>AM: Na de luxe van Vegas temidden van de woestijn, volgt de doodse woestijnstilte in Death Valley. We
overnachtten in Beatty, vlakbij de oostelijke ingang van het park. De
welkom op Motel 6 kon al direct tellen: we werden gewaarschuwd om
voorzichtig te rijden omwille van loslopende wilde burros, op te letten
van de coyotes en sidewinders
(slangen die blijkbaar zijwaarts springen). Verder genoeg water mee te
nemen want het zou gemiddeld 110F worden. Dus om de hitte zoveel
mogelijk te vermijden, waren we vroeg op pad, gewapend met 4liter
water. Eerst moet je over een vrij hoog gebergte om dan naar het
diepste punt van de US te rijden (86m onder zeeniveau). Rond 10u zaten
we er midden in, maar bij de eerste pitstop aan Zabriskie Point was het
direct duidelijk: een verpletterende hitte!
Om 10u was het al 104F (+-41C) en de hitte voelde veel harder dan
eender waar anders. Niet bepaald 'a walk in the park', daarvoor
ontbraken het zwembad en de cocktails. Nee, de beslissing was snel
genomen: we blijven niet lang! Na 2 andere stops: aan Devils golfcourse (gure zoutvlakte waar blijkbaar ooit een meer heeft gelegen) en aan Stovepipe Wells
(zandduinen zoals wij ze kennen in de Sahara), begonnen we al aan de
rit uit het park op zoek naar afkoeling. Dat bleek echter nog niet zo
simpel, want onze Chevy leed aan oververhitting.. tijdens de lange
steile klim uit het dal, was het werkelijk kantje boordje tegen oververhitting:
tegen max. 2000 toeren naar boven (een slakkekoers!) en ondertussen
alle ramen open en de verwarming (!!) op maximaal om de warmte van de
motor weg te nemen.
>PM: We waren heel blij toen we in Lone Pine, aan de voet van Mount Witney
(dan weer het hoogste punt van de US) onze sub-sandwich konden eten!
Voor de overnachting probeerden we al zo dicht mogelijk bij Yosemite te
geraken, nl. in Mammoth Lakes. Dankzij de vroege check-in hadden we nog
tijd om via het Mono Lake naar Bodie te
rijden: een goed bewaarde western-ghosttown op 2500m. Blijkbaar was dit
tijdens de goldrush in 1865 de 2e grootste stad van California na SF,
vol guur volk en onverbiddelijke cowboys. Er zou elke dag wel iemand
neergeschoten zijn, vandaar de grap in de mijnen 'do we have a man for
breakfast today?'. Door de slechte ligging en een gigantische brand die
95% plat legde, werd het dorp volledig verlaten in 1943.
Ondertussen is het een beschermd park en kan je er werkelijk
teruggaan in de tijd.
>EXPERIENCES: - Geen coyotes gezien in Death Valley, maar wel een miep-miep roadrunner!
Die kwam zeer snel voor de auto oversteken. Ik dacht eerst aan een
waterkieken, maar in de woestijn is dat niet zo logisch niewaar! Een
echte wegkoekoek dus, die blijkbaar wel kan vliegen, maar verkiest om
te lopen en een snelheid van 15miles/h kan halen (reken zelf maar om) - Tijdens de rit van Vegas naar Death Valley passeerden we Area 51.
Heel raar, want het leek wel of er magnetische stralen waren die je
haren deden rijzen, de sterrehemel zeer helder en ET passeerde zowaar
op zijn fiets! Geen echte UFO gezien helaas )
)
