Op deze laatste dag, ging het richting Macau, een
klein eilandje, dat net zoals Hong Kong gekoloniseerd was en in 1999
teruggegeven is, maar wel door de Portugezen.
Sinds de jaren 70 is Macau ook economisch zeer rendabel geworden, zij
het dan vooral door de gokindustrie die werd toegelaten: het enige
gebied voor een enorm bevolkte regio! Dit was trouwens ook een van de
grote bestaansredenen van de beruchte triades die in Hong Kong lang de
onderwereld beheersten.
Ondertussen heeft Macau Las Vegas al bijgehaald qua omzet, hoewel het
helemaal niet de uitstraling en het impressionante heeft van Las Vegas,
ver van zelfs. Desondanks, zie je wel dat de grote casino's uit Vegas
hier ook hun deuren openen - The Venetian, MGM Grand -, spijtig genoeg
soms ver uit elkaar. Het oudste casino, het Casino de Lisboa,
poot hier ondertussen ook een nieuw optrekje neer: een heel bijzondere
bloem-constructie in goudgeel spiegelglas dat precies breder wordt naar
boven toe en makkelijk boven alle andere gebouwen in Macau uitkomt.
Het oude stadsgedeelte
daarentegen heeft nog altijd een bepaalde zuid-europese charme, met
verkeersvrije straten, pleintjes en straten in golfmozaiek en oude
koloniale gebouwen. Het restant van de oude kathedraal -enkel de
voorgevel - is wel nog altijd indrukwekkend. Vanop het oude
verdedingsfort heb je een goed overzicht op de stad: oud versus nieuw.
Terug in Hong Kong had ik ook wel zin gekregen om eens wat te gokken en buiten de lotto, zijn enkel de paardenkoersen in Happy Valley Hippodrome
toegestaan. Enorm populair, met een enorm stadium waar ongeveer 45.000
toeschouwers binnenkunnen. Heel plezant: de real stuff ipv het
nagemaakte parcours in Blankenberge (hoewel het daar wat rapper
vooruitgaat, want er zijn slechts 8 races per avond). De paarden worden
mooi voorgesteld, de gok-chinees staat zorgvuldig de krant met alle
paarden-info uit te pluizen om zijn beslissingen op te baseren, je vult
een ticketje in en betaalt aan de kassa en dan is het aftellen naar de
race. Een uitzinnige massa begint te schreeuwen bij het startschot en
naar de finish toe wordt het allemaal heel emotioneel... winst en
verlies liggen dichtbij elkaar.
Experiences:
# Aantal typische eettentjes bieden gerookt vlees en egg tarts aan. Die ei-taartjes zijn eetbaar, ja Ann, inderdaad zelfs heel lekker!
# The Venetian: chinezen in typisch venetiaanse kledij, unreal en grappig..
# Heb gewacht op het paard 'Suzy Spitfire' of 'Crimson Ghost', maar die deden blijkbaar niet mee. 'Kings Cross' en 'King of Shaver' deden het ook goed!
Vandaag een beetje verder gelopen langs de toren van Central Plaza, Lockheart Rd, Causeway Bay etc.
Hoewel ook hier nog altijd veel voetgangersbruggen, toch moet je al wat
meer op straat komen om je een weg te banen, zeker tijdens het
middaguur, wanneer het krioelt van hongere magen op zoek naar een
lunch.
Na een afkoelingssessie bij Starbucks (het is hier nog altijd tegen de
30°!) en een sympathiek tochtje op de tram, kwam ik aan bij de mid-central escalators:
een aaneenschakeling van roltrappen die je snel op de steile helling
naar boven stuwen. Op dat gebied is HK vergelijkbaar met San Francisco
met de steile straten.
Met de ferry naar het schiereiland Kowloon om daar eens kort het Peninsula Hotel
te bezichtigen, een engels vlagschip van standing en klasse, met oa een
vijftal Bentley's voor de deur en vanbinnen een schitterende afwerking,
waarin je een traditionele thee kunt drinken.
Op de wandelboulevard langs het water heb je niet alleen een
schitterend uitzicht op de HK island skyline, maar men heeft er ook een
Star Avenue aangelegd met oa sterren van Jackie Chen, John Woo en een standbeeld van Bruce Lee: de kung fu filmheld van Hong Kong.
's Avonds ben ik samen met Melanie naar de Ladies Market gegaan in Mongkok - de dichtst bevolkte wijk ter wereld met 6.500 chinezen/km2.
Als je hier slaagt in de discipline 'chinezen-slalom', ben je klaar
voor de olympische spelen!! Man, zoveel volk! En ook de straat
gewoonweg bezaaid met flashende neons. Gelukkig dan toch een paar
spullen gevonden op die markt, zodat de trip in de massa niet voor
niets was.
Nog een super loungy adresje aangedaan daarna, nl; de AquaBar op de 29ste verdieping met uitzicht over de skyline en verrassend goeie coctails, nice!
Een halve dag verloren met het zoeken naar een nieuw
hotel, maar uiteindelijk dan toch een modern en comfortabel onderkomen
gevonden, wel op 1u van het centrum. Beetje pech met een conferentie in
de stad waardoor alle hotels afgeladen vol zitten, maar alles beter dan
afgelopen nacht!!
De wandeling in de namiddag ging doorheen Hong Kong Island
en de jungle van wolkenkrabbers, het Manhatten van Azie: de 2IFC toren;
Bank of China, HSBC, AIG enz. Alles is geniaal verbonden met elkaar via
ontelbare voetgangersbruggen, zodat je makkelijk van het ene gebouw
naar het andere kunt lopen zonder ook maar een voet over straat te
zetten.
Tussen deze spiegelglas constructies rijdt ook een tramlijn met
typische engelse dubbeldekker trams, bijna schattig, en heel handig!
Ook het oude gerechtsgebouw en de St-Johns Cathedral geven nog een blik
naar het koloniale verleden.
Het Hong Kong Park en de Zoological garden is een groene verademing.
's Avonds ging het met de oude tram steil bergop naar Victoria's Peak,
waar je een mooi overzicht krijgt over de skyline, haven en het
schiereiland Kowloon.
Een goede tip van Melanie leidde ons naar
de Happy Mondays in Soho (South Hollywood Rd.), een trendy restaurant buurt.
Experiences:
# Octopus card: een
goed systeem want met 1 kaart kan je alle vervoer betalen: tram, trein,
metro, ferry en je kan zelfs in verschillende supermarkten betalen: een
soort lokaal proton systeem dus, dat heel courant gebruikt wordt.
# Een veel besproken term bij nieuwbouw is hier 'Feng Shui': alles moet in balans zijn.
# Prijsrelativiteit:
zo'n rondreis door maakt wel dat ik stilaan het noorden verlies van wat
nu juiste prijzen zijn voor de streek (remember: op alles moet je hier
afdingen). Een flesje water of taxi kostte heel weinig in de kleinere
dorpen en steden, in de grootsteden zoals Shanghai was dit al het
dubbele en hier in Hong Kong is alles nog eens een stuk duurder, hoewel
nog altijd goedkoper dan bij ons.
# Virussen: Sinds SARS
en vogelgriep, zijn ze hier extreem op hun hoede voor verspreiden van
bacterieën! In de metro zie je dikwijls regels passeren om alles in een
zakdoekje te doen en dat ook properkes te deponeren. In de stad loopt
zelfs een poster-campagne met 4 regels in kuch-beleefdheid!
Met 3 bussen (2x overstappen aan de douane in China
en HK) en een taxi, ging de trip van Shenzen naar Hong Kong toch wel
trager dan gedacht.
De 'deluxe'kamer in het hostel bleek een gigantische grap: de kamer was
nog kleiner dan de eerste keer in HK: wanneer ik me uitrok met de
handen boven het hoofd, kon ik de hele kamer overspannen - diagonaal!!
Geen tijd om me daarover nu zorgen te maken, kort na de middag had ik met Melanie afgesproken om Lantau tebezoeken,
een van de HK eilanden. Hong Kong bestaat immers uit het centrale HK
island, het aanliggende schiereilend Kowloon en enkele groene eilanden
in de buurt zoals Lamma en Lantau.
Hong Kong heeft nog altijd een speciaal statuut:
voor 1860 ruilden de engelsen het populaire opium tegen zijde en thee,
tegen de zin van de chinese overheid die probeerde om opium te
verbieden en zelfs enkele voorraden liet vernietigen. Hierop
blokkeerden de engelsen enkele belangrijke havens in 2 opiumoorlogen,
zodat de chinese overheid gedwongen werd om Hong Kong af te geven als
vrije handelsenclave. Sinds 1997 werd HK teruggegeven aan het
moederland, maar heeft het nog altijd zijn eigen bestuursorgaan en
wetten.
Maar goed, Lantau dus, waar je snel en makkelijk met de ferry naartoe kunt.
In het westen bevindt zich een groot boeddhistisch klooster, waar men tegelijk het grootste buddha beeld van Azie hebben neergepoot: het 34m hoge beeld torent boven het landschap uit vanop een berg.
Het vissersdorp Tai'O was ook
zeer moeite, waar men in paalwoningen in het water leeft, waar zeldzame
roze dolfijnen leven, waar scholen springende vissen zich vermaken en
waar veel vis... op de vismarkt ligt!
De nacht in het hostel was een
regelrechte ramp: met opgetrokken benen in een veel te klein bed, ganse
nacht lawaai zonder ophouden en om 1u30 komt de 'manager' van de keet
nog wat op mijn deur bonken en probeert zelfs binnen te komen om mij de
2e nacht al op voorhand te laten betalen. De term nachtmerrie moet hier
uitgevonden zijn.
Experiences:
# Net over de grens en je ziet de engelse invloed direct: ipv allen tegelijk op de bus proberen te geraken, wordt er spontaan een rijtje gevormd - zo on-chinees!
# Buddha: die
mens
moet een enorm cholesterol probleem gehad hebben: soms wordt die heel
fijn afgebeeld en andere keren is dat zo'n gemoedelijk, warme dikzak.
Teveel jojo-diëeten? Ook met zijn oorlellen is duidelijk iets mis,
alsof hij 5kg jade-oorsierraden moet gedragen hebben. Beetje chockerend
toch is de combinatie van de rechterhand-houding en het teken op de
borst... looks familiar??
'Take it easy' is het motto vandaag. Beetje ronddolen in het stadje, wandeling aan de rivier, heuveltje beklimmen, etc. Happy feet dus, op het gemakje en 1u voetmassage erbij (voor 4eur, stel je voor!)
's Avonds de vluchten naar Shenzen, op naar Hong Kong. Alleen blijkt het wel moeilijk een deftig hotel te vinden voor HK, het is blijkbaar een conventie en de stad lijkt overboekt. Ik probeer dus nog eens een hostel uit (aiai), maar er bestaat blijkbaar een "deluxe" kamer in dit hostel, allez vooruit dan.
Experiences: # Om mijn reservatie af te printen, ben ik gans het dorp rondgegaan, zonder resultaat! Het illustreert zo'n beetje de onthaastheid van het dorpje: waaom heb je eigenlijk een printer nodig als je het evengoed kan afschrijven he..
# Taxi's hebben nauwe communistische regels blijkbaar nu ik het regelment eens doorgenomen heb dat op hun ruit hangt. Als passagier kan je de betaling weigeren bij een rits 'overtredingen' zoals: spuwen uit het raam, bellen, niet vriendelijk zijn, enz. Maw, ik had net zo goed de hele tijd gratis kunnen rijden..!
# Thee to go: alle chinezen hebben een kokertje met warm water en theeblaadjes in. Ziet er soms niet uit, want die bladeren liggen er gewoon in zonder filter of zo, maar 't zal wel smaken zeker.
# Blijkbaar veel valse biljetten in omloop: ze controleren dit werkelijk altijd zeer duidelijk. Terecht, want ik heb ondertussen een valse van 20 ergens gekregen, gelukkig maar van 20.
# Quasi alles wordt hier ondertiteld want China heeft zoveel dialecten, zodat ze het schriftelijk moeten ondersteunen zodat alle chinezen het begrijpen. Doet me spontaan denken aan de Gerrit Callewaert uit de deelgemeente van Harelbeke
# Alle recente dvds/cds zijn hier te krijgen, aan 1eur. Kopieen voor geen geld natuurlijk, maar wel een risico voor de douane.
Om een zonsopgang op de Li rivier mee te maken, moet je vroeg opstaan! Zeker als je nog eerst een half uur moet rijden naar de boot-opstapplaats in Xingping, maar goed, het zou de moeite zijn. En jawel, dat was het ook, een schitterend, uniek fenomeen die heuvels en zeker gezien vanop de rivier. De beelden spreken voor zich. Er hangt altijd een soort mistsluier, wat het landschap iets mystieks en schilderachtigs geeft. De vissers op hun bamboo-bootjes steken zichzelf vooruit met een lange stok op de ondiepe rivier, vrouwen doen nog de was langs de rivier.
Op de terugweg kon je ook het identieke landschap zien dat afgebeeld staat op het briefje van 20RMB.
's Avonds was er nog een vissers-uitstap, nl. vissen met aalschoven. Dit zijn watervogels met een lange nek, die gebruikt worden om 's nachts te vissen (ze volgen het licht op de boot). Gaia-detail is wel dat hun kelen afgebonden zijn zodat ze de vis die ze vangen niet kunnen inslikken, maar in de plaats ervan uit hun keel gehaald wordt. Bijzondere vistechniek, dat wel.
Experiences: # Veel backpackers hier met goede prijs/kwaliteit restaurants, soms uitgebaat door buitenlanders die zich hier gesetteld hebben.
# Hier valt het op dat chinezen heel veel gehurkt zitten bij elkaar op straat (echt proper zijn de straten nu ook niet). De gangbare bezigheid- eigenlijk overal- is kaarten, chinees schaken en chinees kaarten. En plezant dat dat moet zijn aan het gekwebbel te horen.
Yangshou doet me enorm denken aan de goede vibe uit het mexicaanse San Cristobal: klein, gezellig, veel te doen, kleurrijk, traditioneel en toch hip, veel backpackers, goedkopere prijzen en een beetje laisser-faire mentaliteit. De autovrije centrale straten barsten 's avonds van het leven. Mijn hotel valt ook geweldig goed mee deze keer, uitgebaat door een fransman, met naast de deur zijn restaurant met uiteraard de typische gerechten van bij ons.
Bon, een beetje de sportieveling uitgehangen vandaag: een mountainbike gehuurd voor een dag, inclusief een plaatselijke gids. Ken uw zwakke punten: alleen met een kaart op weg, zou gegarandeerd problemen geven. Al vanaf 11u was het brandend heet (heb dan ook 2u later ontdenkt dat ik mij beter had ingesmeerd). De route leidde grosso modo langs de Li-rivier, tussen de karstheuvels, maar wel telkens een beetje meer het binnenland in, zodat je langs rijstvelden, akkers en kleine dorpjes fietst. Den decor was afwisselend: zonovergoten groen-gele rijstvelden die lopen tot tegen de heuvels, fruitgaarden (vooral dikke peren en bananen), lokale bevolking met een basic levensstandaard, stoffige wegen waar ze dan met driewielers voorbij crossen, etc.
Een speciale bezienswaardigheid is de Moonhill, wat eigenlijk niet meer is dan een gat in 1 van de heuvels. Alweer creatieve naam.
In de late namiddag, zijn we naar de Water&mud Cave gereden voor een bezoek. Voor mijn part een veel te lang bezoek, ondanks dat je de mogelijkheid hebt om in helder water te zwemmen en een modderbad te nemen, heb ik dat dan toch maar niet gedaan gezien de omstandigheden. Eigenlijk de moeite niet waard en een gids die tot vervelens toe allerlei vormen meent te herkennen in de rotsen.
Ok, lekker eten in het restaurant Le Votre en vroeg naar bed want morgen vertrekt de tour om 6u am voor de boottocht op de Li-rivier.
Experiences:
# Beetje tragisch business model: moeders die komen bedelen om met hun baby op de foto te gaan tegen betaling.
# In de rijstvelden en in de dorpen zie je enorm veel die grappige, typerende kegelvormige hoedjes.
# Die lokale gidsen moeten toch ook wel af en toe eens in haar krabben wanneer toeristen zo geinteresseerd zijn in rijstvelden (ok, tis het ganse panorama natuurlijk, maar toch). Ik zie mezelf nog niet naar een patattenveld gaan met een chinees. Ik geef toch maar efkes mee dat wanneer het rijstveld geel wordt, het tijd is voor oogst (2x/jaar), voila, weer wat bijgeleerd (oei, dat was te expliciet voor Ann)
Ik ben opnieuw in een ander stuk China: de universele gebarentaal komt er weer meer bij te pas, hoewel ook hier in het hotel minstens 1 persoon is die een beetje engels spreekt. Guilin ligt aan de Li rivier die gekenmerkt wordt door de speciale karstheuvels en de stad ligt eigenlijk midden in dit landschap. De stad zelf is redelijk groot en druk, niet zo gezellig dus.
Ik ben begonnen met de Grot van de Rietfluiten te bezoeken in 1 van de heuvels, een beetje buiten het centrum. Deze bekende grot heeft een aantal bijzondere rotsvormingen, maar is vooral mooi gemaakt door de verlichting, wat het allemaal impressionanter maakt. Enkel de paar geluidseffecten waren er wat over.
In het stadscentrum zijn vooral de 3 meertjes de moeite, weg van de ongezellige straten en het verkeerslawaai. De wandeling errond is aangenaam met een aantal speciale bruggen (witmarmeren boogbruggen, glazen brug) en 2 pagodes in het midden van het meer. De karstheuvels op de achtergrond geven telkens een speciale touch aan het zicht.
Om even wat beter zicht te krijgen op de heuvels, ben ik de 'heuvel van de opgestapelde kleuren' opgegaan. Een korte, maar stevige klim, brengt je op een 360graden panorama over de stad. Indrukwekkend: de stad ligt midden in de schilderachtige heuvels zover je kan kijken. Het doet me spontaan een beetje aan Monument Valley denken, met gelijkaardige speciale vormen die opspringen uit het landschap. Very nice!
's Avonds ben ik doorgetrokken naar Yangshou, een kleiner stadje op een uurtje van Guilin, ook aan de Li-rivier. Dit is echt een charmant plaatsje, dus heb ik spontaan mijn vlucht naar Hong Kong met een dag uitgesteld om wat langer te kunnen blijven!
Experiences: # Straatnamen zijn hier quasi niet te vinden, enkel op onder de kleine huisnummers zie je in welke straat je bent, gelukkig staat het er dan ook in het jinpin op (chinees uitgedrukt in ons alfabet).
# Tijdens de wandeling door Guilin haakte een sympathieke chinees spontaan aan en wandelde mee rond de meren. Heel vriendelijk, sprak zeer goed engels, maar de aap kwam op het einde uit de mouw toen hij aandrong om hem vanalles te kopen. Nu ja, is niet de eerste keer dat dit gebeurt, het bevestigt spijtig genoeg wel dat blanke toeristen toch in de eerste plaats als wandelend bankbiljet wordt gezien. That's the way it is.
# De chinezen hebben zich geamuseerd met verschillende bergen of heuvelformaties namen te geven. Fantasie genoeg, want je kan evengoed zelf beschrijvingen maken, hoewel sommige inderdaad goed genaamd zijn (olifantslurf bvb )
# Blijkbaar kunnen chinezen zeer moeilijk een visum bekomen om alleen buiten Azie te reizen: wachttijden van 6 maanden en een som van +-600eur
Vermits de vlucht naar Guilin pas 's avonds is, heb ik vandaag nog een beetje tijd om een paar extra's te doen. Eerst en vooral mijn kostuum gaan ophalen, passte nog niet 100% zoals ik het wou, maar in 1u was alles gefixt, alright!
Daarna richting metro om de Maglev (Magnetic Levitation Train) eens uit te testen. Dit is de snelste trein ter wereld, geproduceerd door het Duitse Thyssen-Krupp en verbindt de eindhalte van de metro met de internationale luchthaven op Pudong. Je legt 30km af in 7min.30sec., met een pieksnelheid van 431km/h !!
Voor de treinliefhebber in de familie, niet getreurd, er zijn plannen om deze trein nu ook te installeren in Munchen, toch al wat dichterbij he. Je voelt eigenlijk quasi niet dat je zo snel gaat, je ziet het wel natuurlijk. Opmerkelijk is wel dat de trein in bochten werkelijk mee gaat liggen het ganse treinstel schuin helt. Veel toeristen zoals ik natuurlijk, en de fototoestellen en camera's capteren alles, een retourtje kost ook slechts 8eur.
Het stedenbouwkundig museum bevindt zich midden op People Square en zou vnl. voor de grote maquette Shanghai in 2010 de moeite zijn. Indrukwekkend groot is ze wel, maar al bij al zie je niet zoveel nieuws.
Wel is duidelijk dat alles met grote snelheid klaarstomen voor de Expo 2010, door bvb volledige facelifts van wijken, ontwikkelingszones en vergroening van de stad. Een straf project is de nieuwe haven die gebouwd wordt 20 km in volle zee, aan 2 eilandjes, verbonden met de langste brug ter wereld van 15km. Wat niet in het museum staat, maar wel een plan is, is de bionische toren. Een project om een toren te bouwen van 1.1km hoog, die klaar zou moeten zijn tegen 2020. De finale goedkeuring is er nog niet, maar toch, het idee alleen (realiteit of babelse grootheidswaanzin?). Anderzijds wordt in Dubai nu al de 'Dubai Tower' gebouwd die 800m hoog zal zijn, zowat 300m hoger dan de grootste op dit moment: het Taipei Financial Center. http://www.signandsight.com/features/919.html
Experiences: # Verschillende websites zijn hier geblokt, oa veel nieuwssites, maar ook bvb. wikipedia.
# Chinezen zijn zeer patriotisch geworden: overtuigd dat China de grootmacht wordt van de deze eeuw, willen ze deelnemen aan de grote vooruitgang voor hun land. Amerikanen zien ze vnl. als de te kloppen concurrent, Japanners zijn zowiezo hun slechtste vrienden. Europeanen vinden ze wel ok en positief vooruitstrevend zonder te arrogant te zijn. Damn right!
# Het is ongelooflijk hoe veilig China is: op geen enkel moment voel je je bedreigd of op je ongemak. Iedereen kent zijn plaats en lijkt vrede te nemen met zijn situatie, wat eigenlijk een zeer goede deugd is! Het lijkt een beetje op een onderhuids klassenszsteem. Daarenboven kan nu ook al veel meer in vergelijking met vroeger, dus ook dat stemt mensen blijkbaar ook positief.
Met de trein richting Suzhou deze morgen, een kleiner stadje op 40min rijden van Shanghai, bekend om zijn aangelegde tuinen uit de keizerlijke dynastie en de vele kanaaltjes doorheen de stad. Een aantal van die tuinen zijn ook vastgelegd in het Unesco Werelderfgoed, maar om ze allemaal te bezoeken heb je wel een aantal dagen nodig, dus een kleine selectie is nodig.
> Tuin van de visvangers: een druk bezochte tuin door Amerikanen omdat een van de Ming paviljoenen gekopieerd is op een gekende plaats in NY. Viel mij een beetje tegen, want het is een kleine tuin en heeft qua stijl veel gelijkenissen met de Yu-tuin in Shanghai, die veel esthetischer en spiritueel overkomt.
> Tuin van de nederige bediende: dit was absoluut het bezoeken waard: een heel grote tuin met veel afwisseling! Je komt binnen bij een klein meertje omringd met een aantal rotsen en verschillende bloemenperken, met een bloemengallerij als doorgang naar het centrale deel. Wanneer je daar door de ronde deur binnenkomt, zie je verschillende paviljoentjes, bruggen, verhoogde paadjes langs een meer vol met lotus. De pagode in de verte maakt het beeld af.
> Tuin van de leeuwenrotsen: beetje bizarre tuin, maar wel speciaal met van bij het begin een labyrinth aan rotsformaties, waarin je je bijna verloren loopt. Aan vele rotsformaties hebben ze passende namen gegeven wat die rots zou moeten voorstellen. Soms klopt het, soms heb je veel fantasie nodig, maar je moet de toerist toch met iets bezig houden, niewaar?
> Tempel van het noorden: de oudste boeddhisten tempel van de stad, met een reusachtige pagode die je kan beklimmen voor een uitzicht.
De rituele verbranding van stokjes, nam daar grote proporties aan, want er stond een gigantische openhaard te knetteren. Volgens Ann zou het offeren van fruit, vnl. dienen voor de monikken. Geen flauw idee, het is inderdaad beter dat iemand het opeet natuurlijk, anderzijds kan ik me wel voorstellen dat die monikken dan ook graag eens wat anders geofferd zien in de vorm van dim sum, sushi of gewoon rijst, kwestie van wat afwisseling.
Een dag is waarschijnlijk te kort voor Suzhou, anderzijds heb ik nu wel genoeg tuinen gezien. De stad zelf is niet bijster geslaagd, dus wanneer je enkele goede tuinen er kan uitpikken op 1 dag, is het wel voldoende. 's Avonds nog een laatste avondmaal met Ann in een Macanees restaurant (mengeling chinees-portugees), en een afsluiter in Starbucks. Ik ben wel blij dat ik niet de enige fan ben: Ann was blijkbaar ook al verknocht. Ik vrees nu nog meer, nu ze de latte's ontdekt heeft... sorry Ann!
Experiences: # In de tuinen zie je dikwijls bruggen die verschillende bochten maken, bijna nooit rechte bruggen: dit is om de slechte geesten weg te houden want die kunnen enkel recht gaan... Ook de verhoogde drempels hebben hetzelfde nut, want geesten kunnen er niet over.. (wat kunnen geesten dan eigenlijk wel?)
# Beetje bijgeloof zie je hier verder ook wel: 9 is een zeer speciaal nummer (keizerlijk getal), 8 is het geluksnummer (spelen in Bijing beginnen op 8/8/2008 om 8pm), 4 is ongeluk, zodat je soms geen 4e verdieping hebt in flatgebouwen. Ook zie je heel veel varkens op straat, tenminste in allerlei vormen (knuffels, haarspeldjes, beeldjes, etc.) want 2007 is het jaar van het varken en dat brengt geluk. Elk jaar een ander dier dus, en om de 12 jaar begint het opnieuw. Dit wordt natuurlijk ook commercieel handig gebruikt!
# Niet te geloven: 5 nachten Shanghai en 5 verschillende kamers! Eerst miskleun-hotel bij de aankomst, dan een kamer bij de lawaaierige lift, dan een nacht aan de straat (getoeter van 7u 's morgens!), dan eentje aan de zijkant (zelfde effect) en uiteindelijk een zonder ramen, maar wel rustig.. finally!
Na het dinner gisteravond zijn we nog iets gaan drinken met oa Ann, Stijn (ex-Henkel collega die hier pas voor 2 jaar is toegekomen) en een aantal andere Vlamingen, dus ideaal om vandaag te starten met een stevige brunch op de middag. Ann had een heel goed adreske uitgezocht 'Fresh Elements' op het 4e verdiep met uitzicht.
De ganse zondag zijn we verder als echte toeristen rondgetrokken (ok, ik al wat duidelijker dan hen, maar expats hebben nog tijd genoeg om alles rustiger te verteren ;-) ). Te beginnen in de oude Japanse concessie, in het Houhai-park. Stijn zag al direct de ideale zondagnamiddag met de kids, want het is wel een amusante omgeving, tenminste als je er de kwelende karaoke-zangers en zingende orkestjes wil bijnemen. Schitterende uitvinding die we direct uitgetest hebben, is de luchtbal op het water: je wordt in een grote waterdichte bal gestoken en losgelaten op het water, waarna je hamster-gewijs probeert vooruit te komen. Stijn en ik waren de proefkonijnen: na een paar keer oefenen, hadden we vooral het op onze bek gaan onder de knie, tot groot jolijt van alle toeschouwers. 10 minuten belachelijk doen volstonden om hijgend uit ons lijden te worden verlost, waarna Ann ook haar kans waagde, met eveneens prachtige moves en splashes.
Enfin, het water stond ons aan, maar het mocht wat rustiger, dus boekten we een tochtje op de Huang Pu, de centrale rivier door Shanghai. Zalige sightseeing-tocht met een ondergaande zon.
In Pudong zijn we een massage salon binnengestapt om alles eens goed los te laten masseren voor geen geld: 5.5eur voor 1u lichaamsmassage. Dit is met de kleren aan, maar daarom niet minder zalig en eigenlijk wel een stuk makkelijker dan de ge-oliede versie. Voor herhaling vatbaar, das zeker!
Als afsluiter stond de Thaise keuken op het menu in de hippe Xiantandi wijk, bij Simply Thai. Een aanrader! Ik geloof dat ik de eerste keer dan toch bij een verkeerde Thai ben binnengestapt in Gent, want dit smaakt naar meer. Een geslaagde toeristendag dus!
Experiences: # Voor we de luchtbal-arena bestegen, vroeg een oudere kerel ons nog een handtekening die ons nam voor 3 atleten voor Beijing 2008. Welke discipline hebben we niet verklapt, maar waterlopen is het zeker niet, dat had hij ook wel in de mot.
# De metro steekt hier soms afgeladen vol, maar er is altijd meer plaats. Je duwt eenvoudig de andere naar binnen en als dat moeilijk wordt, stap je achterwaarts in, met de hielen in het metrostel, het deurkader vastnemen en dan nog eens goed doorduwen met de rug zodat de deur vlak voor je neus toeschuift.
# Trouwens, er gelden ook andere regels: je stapt altijd en overal direct in, ook al moet er volk uit (geldt ook voor trein, lift, winkels,..). Je baant jezelf een weg door het volk met je ellebogen of andere hulpmiddelen. Je kruipt altijd voor om een ticket te bestellen, want welke idioot blijft nu in een rijtje staan wachten? Kortom, meestal -zeker in de metro- geldt de wet van de sterkste. Het heeft efkes geduurd, maar nu leef ik al bijna op hetzelfde ritme: go with the flow !
# Een tip voor Koen: om het zwart circuit aan banden te leggen, hebben ze hier een origineel concept uitgewerkt: wanneer je het BTW-bonnetje vraagt, is dit tegelijk een loterij ticket! Als je wat kan winnen, dan vraag je toch zeker uw ticketje...
Aan de overkant van de nieuwe skyline, ligt de Bund: het oude centrum van Shanghai waar alle activiteit begon. Je vind er een aantal statige gebouwen die nog stammen uit de gouden beginperiode in de jaren 1920-1930, toen de sampans met hun koopwaar in de haven aan de Bund kwamen binnenvaren. Echt veel authentieke charme schiet er niet meer over, want ondertussen is de haven allang verder verplaatst en is er een lange wandelboulevard aangelegd aan de rivier - niet onaangenaam. Het meest typerende van die 'Blauwe Lotus' tijd is de BigBen-stijl toren op het marinegebouw en het 'Shanghai Pudong Bank' gebouw. Hier ga je door een leuke oude draaideur terug in de tijd: een statige hal, stijlvolle oude loketten en wachtbanken en vooral een prachtige plafondschildering op de ingangskoepel die de belangrijkste steden afbeeldt uit die tijd. Opmerkelijk is bvb. hoe HongKong eigenlijk voornamelijk nog een gewoon rotseiland is, weliswaar betooid met de Engelse vlag. Vanop de Bund heb je natuurlijk het beste uitzicht op de skyline van Pudong: de Oriental Pearl TV toren, de Jinmao toren en de nieuwe (onafgewerkte) Financial toren zijn de uitspringers.
Na de middag kwam Ann me terug vergezellen en zijn we weggebleven van de grote Nangling Dong winkelstraat, en zijn we op een marktje beland voor een paar uur. We hebben ons daar geweldig geamuseerd simpelweg met afbieden op vanalles. Zelfs op de Barbarossa coctails in de vooravond, zijn we weggekomen met 2 voor 1 (ok, 't was toevallig happy hour)
's Avonds heb ik geprofiteerd van Anns leuke service flat, want mijn vuile was wordt daar keurig gewassen en gestreken, jippie!
Het avonddinner van de VLIS (Vlamingen in Shanghai) was een dinner tournant, dus na elke gang kwam je met andere mensen aan tafel. Wel interessant te zien welke profielen hier zoal rondhangen en ook gewoon gezellig met vlamingen onder elkaar het nationaal menu (biefstuk-friet) verorberen.
Experiences: # Hoewel ik oorspronkelijk had gepland om eens naar Suzhou te gaan vandaag met de trein, maar geen tickets meer te verkrijgen voor de terugrit. Voor de trein wordt alles geregeld zoals op een luchthaven, met genummerde plaatsen: op is op. Het voordeel is natuurlijk een garantie van een goede zitplaats, wat bij ons voor pakweg het traject Gent-Brussel niet slecht zou zijn
# Leuk detail: de nieuwe Financial toren wordt gebouwd door een Japanse bank. Oorspronkelijk wilden ze bovenaan een ronde opening, maar men heeft dit moeten omtekenen omdat het anders teveel trok op de Japanse vlag. Chinese censuur dus.
# De winkelstraat Nangling Dong is absoluut te vermijden voor niet-chinezen: het lijkt wel of je hebt een grote stempel 'toerist' op je voorhoofd, want werkelijk om de 2m wordt je aangesproken door verkopers van uurwerken, dvd, schoenen, massages, ... in het begin ben je nog vriendelijk, maar die positieve toon gaat snel steil bergaf!
# De eerste Subway gevonden in China! nog eens een gewoon lekker belegd broodje mmm..
# Ik heb het nu al een paar keer gehoord en het is cliche, maar het blijft hilarisch: een chinees die slechts een mondjevol engels spreekt heeft effectief enorm problemen om de 'r' uit te spleken. Op een standje met uurwerken was een schitterend voorbeeld: C: 'we have evelything: Lollex, Fellali, Lodania,...' ik: 'do you have Breitling? C: 'what???' ik: 'Bleitling' C: 'ooh Bleitling! yes ! ofcoulse!!'
Met een goed adresje bij de hand van Gaetane en Olivier, ben ik vanmorgen naar Amy's shop gegaan om mij daar een kostuum op maat te laten maken. In het oude stadsgedeelte kan je dit bij honderden kleermakers laten maken, al dan niet op een markt van kledij en stoffen (zijde en cashmere mekka!). Als je dan een beetje verder wandelt in de niet-toeristische straatjes, dan zie je effectief de kleermakers ijverig over hun stoffen gebogen. Het verschil met het toeristische gedeelte van de oude stad is groot want wanneer je de gidsen met hun vlagjes en megafoons weer ziet, gevolgd door een horde sloffende toeristen, dan is het uitzicht alweer veranderd naar meedogenloze commercie en kom je op de Fuhzhou street waar het werkelijk krioelt van de kraampjes! Maar toch heeft dit wel iets, want hier is de oude stad volledig opgeknapt met de typische krullende daken en is het eigenlijk wel leuk om rond te dolen. Vlakbij ligt de Yu-tuin: een ronduit schitterende tuin! Deze stamt nog uit de Ming dynastie en is zo aangelgd dat het een complete wereld op zich moet voorstellen tussen 4 muren: stenen zijn de aarde, water, ronde doorgangen om het geheel niet te verstoren, talrijke paviljoenen enz.
Tegen de valavond, heb ik me gehaast naar de overkant van de Huang Pu-rivier, waar Pudong ligt: het nieuwe Shanghai dat 15jaar geleden nog gewoon braakliggend terrein was en waar nu de nieuwe skyline van Shanghai is/wordt gebouwd. Je wordt tegen een rotsnelheid van 9m/s naar het 88e verdiep van de Jinmao-toren geschoten, de (voorlopig) 4e hoogste toren ter wereld met 462m. Vlak daarnaast wordt de laatste hand gelegd aan de Financial Tower die nog eens 35m hoger is en die lijkt op een gigantische kurketrekker. Niet verwonderlijk was het uitzicht van daaruit ferm de moeite.
Ook heel speciaal is dat het Hyatt hotel de bovenste verdiepingen van de toren beslaat (52e tot 87e), die allen uitgeven op een open patio. Vanop de bovenste verdieping zie je dus 150m lager de receptie liggen!
Experiences: # De staatstelevisie CCTV heeft zeker 12 kanalen en waakt ook over de andere zenders, indien nodig met censuur.
# Blijkbaar komen veel jongeren naar de stad om hun eerste job als taxi-chauffeur te hebben: dat merk je ook wel! Ze beginnen dan in hun haar te krabben, druk te bellen enz. Ipv direct toe te geven dat ze het niet weten zijn (moeilijk, want dat is gezichtsverlies), rijden ze dan maar wat in het rond tot ze ongeveer in de buurt komen. Heb dus al verschillende keren gewoon moeten overstappen in een andere, liefst met oudere chauffeur.
# De Engelse Premier League voetbal en de NBA basketbal zijn hot! Je kan zelfs samenvattingen zien in de metro's tijdens het wachten!
# Dat ze graag kip lusten, is wel duidelijk want de fastfoodketen KFC (Kentucky Fried Chicken) is hier veruit de meest aanwezige
# Een goede zaak is dat de chinese overheid campagne onderneemt tegen het openbaar fluimen (nogal gangbaar!), met het oog op Beijing 2008 en de Expo Shanghai 2010. Er staan nu boetes op en je krijgt devolgende speciale borden in de metro:
- Ik hoop dat Brenda & Tom ondertussen niet meer moeten wachten - was toch uitgerekend voor 5okt of zo?? Dan wordt het wel hoog tijd!! - Ben idd wel curieus wat Janssens met Xi'an te maken heeft, er stonden slechts 2 sponsors: Janssens met 1.4 mio dollar en dan nog een kleine vis van 100T dollar, dus ja, de impact van de belgen was wel heel groot! - Johan, de instellingen zijn bedoeld om spammers van de blog weg te houden, anders staat het gastenboek direct vol met 'reclame' voor andere sites. Anderzijds wordt je mailadres niet misbruikt voor spam van bloggen.be - Jonathan, hoe was de eerste werkdag?!
De aankomst in Shanghai is me niet zo goed bevallen. Midden in de nacht aangekomen zonder nog iets eetbaar te vinden na 12pm, in een buurt waar het stikt van de pooiers (nochtans overdag de drukste winkelstraat in de stad) en pech met het hotel: een erbarmelijk, afgeleefde kamer met luidruchtige onderburen. Maw, eerste werk 's morgens was herboeken naar een beter hotel en een kleine siesta inbouwen. Verder was het vnl. een functionele orienteringsdag: beetje uitzoeken hoe de treinen en metro lopen, wat rondom people square te zien is, zoektochtje naar een telefoonkaart enz. Die telefoonkaarten zijn trouwens ook een sprekend voorbeeld dat over elke prijs kan gesproken wordem. Zoals bij ons staat er een belwaarde op, maar hier moet je minimum 30% korting krijgen! Achteraf bleek zelfs dat dat nog veel meer kan zijn: 4 kaarten van 100rmb belwaarde voor 100rmb!
's Avonds heb ik dan een taxi genomen naar Olivier 'Guido' Guiot, een oud-medestudent vanop Vlerick. Hij werkt in Shanghai (Suzhou) en is druk bezig om de betere chocolade op de chinese markt te krijgen (wie beter dan een belg he!), lijkt heel interessant! Het was al een hele tijd geleden, want ondertussen heeft hij een leuk gezin: getrouwd met Gaetane en twee schattige kindjes: Fleur en Jacob. Het was een enorm gezellige avond, met veel updates, maar ook boordevol goeie tips en indrukken over hoe de chinezen tikken. Great!
Vanmorgen opnieuw de regenjas moeten bovenhalen want het lijkt erop dat de overblijfselen van de typhoon uit zuid-oost china overtrekken. Gelukkig is het voornamelijk druilerig, dus ik kon op pad. In de keizerlijke tijden was Xi'an de toonaangevende stad in China, want het was het vertrekpunt/aankomst van de zijderoute. In de 13e-14e eeuw was dit zelfs de meest welvarende en grootste stad ter wereld. Je merkt dit nog aan de grote omwalling rondom de binnenstad met 8m hoge muren en om de 500m een uitkijktoren. Je kan de stad ook maar uit op 4 plaatsen, in elke windrichting.
Centraal in de stad staan de klassieke bel- en trommeltoren, met een aantal interessante stukken uit de keizertijd. Vlakbij ligt de chinese moslimwijk: zeer levendig en met vele snacks klaargemaakt op straat. Wandelend door de grote en kleine straten van Xi'an, geeft toch wel een heel goed beeld van hoe de doorsnee chinees leeft.
Toch wel blij om het koude Xi'an te ruilen voor het warmere Shanghai 's avonds met een late avondvlucht.
Het deed efkes pijn vanmorgen door de vroege vlucht, maar het vooruitzicht op het mysterieuze terracotta leger deed de vermoeidheid vergeten. Aangekomen in Xi'an bleek het weer wel tegen te vallen: druilerig en koud. Het uitzicht van de stad werd daardoor nog grimmiger, want het contrast met Beijing is groot: ruwe wegen, verkeer nog chaotischer, kleinere en vuilere straten, waarschuwingen voor zakkenrollers, enkel chinees is gekend... hier zit je wel degelijk midden in het echte China. Aan de positieve kant: taxi, eten en winkelen is nog goedkoper.
Na 1u in een vervallen bus op een afschuwelijk wegdek (je kan het denk ik vergelijken met 2u achteraan op een fiets zitten die over kasseien rijdt), kom je in het museum aan. Je hebt een aantal kuilen, maar de grootste is wel enorm indrukwekkend (en zelfs lang nog niet volledig opgegraven!).
Duizenden beeldjes staan daar tesamen om het graf van Qin, de eerste keizer van een verenigd China te bewaken. Van deze keizer komt trouwens waarschijnlijk ook de naam China (Qin > vroeger Chin uitgesproken). Er zijn verschillende rangen in de beeldjes (boogschutters, soldaten, generaals), die allemaal houten en bronzen wapens vasthielden (de meeste wapens zijn nu weggerot). In totaal werd er 35jaar aan gewerkt door 35.000 mensen, want alle beeldjes hebben een heel sterke detaillering.
Experiences: # Gelukkig niet veel tijd verloren met een hotel te zoeken, want de busmaatschappij van de luchthaven helpt dit te regelen. Eigenlijk ga je hier altijd beter via een reisagentschap want je krijgt daar meestal betere prijzen dan op je eentje, zelfs na onderhandelen. Ondanks de lagere prijs, krijgt het reisagentschap dan nog een goede commissie erbij. Ik heb spontaan de indruk dat dit een beetje het omgekeerde is van bij ons, waar de prijs gelijk is of duurder en erbovenop nog een commissie komt.
# Goed systeem tegen zakkenrollers gezien in Starbucks: berghangers zijn vastgeketend aan de tafeltjes waar je tas of baggage aan kan hangen.
# Janssens Pharmaceutica kreeg de eervolle vermelding als hoofdsponsor van de opbouw van het Terracotta museum dankzij een cheque van 1.4 mio dollar. Ik vraag me wel af wat Janssens te maken heeft met historische opgravingen..
# Om de chaos op straat toch wat te regelen, werken ze hier met agenten op een podium midden op het kruispunt. Ondanks het druk fluiten en drukdoende bewegingen, leek men er zich toch niet teveel van aan te trekken..
De stad blijft verbazen met nog veel meer prachtige plekken vandaag. Vanmorgen was een absolute topper, nl. het Zomerpaleis - waar de keizers hun optrekje neergepoot hebben als ze de stad eens wilden ontvluchten. Het domein (290ha) is een prachtige creatie: een meer werd uitgegraven, waarmee dan weer een enorme heuvel werd gemaakt en errond heb je verschillende bouwwerken, kamers en tempels die rondom het meer en de tuinen gebouwd zijn.
Alles werd ook nog eens verbonden met de langste overdekte gallerij ter wereld, versierd met zo'n 14.000 verschillende schilderijtjes.
De namen van de hallen zjn zoals altijd lang en beschrijvend, maar op den duur ook verwarrend (Hal van de Vreugde en het Lange Leven, Tuin van Deugd en Harmonie, Hal van Welgezindheid en Lange Leven, etc). Op de top van de heuvel staat het Paviljoen van de Welriekende Boeddha met net voor de beklimming een prachtige portiek aan het meer (cf. Epcot!). Ik weet niet waarom, maar ik zie geregeld fruitoffers aan de voeten van Boeddha beeldjes.
Ondanks 3uur rondwandelen vond ik het veel te kort, want hier kan je makkelijk een volledige dag met plezier verblijven!
Na een akkefietje met een taxi-chauffeur (je moet hier echt oppassen met vaste tarieven of valse meters, vnl deze die toeristen staan op te wachten), was de volgende halte de Tempel van de Hemel terug in de stad. Hier kwam de keizer -zoon van de Hemel - hulde brengen aan de Hemel en rekenschap geven van zijn beleid. In ruil daarvoor werd zijn mandaat dan natuurlijk verlengd (ahum). Mooi geheel van 3 bouwwerken op een centrale as. Een ervan is het Altaar van de Hemel: een rond plateau met een ronde steen in het midden (het altaar dus) die je bereikt via marmeren trappen met 3*9 treden (9 is het uitverkoren getal). Op het altaar zouden alle wensen zeker in vervulling gaan (dus ik hoop dat dit waar is )!
In Beihai park, waar een indrukwekkend Boeddha beeld staat 36m boven de grond op de top van een heuvel. werd de dag afgesloten, opnieuw waar het zaterdag ook al zo gezellig was met de vele bars en resto's.
Volgens mijn planning zou ik pas morgenavond verder vliegen, maar ik heb ontdekt dat er enkel 's morgens vroeg vluchten zijn naar Xi'an. De vlucht van 7h20 boeken dus en een korte nacht vannacht.
Experiences: # Nog eens over de Spelen: deze gaan van start op 8-8-2008 om 8u. Qua mascottes volstond 1 niet, maar direct 5: de Fuwa (gelukskinderen). Ze heten BeiBei, JingJing, HuanHuan, YingYing en NiNi. Plak dit tesamen en je krijgt 'Beijing Huanying ni = Welkom in Beijing.
# Verschillende nieuwe spelen al gezien, meestal in de parken: het leukste is wel een soort voetbadminton.
# Wc: het traditionele gat in de grond is hier nog altijd gangbaar, hoewel de gewone zit-toiletten toch ook goed beginnen op tekomen. Mijn reisgids adviseerde om een rol wc-papier mee te nemen, iets waarvan ik nog geen spijt heb! Op verschillende plaatsen is dit niet beschikbaar en als het er is, dan moet je het halen bij de lavabo's. Papier wordt trouwens zoals in Turkije ook niet in het wc gesmeten, maar in een apart vuilbakje naast het toilet. Beetje raar allemaal.
Een tour met de bus bleek te lang te duren, dus na enige onderhandeling konde we een taxi charteren voor 300RMB: 1u naar de Muur in Badaling, 2u wachten en 1u terug. Eigenlijk een redelijk lage prijs, maar die chauffeur had zeker een geweldige dag in vergelijking met zijn collega's.
In totaal is de Muur 6.700km lang (1/6 van de aardomtrek!) en is niet 1 geheel, maar eerder gordels van muren: evenwijdige versterkingen aangelegd door opeenvolgende keizers. De eerste aanzet stamt al uit de 7e eeuw v. Chr., oorspronkelijk om vijandige Mogoolse stammen uit het noorden tegen te houden. Onder de Ming-dynastie 700 jaar terug, werd aan de stenen muur begonnen die 8m hoog en 6m breed is.
Bij aankomst was het al direct duidelijk: het zou een sportieve dag worden, want de Grote Muur is ook een Grote trap en zeer steil!
Telkens wanneer je denkt een wachttoren op de top te zien en te bereiken, loopt de Muur alweer verder over een volgende bergkam.. Het leek wel een 'stairway to heaven' soms. Na een dik uur goed doorstappen, met af en toe noodzakelijke pauzes, stonden we op een top: een prachtig uitzicht!! De groene bergkammen worden doorklieft door een duidelijke streep met op de verre achtergrond een meertje, Peking en groene bergkammen waar de Muur in de verte verderloopt. 360graden scenic view!
Experiences:
# Heb mij 's avonds ingecheckt in een ander hotel, maar die matrassen blijven overal hard precies, of zou dat nu de gezonde chinese matras zijn?
# Overal zie je de voorbereiding voor de spelen: renovaties, nieuwe gebouwen, metro uitbreiding etc. Ann vertelde dat ze na de metro-uitbreiding de 3 mio ambtenaren zelfs zouden willen verplichten met het openbaar vervoer te komen. Het kan de stad alleen nog maar verbeteren, want ik vind het een enorm aangename stad om in rond te crossen! Het is zo'n beetje het Washington DC van China: brede lanen, zeer proper, statig, modern, zeer veilig!
# Leuk contrast: 2 'veiligheidsagenten' op straat in staatsuniform, leunend tegen een grote McDonalds parasol..
Eindelijk eens tijd gevonden om een korte update neer te pennen!
Ann is rond middernacht gearriveerd in Beijing, op mysterieuze wijze: zonder laptop, dossiers, of zelfs blackberry! That's the spirit!
We hebben een geweldig onderkomen gevonden op de 4e verdieping van de Oriental Plaza Shopping Mall! Dat is wel op de minus 4e verdieping te verstaan, onder de parkeergarages!! Als doorwinterde rugzaktrekkers hebben we de plaatselijke jeugdherberg geboekt, want comfort of een eigen douche, daar zijn we niet zo voor... Laat ons zeggen, interessante eenmalige ervaring
Om 8u stipt zijn we erin gevlogen met een traditionele, stevige chinese maaltijd: eggburger, hash browns, pancakes en bittere koffie... Dit gaf voldoende energie om eraan te beginnen:
* Tian'anmenplein: het grootste plein te wereld in het hart van Beijing, ook het politieke centrum aar het parlement zetelt. Hier verklaarde Mao de Chinese Volksrepubliek. Nu zegt hij niet veel meer, maar domineert nog altijd het plein met een groot portret en zijn Mausoleum waar het aanschuiven is om hem nog eens een bonjourke te doen.
* Verboden Stad: het tweede ticket dat we kochten was het juiste. Hier moeten de keizers dus geleefd hebben, met zo'n 20.000(!) dienaars van alle slag. We hadden een beetje pech want het geheel kwam niet volledig tot zijn recht door enerzijds de druilerige voormiddag en anderzijds omdat een aantal poorten in de stellingen staan ter renovatie tegen de spelen in 2008. Al bij al blijft het wel indrukwekkend: de centrale, statige noord-zuid as heeft een aantal poorten die uitgeven op de volgende open pleinen.
Oostelijk en westelijk zijn parallel opgetrokken en zijn een doolhof van grote en kleinere vertrekken en pleintjes. Op het einde heb je nog de mooie keizerlijke tuin met bomen die op dieren (moeten) lijken.
* Hutongs: tochtje door de kleine wijkjes rond de verboden stad via de riksja. Wel grappig en ook een beetje decadent, want je komt tenslotte voorbij zeer arme mensen voorbijgereden. De sympathieke gids is er niet in geslaagd ons op te leggen.
* Jin Shan Park: ook wel de kolenheuvel, mooi uitzicht over de verboden stad.
* Klokketoren & Drumtoren: bijna elke oude stad heeft beide torens die vroeger dienden om de dag te verdelen in periodes van 2 uur (klokken), 's nachts nam de drumtoren de rol over en gaf aan wanneer bvb. de stadspoorten gesloten werden, wanneer het veilig was na sluiting en wanneer de dag weer begon. Mooi bewaarde torens waar een steile klim voor nodig was, speciaal de drumtoren was de moeite want elk half uur worden de drums ceremonieel beslagen.
* Beijanmeer: via een zeer gezellige hutong vanaf de drumtoren, kom je op de splitsing van 2 meren waar je zo uitgenodigd wordt om een rustpauze te nemen en je te installeren op een terras. Zeer leuke atmosfeer en direct ook een goede afsluiter om voldaan na te genieten van een drukke dag!!
Experiences: # Opvallend hoe alle chinezen met het V-teken poseren op foto's
# Chinese Fondue of Hotpot gegeten 's avonds: hetzelfde principe van bij ons, maar dan met kokend water. Je kan er natuurlijk ook vanalles inkappen (vlees, vis, groenten), maar is wel wat gezonder natuurlijk. Niet slecht, al ontbrak het voor mij aan wat kruiden, wat gecompenseerd werd door de 'flied lice' met groenten en ei.
# 9 mio fietsen in Beijing: zou kunnen, want de wegen zijn er zeker op voorzien (volledig apart rijvak). Je ziet ook veel electrische fietsen. Nu de chinezen wat meer geld beginnen krijgen, zijn er blijkbaar al een aantal overgeschakeld op een auto, maar de rijstijl van de fiets blijft behouden. Dwz, je toetert om te laten weten dat je eraan komt en je slalomt een beetje onwijkend van links naar rechts. Op kruispunten is het soms een echte chaos met auto's, fietsers en voetgangers tussen elkaar door. Rode lichten hebben blijkbaar enkel een adviserende functie.
# Wel makkelijk om Ann de eerste dagen bij te hebben, ik moet me voorlopig weinig aantrekken van communicatie..
# Soms voel je je wel een beetje een vedette. Werkelijk al verschillende keren aangesproken door chinezen om samen op de foto te mogen. Minder plezant wordt het wanneer je alleen rondloopt en continu wordt aangesproken door vrouwen (nooit gedacht dat ik dat nog zou moeten zeggen ). Het lijkt een beetje op stalking op den duur. Suggesties voor drop-off lines zijn welkom (de best werkende is 'mijn vriendin wacht op mij in het hotel' en dan snel verder). Ann helpt ook goed als afleider en omgekeerd ik voor haar, zeker wanneer de verkopers wat willen verpatsen
# Eetkraampjes: leuk en folklore, maar ons maag keerde toch wel wat bij het zien wat men hier zoal binnenspeelt: worm, octopus, sprinkhanen etc., liefst opgediend op een stokje..smakelijk!
)!
