Op
zondag mag ne mens wat langer slapen, waardoor ons AM bijna volledig
gespendeerd is aan uitslapen en ontbijten.. Daarna trokken we naar The Golden Gate Bridge, waar we met flowers in our hair op de foto zijn beland! Van
daaruit hadden we de intentie om de San Andreasbreuk te gaan bewonderen
en trokken we noordwaarts. Echter, de weg ernaartoe was een zodanige
winding road dat we er allebei wagenziek door werden en terugkeerden
naar de stad, om in het leuk koffie-cybercafe Quetzal even te bekomen
bij een iced coffee, terwijl we onze blog updaten. Toen we de maag en darmen weer onder controle hadden, was Pier 39 het volgende doel: want daar leven honderden zeeleeuwen in
vrijheid. Best grappig om ze bezig te zien & horen!! Sommige
luierend in de zon, anderen spelend in het water, en enkelen luidkeels
hun eigen platformpje opeisend. Toen was het alweer dinner-time,
wat ons naar het bekoorlijke italiaanse kwartier terugbracht voor een
echt Italiaans dinner met heerlijke Californische Cabernet wijn
erbij.
> EXPERIENCES: - In de krant las ik het tragikomische verhaal van Rupert de zwarte zwaan.
Hij leefde tot voor kort in de baai van San Fran, waar helaas na 13
jaar een einde kwam aan zijn bestaan. Het is uitzonderlijk dat zwanen
in zout water hun toevlucht zoeken, maar Rupert bleek zich wel thuis te
voelen in de baai en had er blijkbaar een sport van gemaakt om de jonge
redders die op training waren id baai achterna te zitten... :o)
Daarnaast bleek het de lokale populaire entertainer ook te amuseren om
mooi id weg te blijven zitten wanneer er een boot aankwam, zodat de
boot moest uitwijken, en niet hij. Dat laatste werd hem echter onlangs
fataal, toen een reddersbrigade met de boot moest uitrukken om een
drenkeling te redden en Rupert net 1 keer te veel in de weg was blijven
zitten. De redders zijn er ontzettend door aangedaan, want eigenlijk
waren zij net zijn grootste fans... - De taxi's rijden hier waarempel met LCD-screens op hun dak rond, als dat geen opvallende reclame-kanaal is!! - Als stad aan zee is seafood hier uiteraard een belangrijke voedselbron. Zeer typisch is de 'clam chowder', een vissoep die geserveerd wordt in een broodje en van ver zelfs lijkt op vol-au-vent. Van heel ver dan uiteraard :o)
> Sa 9/16: Vanuit
onze Motel 6-uitvalsbasis in Redwood City (vlakbij de Oracle Campus),
trokken we met grote verwachtingen naar downtown San Francisco. We
volgden een uitgestippelde wandeling langs de hoogtepunten van de stad,
beginnend bij Union Square, vlakbij de shopping straten. Die bracht
ons eerst naar de financiele wijk en de Montgomery Street - the
Wallstreet of the West. Vermits het zaterdag was, was daar eigenlijk
niet veel aan de gang, behalve dan het zeer speciale
'Transamerican Pyramid' gebouw, waar je letterlijk ziet dat
er minder plaats is in het top-management. Net om de hoek was SF
plotseling weg en kwam je in Chinatown,
een zeer gezellige en met momenten grappige buurt om in rond te
huppelen. Zeker in de souvenirshops ter plaatse vind je de gekste
prullaria (office-kaartspel om je collega's af te peigeren, lingerie in
snoep, enz.). Net voorbij de wijk zijn we op de rasechte SF Cable Car
gesprongen die ons naar de Bay bracht. Dit was werkelijk een geweldig
leuke ervaring, temeer omdat we effectief ook rechtopstaand aan de
zijkant van de Car hingen (zelfs filmend!). Eens aan het water opende
zich een mooi beeld: de Golden Gate bridge en het ex-gevangenis eiland Alcatraz in
het water en een gezellige kust-sfeer van standjes en
(muziek)artiesten. Na een korte tussenstop op het Giradhelli Square
(een oud-chocolade fabriek) liepen we de leuke kuststrook en pieren af.
Aan Pier 29 trokken we terug de stad in om te klimmen naar de Coit
Tower via trapjes met een reeks prachtige hangende tuinen vol kleurige
bloemencombinaties - Veerle was niet te volgen. Vanop de Coit Tower,
wat het hoogste punt van de stad is, heb je uiteraard een schitterend
uitzicht op de stad en de baai. Als laatste passage kwamen we dan
uit op North Beach, het leuke Italiaanse kwartier in de stad. Eindconclusie van de eerste wandeling: een zeer geslaagde smaak van San Fran ! 's Avonds hadden we opnieuw een rendez-vous met onze bekende reiscollega's Jurgen en Leen in het Rainforest Cafe, met een leuke gezellige avond en leuke afscheids-foto (SF was de eindbestemming voor hen).
> EXPERIENCES: -
In North Beach hebben we een verloren gelopen Chinese ontdekt waar
Bjorn de haren heeft laten bijknippen. Kim's Precision Haircut was er
te lezen op de etalage ruit. Dit sloeg echter letterlijk enkel op de
haren, niet op de oren.. - De hellingen zijn
GIGANTISCH steil in de stad, sommige zijn zeker 12% of meer! Heel leuk
vanop de Cable Car, maar ook met de auto is dit een avontuur.
Gelukkig is onze Chevy ook een automatic waarmee je niet kan stil
vallen (zowiezo trouwens zeer comfortabel!). - Volgens een local heeft men hier ook een bier gebaseerd op de echte Belgische bieren, nl. Fat Tires.
Dit komt van de ontdekkingstocht van de 2 entrepreneurs die hun ronde
door Belgie bij de lokale brouwers met de mountainbike hadden gedaan
(die ze Fat Tires noemden).
Vanuit Mammoth Lakes kwamen we via de oostelijke Tioga-pas
over de Sierra Nevada het park binnen op 3.000 meter, in een
prachtig berg-decor met besneeuwde toppen, grasvelden en meertjes - het
leek plots Zwitserland of zo uit de boekjes. Het enige verschil was dat
je nog steeds langs grote rotswanden rijdt, met zogenaamde 'rock slide
area' en bordjes met 'watch for falling rocks' langs de weg (en idd.
moeten uitwijken voor een gigantische fallen rock.. je moet het maar
tegen je auto krijgen..). De afmetingen van het park leken een
beetje groter uit te vallen dan verwacht, want de vallei met de meeste
bekende decors bleek een uur rijden. We wisten dan al dat een uitgebreide wandeling niet zou kunnen, vermits we maar 1 dag ingepland hadden. Yosemite is in ieder geval totaal anders dan de vorige parken, temeer omdat het geen Canyon park is, maar een oud-gletsjervallei
met heel veel groen en mogelijkheden te over om wandelingen te maken of
te sporten (klimmen, fietsen, zwemmen (in ijskoud water weliswaar),
schaatsen (op nog kouder water),..) Eens in de vallei kom je direct de grootste monoliet ter wereld tegen, nl. El Capitan
die 900m loodrecht naar beneden komt en een trekpleister voor
klimmers blijkt. Kort daarna kom je de meest
karakteristieke silhouet van het park tegen, nl. de Half Dome.
De vallei op zich is zonder meer prachtig en waarschijnlijk nog veel
aangrijpender in de lente, wanneer al het sneeuwwater smelt en in
verschillende watervallen naar beneden komt. In het zuiden van het
park, na opnieuw een lange rit, staan de grote sequoia bomen die tot
3300 jaar oud worden en qua afmetingen onze populaire populier als een
kleuter afdoet. Nog steeds 1 van de grootste publiekstrekkers blijkt de
tunnelweg die door een boomstam voert van een in 1964 omvergevallen
sequoia. De strafste boom van het park op dit moment is de 'Giant Grizzly'
(wat een goede marketing naam toch niet doet om volk te trekken naar
een boom..), die 2700jaar oud is en een stamomtrek van 27m kan
voorleggen. Goed voor enkele IKEA-keukens bijeen, Fre's natte
pretpark-droom
Bij zonsondergang zijn we dan
doorgereden naar San Francisco, met een korte pitstop bij Taco
Bell, een mexicaanse fastfood-keten, een van de gezondste in
zijn soort.
> EXPERIENCES: - Interessante naamsgeschiedenis: de Uzumati-indianen
hadden de mooie vallei al lang ontdenkt, maar werden rond 1850
uitgeroeid door fanatieke cowboy-goudzoekers. Gelukkig is de schoonheid
van de vallei goed bewaard gebleven door ijverige sympathisanten die
het als eerste nationaal park konden laten erkennen, Lincoln himself
zette zijn poot eronder. - Alle wildlife leeft er effectief nog vrij, waaronder verschillende beren. Die racoons zijn
weliswaar onschuldig, maar komen 's avonds dikwijls naar buiten om
gezellig met het gezin op rantsoen te gaan bij de kampeerders en in de
vuilbakken. Deze zijn met een losse klink voorzien, zodat ze deze niet
open krijgen vermits hun fijne motoriek niet zo op punt staat om de
klink gewoon op de grip te draaien. Auto-portieren vormen langs de
andere kant blijkbaar geen probleem want jaarlijks worden zo'n
1000 auto's opengebroken.
