4 mio dollar. Ik vraag me wel af wat Janssens te maken heeft met historische opgravingen..
# Om de chaos op straat toch wat te regelen, werken ze hier met agenten op een podium midden op het kruispunt. Ondanks het druk fluiten en drukdoende bewegingen, leek men er zich toch niet teveel van aan te trekken..
De stad blijft verbazen met nog veel meer prachtige plekken vandaag. Vanmorgen was een absolute topper, nl. het Zomerpaleis - waar de keizers hun optrekje neergepoot hebben als ze de stad eens wilden ontvluchten. Het domein (290ha) is een prachtige creatie: een meer werd uitgegraven, waarmee dan weer een enorme heuvel werd gemaakt en errond heb je verschillende bouwwerken, kamers en tempels die rondom het meer en de tuinen gebouwd zijn.
Alles werd ook nog eens verbonden met de langste overdekte gallerij ter wereld, versierd met zo'n 14.000 verschillende schilderijtjes.
De namen van de hallen zjn zoals altijd lang en beschrijvend, maar op den duur ook verwarrend (Hal van de Vreugde en het Lange Leven, Tuin van Deugd en Harmonie, Hal van Welgezindheid en Lange Leven, etc). Op de top van de heuvel staat het Paviljoen van de Welriekende Boeddha met net voor de beklimming een prachtige portiek aan het meer (cf. Epcot!). Ik weet niet waarom, maar ik zie geregeld fruitoffers aan de voeten van Boeddha beeldjes.
Ondanks 3uur rondwandelen vond ik het veel te kort, want hier kan je makkelijk een volledige dag met plezier verblijven!
Na een akkefietje met een taxi-chauffeur (je moet hier echt oppassen met vaste tarieven of valse meters, vnl deze die toeristen staan op te wachten), was de volgende halte de Tempel van de Hemel terug in de stad. Hier kwam de keizer -zoon van de Hemel - hulde brengen aan de Hemel en rekenschap geven van zijn beleid. In ruil daarvoor werd zijn mandaat dan natuurlijk verlengd (ahum). Mooi geheel van 3 bouwwerken op een centrale as. Een ervan is het Altaar van de Hemel: een rond plateau met een ronde steen in het midden (het altaar dus) die je bereikt via marmeren trappen met 3*9 treden (9 is het uitverkoren getal). Op het altaar zouden alle wensen zeker in vervulling gaan (dus ik hoop dat dit waar is )!
In Beihai park, waar een indrukwekkend Boeddha beeld staat 36m boven de grond op de top van een heuvel. werd de dag afgesloten, opnieuw waar het zaterdag ook al zo gezellig was met de vele bars en resto's.
Volgens mijn planning zou ik pas morgenavond verder vliegen, maar ik heb ontdekt dat er enkel 's morgens vroeg vluchten zijn naar Xi'an. De vlucht van 7h20 boeken dus en een korte nacht vannacht.
Experiences: # Nog eens over de Spelen: deze gaan van start op 8-8-2008 om 8u. Qua mascottes volstond 1 niet, maar direct 5: de Fuwa (gelukskinderen). Ze heten BeiBei, JingJing, HuanHuan, YingYing en NiNi. Plak dit tesamen en je krijgt 'Beijing Huanying ni = Welkom in Beijing.
# Verschillende nieuwe spelen al gezien, meestal in de parken: het leukste is wel een soort voetbadminton.
# Wc: het traditionele gat in de grond is hier nog altijd gangbaar, hoewel de gewone zit-toiletten toch ook goed beginnen op tekomen. Mijn reisgids adviseerde om een rol wc-papier mee te nemen, iets waarvan ik nog geen spijt heb! Op verschillende plaatsen is dit niet beschikbaar en als het er is, dan moet je het halen bij de lavabo's. Papier wordt trouwens zoals in Turkije ook niet in het wc gesmeten, maar in een apart vuilbakje naast het toilet. Beetje raar allemaal.
Een tour met de bus bleek te lang te duren, dus na enige onderhandeling konde we een taxi charteren voor 300RMB: 1u naar de Muur in Badaling, 2u wachten en 1u terug. Eigenlijk een redelijk lage prijs, maar die chauffeur had zeker een geweldige dag in vergelijking met zijn collega's.
In totaal is de Muur 6.700km lang (1/6 van de aardomtrek!) en is niet 1 geheel, maar eerder gordels van muren: evenwijdige versterkingen aangelegd door opeenvolgende keizers. De eerste aanzet stamt al uit de 7e eeuw v. Chr., oorspronkelijk om vijandige Mogoolse stammen uit het noorden tegen te houden. Onder de Ming-dynastie 700 jaar terug, werd aan de stenen muur begonnen die 8m hoog en 6m breed is.
Bij aankomst was het al direct duidelijk: het zou een sportieve dag worden, want de Grote Muur is ook een Grote trap en zeer steil!
Telkens wanneer je denkt een wachttoren op de top te zien en te bereiken, loopt de Muur alweer verder over een volgende bergkam.. Het leek wel een 'stairway to heaven' soms. Na een dik uur goed doorstappen, met af en toe noodzakelijke pauzes, stonden we op een top: een prachtig uitzicht!! De groene bergkammen worden doorklieft door een duidelijke streep met op de verre achtergrond een meertje, Peking en groene bergkammen waar de Muur in de verte verderloopt. 360graden scenic view!
Experiences:
# Heb mij 's avonds ingecheckt in een ander hotel, maar die matrassen blijven overal hard precies, of zou dat nu de gezonde chinese matras zijn?
# Overal zie je de voorbereiding voor de spelen: renovaties, nieuwe gebouwen, metro uitbreiding etc. Ann vertelde dat ze na de metro-uitbreiding de 3 mio ambtenaren zelfs zouden willen verplichten met het openbaar vervoer te komen. Het kan de stad alleen nog maar verbeteren, want ik vind het een enorm aangename stad om in rond te crossen! Het is zo'n beetje het Washington DC van China: brede lanen, zeer proper, statig, modern, zeer veilig!
# Leuk contrast: 2 'veiligheidsagenten' op straat in staatsuniform, leunend tegen een grote McDonalds parasol..
Eindelijk eens tijd gevonden om een korte update neer te pennen!
Ann is rond middernacht gearriveerd in Beijing, op mysterieuze wijze: zonder laptop, dossiers, of zelfs blackberry! That's the spirit!
We hebben een geweldig onderkomen gevonden op de 4e verdieping van de Oriental Plaza Shopping Mall! Dat is wel op de minus 4e verdieping te verstaan, onder de parkeergarages!! Als doorwinterde rugzaktrekkers hebben we de plaatselijke jeugdherberg geboekt, want comfort of een eigen douche, daar zijn we niet zo voor... Laat ons zeggen, interessante eenmalige ervaring
Om 8u stipt zijn we erin gevlogen met een traditionele, stevige chinese maaltijd: eggburger, hash browns, pancakes en bittere koffie... Dit gaf voldoende energie om eraan te beginnen:
* Tian'anmenplein: het grootste plein te wereld in het hart van Beijing, ook het politieke centrum aar het parlement zetelt. Hier verklaarde Mao de Chinese Volksrepubliek. Nu zegt hij niet veel meer, maar domineert nog altijd het plein met een groot portret en zijn Mausoleum waar het aanschuiven is om hem nog eens een bonjourke te doen.
* Verboden Stad: het tweede ticket dat we kochten was het juiste. Hier moeten de keizers dus geleefd hebben, met zo'n 20.000(!) dienaars van alle slag. We hadden een beetje pech want het geheel kwam niet volledig tot zijn recht door enerzijds de druilerige voormiddag en anderzijds omdat een aantal poorten in de stellingen staan ter renovatie tegen de spelen in 2008. Al bij al blijft het wel indrukwekkend: de centrale, statige noord-zuid as heeft een aantal poorten die uitgeven op de volgende open pleinen.
Oostelijk en westelijk zijn parallel opgetrokken en zijn een doolhof van grote en kleinere vertrekken en pleintjes. Op het einde heb je nog de mooie keizerlijke tuin met bomen die op dieren (moeten) lijken.
* Hutongs: tochtje door de kleine wijkjes rond de verboden stad via de riksja. Wel grappig en ook een beetje decadent, want je komt tenslotte voorbij zeer arme mensen voorbijgereden. De sympathieke gids is er niet in geslaagd ons op te leggen.
* Jin Shan Park: ook wel de kolenheuvel, mooi uitzicht over de verboden stad.
* Klokketoren & Drumtoren: bijna elke oude stad heeft beide torens die vroeger dienden om de dag te verdelen in periodes van 2 uur (klokken), 's nachts nam de drumtoren de rol over en gaf aan wanneer bvb. de stadspoorten gesloten werden, wanneer het veilig was na sluiting en wanneer de dag weer begon. Mooi bewaarde torens waar een steile klim voor nodig was, speciaal de drumtoren was de moeite want elk half uur worden de drums ceremonieel beslagen.
* Beijanmeer: via een zeer gezellige hutong vanaf de drumtoren, kom je op de splitsing van 2 meren waar je zo uitgenodigd wordt om een rustpauze te nemen en je te installeren op een terras. Zeer leuke atmosfeer en direct ook een goede afsluiter om voldaan na te genieten van een drukke dag!!
Experiences: # Opvallend hoe alle chinezen met het V-teken poseren op foto's
# Chinese Fondue of Hotpot gegeten 's avonds: hetzelfde principe van bij ons, maar dan met kokend water. Je kan er natuurlijk ook vanalles inkappen (vlees, vis, groenten), maar is wel wat gezonder natuurlijk. Niet slecht, al ontbrak het voor mij aan wat kruiden, wat gecompenseerd werd door de 'flied lice' met groenten en ei.
# 9 mio fietsen in Beijing: zou kunnen, want de wegen zijn er zeker op voorzien (volledig apart rijvak). Je ziet ook veel electrische fietsen. Nu de chinezen wat meer geld beginnen krijgen, zijn er blijkbaar al een aantal overgeschakeld op een auto, maar de rijstijl van de fiets blijft behouden. Dwz, je toetert om te laten weten dat je eraan komt en je slalomt een beetje onwijkend van links naar rechts. Op kruispunten is het soms een echte chaos met auto's, fietsers en voetgangers tussen elkaar door. Rode lichten hebben blijkbaar enkel een adviserende functie.
# Wel makkelijk om Ann de eerste dagen bij te hebben, ik moet me voorlopig weinig aantrekken van communicatie..
# Soms voel je je wel een beetje een vedette. Werkelijk al verschillende keren aangesproken door chinezen om samen op de foto te mogen. Minder plezant wordt het wanneer je alleen rondloopt en continu wordt aangesproken door vrouwen (nooit gedacht dat ik dat nog zou moeten zeggen ). Het lijkt een beetje op stalking op den duur. Suggesties voor drop-off lines zijn welkom (de best werkende is 'mijn vriendin wacht op mij in het hotel' en dan snel verder). Ann helpt ook goed als afleider en omgekeerd ik voor haar, zeker wanneer de verkopers wat willen verpatsen
# Eetkraampjes: leuk en folklore, maar ons maag keerde toch wel wat bij het zien wat men hier zoal binnenspeelt: worm, octopus, sprinkhanen etc., liefst opgediend op een stokje..smakelijk!
En hupla.. 12 uurtjes vliegen vanuit Londen en hier sta ik dan plotseling in Hong Kong. Deze keer geen annulaties of vertragingen + geen bleiterskes, alleen maar sympathieke Berliners - smooth!
Rond 17u met de bus van de luchthaven werd ik letterlijk gedropt in een mierennest van jewelste, midden op Nathan Road, de belangrijkste slagader op Kowloon (het schiereiland tegenover het eigenlijke Hong Kong eiland). Op een mum van tijd kreeg ik het wel heel warm: de temperatuur nog altijd schoon rond de 30graden, twee rugzakken sleurend, een papierke in de hand om het juiste adres nog te zoeken en ondertussen overal in de weglopende hong-kongnezen. Toevallig loop ik daar een Hollander tegen het lijf (haal je er zo uit met hun engels accent) die me probeerde aan te wijzen welke straat ik verderop moest inslaan. Nu ja, zelfs met de duidelijkst mogelijke beschrijving, duurde het wel heel lang want Nathan Road is werkelijk 1 lange sliert van neon-borden die loodrecht op de winkelgevels gemonteerd zijn. Het bord daarachter moet natuurlijk ook zichtbaar worden, dus krijg je spitsvondige competitie, dikwijls zelfs met borden die quasi over de volledige straat hangen.
Het hotel bleek een kat in een zak te zijn ondanks de forse prijs (6m2, bed op chinezenmaat, stenen matraske en als je je strategisch positioneert tussen het toilet en de lavabo, kan je nog net een douche nemen). Enfin, het Elbroich hotel in Duesseldorf heeft balzalen in vergelijking met dit, maar gelukkig wel kraaknet.
's Avonds afgesproken met duitse ex-collega, Melanie, die momenteel werkt voor Daimler Chrysler in de Central Plaza toren. Blijkbaar is er iedere avond een lichtshow op de HK-skyline. En dat is toch wel 1 die enorm indrukwekkend is, was aangenaam verrast!
Leuke show en na een korte avondwandeling heb ik nu toch al een beetje een beeld van waar mijn reis gaat eindigen, niet in het minst omdat Melanie blijkbaar op korte tijd al redelijk goed haar weg kent! De expats slaan overal snel tesamen ..
Het lijkt wel dat de jetlag er toch wat in zit, want na een korte nachtrust tijdens de vlucht en een half slapeloze nacht gisteren, werkt de zwaartekracht nogal sterk op mijn oogleden. Op dit moment zit ik al in Beijing en wacht ik op Ann, die vanavond laat pas gaat arriveren.
Een nieuwe ontdekkingstocht staat voor de deur. Na 2 opeenvolgende 'Go West' reizen, wordt de neus 180graden gedraaid om tot in het land van de Rijzende Zon te vliegen! Spijtig genoeg zal ik deze keer alleen rondtrekken, want het verlof hangt niet aan de bomen, dus ook niet voor Veerle ...
Normaal gezien zou ik ook enkel nog een paar kerstdagen over hebben, maar de truc? -> een jobwissel! warm aanbevolen ;-) Na 8 jaar Henkel, is de komende maand ideaal om af te kicken van de lijntjes waspoeder en me voor te bereiden op het gezondere leven tussen de Danone yoghurts..
Niet toevallig China, want onderweg kom ik zeker enkele bekenden tegen, die momenteel tussen de stokjes-etende medemens zwaar aan het presteren zijn.
Voila, de rugzak is gemaakt (slechts 11kilo!), de vlucht vertrekt over enkele uren en de adrenaline begin te stijgen.. spannend! Ik probeer geregeld een update te geven, niet in het minst om mijn lieve schat gerust te stellen!
Florida heeft ons zeer geboeid en vooral veel laten amuseren. In vergelijking met vorig jaar aan de westkust met alle nationale parken, San Fran, Vegas etc. is het toch wel wat minder beindrukkend of verrassend. Als aanbeveling blijft de westkust zeker de must-see bestemming in de US. Anderzijds blijft Florida toch wel een superbestemming met een aantal duidelijke pluspunten, zoals de kleinere vliegafstand en de veel kleinere afstanden terplaatse, waardoor je alles rustiger kan beleven. Neem daar nog paradijselijke stranden bij die overal aanwezig zijn om af en toe de dag mee af te sluiten, enkele pretparken om je eens goed te laten gaan en voortdurend een aangename warme temperatuur, en je krijgt redelijk snel een relaxte, coole vakantie-vibe.
Absolute toppers voor ons: - South Beach: aantrekkelijke stranden, retro-moderne art-deco - Busch Gardens: shockerende coasters afgewisseld met Afrikaanse dieren-taferelen - Island of Adventure: onverantwoord plezant waterpretpark - Ringlings Ca Zan & Museum: typerend beeld van de rijke Floridiaan, met uitmuntende kunstcollectie - St-Anne Mary Island: carraibische stranden en een schilderachtige oude visserspier waar dolfijnen vrij rondzwemmen - Everglades: tramtour in Shark Valley entrance en de intensieve airboat tour - Key West: panoramische vergezichten vanop de bruggen naar Key West, terplaatse een easy-going sfeer met de typische kleurrijke huisjes.
We hopen dat onze teksten hebben kunnen boeien en willen iedereen nog eens zeer hartelijk bedanken voor de leuke reacties !!
De laatste dagen hebben we ervan geprofiteerd om Miami nog eens rustig onder de loep te leggen. Zoals al gezegd, was er niet veel te zien in downtown, maar toch zijn we nog eens teruggegaan om Little Havana te bezoeken.
Dit is de Cubaanse wijk, met vnl. politieke vluchtelingen die in de jaren 60 Fidel Castro ontvlucht zijn en nu de grootste gemeenschap buiten Cuba vormen. Het hart van de wijk is niet zo groot: ongeveer 8 blokken/straten, doorkruist door de Tamiami Trail of Calle Ocho - een van de grootste invalswegen.
We zijn op vrijdagavond geweest, want de laatste vrijdagavond van de maand, wordt blijkbaar altijd gevierd. Alle winkels hadden de muziek wat harder gezet - sommigen zelfs met een extra box voor de doven geloof ik - en de Cubaanse salsa was overal aanwezig. De Calle Ocho werd half afgezet, want naast de vele artiesten die hun werken toonden, speelde er ook een band met volle overgave. De mix van dit alles zorgde wel direct voor een leuk zomeravond gevoel, iets wat we niet meer hadden verwacht in downtown.
De dag erna stond Key Biscane op het programma, bekend van de US Open Tennis. Dit kleine eilandje straalt direct een 'geen pottekijkers'-sfeertje uit. Alles is er vrij afgesloten en betalend, en blijkbaar hebben de rijke inwoners zich inderdaad goed hun privacy weten toe te eigenen. Je vindt er dan ook veel rust en weinig toeristen. Vermits er eigenlijk niet zoveel te zien was, hebben we onze handdoeken uitgerold net ervoor op Hobe beach, wat op zich wel een leuk plaatje is: in de rustige, helderblauwe zee zwemmen met de skyline van Miami vlak achter je.
De voorlaatste dag zijn we ook nog eens naar South Beach getrokken. We hadden gehoord dat er een Rap& Hip-Hop festival aande gang was dat +- 200.000 zwarten trok om er te feesten.
Dat was meteen ook de reden waarom we er eerder quasi geen hotel hadden gevonden! Jammer, want ons idee om nog wat rond te hangen op het sympathieke South Beach werd zo volledig verstoord. Zeker wanneer je er even rondliep, echt veilig voelde je niet met die ganse menigte. Opvallend was wel de volledig andere omgangscultuur van de zwarte gemeenschap, zeker wanneer het aankomt op contact maken op het strand! Het meest afstotende was eigenlijk de kledingsstijl. Het was geleden van in London dat we nog zo'n wulpse dames zich in zo'n foute, en vooral te spannende stoffen hebben zien wringen. Unreal, en je ziet hen dan nog denken dat ze een sexy vamp zijn ook! Werkelijk op het vulgaire af soms, enfin voor ons toch. De meeste homies vonden het wel 'dik' ok en wisten niet waar eerst fotograferen en filmen... Snel weg dus, en goedlachs de dag eindigen met Shrek 3.
Zondag hadden we pas om 19u onze vlucht, dus nog tijd om eens de Cubaanse kerk El Carida te bezoeken.
Deze is gebouwd aande kust, met zicht op Key Biscane en heeft een speciale ronde vorm. In de namiddag sloten we af op North Beach en kon Veerle niet meer gestopt worden om in de Aventura Mall nog eens een laatste stuk geweldige Chocolate Coconut Cream Cheese Cake te bestellen.
En gelijk had ze!!
Experiences:
- Cinema in Kinepolis bij ons is een zegen: geen rumoer, geen continu verloop, geen gsm, geen lichtjes van Ipods (je vraagt je af waarom je dan naar de cinema komt), veel minder gekraak van allerlei snacks, grote schermen en grote zalen !! Ah ja, popcorn bestel je ook best niet, tenzij je de gezouten versie lust... nachos daarentegen zijn ok. - Sinds januari is hier Diet Coke Plus op de markt: met vitaminen en mineralen! Dus nu kan je gerust fastfood blijven eten, zolang je maar je dagelijkse gezonde vitamientjes binnenkrijgt via een cola...
Net een vermoeiende terugvlucht achter de rug zonder slaap door een
bleit-peutertje vlak naast ons, MAAR
met slechts 1,5u vertraging!
Het verslag van de laatste dagen komt asap, ondertussen zijn al wat foto's toegevoegd.
We gaan nu even bekomen van onze jetlag, zodat we morgen terug aan de slag kunnen.
Het komende weekend is een weekend met een feestdag, maar deze valt op 26/5 (itt wat vele mensen denken), want:
- Die dag viert mijn nichtje Jana haar 10e verjaardag! Veel plezier, we zullen er zeker bij zijn op het feestje 2/6! - Die dag trouwen onze vrienden Tom & Marijke! We wensen hen een gelukkig leven samen toe, en uiteraard een meeeeegafeeste!
Een beetje een raar gevoel vandaag,
want plotseling rijden we al terug door de straten van
zuid-Miami... onze cirkel lijkt bijna rond, maar gelukkig hebben
we toch nog enkele dagen om enkele delen van Miami rustig te bekijken,
te beginnen met Coral Gables.
Dit is een van de rijkste wijken
van de US en is uit de grond gestampt begin jaren 20 door George
Merrick. Deze had de droom om een nieuwe stad te bouwen in Maimi,
gebaseerd op de Spaanse en Italiaanse architectuur. Dit heeft
geresulteerd in indrukwekkende residentiele villawijken vol
hacienda's of romaanse statigheid met brede lanen, die je
binnenrijdt via een van de 4 oude Spaanse ingangspoorten op elke hoek
van Coral. Grootste blikvangers in deze wijk zijn het authentieke
stadhuis, de Miracle Mile (de chique winkelstraat), de Venetian Pool
(een prachtig zwembad uit kalksteen in een natuurlijke waterbron)
en het Biltmore Hotel.
Dit laatste is het visitekaartje van Coral Gables met een sterke
geschiedenis (oa met Al Capone, beroemdheden en moord..) en met
een toren die een copie is van de kathedraal van Sevilla.
Naast een gigantisch 18-hole golfterrein, biedt het ook het
grootste hotelzwembad van de US.
Na deze tour bleek het nog even
moeilijk om vrije kamers te vinden door het verlengde Memorial Day
weekend, maar uiteindelijk zitten we wel weer goed voor de laatste
rechte lijn in de Regency.
's Avonds ging het naar Coconut
Grove, de 2e levendigste wijk na Sobe. Vroeger een hippie-bastion, nu
een yuppie-gathering. Niet toevallig zijn we daar in 'the Cheesecake
Factory' beland, met deze keer als afsluiter Chris' Outrageous
Chocolate Cake - 7 verschillende vullingen, waardoor je op zo'n 15cm
hoogte uitkomt... outrageous!
Experiences: -
Het is een sterk ingeburgerd amerikaans gegeven: de doggy bags. In
elk restaurant zie je mensen ermee buitengaan, toch een beetje raar
voor een europeaan. - The Weather Channel: een geliefde zender in de
hotels, maar je kan je afvragen waarom. Ook daar is drama het
verkoopsargument bij uitstek: orkanen, scattered thunderstorms en
flashfloods lijken elke dag op ons af te komen... in het begin
geloofden we het nog, nu gaan we uit van hetzelfde weer als gisteren:
ideaal warm, briesje en naar de avond toe kan er een drupje vallen
gedurende 10min.
Doel vandaag is Key West, het uiterste eilandje
van de Keys, het staartje van Florida. Op Key West bevindt zich ook het
meest zuidelijke punt van de USA. Het eiland (en al zijn broers en
zusjes id sliert) hebben een paradijselijke reputatie die ze waarmaken
via een combinatie van zon, azuurblauwe zee, palmbomen, steeldrum-music
en caraibische relaxation-vibes... De rit naar Key West is een heuse
trip, want vanuit Homestead (plaats van overnachting na de Everglades)
is het 120 miles (ong 200 km). De rit is echter aangenaam, dankzij de
mooie scenic views die je de hele tijd voorgeschoteld krijgt.
In Key West besluiten we eerst een lekkere lunch te
verorberen, om de lokale specialiteit te kunnen proeven: Conch
Fritters. Dit zijn gefrituurde deegbolletjes met daarin Conch verwerkt
(en wat paprika etc). Pop-quiz: wat is Conch? (antwoord: zie
experiences).
Na de lunch gaan we al wandelend op ontdekking,
en genieten we van de lokale architectuur: vnl houten huizen die in
allerlei zuiderse kleurtjes geschilderd zijn met overdekte terrasjes
aan de voorkant waar meestal sofa's, schommelstoelen of hangmatten
buitenstaan. In deze zonnige setting zeer gepast je voelt ook de
relaxte en socialere 'Front Porch Living' stijl. De huisjes zijn
relatief klein, de prijzen daarentegen niet. Kleine oude huisjes met 1
slaapkamer komen op de markt voor om en bij de 600.000$!
Eigenlijk is
alles in Key West duur: hotelovernachtingen, drankjes, boottrips,... Ze
weten hier heel goed hoe ze het geld uit je zakken moeten halen. Een
beetje a la Mickey! De wandeling van bijna drie uur brengt ons bij
Mallory Square, zeer bekende om zijn befaamde zonsondergang. We
besloten ons daar ook effectief een plaatsje toe te eigenen, met een
van de lokale specialties id hand: Key Lime Ice Tea. Lekker verfrissend
na de warme namiddag! The Sunset was mooi, maar wordt eigenlijk best
wel iets te veel opgeklopt: Het past de locals goed in hun kraam dat ze
bosjes toeristen naar Mallory Square kunnen lokken om van daaruit de
zonsondergang te bewonderen, want tegelijkertijd bieden ze op het plein
allerlei souvenirs aan mbv kleine marktkraampjes. Bovendien vind je aan
de haven massaal Sunset-boattrips, ook allen tegen een hard prijsje
uiteraard.. Ni slecht bekeken he..
Na de sunset (die voor ons
jammer genoeg een beetje id wolkjes verdween) keerden we terug naar
Homestead, opnieuw dus de lange rit (ong 3u!). Om deze rit wat
aangenaam te houden passeerden we nog even bij onze goede vriend
Starbucks voor een Venti White Chocolate Mocha en een Venti Chai Tea
Latte. Along the way kocht ik nog een stukje Key Lime Pie (ook een van
de lokale delicatesses) en we were off again. Key Lime Pie is lekker,
maar een ware lime-explosie in je mond, dus best met kleine hapjes te
verorberen.
Experiences: - Conch betekent kroonslak! -
Als je van kroonslakken je lokale specialiteit maakt, dan moet je
uiteraard ook iets verzinnen om met de schelpen van die beesten te
doen.. Tja, waarom ze niet verkopen aan toeristen?? Ja hoor: kraampjes
met daarop niets anders dan Conch-Shells, welliswaar met 'personalised
name' erop, maar toch, toeristen he - In Key West is het echt
wel de spirit "vrijheid bovenal", want het loopt daar vol kiekens &
hanen! Je ziet er zoveel, dat er zelfs souvenirshops zijn die met felle
kleuren beschilderde kippen en hanen verkopen.. tjaja, toeristen he
- Er is 1 Highway die vanop het vasteland de doorsteek maakt
over de sliert Keys tot aan Key West en om op die Highway 1
afstandindicaties te maken, werken ze met Mile Markers (MM): naar Key
West tellen de MM's af tot op MM0 in het centrum van Key West.
Alweer op tijd het bed uit, maar alweer met een goede reden: de Everglades! Voorzien op bugs en muggen, dus met lange broek en lange mouwen ondanks de warmte, bestegen we onze Airboat.
Cpt.'Jungle Erve' leek eerlijk gezegd niet zo het Crocodile Dundee type als
je zou verwachten, met zijn versleten baseball-cap en teenslippers. Alleszins,
dit is werkelijk fun, want zo'n boot kan serieuze snelheden
halen, en kan zich tegelijk ook zeer goed tussen de soms enge
mangrove laten glijden. Het maakt wel wat lawaai, dus zaten we
daar met 7 personen alle met rode oorbeschermers op.
Na
een goede 15min. gleden we via de mangrove langzaam een kleinere open
watervlakte binnen om dan tegen de rotsen van een pad te stoppen, waar
de motor dan werd afgelegd. We hadden 'geluk' volgens Erve, want
plotseling kwam er een alligator vanuit de andere kant het pad waar wij
lagen opgekropen... Nu moet je weten, meestal liggen die beesten er
vrij rustig bij en bewegen ze niet al te veel achter het glas, maar nu
we daar in wildlife omgeving zaten, hadden we ze ook liever niet teveel
zien bewegen. Niet dus... Erve had een paar viskes mee om de gator
koest te houden, maar die gingen blijkbaar lekker binnen en ondertussen
kwam hij telkens dichterbij onze boot tot op 1 meter (!).
Deze foto is zonder zoom genomen!
Daar zit je dan met uw bootje vast tegen de rotsen van het pad, met
een gator die 3 stappen verder ligt op dat zelfde pad, die zo in je
boot kan kruipen (ze zijn niet van de traagste als het moet!) en
je stevig in de gaten houdt... Man man, telkens als we daar aan
terugdenken, gaan er nog serieus wat haartjes rechtstaan.
Op dat
moment begint je overlevingsinstinct natuurlijk uitwegen te
zoeken, maar veel opties waren er niet, feitelijk geen, gezien wij
vanvoor in de boot zaten... De regel 'houdt iets tussen u en de gator,
desnoods uw vrouw' ging hier niet meer op Het leek wel een half uur te duren ipv 5 minuten. In
plaats van te starten en met loeiende motor te vertrekken, kwam onze
Crocodile Dundee rustig naar voor gewandeld (tot bij ons dus) en duwde
eindelijk de boot met zijn flip-flops weg van het pad tot
ieders opluchting. Gedurende de rest van de 1u durende
rit, kreeg je al een eerste goed beeld van het
moeraslandschap van de Glades. Daarnaast ook veel
bijzondere vogels, een een kleine baby-alligator die blijkbaar
marshmellows lustte..
Tweede hoogtepunt van de dag was dan het
Everglades NP. zelf, nl. in Shark Valley - een van de 3 toegangen tot
het uitgestrekte park. Daar namen we de 1.5u durende tramtour die je
15 mijl recht in de Glades voert. Zeer interessante tour en eigenlijk
de enige echte must om het park te bezoeken. Je krijgt immers enorm
veel interessante informatie over de geschiedenis, evolutie, belang,
wildlife etc. Een paar headlines om een idee te geven van de Everglades: -
Eigenlijk zorgen de Everglades of 'River of Grass' voor de doorstroming
van het water vanuit het grote Okeechobee meer ter hoogte van Orlando
door Florida naar de Keys. Watermanagement is een hot topic hier, want
dat wordt op het ogenblik bedreigd.
- Is het 3e grootste NP., hoewel het minder impressionant oogt dan
vele andere, heeft het wel veruit de grootste diversiteit aan wildlife.
Wat ook klopt, we zagen hier inderdaad meer wildlife dan in de
parken vorig jaar bijeen..
- De Gators zijn de belangrijkste onderhouders van het park, die
ervoor zorgen dat de anderen ook kunnen overleven. Dit doordat ze in
het droge seizoen 'gator holes' graven en zo toch water voorzien
-
Vroeger werden de Glades bestempeld al ondoordringbaar 'wasteland' en
werden de Seminole-Indianen daarheen verjaagt. Blijkbaar konden ze zich
redelijk goed handhaven in het gebied dankzij de hammocks (kleine
eilandjes in het moerasgebied) en zijn ze tegenwoordig nog steeds daar
present
Experiences:
- Veerle heeft even een Gator overload gekregen: tijdens de
wandeling op het Anhinga Trail kreeg ze even last van
achtervolgingswaanzin - Roomsaver magazine (of online roomsaver.com) is echt super, een aanrader voor wanneer je door de US reist.
In Fort Meyers hebben we de visites beperkt
tot een ritje langs Mc Gregor Boulevard. Dit is de boulevard waarlangs
Thomas Edison & Henry Ford hun 'huisje' hadden opgetrokken.. Edison
koos dit plekje als eerste, en bouwde er in 1886 een laboraturium en
een ruime woning met grote botanische tuin. In deze tuin staat de
grootste Banyan-boom van de USA (2e grootste id wereld). Dit
boompje was in 1925 een geschenkje van Harvey Firestone en is
ondertussen uitgegroeid tot een omtrek van ruim 120 meter.
Pas in 1916 kwam ook Henry Ford (al jarenlang een goede vriend van
Edison) hem als buurman vergezellen. We hebben niet de tijd genomen om
de Edison & Ford woningen + het Edison-labo te
bezoeken, we hadden ondertussen genoeg 'huisjes'
gezien.
Eindbestemming van de dag was Everglades
City, en op weg daarnaartoe maakten we nog een pitstop aan een outlet -
shoppingmall. tja, goede deal kunnen we niet laten liggen he..
In
de vroege avond bereikten we Everglades City, waar we geen beroep
konden doen op de bekende ketens voor overnachting, en daarom was het
goed dat we voor de zonsondergang op zoek konden naar een deftige
slaapplaats (klinkt alsof we aan Peking Express aan het meedoen zijn
). Dankzij de Lonely Planet ging dit vrij vlot, op de irritante
lelijke en grote bugs na die ons aanvielen zodra we uit de wagen
kwamen. Eens het dak boven ons hoofd geregeld was, was het
tijd om ook aan de innerlijke mens te denken: een broodje bij de
lokale vestiging van Subway (de Amerikaans Panos). Daar leerden we: - Dat de airboat rides ook van daaruit konden geboekt worden, aan 25 dollar per persoon ipv 37.5$. Boeken die handel! -
Dat de bugs in deze tijd van het jaar nog met zeer
weinig zijn: de ergste maand blijkt augustus te zijn: dan
zijn er zoveel van die insecten dat je een hele zwerm rondom je
hebt, zelfs als je maar een tweetal meter te overbruggen hebt... - Dat
de grote (lees ong 5 - 6 cm) vliegen Horse Flies
genoemd worden, dat ze bijten (vooral als je huid nat is) en
dat je't zeker voelt als ze bijten - Dat de kleine vliegen No-See-Ums genoemd worden en bijten zonder dat je het voelt, en dus veel venijniger zijn
Dat was genoeg kennis over de Everglades die dag, daarom snel naar bed!
Experiences: - Uit
de namen van enkele plaatsjes in Florida kan je de
historische indiaanse invloed afleiden: zo is er oa Chokoloskee, een
eilandje in het Westen van de Glades dat de doorsteek naar The
Tenthousend Islands mogelijk maakt. Het grote meer Okeechobee (betekent
Groot Water - Het is het op 1 na grootste zoetwatermeer in de
USA) en het stadje Kissimee (ten zuiden van Orlando) zijn ook
sprekende voorbeelden. - Blijkt dat we, relatief gezien, immens
veel fuzz aan het maken zijn over de bugs, terwijl er blijkbaar in
lokale normen nauwelijks bugs aanwezig zijn, dit dankzij de orkaan
Wilma (2005). Wilma deed nl het zoetwatergebied van de Everglades
overstromen met zoutwater, en dat was nefast voor de insecten. Het
heeft de bugs meer dan een jaar genomen om hun populatie terug op te
bouwen.
)!
